Bismillahirrahmanirrahim

Müslüman Kimdir?

Hamd Alemlerin Rabbi olan Allah azze ve celle’ye mahsustur. Salat ve selam O’nun habibi müminlerin örneği ve önderi, yaşayan Kur’an kendisine uyulmadığı sürece kurtuluşun mümkün olmadığı son Peygamber Hz.Muhammed (s.a.v)’e O’nun ehli beytine, sahabesine ve bütün müminlerin üzerine olsun…

Müslüman; vahyin doğruluğuna şüphe etmeden inanan, buyruklarına kulak veren, bütün inanç, düşünce ve davranışlarında vahyi ölçü alan insandır. Hayat programını İslam’a ayarlayan kimsedir.

Müslüman; Allah’ın bildirdiklerine (bilinçli olarak ve gönül rahatlığıyla) inanan; inandığının gereğini yerine getirmek için canla başla gayret gösteren; böylece dünya ve ahiret huzurunu, esenliğini elde etmeye aday olan kişi demektir.

İslam’ın dışında; hiçbir inanç, düşünce, felsefe, görüş, sistem ve hükümlerin, Müslüman’ın hayatında hükümleri yoktur.

Haram ve helallerin (emir ve yasakların; iyi ve kötünün) belirleyicisi yalnız Allah (c.c)’tır.

Peygamberler; Allah’ın elçileri, hükümlerinin tebliğcileridir. Kendi istek ve arzularına göre konuşmazlar. Onların söyledikleri kendilerine vahyedilenden başkası değildir.

Buna böyle inanandır Müslüman. İnanan ve sadece inanmakla kalmayıp inandığı titizlikle yaşamaya gayret eden insandır.

Müslüman; Allah’ın adı anıldığında kalbi titreyen, hayatını ve ölümünü O’na adayan, Müslümanların perişan haline bakıp iştahı kesilen, rahat uyuyamayan, yerinde duramayan…

“Müslümanlar için, dünya mazlumları için ne yapmalıyız?”sorusunu bir kurşun gibi yüreğinde taşıyan insandır. İslam’ı, müzelik olmaktan kurtarıp başlara taç yapabilmek için bu kutlu emaneti yüklenen insandır.

Her olumsuz etkiye ruhunu kapalı tutarak önce bir koza örer etrafına. Hira okulunun olgunlaştırma çağını yaşar. Tohum, toprak altında potansiyel yüklenmeden, toprak üstünde boy atmıyor. İman ateşinde kavrulup İslam kanmayan ruh, çelikleşmiyor. Dış etkilere karşı dayanıklı olamıyor.

Ve nihayet sığmaz olur kabına; yalar, yırtar, kozayı. Kurtulur. En güzel renk ve motiflerle süslenmiş, tül bir kanat takınır. Böceklerin, akreplerin, haşerelerin, yılanların döktükleri zehiri kırmak; panzehire çevirmek için uçar da uçar…. İslam’ın soluğunu insanlara ulaştırmak için çırpınır durur. Sınır tanımaz. Dünyalara sığmaz. Her nerede insan varsa; arar, bulur.

İslam’ın ılık iklimine taşımaya çalışır onları.

Yakıcı yazları, dondurucu kışları, bahara çevirinceye dek mola vermez cehdine ve gayretine.

Dünyada ve ahirette ayağımızın kaymaması buna bağlı…

Varlığımız buna bağlı, esenliğimiz buna bağlı.

Dünya ve ötesinde Allah’tan (c.c) yardım görmemiz buna bağlı.

اِنَّ الَّذ۪ينَ اٰمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِۙ اُو۬لٰٓئِكَ هُمْ خَيْرُ الْبَرِيَّةِۜ

جَزَٓاؤُ۬هُمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ جَنَّاتُ عَدْنٍ تَجْر۪ي مِنْ تَحْتِهَا الْاَنْهَارُ خَالِد۪ينَ ف۪يهَٓا اَبَداًۜ رَضِيَ اللّٰهُ عَنْهُمْ وَرَضُوا عَنْهُۜ ذٰلِكَ لِمَنْ خَشِيَ رَبَّهُ

“İman edip salih amellerde bulunanlar ise; işte onlar da, yaratılmışların en hayırlılarıdır”.

“Rableri katında onların ödülleri, içinde ebedi kalıcılar olmak üzere altından ırmaklar akan Adn cennetleridir. Allah, onlardan razı olmuştur, kendileri de O’ndan razı (hoşnut, memnun) kalmışlardır. İşte bu, Rabbinden ‘içi titreyerek korkan kimse içindir.”

(Beyyine 7-8. Ayetler)

Rabbimiz, bizim Müslüman olmamıza ve İslam için gayret etmemize muhtaç değil. O, “Samedd”dir. Herkes ve her şey ona muhtaçtır. Kulun, Allah için gayreti; kendi iyiliği içindir.

وَمَنْ جَاهَدَ فَاِنَّمَا يُجَاهِدُ لِنَفْسِه۪ۜ اِنَّ اللّٰهَ لَغَنِيٌّ عَنِ الْعَالَم۪ينَ

“Kim cihad ederse, yalnızca kendi nefsi için cihad etmiş olur. Şüphesiz Allah alemlerden müstağnidir.”(Ankebut 6.Ayet)

Öğrenci, öğretmen için değil; kendisi için ders çalışır. Bir hasta da, doktor için değil; kendi iyiliği için doktorun tavsiyesine uyar.

Bu cehd ve çalışma; (uyarı, muştu, korkutma, iyiliği emir, kötülüğü yasaklama, tebliğ, cihad ve kıtal gibi kelimeler -daha geniş manada-) cihad kelimesinde buluyor anlamını.

Ancak sadece iyi niyet, yeterli değil. Yapılan bazı işlerin, yarar yerine zarar verebileceği de inkar edilemez bir gerçektir.

Bütün ilmini, kültürünü, tecrübesini ve akli yeteneklerini ortaya koyarak dikkatli adımlar atması gerekir davetçinin.

Yürümek çok da önemli değil. Niçin yürüdüğünü, amacının ve hedefinin ne olduğunu, hangi yoldan, nereye gitmek istediğini bilerek yürümek önemlidir. Kimi yollar gülistanlara açılır. Yollar var, çıkmaz sokaktır. Yol var; sonunda cenneti bulur yolcuları. Yol var; cehennemde gözlerini açar gidenleri…

Selam ve dua ile…

VELHAMDULİLLAHİRABBİLALEMİN…

(Adil Akkoyunlu- Allah Erinin Yolu)