YA TEVHİD AKİDESİ – YA ŞİRK AKİDESİ

Övgülerin tamamına layık, tüm noksan sıfatlardan münezzeh olan Allah Azze ve Celle’nin zatı celaline Azim olan egemenliğine, hakimiyetine yakışır şekilde hamd olsun, salat ve selam kutlu yolun yolcusu nurlu yolda verdiği mücadeleyle bütün Müslümanlara örnek olan örneğimiz ve önderimiz Hz. Muhammed’e s.a.v, onun ehli beytine ve Ashab-ı Kiramına, gerek geçmişte yaşamış, bugün yaşamakta olan ve bundan sonra yaşayacak olan bütün Müslümanların üzerine de salat ve selam olsun inşallah.

Akide kavramı; düğümlemek anlamındaki “akd” kökünden türemiştir. Sözlükte “gönülden bağlanılan şey” demektir. “Akd” kelimesi aslında iki şeyin arasını birleştirmektir. Bu kelime, ipin parçalarını birbirine bağlamak, bir binanın parçalarını birbirine bağlamak anlamlarında kullanıldığı gibi, yemin, nikâh, sözleşme ve satış gibi manevi alanlardaki “bağlama” hakkında da kullanılır.

Örneğin, Nikâh akdi ile birbirine bağlanan iki insan arasında gönülden bir bağ bulunur. Onlar evliliklerini zahiri bir sözleşme üzerinden değil, manevi bir sözleşme üzerinden gerçekleştirir. Her ne kadar ortada yazılı bir sözleşme bulunmasa dahi, nikâh akdinin beraberinde getirdiği sorumluluklara riayet ederek, evliliklerini devam ettirirler. Birbirilerine karşı sevgileri, saygıları, fedakârlıkları, ya da tüm olumsuzluklara katlanmaları, yazılı bir sözleşme yaptıkları için değil, nikâh akdi dolayısıyla, gönülden birbirlerine bağlandıklarından dolayıdır.

Yani akide kavramı hem söz vermek, hem de verilen söz neticesinde gönülden bağlanmak demektir.

Yine akd kökünden gelen akit, akide, itikat, akaid, gibi tüm kavramlar, temelde iman kelimesi ile eş anlamlıdır. Tüm bu kavramlara toparlayıcı bir tanım yapacak olursak, “bir insanın kendi rızası ve isteğiyle, Allah’ın, kitabı ve peygamberi üzerinden bildirdiği hakikatlere inanması ve inandığı bu değerlere gönülden bağlanmasıdır” diyebiliriz. İşte akide, akaid, itikat, iman dediğimiz kavramların, temeldeki tanımı budur.

Yine akide kavramının manalarından biri “inanç”dır. İslamda “akaid ilmi” olarak tanımlanan ilim de, Müslümanın sahip olması gereken bu inanç esaslarına yöneliktir. Akâid kelimesi “Akide” kelimesinin çoğul şeklidir. Kesin olarak inanılan şey, iman ve anlayış şekli demektir. Akâid; ibadeti değil, inancı; yani ameli değil, imanı esas alan İslâmî kaide ve hükümlerin tümüdür. Kısaca akâid, Kur’an ve Sünnet ışığında İslâm Dini’nin iman esaslarından bahseden kaidelerdir.
Bildiğimiz üzere İslâm’ın inanç esasları “Amentü” cümlesinde toplanır. Bu da, Allah’ın varlığına ve birliğine, meleklere, kitaplara, peygamberlere, ahiret gününe, kadere, hayır ve şerrin Allah’tan geldiğine imandan ibarettir. Bunlar İslâm akidesinin ve tevhid inancının esasını oluşturan temel düsturlardır.

Buhari, İman, 37; Müslim, İman, 13./ Hz. Ömer b. el-Hattâb şöyle anlatıyor: “Bir gün Allah’ın Resulünün yanında idik. Beyaz elbiseli, siyah saçlı bir adam çıkageldi. Üzerinde yolculuk izi yoktu, ama hiçbirimiz kendisini tanımıyorduk. Hz. Peygamber’in önünde diz çöküp oturdu. Dizlerini onun dizlerine dayadı. Ellerini de Allah’ın resulünün dizlerinin üzerine koyup sordu :  “-İslâm nedir? Bana anlat” Allah’ın Resulü cevap verdi: “-İslâm Allah’tan başka ilâh olmadığına, Muhammed’in, Allah’ın elçisi olduğuna inanman, namaz kılman, zekât vermen, Ramazan orucunu tutman, gücün yeterse Hacca gitmendir” “-Doğru söyledin, peki iman nedir?” “- İman, Allah’a, O’nun meleklerine, kitaplarına, peygamberlerine, ahiret gününe ve kadere, kaderin hayır ve şerrin Allah tarafından yaratıldığına inanmandır.” “-Doğru söyledin. İhsan nedir?” “- İhsan, * Allah’ı görüyormuşsun gibi ona ibadet etmendir. Her ne kadar sen O’nu görmüyorsan da O seni görüyor.” Bu sorulardan sonra kıyamet alâmetlerini de soran adam kalkıp gitti. Arkasından baktılar, hemen ortadan kaybolmuştu. O’nun kim olduğunu merak eden ashâb-ı kirama Allah Resulü şöyle buyurdu: “- O Cebrail idi, size dininizi öğretmek için geldi.”

Bununla birlikte, tasdik ve inkâr bakımından insanlar 3 kısma ayrılırlar; mümin, kâfir, münafık.

1) Mümin: İslâm’ın itikâd esaslarına ve hükümlerine tamamıyla inanan ve bunların gereğini yapmaya çalışan kimse tam mümin ve Müslim’dir.

2) Kâfir: Allah’a ve peygamberine inanmayan ve dinden olduğu kesin olan bir hükmü inkâr eden kimsedir.

3) Münafık: Dıştan inanmış görünüp, içinden inkâr eden de münafıktır. Yüce Allah Nisâ Suresi 145’inci ayetinde münafıkların cehennemin en aşağı tabakasında bulunacaklarını bildirmektedir.

NİSA 145 / Gerçekten münafıklar, ateşin en alçak tabakasındadırlar. Onlara bir yardımcı da bulamazsın.

Kısaca inanılan ve kalben bağlanılan şeylere Akaid denir. Hz. Âdem (as)’dan Hz.Muhammed(sav)’e kadar inanılması ve reddedilmesi gereken şeyleri bizlere haber veren kıyamete kadar değişmeyecek inanç esaslarına Akaid denilir. Allahu Teâlâ mealen şöyle buyurmaktadır:

Ali-İmran / 18  “Allah, şehadet etti ki: Gerçekten O’ndan başka ilah yoktur. Melekler ve ilim sahipleri de adaleti ayakta tutarak buna şehadet ettiler; O’ndan başka ilah yoktur. O, Aziz’dir, Hâkim’dir.”

Ayet-i Kerime’de hem akaid ilminin mahiyeti hem de ilmin önemi beyan edilmektedir. Ayet-i kerime’ de ilim ve ilim adamının mahiyeti de izah edilmektedir.

Akaid bütün amellerden üstündür. Kişinin amellerinin makbul olabilmesi için sağlam bir inanca sahip olması elzemdir. Resul-i Ekrem (sav) sağlam bir imana sahip olan kimseleri birçok defa müjdelemiştir. Nitekim aşağıdaki hadis bu müjdenin çok net bir şekilde ifade edildiği hadislerden birisidir.

BUHARİ; Hz. Ebu Zerr (ra) anlatıyor: “Bana Cebrail Aleyhisselam gelerek “Ümmetinden kim Allah’a herhangi bir şeyi ortak kılmadan (şirk koşmadan) ölürse cennete girer” müjdesini verdi” dedi. Ben; “Zina ve hırsızlık yapsa da mı?” diye sordum. “Hırsızlık da etse, zina da yapsa” cevabını verdi. Ben tekrar: ”Yani hırsızlık ve zina yapsa da ha!” dedim. “Evet, dedi, hırsızlık da etse, zina da yapsa!”  Hz, Peygamber (sav) dördüncü keresinde ilave etti: “Ebu Zerr burnu sürtse de cennete girecektir.”

ÂDEM A.S “DEN HZ. MUHAMMED”E S.A.V KADAR AYNI AKİDE

İslâm dininde akide esasları, ilk peygamber Hz. Âdem’den son peygamber Hz. Muhammed’e kadar değişikliğe uğramamıştır. Çünkü bütün peygamberlerin tebliğ ettiği akidenin temelini, tevhid inancı oluşturmuştur. Tevhid dediğimiz kavramın özetle ifadesi ise “La İlahe İllallah” cümlesidir.

Ve Allah (C.C) bütün peygamberlerini;

ENBİYA / 25  ’te buyurduğu üzere

“Senden önce hiç bir elçi göndermedik ki, ona şunu vahyetmiş olmayalım: ‘Benden başka ilah yoktur, öyleyse bana ibadet edin.”  hakikatini irşat için göndermiştir.

TABERİ RH.A TEFSİR; Ey Muhammed, biz senden önce hiçbir Peygamber göndermedik ki, ona: “Benden başka hiçbir ilah yoktur. O halde ancak bana ibadet edin.” diye vahyetmiş olmayalım.

* Allah Teâlâ bu ayet-i kerimede bütün Peygamberlerini Tevhid inancını tebliğ etmek ve kendisinden başka hiçbir şeye kulluk edilemeyeceğini bildirmek için gönderdiğini, bu itibarla bütün ilahî dinlerde bu temel esasların değişmedi­ğini beyan etmektedir.

Son ilâhî din olan İslam dini de bu temel esasları tebliğ etmiştir. O halde müşriklerin bundan yüz çevirmeleri sapıklıktan başka bir şey değildir.

YA TEVHİD AKİDESİ  –  YA ŞİRK AKİDESİ 

İmtihan sahasına çıkarılmış olan insan için, önünde iki akide alternatifi mevcuttur. Ya Tevhid akidesi ya da şirk akidesi. Bunun haricinde 3. bir akide yoktur insan için. Yani insan ya Tevhid akidesini benimser ve hayatını ona göre şekillendirir. Ya da şirk akidesini benimser, o inanç üzerinden süreci işletir.

Allah (C.C) bizleri İslam akidesini kabul eden, kabul ettikten sonra gereğini en güzel şekilde yerine getiren ve bu akide üzerine can veren kullarından eylesin. Âmin.

ÇALIŞMA BİZDEN, TEVFİK ALLAH(C.C)’TANDIR.        SELAMUN ALEYKUM.