AHDE VEFÂ GÖSTERİN, SÖZÜNÜZDE DURUN!

BİSMİLLAHİRRAHMANİRRAHİM

Hamd Âlemlerin Rabbi, Rahman, Rahim, Din Gününün Sahibi, Bizden Öncekilerin ve Sonrakilerin Yegâne İlahı, Kulluk Yapılmaya Layık Olan Tek Mabud Allah Subhanehu ve Teâlâ ‘ya mahsustur. O’nun (Subhanehu ve Teâlâ) Kendisini bize bildirdiği şekilde bilir, Öyle Tevhid Eder, Herhangi Bir Ortağının Olmadığını Bilip Öyle İman Ederiz. Kulluğu, İbadeti, Yardımı Yalnız O’na (Subhanehu ve Teâlâ) Has Kılar, Nefislerimizin Şerrinden Amellerimizin Fenalığından O’na (Subhanehu ve Teâlâ) Sığınırız.

Salat ve Selam Âlemlere Rahmet, İnsanlığa Hidayet Olarak Gönderilen Vahyin Elçisi, Nübüvvet Kandilinin Son Işığı, İslam Ümmetinin Lideri, Mücahidlerin Kumandanı, Başkomutan Rasullullah (sav)’e, Kıymetli Ev Halkına, Güzide Ashabına, Onları Takip Eden Tabiilerine, Ardından Geçmişte Yaşamış, Bugün Yaşayan Kıyamete Kadar Yaşayacak Olan Tüm Mü’min ve Mü’mine’lerin üzerine olsun İnşaAllah.

Devam eden hayatlara, koşuşturmalara, telaşlara bir ara verip düşünmeliyiz çabaladığımız, ter döktüğümüz, peşinden gittiğimiz kanaatlerimiz, yerine getirmeye çalıştığımız hedeflerimiz ulaştığımızda hayatımızın anlamına ulaşmış olacak mıyız? Savrulurken duracağı yerin farkında olamadan rüzgârın önünde sürüklenen yaprak veya dalgaların arasında kalıp akıntıya kapılmış yüzücüden bir farkımız var mı şu hayatta? Nereye gidiyorum, duracağım yer neresi? Sorularının cevabını aramayanlar durdurup hayat karmaşasını amacını bulamayanlar kaybolup gidecekler ve durup gözlerini açacaklara yerde cehennem olacak ki Allah Subhaneu ve Teâlâ böylece açıklıyor.

Necm 39-40-41-42-43-44-45-46-47:

 “İnsan için ancak çalıştığının karşılığı vardır. Onun karşılığı tastamam verilecektir.

Şüphesiz en son varış Rabbinedir.

Şüphesiz O güldürür, ağlatır.

Şüphesiz O öldürür, diriltir.

Şüphesiz O, iki eşi, erkeği ve dişiyi rahme attığı az bir sudan yaratmıştır.

Şüphesiz tekrar diriltmekte O’na aittir.”

Kimin emeği Allah’a misakta verdiği ahde sadık kalarak can vermekse muhakkak ki karşılığını görecek. Emekler, çalışmalar, kazançlar asla yok olmayacak, havaya gitmeyecektir. Yüce Allah’ın bilgisinden ve duyarlı terazisinden en küçük bir şeyin kaçması söz konusu değildir. Herkes çalışmasının, ortaya koyduğu işlerin karşılığını tam olarak alacak, hiçbir kısıntıya uğratılmayacak, en ufak bir haksızlığa maruz bırakılmayacaktır. Kimin emeği Allah’a (Subhanehu ve Teâlâ ) misakta verdiği ahde sadık kalarak can vermekse muhakkak ki karşılığını görecek.

İsra 34:”Ahde vefa gösterin, sözünüzde durun.”

Bütün insanların Allah Subhanehu ve Teâlâ’ya verdikleri bir sözü vardır. Allah Subhanehu ve Teâlâ ile yaptıkları bir ahidleri vardır. İnsan, Allah Subhanehu ve Teâlâ ‘dan başka Rab tanımayacağına dair Allah Subhanehu ve Teâlâ’ya ahid vermiş, Allah Subhanehu ve Teâlâ da bu konuda kendisinden ahid almıştır, ahidleşmişlerdir.

Araf 172-173: “Hani Rabbin, Ademoğulları’ndan onların bellerinden soylarını dışarı aldı ve “Ben sizin Rabbiniz değil miyim? diyerek kendilerini birbirine şahit tutmuştu da onlar da “Evet şahidiz ” demişlerdi. Allah kıyamet günü şöyle diyemeyesiniz diye bunu böyle yaptı; “bizim bundan haberimiz yoktu. Yahut şöyle diyemeyesiniz diye; “Vaktiyle atalarımız müşrik olmuşlardı, biz onlardan sonra gelen kuşaklardık, bizi eğri yola sapanların yaptıklarından dolayı mı mahvedeceksin?”

Her şeye gücü yeten Allah, kıyamet gününe kadar yaratacağı Adem (as) neslinden her bir ferdi varlık alemine getirip ona anlama ve konuşma iktidarı vermiş ve sonra da hepsini bir kerede ve bir yerde huzurunda toplayarak onlardan kendinden başka ilâh ve Rab olmadığı ve Allah’a teslim olup her şeyiyle O’na itaat etmekten (İslâm) başka onlar için de doğru bir yol bulunmadığı hususunda söz almıştı.

Kendisi için bütün insanlardan söz alınan ve bu ayetin konusu olan husus: Her bir şahsı işlediği fiiller hususunda bilinçli ve tam mesul yapmaktır ki, böylece Rablerine karşı asi olanlar suçlarından dolayı hesaba çekilebilsinler. Gene izaha kavuşturulmalıdır ki, bu antlaşmadan sonra bir kimse, bir suçu, bilgisizlik yüzünden işlediği için temize çıkmaya ya da inhiraflarının sorumluluğunu kendinden evvel geçenlere yıkmaya kalkışamaz. Yine Allah; bu sözü almakla, onların kalblerine, kendilerinin Rabbinin yalnız O, ve ilahlarının da gene yalnızca kendisinin olduğu hususunun zerkedildiğine dikkat çekmektedir. Binaenaleyh, hiçbir kimse, “Ben bundan tamamen habersizdim” veya “kötü çevrem tarafından yoldan saptırıldım” diyerek sapkınlığının sorumluluğunu üstlenmekten kendini vareste kılamaz.

Maide 1:”Ey iman edenler! Akitleri(n gereğini) yerine getirin.”

Gerek Allah’a ve gerekse insanlara karşı verilen ahdin yerine getirilmesi gerekir.

İnsanlar arası ilişkilerde dahi güven unsurunun olabilmesi için verilen ahde vefa göstermek şarttır. Bu güven kazanılmadan sıhhatli bir toplumun oluşması mümkün değildir. Onun için İslam, ahde vefa prensibinde son derece titiz davranır ve bu hususta asla müsamaha göstermez. Zira ahde vefa, toplum hayatını birbirine bağlayan en kuvvetli bağdır. Bir toplum ahde vefa prensibine riayet etmezse, o toplum kısa ömürlü olmaya mahkumdur. Allah ile olan ahdine vefa göstermeyen, bu ahdi bozan ve bozmaya çalışan kimseden hiçbir ahde saygı göstermesi beklenemez.

Nahl 91: “Sözleştiğiniz zaman, Allah’ın ahdini yerine getirin ve Allah’ı üzerinize şahit tutarak, pekiştirdikten sonra yeminleri bozmayın. Şüphesiz Allah, yapacağınız şeyleri hakkıyla bilir.”

 Hamd, Alemlerin Rabbi olan Allah’a Mahsustur. Allah bize kâfidir ve O ne güzel vekildir!

VELHAMDULİLLAHİ RABBİL ALEMİN