KADINLAR HATİBİ ESMA BİNTİ YEZİD (r.a.)
BİSMİLLAHİRRAHMANİRRAHİM
KADINLAR HATİBİ ESMA BİNTİ YEZİD (r.a.)
Hamd Alemlerin Rabbi olan Allah azze ve celle’ye mahsustur. Salat ve selam O’nun habibi müminlerin örneği ve önderi, yaşayan Kur’an kendisine uyulmadığı sürece kurtuluşun mümkün olmadığı son Peygamber Hz.Muhammed (s.a.v)’e O’nun ehli beytine, sahabesine ve bütün müminlerin üzerine olsun…
Tam adı; Esma binti Yezid b. es Seken b. Râfi b. İmru’l Kays b. Abdüleşhel b. Hâris el Ensâriyye el Eşheliyye (Radiyallahu anha)’dır.
Hadis rivayet eden ve cihad meydanlarına koşan hanımlardandı. Zeki ve dindardı. Kendisine “Kadınlar Hatibi” lakâbı verilecek derecede hatipti.
İman, ilim ve sabır hususlarında en güzel örnekleri veren temiz hanımlardan biriydi.
Ensardan ilk Müslüman olanlarla birlikte o da Müslüman oldu.
Esma (r.a.) doğruyu öğrenmek ve hayrı işlemek maksadıyla Resulullah (sallallahu aleyhi ve selleme) dini meseleleri Soran hanımlardan biridir. Bu sebeple akıllı ve dindar hanımlar arasında sayılmıştır.
Büyük sahabi Muaz b. Cebel (ra)’ın halasının kızıdır. Nesebi Sa’d b. Muaz (ra)’ın nesebi ile dedeleri İmru’l Kays b. Zeyd b. Abdüleşhel’de buluşmaktadır.
Hicretin ilk yılında Rasulullah (sallallahu aleyhi ve sellem)’e İslam üzere biat eden hanımlarla birlikte o da biat etti. Rasulullah (sallallahu aleyhi ve sellem) Mümtehine suresinde emredildiği üzere hanımlardan biat alıyordu.
يَٓا اَيُّهَا النَّبِيُّ اِذَا جَٓاءَكَ الْمُؤْمِنَاتُ يُبَايِعْنَكَ عَلٰٓى اَنْ لَا يُشْرِكْنَبِاللّٰهِ شَيْـًٔا وَلَا يَسْرِقْنَ وَلَا يَزْن۪ينَ وَلَا يَقْتُلْنَ اَوْلَادَهُنَّ وَلَا يَأْت۪ينَبِبُهْتَانٍ يَفْتَر۪ينَهُ بَيْنَ اَيْد۪يهِنَّ وَاَرْجُلِهِنَّ
وَلَا يَعْص۪ينَكَ ف۪ي مَعْرُوفٍفَبَايِعْهُنَّ وَاسْتَغْفِرْ لَهُنَّ اللّٰهَۜ اِنَّ اللّٰهَ غَفُورٌ رَح۪يمٌ
“Ey Peygamber, mü’min kadınlar, Allah’a hiç bir şeyi ortak koşmamak, hırsızlık yapmamak, zina etmemek, çocuklarını öldürmemek, elleri ve ayakları arasında bir iftira düzüp-uydurmamak (gayri meşru bir çocuğu kocalarına dayandırmamak), ma’ruf (iyi, güzel ve yararlı bir iş) konusunda isyan etmemek üzere, sana biat etmek amacıyla geldikleri zaman, onların biatlarını kabul et ve onlar için Allah’tan mağfiret iste. Şüphesiz Allah çok bağışlayandır, çok esirgeyendir.” (Mümtehine 12.Ayet)
Rasulullah (s.a.v) Esma binti Yezid (ra)’nın kolunda iki altın bilezik görmüştü Ona:
“Ey Esma, bu bilezikleri at. Allah’ın sana ateşten bilezikler giydirmesinden korkmuyor musun?” Buyurdu. Bunun üzerine Esma hiçbir tereddüt göstermeden Rasulullah (s.a.v)’in emrini yerine getirdi ve onları çıkarıp onun önüne koydu.
Esma b. Yezid (r.a.) anlatıyor:
Bir defasında Rasulullah (s.a.v) benimde aralarında bulunduğum Müslüman kadınların yanından geçiyordu. Bize selam verdi ve:
“İhsanda bulunanlara karşı nankörlük etmekten sakının.” Buyurdu.
Sual sormada en cesur bendim.
“Ya Rasulullah! İhsanda bulunanlara karşı nankörlük etmek nasıl olur?” Diye sordum.
ResulAllah (s.a.v):
“Sizden birinin baba evindeki bekarlığı uzun sürer, sonra Allah ona bir koca nasip eder. O kocadan da ona bir çocuk verir. Bir ara kızar ve küfranı nimette bulunur (ve kocasına) “ Senden hiçbir hayır görmedim” der.” buyurdu.(1)
Esma (r.a.)’nın Aişe (r.a.) nezdindeki itibarı da büyüktü. Zira zifaf gecesi için Aişe (r.a.)’yı Rasulullah (s.a.v) efendimize hazırlayan o idi. Bu hadiseden sonra kendisine “Aişe’nin Esması” yada “Aişe’nin süsleyicisi Esma” denmiştir.
Esma (r.a.) cihattan hiçbir zaman geri durmadı. Hicretin on üçüncü yılında müslüman askerlerle birlikte -askerlere su taşımak ve yaralıları tedavi etmek maksadıyla- Şam topraklarına gitti ve Yemruk savaşına katıldı. Ancak o, askerlere su taşımak ve yaralıları tedavi etmekle yetinmedi, ön saflara ilerledi ve çadır direğiyle tam dokuz rum askerini öldürdü.
Onun Rumlara karşı savaşı Taberâni, Muhacir’den rivayet edilmiştir.
Muaz b. Cebel (r.a.)’ın amcasının kızı Esma binti Yezid b. es Seken (r.a.) şöyle demiştir:
“Yermuk günü çadır direğiyle dokuz rumu öldürdüm.”
Uzun bir ömür yaşadıktan sonra Yezid b. Muaviye döneminde Hakk’ın rahmetine kavuştu.
Allah ondan razı olsun ve onu rahmetiyle kuşatsın. Müminlere de ona ve onun benzerlerine iktida etmeyi nasip etsin.
(Amin)
VELHAMDULİLLAHİRABBİLALEMİN
(1)- Buhari, Edebü’l Müfred; Ahmed, Müsned 6/458