HAK GELDİ, BATIL YOK OLDU

Övgülerin tamamına layık, tüm noksan sıfatlardan münezzeh olan Allah Azze ve Celle’nin zatı celaline Azim olan egemenliğine, hakimiyetine yakışır şekilde hamd olsun, salat ve selam kutlu yolun yolcusu nurlu yolda verdiği mücadeleyle bütün Müslümanlara örnek olan örneğimiz ve önderimiz Hz. Muhammed’e s.a.v, onun ehli beytine ve ashab-ı kiramına, gerek geçmişte yaşamış, bugün yaşamakta olan ve bundan sonra yaşayacak olan bütün Müslümanların üzerine de salat ve selam olsun inşallah.

İslami ıstılahta ise hak; aslında sabit ve aklın inkâr edemeyeceği derecede gerçek olan şey demektir. O aynı zamanda doğrudur, isabetlidir, maksada uygundur, arzu edilene denk düşen şeydir. Bu bakımdan her an ve her yerde sabit olan (mevcut olan) Allah(C.C) gerçek Hak’tır. O(C.C) yarattıklarını Hak üzere yarattığı için, Onlarda Allah’a göre haktırlar. Hak’tan gelen O(C.C)’dan kaynaklanan her şey tıpkı onun zatı gibi haktır. O(C.C)’dan gelen vahiyde haktır O(C.C)’nun gönderdiği dinde haktır.

Batıl; Sözlükte boş, boşa giden, doğru ve hak olmayan, devamlı olmayan boşu boşuna, yok olan, geçersiz, hükümsüz, haksız gibi manalara gelir.

İslami ıstılahta ise ibadetlerin geçerli(sahih)yani kabul edilebilir olması için o ibadete ait rükün ve şartların yerine getirilmediğinde oluşan şartlardır.

Örnek`, Buna göre nasıl ki bir evlilikte nikâhın şartları yerine gelmemiş ise geçersiz yani batıl olur. Bir yerde Allah’ın hükmünün dışında kalınan her yol, düşünce ve fikir batıldır.

İlmin olduğu yerde cehaletin, adaletin bulunduğu yerde zulmün tutunamadığı gibi, hakkın olduğu yerde de batıl tutunamaz.

Dünya hayatında sürekli olarak hak ve batıl kavgası devam etmektedir. Sözlük anlamları ile hak; yerine getirilen, Batıl ise; boşa giden manalarındadır. Zaman zaman batıl kazansa da güçlü gibi gözükse de hak batıla galebe çalmıştır yani bazen batıl taraftarları, bazen de hak taraftarları kazanmıştır. Asıl olarak Hak sürekli kazanmaktadır. 

İsra süresinin 81. Ayetinde buyrulduğu üzere “De ki: “Hak geldi, batıl yok oldu. Şüphesiz batıl, yok olmaya mahkûmdur.” 

Mevdudi rh.a / Bu ilânın yapıldığı sırada müminler çektikleri işkencenin en doruk noktasında idiler. Müminlerin büyük bir kısmı Habeşistan’a hicret etmişti, geride kalanlar ise Mekke’de ve çevre bölgelerde söylenemeyecek işkence ve zorluklar çekiyorlardı. O denli ki, Hz. Peygamber’in (s.a) hayatı bile her an tehlike içindeydi. Bu nedenle zahirdeki alâmetler bâtılın yayıldığını gösteriyorsa da ve hakkın bâtıla üstün geldiğini gösteren hiç bir delil yoktu. İşte bu yüzden bu ayet nazil olduğunda kâfirler bununla alay ettiler. Fakat bu zafer müjdesi, bir dokuz yıl sonra, Hz. Peygamber (s.a) Mekke’ye bir fatih olarak girdiğinde ve Kâbe’ye girip üçyüz altmış putu kırarak aynı ilânı yaptığında gerçekleşti. Hz. Abdullah İbn Mesud’dan rivayet edilen bir hadise göre: “Hz. Peygamber (s.a) Mekke’nin fetih gününde putları kırarken şöyle diyordu: Hak geldi bâtıl gitti, zaten bâtıl yok olmaya mahkûmdur. Hak geldi ve bâtıl hiçbir zaman gelmeyecek, ortaya çıkmayacak.” (Buhari)

Safvetü’t Tefasir / De ki, “Hakkın nuru ve ışığı yani İslam yayıldı. Batıl ve yardımcıları yani inkâr ve putlara iba­det yok oldu. İman nuru parladıktan sonra artık ne şirk kalır, ne de putpe­restlik, Şüphesiz batıl yok olucudur. Onun kalması ve sübutu söz konusu değildir. Çünkü dağılıp yok olacaktır. Her ne kadar onun gücü ve saldırısı olsa da, saman alevi gibi çabucak yok olur. Saman alevi önce parlar, sonra sönüp gider.

Hakk’ın kalıcılığını ve batılın zayıflığını bir ayet ile daha anlamaya çalışalım;

Rad/17) / “O, gökten su indirdi de dereler kendi ölçülerince dolup aktı ve sel üste çıkan köpüğü aldı götürdü. Süs eşyası veya yararlanılacak bir şey elde etmek için ateşte erittikleri şeylerden de böyle köpük olur. İşte Allah, hak ile batıla böyle misal getirir. Köpüğe gelince sönüp gider. İnsanlara yararlı olan ise yerde kalır. İşte Allah, böyle misaller verir.”

Mevdudi rh.a / Bu benzetmede Allah’ın Resulüne gönderdiği vahy, gökten indirilen yağmura; müminlerse ırmak ve derelere benzetilmektedir. Yataklarını kapasitelerine göre yağmur suyuyla dolduran ırmaklar nasılsa, Resul’den kabiliyetleri kadarıyla bilgi alan müminler de öyledir. Öte yandan İslami Hareket’in düşmanları tarafından koparılan yaygara, akan suyun yüzeyinde dans etmeye başlayan ve kısa bir süre sonra yok olup giden kabarmış köpüğe benzetilmektedir.
Nasıl, madenler saflaştırılmak için ocakta eritilirken üzerlerinde bir köpük tabakasının zuhur etmesi gayet tabii bir hadise ise, kötü insanlar da aynı şekilde, saflaşmak üzere zulüm ocaklarından geçirilen iyi insanlar işkence çekerken, onlardan ayrılarak yüzeye çıkarlar ve harici bir unsur haline gelirler.

Yine Kur’an’ı Kerimde Allah(C.C) insanın yeryüzündeki sorumluluğun kendisine verilmesinden bahsederken;

Taha 123 /“Allah, şöyle dedi: “Birbirinize düşman olarak hepiniz oradan inin. Eğer tarafımdan size bir yol gösterici (kitap) gelir de, kim benim yol göstericime uyarsa artık o, ne (dünyada) sapar ne de (ahirette) sıkıntı çeker.”

Dolayısıyla Âdem a.s ve Havva validemizle başlayan insanlık âlemi o zaman diliminden sonra Habil ve Kabil arasında geçen meseleyle birlikte saflar ikiye ayrılır ve Hak taraftarları ile batıl taraftarlarının çizgisi belirginleşmiştir.

İslam uleması Âdem a.s ile başlayan tevhid mücadelesini açıklarken insan topluluklarını iki sınıfta incelemiştir; el-Milel ven-Nihal. El-Milel; Vahye tabi olan onun gösterdiği istikamette hayatlarını ikame eden topluluk. en-Nihal; Kupkuru zan manasına gelen nıhle kelimesi olarak nefse ve hevaya dayanan toplulukları ifade eder.

Hz. İbrahim a.s ile Nemrud kâfirinin arasında geçen, Musa a.s ile Firavun kâfirinin arasında meydana gelen mücadele bunun en açık örneklerindendir ki Hz. Muhammed (sas) ile Kureyşin azılı müşrikleri arasında geçen meseleler, siyer kitaplarına bakıldığında Allah(C.C) tek İlah olarak kabul etmek ya da etmemek, safların arasındaki belirgin çizgi olan İnanç ve teslimiyetin mücadelesiydi. Bununla beraber insanlığın düşmüş olduğu en büyük hatalardan bir tanesi de Allah’a ortak koşarken nasıl koştuğunu fark edememektir. Kur’an-ı kerimde bir ayeti kerimede bu konuyla ilgili şöyle bildirilmektedir.

Yusuf 106 / Onların çoğu Allah’a ancak ortak koşarak inanırlar.

Bugün bu ayrımın insanoğlu tarafından kavranamamasının en önemli sebebi hak ve batıl kavramlarının mahiyetinin toplumun zihninde kapalı kalması ve bundan istifade eden vampirlerin oluşudur.

Hakkı Gizlemek

Bakara/159 / “İndirdiğimiz apaçık delilleri ve hidayetin kendisi olan ayetleri insanlar için biz kitapta açıkladıktan sonra gizleyenler var ya mutlaka onlara Allah lanet eder. Lanet edebilecek olanlar da lanet ederler.”

Bakara/42/ “Hakk’ı batıla karıştırıp da, bile bile hakkı gizlemeyin.”

Taberi rh.a / İndirdiğimiz delilleri ve hidayeti. Tevrat ve İncil’de insanlara açıklayıp izah ettikten sonra, Muhammed’i ve getirdiği dini hakkındaki bilgileri gizleyenleri Allah rahmetinden uzaklaştırır. Melekler ve müminler da onlara lanet eder.

Bu gerçeği gizleyenler ‘den maksat, Yahudi ve Hıristiyan âlimleridir. Çünkü bu kişiler, Allah Teâlâ’nın, Tevrat ve İncil’de açıkladığı, Hz. Muhammed’in geleceği, Peygamberliğini ve diğer sıfatlarını gizlemişler ve ona iman et­memişlerdi. Bu yüzden Allah’ın rahmetinden uzaklaştırılmışlar ve lanete uğra­tılmışlardır.

Taberi diyor ki: “Ayet, her ne kadar bu özel kişilere işaret etmekte ise de hükmü, Allah’ın insanlara açıklanmasını farz kıldığı bilgileri saklayan herkesi içine almaktadır.”

İslam dini, Allah’ın insanlara gönderdiği bilgileri onlardan gizlemeyi ya­saklamış ve bunu yapanların lanetleneceklerini beyan etmiştir.

ÇALIŞMA BİZDEN, TEVFİK ALLAH(C.C)’TANDIR.        SELAMUN ALEYKUM.            

ELHAMDULİLLAHİRABBİLALEMİN