İHTİYACIMIZ OLAN O’NA KULLUKTUR!

Bismillahirrahmanirrahim.

Allahu Tealaya Hamd, Resulüne selat ve selam’dan sonra… Bu ayki yazımızda Kul’un kulluğuna Allah’ın muhtaç olmadığı, Kulun Allah’a ibadete kendisinin muhtaç olması konusunda yazımız olacak inşallah.

Kulun yalnızca Allah’a ibadet edip, O’na hiçbir şeyi ortak koşmaksızın O’na ihtiyacını ifade etmek için kendisine kıyas yapacağımız benzer hiçbirşey yoktur. Ancak bazı noktalardan baktığımızda şuna şahitlik ederizki vücudun gıdaya, içmeye ve suya olan ihtiyacına benzetebilir. Ancak yinede aralarında çok farklar vardır.

Kulun hakikati kalbi ve ruhudur. Kendisinden başka İlah bulunmayan Allah’ın gerçek İlahlığını kabul etmeden kulun hiçbir salah ve faydası olamaz. Çünkü ancak O’nun zikriyle huzura kavuşur ve ancak O’nu tanıyıp sevmekle sakinleşir. Kul dediğin yaratılmış bizler, mutlaka ama mutlaka o’na kavuşuncaya kadar bir çaba ve uğraş içerisinde olmalı ve birgün kesinlikle O’na kavuşacağının şuurunu hatırından çıkarmamalıdır.

Kul O’na olan muhabbetini sevgisini ibadetini korku ve umudunu O’na halis kılmadıkça kendisinin yararı asla gerçekleşemez. Şayet olmadan bir takım lezzetler ve sevinçler elde etsede onlar kesinlikle sürekli olmayacaktır. Bir çeşitten diğerine bir şahıstan öbürüne geçerek bazen bununla bazen şununla yararlanacak neticede kendisinden faydalanıp yararlandığı o şeyler acı veren zararların en büyük sebeblerinden olacaktır.

Kul Hak olan İlahı ise, durum ne olursa olsun hiçbir zaman ondan ayrılamacaktır. İnsan nerede olursa olsun içindeki O’na olan İmanı sevgisi saygısı ve zikri onun gıdası gücü faydası ve dayanağı olacaktır, iman ehlinde durum bundan ibarettir.

Kur’an ve sünnet bunu gösterdiği gibi fıtrat ve vicdanlarda buna şahittir.

O zaman insan şunun farkına varmak durumundadır, kendisinin ihtiyacı olan bir şeyi ite kakarak yapmaması bilerek isteyerek geldim yarabbi demesidir. Allah’a iman ve O’na hiçbirşeyi ortak koşmadan yalnızca kulluğu Allah’a sunmalıdır.

VelhamdulillahirrabilAlemin.