İSLAM DÜŞMANI EBU LEHEB’İN KIZI, DÜRRE (R.anha)

BİSMİLLAHİRRAHMANİRRAHİM

İSLAM DÜŞMANI EBU LEHEB’İN KIZI, DÜRRE (R.anha)

Hamd, işiten, gören, her şeyi bilen, kudreti tüm mahlûkatı kapsayan, mahlûkatın kaderlerini ve ecellerini takdir eden, ölümü ve hayatı yaratan, Allah (c.c)’ya mahsustur.

Salat ve Selam ise âlemlere rahmet olarak gönderilen son Nebi Hz. Muhammed (s.a.v)’e ve onun yolundan giden tüm müminlerin üzerine olsun inşallah.

Dürre (r.anha) hayatı boyunca Allah’a ve Resul’üne düşmanlıktan bir an olsun uzak kalmaya ölümünden sonra da lanetle anılacak bir hayat yaşayan iman ve İslam düşmanı Ebu Leheb’ in kızıdır. Dikenler arasında yetişen güller gibi, zulümatla dolu bir ortamda yetişmesine rağmen Allah’ın nuruna koşarak Müslüman olmuştur. Annesi ise Ümmü Cemil’dir. Onun annesi de babası da canından çok sevdiği peygamberine düşmandı. Fakat onların kalplerinde ki kin, nefret onun iman etmesine aklını Hak yolda kullanmasına engel olmamıştı. Kelime-i şehadet-i getirdikten sonra artık onda ailesine karşı hiçbir sevgi bağı kalmamıştı. Sadece onlara üzülüyordu bir onlar cehennem ehli olmuşlardı. Çünkü anne ve babası yeğenlerinin aleyhine sürekli düşmanlık yapıyorlardı. Bunun için yandaşları ile birlikte hareket ederek Kureyş içerisinde kin ve öfke bayrağını açmışlardı. Onun peşini takip ederek söylediklerini yalanlamayı ve karalamaya çalışıyorlardı.

Hz. Aişe’nin bildirdiğine göre peygamberimizin evi iki kötü komşularından amcası Ebu Leheb ile Ukbe b. Ebi Muayt’ın evleri arasında idi. Bunlar hayvan işkembesini, insan dışkılarını ve kokmuş şeyleri getirip Peygamberimizin kapısının önüne atarlardı. Peygamberimiz her iki komşusunun yaptıklarına üzülür ve “ ey Abd-ı menaf oğulları bu ne biçim komşuluk” diye sitemlenerek pislikleri kapısının önünden yayı ile ilerlere doğru iterdi. Ebu Leheb yaptığı bu kötülükle de kalmaz. Peygamberimize evinden taş atar dururdu. Dürre’nin annesi Ümmü Cemil ise her gece pıtrakları, dikenleri, dikenli ağaç dallarını toplayıp büyük demet yapar geceliğin ayağına batsın, yaralar açtın diye Peygamberimizin geçeceği yollara atar saçardı. işte Dürre (r.anha) böyle bir anne babanın kızıydı. Onun hayatında şunu görüyoruz ki kişi gerçekten bütün samimiyetiyle Rabbine teslim olup iman ettikten sonra kimse ona engel olamazdı. “La ilahe illallah” çağrısına akıllı olan kimse tepkisiz kalamaz. Buna karşı çıkanlar ise o aklı kullanmayan zavallılardır.

Şimdi bunu okuyan hangi ferdin anne babası veya eşi bir kâfir bir İslam düşmanı… Kimin ailesi dinini yaşamasın diye kendisine işkence yapmakta… Hangimiz dayak yedik İslam uğruna… Kim evinden kovuldu… Veya kim eve hapsolundu öğrenmesin yaşamasın diye bu dini… Hangimizin ailesinin üzerine ayet indi ki onlar cehennem ehlidir diye… Evet Dürre (r.anha) anne ve babasının üzerine ayeti kerime inmiştir ki onların ebedi cehennemlik olduğunu bildirmektedir.

“Ebu Leheb’ in iki eli kurusun; kurudu ya. Malı ve kazandıkları kendisine bir yarar sağlamadı. Alevi olan bir ateşe girecektir. Eşi de; odun hamalı (ve) Boynuna bükülmüş bir ip (bağlanmış) olarak.” (Tebbet Suresi 1-5)

Bu Tevhid evi olan hanım sahibinin hayatına bakmaya devam edelim. Dürre (r.anha) Mekke’de Haris İbni Amir İbni Nevfel ile evlenmişti. Üç de çocuğu oldu. Kocası Bedir harbinde müşriklerin safında yer almış ve küfür üzere öldürülmüştür ve kocasının ölümünden sonra doğup büyüdüğü şehirden çıkarak Medine-i Münevvere’ ye hicret etti. Orada ez-Züraki’nin evinde misafir kaldı. Onun kendisini ziyarete gelen hanımlarla arasında geçen şöyle bir hatırası nakledilir.

Ziyarete gelen hanımlardan biri ona şöyle dedi:

“Sen Hakkında Tebbet suresi nazil olan şu Ebu Leheb’ in kızı mısın? Hicretin sana ne faydası var. Bu Hicret’ten senin sevap elde edeceğini kim bilebilir?” diye ileri geri konuşmuşlardı. Adeta onu kınamışlardı. Buna çok üzülen Dürre onları efendimize (s.a.v)’e anlattı. Onu teselli etti ve o gün halkı Mescitte toplayıp şöyle bir hitabe de bulundu:

“Ey insanlar bazı kimseler beni, niçin soyum ve akrabalarımdan dolayı incitiyorlar. Haberiniz olsun kim benim soyumdan gelenleri ve akrabalarımı incitirse, beni incitmiş olur. Kim beni incitirse Allah’ı incitmiş olur buyurdu.”

Sonra sözlerine devamla:

“Dürre benim amcamın kızıdır. Onun hakkında da hiç kimse hayırdan başka bir şey söylemesin. Diriler ölen yakınları yüzünden rahatsız edilmezler.” dedi.

Bu şekilde cemaate ikaz ve tavsiyelerde bulundu.

Dürre (r.anha) 3 hadisi şerif rivayet etmiştir. Aynı zamanda fakirlere de yemek yedirmeyi çok severdi. O Allah’a ve Resul’üne tam teslim olmuş, İslami aşk ve yaşama gayreti içerisinde hayat sürmüştür. Tüm engellere rağmen verdiği sözü unutmamış ve ona sadık kalmıştır. Bu bahtiyar hanım sahibinin nerede ve ne zaman vefat etti bilinmemektedir. Tüm ailesi karşısında olan küfür üzere mücadele eden ve dünyada iken de onların Cehennem ehli olduğunu bilen fakat bunlara rağmen Rabbini Tevhid eden bir hanım… Peki, Bizler bu kadar rahatken ailemizde Müslümanlara savaş açmadı. Halde Bizleri bu dini Hakkı ile yaşayıp öğrenmekten alıkoyan nedir ki? Yoksa bazılarımız anne babasından veya yakınlarından incitici söz duydu diye çekinip ya da aman onlar kırılmasın, aramız bozulmasın, düşüncesiyle Rabbini değil de kulları razı etme yoluna gidip Hak olan yolu sırat-ı müstakimi terk edenlerden miyiz? Eğer öyleyse bilelim ki bu yol çilelidir, zordur, meşakkatlidir. Resulullah’ın önüne atıldığı gibi yoluna dikenler atılacaktır. Kimse önüne kırmızı güller serilmesini beklemesin tevhidi yaşarken. Bu yol müminlerin ve teslim olanların yoludur.

Rabbim bizleri onlardan eylesin inşallah.

ELHAMDULİLLAHİRABBİLALEMİN