KARAR SİZİN

Hamd gökleri yeri ve ikisi arasındakileri yoktan var eden ve yarattıkları üzerinde mutlak hakimiyet yetkisine sahip olan Rahman, Rahim, Din gününün sahibi Allah azze ve celle’ye mahsustur.

Salat ve Selam kendisine uyulmadığı ve izinden gidilmediğinde kurtuluşun mümkün olmadığı son Rasul Hz. Muhammed (s.a.v)’e Aline, Ashabına ve müminlerin üzerine olsun.

Allah (c.c) insanlardan bir söz almış ve aldığı bu söz üzerine onları imtihan etmek gayesiyle yeryüzüne dünyaya göndermiştir. Şüphe yokki insan birgün Rabbinin huzuruna tekrar dönecektir.

‘’İnsan kendisini boş yere yarattığımızı ve birgün (yaptıklarından dolayı hesap vermek üzere) huzurumuza tekrar döndürülmeyeceğini mi sanıyor? (Müminun 115. Ayet)

Bu dünya oyun ve eğlence yeri değildir.

‘’Biz göğü yeri ve ikisi arasındakileri bir oyun ve eğlence olsun diye yaramadık. Eğer biz bir oyun ve eğlence edinmek isteseydik bunu kendi katımızdan edinirdik. Yapacak olsaydık böyle yapardık.’’ (Enbiya 17. Ayet)

Dünya imtihan alanıdır yani Allah azze ve celle’ye vermiş olduğumuz sözü tutma ve yaşama yeridir. Eğer dünyaya bu açıdan bakabilirsek ve hayatın bu dünya hayatıyla sınırlı olmadığını anlayabilirsek başarıya kurtuluşa giden ilk adımı atmış oluruz. Zira dünya hayatından sonra karşılaşacağımız bir hayat daha varki – işte asıl hayat, gerçek yurt orasıdır – oda ahiret hayatıdır. Dünyada yaptıklarımızın karşılığını göreceğimiz, bugün yaptığımız tercih ve seçimlerin sonucunda gideceğimiz yerin belirleneceği yerdir.

Ahiret, Müminle kafirin kesin olarak ayrılacağı ve herkesin hak ettiği muameleyi göreceği yerdir.

İnsanların inanmaları gereken esaslardan biride ahirete imandır. Ahiret kelime olarak son sonra gelen demektir. Kavram olarak ölümden sonraki hayat demektir. Kur’ana göre ahirete iman şu manaya gelir.

1-) İnsan bütün yaptıklarından ve davranışlarından Allah’a karşı sorumludur.

2-) Bu dünya sonsuz değildir. Mutlaka sona erecektir.

3-) Ahirette başka bir hayatın başlayıp istisnasız bütün insanların yaptıklarının hesabını vereceği ve kitabını solundan alanlar ise ebedi kalmak üzere cehenneme girecektir.

Ahirete iman mümin ile kafiri ayıran bir hususdur. Mümin ahirete iman ettiği için dünyanın bir imtihan yurdu olduğunu bilir ve asıl yurdu olan ahiret için hazırlık yapar.

Mümini ayakta tutan bir inançtır ahirete iman. Mümin bir bollukta karşılaşınca buna şükreder ve bununla Rabbinin rızasını kazanmaya çalışır kendisine bir sıkıntı gelince sabreder veya bir haksızlığa uğradığında yine ahirete olan imanından dolayı zulme başvurmaz ve kimsenin haksızlığa uğramayacağı o büyük mahkemeyi bekler. Kafirler ise ahirete inanmadıkları için hayatın sadece dünya hayatından ibaret olduğuna inanırlar ve sadece dünya için yaşarlar. Bütün düşünceleri hedefleri dünyalıktır. Kendilerine Allah azze ve celle bir bolluk verince dahada azgınlaşırlar mazlumu ezerler kibirlenirler birgün ellerindekinin yok olacağını ve hesap vereceklerini hiç düşünmezler. Yada kendilerine bir sıkıntı gelse hemen isyan ederler.

Dilleriyle ahirete iman ettiğini söyleyen ama sadece dünyalık yaşayan insanların haline de şaşmamak elde değil.
İnsanların gelecek için plan kurduklarını istikbalinin parlak olması için harıl harıl çalıştıklarını görürüz. Ahireti hesaba katan ise pek azdır. Ömer b. Hattab (r.a) diyor ki: ‘’Amelleriniz tartılmadan önce nefsinizi hesaba çekin ve herşeyin Allah’a sunulacağı en büyük gün olan kıyamet günü için hazır olun. Çünkü Allah Teala şöyle buyuruyor: ‘’O gün hesap için huzura alınırsınız ve size ait hiçbirşey gizli kalmaz.’’ (Hakka 18. Ayet)

Malasef insanlar ahireti unutmuş, hesabı unutmuş hiç ölmeyecekmiş gibi dünyaya tapmaktalar. Mal üstüne mal yığma derdindeler. Nefislerinin hevalarının kölesi olmuşlar. Ölüm kendilerine hatırlatınca ‘’Aman kötü kötü konuşma şimdi, ağzımızın tadını kaçırma, ağzından yel alsın diyen insanlar ölümü bu şekilde kendilerinden uzaklaştırdıklarını zannediyorlar. Caddeler, sokaklar, çarşı, pazarlar buram buram küfür kokuyor, insanlık isyan içinde yüzmekte hüsrana doğru gidiyor.

İnsanlığın bu halde olmasının en önemli sebeplerinden birisi hiç şüphesiz ahirete iman eksikliği. Bu hakikati Allah azze ve celle Kur’anı Kerimde bizlere şu şekilde bildirmektedir.

‘’Cennettekiler günahkarlara sorarlar: Cehenneme girmenizin sebebi nedir diye. Cehennemlikler derlerki ‘’Biz namaz kılanlardan değildik.’’ (Müddesir 41-42-43. Ayet)
‘’Hesap verme ve ceza gününü inkar ederdik.

‘’Sonunda bize ölüm gelip çattı.’’ (Müddessir 46-47) İşte ölünceye kadar kendi bildikleri yolda ısrar edip durdular, Taki o gafil oldıkları gerçek onlara ulaştı. Bu gerçek ölüm ve ahirettir.

Bütün inkarcılığın son bulduğu noktadır ölüm. Bütün şüphelerin yok olduğu ve hakikatin apaçık görüldüğü andır ölüm anı. İşte o an artık ne pişman olmaya ne tevbe etmeye nede salih ameller işlemeye imkan ve zaman yoktur.

‘’Hayır onlar hiç şüphesiz ahiretten korkmuyorlar.’’ ( Müddesir 53) Şehid Seyyid Kutub (rh.a) bu ayet hakkında şöyle diyor: ‘’Bu zavallılar ahiretten korkmadıkları için kendilerine yapılan hatırlatmaları umursamıyorlar, gerçeğe yönelik çağrıdan kaçıyorlar. Eğer kalpleri ahiret gerçeğinin bilincinde olsaydı tutumları farklı olurdu.

Dünya ve içindekiler fanidir. Sevinçleri, mutlulukları, hüzünleri, sıkıntıları hepsi bir gün bitecek sahip olunan her şey yok olacak. Esasında dünya oyun ve eğlence yeri değildir. Fakat insanı bir anlık mutlu
etmesinden oyalamasından dolayı oyun ve eğlence niteliği taşır. Bu oyuna dolananın sonu hüsrandır.

Ahiret ise ebedidir. Allah’a iman eden ve salih ameller işleyenlere Allah (c.c) cenneti vaad etmiştir. ‘’ Kim cennete girerse nimetlere gark olur ve hastalanmaz. Elbisesi çürümez, gençliği tükenmez. Cennette hiçbir gözün görmediği, hiçbir kulağın işitmediği ve hiçbir beşerin kalbinden geçmeyen nimetler vardır.’’ (Buhari – Müslim)

Geçici mutluluk yurdu olan dünyamı ebedi nimet ve saadet yurdu olan ahiretmi?  Karar sizin…