EBU’L A’LÂ MEVDUDİ’NİN (RH.A.) BAKIŞ AÇISIYLA KASAS SURESİ 54. AYET

BİSMİLLAHİRRAHMANİRRAHİM

Hamd kendisinden başka ilah olmayan, mutlak manada tek güç ve kudret sahibi olan Allah’a mahsustur. Salat ve selam tüm peygamberlerin ve onları takip eden tabilerinin üzerine olsun.

54- İşte onlar; sabretmeleri(74) dolayısıyla ecirleri iki defa(75) verilir ve onlar kötülüğü iyilikle uzaklaştırıp(76) kendilerine rızık olarak verdiklerimizden infak ederler.(77)

AÇIKLAMA

74. Yani, “Onlar çifte ödül alacaklar, çünkü kavmî, ırkî ve kabilevî önyargıları reddedip Hakk itikad yolu üzerinde sebat gösterdiler. Yeni bir peygamberin gelişiyle sıkı bir imtihanla karşılaştıkları zaman da, Mesih’e tapmadıklarını yalnızca Allah’a taptıklarını davranışlarıyla ispatladılar. Onlar Mesih’in şahsiyeti karşısında büyülenip, zihinlerini dondurmadılar. Yalnızca İslâm’ı izlediler. Yeni peygamber Mesih’den sonra onun getirdiği İslâm’ı tekrar getirdiğinde hiç tereddüt etmeden yeni peygamberin liderliğindeki İslâm yoluna girdiler ve Hıristiyanlığa takılıp kalmışların yolundan vazgeçtiler.
75. Yani, birinci ödül Hz. İsa’ya (a.s) iman etmelerinden, ikinci ödül Hz. Muhammed’e (s.a) iman etmelerinden ötürüdür. Aynı husus, Buhari, Müslim ve Hz. Ebu Musa el-Eşari’den naklen rivayet edilen bir hadisde de açıklanmıştır: “Allah Rasûlü şöyle dedi: “Çifte ödül alacak üç kişiden ehli kitab’a mensup olanı kendi peygamberine içten inanmıştı. Sonra Hz. Muhammed’e (s.a) iman etti.”
76. Yani, “Onlar kötülük ve bâtıl’a, iyilik ve hakla cevap verirler, zulüm ve zorbalığı adalet ve aseletle savarlar, aynısıyla mukabelede bulunmazlar.” Bu ifadelerde Habeşistan’dan Mekke’ye sırf hakikati araştırmak için seyahat edenlerin durumuna da bir îmâda bulunuyor olmalıdır.
77. Yani, “onlar, aynı zamanda Hak yolunda paralarını feda ederler -burada sırf hakikati araştırmak için Habeşistan’dan Mekke’ye gelenlerin durumuna da bir atıfda bulunulmaktadır- Onlar, birçok harcamayı gerektiren zahmetli bir yolculuğu göze aldıklarında hiçbir maddi kâr amacı gütmüyorlardı. Bir adamın Mekke’de peygamberliğini ilan ettiğini işittiklerinde, eğer gerçekten Allah tarafından gönderilmişse ona imandan mahrum kalmamak ve hidayet etmek için, işin aslını anlamak ve oraya gitmek gerektiğini düşünmüşlerdi.”