İNSANLAR DA ARTIK KOVULMUŞ ŞEYTAN GİBİ OLURLAR!

Hamd Âlemlerin Rabbi, Rahman, Rahim, Din Gününün Sahibi, Bizden Öncekilerin ve Sonrakilerin Yegâne İlahı, Kulluk Yapılmaya Layık Olan Tek Mabud Allah Subhanehu ve Teâlâ ‘ya mahsustur. O’nun (Subhanehu ve Teâlâ) Kendisini bize bildirdiği şekilde bilir, Öyle Tevhid Eder, Herhangi Bir Ortağının Olmadığını Bilip Öyle İman Ederiz. Kulluğu, İbadeti, Yardımı Yalnız O’na (Subhanehu ve Teâlâ) Has Kılar, Nefislerimizin Şerrinden Amellerimizin Fenalığından O’na (Subhanehu ve Teâlâ) Sığınırız.

Salat ve Selam Âlemlere Rahmet, İnsanlığa Hidayet Olarak Gönderilen Vahyin Elçisi, Nübüvvet Kandilinin Son Işığı, İslam Ümmetinin Lideri, Mücahidlerin Kumandanı, Başkomutan Rasullullah (sav)’e, Kıymetli Ev Halkına, Güzide Ashabına, Onları Takip Eden Tabiilerine, Ardından Geçmişte Yaşamış, Bugün Yaşayan Kıyamete Kadar Yaşayacak Olan Tüm Mü’min ve Mü’mine’lerin üzerine olsun İnşaAllah.

            Sehl Bin Yunus: “Kim nefsine uyarsa helak olur. Nefis kime arkadaşlık ederse o kişi selamete ulaşamaz.”

İnsanın aşırı isteklerine, Allah Subhanehu ve Teala’dan  gelen ilme yani vahye uymayan tutumlarına ‘heva’ denilmektedir. Heva, insan nefsinin şehvetlerinden ve hayvani iştihadan doğan doğal eğilimi olmakla beraber, aynı zamanda insanı her türlü isyana götüren zaafın itici gücüdür; her türlü zararın, belanın, rezilliğin ve kötülüğün kaynağıdır.

            Ebu Amr eş-Şeybani şöyle anlatıyor: “Alimlerden biri bir rahip ile karşılaşır. Rahibe sorar: ‘Hayat nasıl gidiyor?’ cevap verir; yeni insanlar doğuyor, emeller yenileniyor, güvenlik azalıyor, ölüm yaklaşıyor. Alim yine sordu: ‘En faydalı şey nedir?’ Rahib cevap verdi; salih amel. Alim sordu: ‘En zarar verici şey nedir?’ cevap verdi; nefis ve heva.”

Nefis her zaman çeşitli isteklerde bulunur. Bu isteklerin bir kısmı insanın ihtiyacı değil, nefsin aşırı istekleridir. Eğer nefis Allah Subhanehu ve Teala’dan  gelen ilme, yani vahye uyarsa; görüşlerini, kararlarını, isteklerini bu ilme uygun bir şekilde ayarlarsa; o nefis doğru yolda olan nefistir. Fakat bir kimse Allah Subhanehu ve Teala’dan  gelen vahye kulak asmaz, yalnızca kendi görüşünü, zevkini, kararını, arzusunu ön plana çıkarırsa bu nefis doğru yoldan sapan azgın bir nefistir ve o kişi hevasına uymuş olur.

            Yahya Bin Muaz: “Kim lezzetler (aşırı istekler) peşinde yüzerse, pişmanlık ağaçları eker.”

Kurtubî, hevayı şöyle açıklar: “Hevaya uymak insanın Hak’tan gayrısıyla şehadet etmeye ve hükümde zulüm ve benzeri ile hüküm vermesine sebep olur.” Hevanın yerleştiği kalpte, başta şirk olmak üzere bütün olumsuz davranışlar, bütün kötülükler yerleşmeye başlar. Bu kimseler, hevanın bir benzeri olan kötü fiillerin peşinden giderler.

Şüphesiz ki hevaya uymak, dengeyi bozar, hakları ihlal eder, tarafgirliğe ve taassuba sebep olur, düşmanlığı körükler. İnsan, Allah Subhanehu ve Teala’nın hidayet kitabı olarak gönderdiği Kur’an-ı Kerim’i, yani vahyi dışlayarak, her şeyi kendi aklına, kendi hevasına göre çözmeye, her şeyin hükmünü işine geldiği gibi vermeye kalkışırsa, insanın gönlünde de, yeryüzünde de huzurun olması mümkün değildir. Vahyi dışlayanlar hem kendilerine yeni ilahlar bulurlar, hem de küçük, önemsiz ve kısır çekişmelerin içinde, ucuz çıkarların peşinde koşar dururlar. Hevasına uyan kimselerin yön verdiği dünyada barış ve adaletin olması mümkün değildir. Bu gerçeğe hem tarih şahittir, hem de içinde yaşadığımız şartlarda bunu açıkça görmekteyiz.

            Nisa 135: “… Öyleyse adaletten dönüp hevalarınıza uymayın. Eğer dilinizi eğer büker yada yüz çevirirseniz, şüphesiz Allah, yaptıklarınızdan haberdardır.”

Hevasına uyan insanların çok olduğu toplumlarda hata çok yapılır, suç çok işlenir, fitne ve fesat çok yaygınlaşır, insani değerler rağbet görmez, adaletle hareket etme ahlâkı zayıflar.

            Ebu Bekir el Verrak şöyle söylemiştir: “Hevanın sebebi şehvetlere yaklaşmaktır. Heva galip geldiği zaman kalbe zulmetmeye başlar. Kalp zulum görürse daralmaya başlar. Göğüs daraldığında insanlar kötülük yapmaya başlar. İnsanlar kötülük yaptığında Allah Teala öfkelenir. Onlardan nefret eder. Allah Teala onlardan nefret edince onlara darılır, yapayalnız bırakır. İnsanlarda artık kovulmuş şeytan gibi olurlar.”

Hevânın hâkim olduğu kalp, her türlü bireysel ahlâksızlığın, toplumsal fesadın, her çeşit pislik, kötülük ve zulmün kaynağı olan şirkin bulaşıcı mikroplarının toplandığı yerdir. Müslümana yakışan, nefis kaynaklı hevaya değil; ilâhî kaynaklı vahye tabi olmaktır. Başkalarının hevasına değil vahye sarılmaktır.

Hevaperest tipin nasıl oluştuğu, sebepleri iyi değerlendirilmeli, sivrisinekle mücadele için bataklığın kurutulmasının şart olduğu unutulmamalıdır. Hevaperest düzen ve onun kurumları, düzenin oluşturduğu toplum yapısı ve çevre şartları değişmeden, ürünlerin değişmesini beklemek doğru olmaz.

EsSelamu Aleykum ve Rahmetullah.

Hamd, Alemlerin Rabbi olan Allah’a Mahsustur. Allah bize kâfidir ve O ne güzel vekildir!

VELHAMDULİLLAHİ RABBİL ALEMİN