B\u0130SM\u0130LLAH\u0130RRAHMAN\u0130RRAH\u0130M<\/strong><\/p>\n

Hamd kendisinden ba\u015fka ilah olmayan, mutlak manada tek g\u00fc\u00e7 ve kudret sahibi olan Allah\u2019a mahsustur. Salat ve selam t\u00fcm peygamberlerin ve onlar\u0131 takip eden tabilerinin \u00fczerine olsun<\/strong><\/p>\n

3- Ne yak\u0131n akrabalar\u0131n\u0131z, ne \u00e7ocuklar\u0131n\u0131z k\u0131yamet g\u00fcn\u00fc size bir yarar sa\u011flayamaz.(3) (Allah) Sizin aran\u0131z\u0131 ay\u0131racakt\u0131r.(4) Allah, yapmakta olduklar\u0131n\u0131z\u0131 g\u00f6rendir.(5)<\/strong><\/p>\n

A\u00c7IKLAMA<\/strong><\/p>\n

3. Burada anne, baba, karde\u015f ve \u00e7ocuklar\u0131n\u0131 d\u00fc\u015fmanlardan kurtarmak i\u00e7in b\u00f6yle bir giri\u015fimde bulunan Hz. Hatib’e i\u015faret olunmaktad\u0131r. Yani, “Sen onlar\u0131n u\u011fruna b\u00fcy\u00fck bir hata yapt\u0131n. Oysa K\u0131yamet g\u00fcn\u00fc onlar seni kurtaramazlar. \u00dcstelik Allah huzurunda hi\u00e7kimse, bu benim babamd\u0131r, o\u011flumdur, karde\u015fimdir vs. benim y\u00fcz\u00fcmden g\u00fcnah i\u015flemi\u015ftir. Onun yerine bana ceza verin, demeye cesaret edemez. O g\u00fcn geldi\u011finde herkes kendi derdine d\u00fc\u015fecektir.” Kur’an’\u0131n bir\u00e7ok yerinde bu hususa de\u011finilmi\u015ftir.
\n“Su\u00e7lu, o g\u00fcn\u00fcn azab\u0131ndan kurtulmak i\u00e7in, o\u011fullar\u0131n\u0131, arkada\u015flar\u0131n\u0131 ve karde\u015fini, kendisini bar\u0131nd\u0131ran, i\u00e7inde yeti\u015fti\u011fi t\u00fcm ailesini ve yery\u00fcz\u00fcnde bulunanlar\u0131n hepsini fidye versin de, tek kendisini kurtars\u0131n ister.” (Mearic: 11-14)
\n“\u0130\u015fte o g\u00fcn, ki\u015fi karde\u015finden, anas\u0131ndan, babas\u0131ndan, e\u015finden, o\u011fullar\u0131ndan ka\u00e7ar. O g\u00fcn onlardan her birinin kendisine yeter derecede i\u015fi vard\u0131r.” (Abese: 34-37)<\/p>\n

4. Yani, d\u00fcnyadaki t\u00fcm ili\u015fkiler orada kopacakt\u0131r, orada bir parti, bir grup, bir s\u00fcl\u00fbk olarak hesap g\u00f6r\u00fclmeyecektir. Herkes kendi yapt\u0131\u011f\u0131n\u0131n hesab\u0131n\u0131 kendi verecek ve bu d\u00fcnyada dostluk, akrabal\u0131k, grup, parti u\u011fruna (\u0130sl\u00e2m’a g\u00f6re) caiz olmayan bir i\u015f yapan kimse, yapt\u0131\u011f\u0131n\u0131n cezas\u0131n\u0131 tek ba\u015f\u0131na \u00e7ekecek, onun sorumlulu\u011funa bir ba\u015fkas\u0131 ortak olmayacakt\u0131r.<\/p>\n

5. Daha \u00f6nce ayr\u0131nt\u0131l\u0131 bir \u015fekilde a\u00e7\u0131klad\u0131\u011f\u0131m\u0131z Hz. Hatib’in hadisesi ile bu hadise \u00fczerine nazil olan ayetlerden, a\u015fa\u011f\u0131daki sonu\u00e7lar\u0131 \u00e7\u0131karabilirz.
\na) Bu \u015fekilde davranmak, ki\u015finin niyeti ne olursa olsun casusluktur. \u00dcstelik bu casusluk, tehlikeli ve zarar verecek olaylara yol a\u00e7abilecek bir d\u00f6nemde yap\u0131lm\u0131\u015ft\u0131r. \u00d6yle ki sald\u0131r\u0131 \u00f6ncesi d\u00fc\u015fmana haber verilmek istenmi\u015ftir.
\nAyr\u0131ca bu \u015f\u00fcpheli bir mesele olarak kapal\u0131 kalmay\u0131p, m\u00fccrim su\u00e7\u00fcst\u00fc yakalanm\u0131\u015ft\u0131r. Zira mektup ortadayd\u0131 ve ba\u015fka bir delile de gerek yoktu. Bu su\u00e7 normal bir zamanda de\u011fil, sava\u015f durumunda i\u015flenmi\u015f olmas\u0131na ra\u011fmen, Hz. Peygamber (s.a) Hz. Hatib’i, ona kendini savunma \u015fans\u0131 tan\u0131maks\u0131z\u0131n hapse atmam\u0131\u015f ve ayr\u0131ca mahkemeyi a\u00e7\u0131k bir \u015fekilde yapm\u0131\u015ft\u0131r. T\u00fcm bunlardan anla\u015f\u0131ld\u0131\u011f\u0131na g\u00f6re, \u0130sl\u00e2m’da y\u00f6neticiler ve hakimler, bir kimsenin su\u00e7unu kendileri bilseler veya \u015f\u00fcphe duysalar dahi, o kimseyi hemen hapse atma yetkisine sahip de\u011fildirler. Ayr\u0131ca gizli kap\u0131lar ard\u0131nda yarg\u0131laman\u0131n da \u0130sl\u00e2m’da yeri yoktur.
\nb) Hz. Hatib bin Ebi Belta’n\u0131n sadece Muhacir olmay\u0131p, ayr\u0131ca Bedir ashab\u0131ndan olmas\u0131, O’na sahabiler aras\u0131nda imtiyaz kazand\u0131rm\u0131\u015ft\u0131. Bu \u00f6zelliklerine ra\u011fmen, b\u00fcy\u00fck bir su\u00e7 i\u015fledi\u011fi i\u00e7in, Allah Te\u00e2l\u00e2 onu yukar\u0131daki ayette sert bir \u015fekilde tenkit etmi\u015ftir. Ayr\u0131ca bu olay, hadislerde ayr\u0131nt\u0131l\u0131 olarak zikredilmi\u015f ve m\u00fcfessirlerin hemen hemen t\u00fcm\u00fc bu hadisleri nakletmi\u015flerdir. Bu ve di\u011fer \u00f6rneklerde de g\u00f6r\u00fcld\u00fc\u011f\u00fc gibi sahabe hatas\u0131z de\u011fildir. Bilakis onlardan da be\u015fer\u00ee zaaflar nedeniyle \u00e7e\u015fitli hatalar sudur etmi\u015ftir. Allah ve Rasul\u00fc’n\u00fcn bizlere, onlara h\u00fcrmet etmeyi buyurmu\u015f olmas\u0131, onlar\u0131n hatalar\u0131n\u0131 zikretmemek anlam\u0131nda de\u011fildir. \u015eayet b\u00f6yle olsayd\u0131, Allah bu olay\u0131 Kur’an’da zikretmez ve sahabe, tabiun, muhaddisler ve m\u00fcfessirler de bunca ayr\u0131nt\u0131y\u0131 beyan etmezlerdi.
\nc) Hz. Hatib’in mahkemesi esnas\u0131nda, Hz. \u00d6mer’in g\u00f6r\u00fc\u015f\u00fc, Hz. Hatib’in davran\u0131\u015f\u0131n\u0131n zahirine bak\u0131larak \u00f6ne s\u00fcr\u00fclm\u00fc\u015ft\u00fc. Onun delili, bu davran\u0131\u015f\u0131n\u0131n a\u00e7\u0131k\u00e7a Allah’a, Ras\u00fblu’ne ve M\u00fcsl\u00fcmanlara kar\u015f\u0131 ihanet mahiyetinde olmas\u0131yd\u0131. Bu y\u00fczden o bir m\u00fcnaf\u0131kt\u0131, dolay\u0131s\u0131yla katli de vacipti. Ancak Hz. Peygamber (s.a) O’nun g\u00f6r\u00fc\u015f\u00fcn\u00fc reddedip daha sonra \u0130sl\u00e2m’\u0131n “Bir davran\u0131\u015f\u0131n sadece zahiri g\u00f6z\u00f6n\u00fcne al\u0131narak karar verilmez” \u015feklindeki bir ilkesini beyan etmi\u015ftir. Ayr\u0131ca su\u00e7 i\u015fleyen bir \u015fahs\u0131n ge\u00e7mi\u015fi, ya\u015fant\u0131s\u0131, karakteri i\u00e7inde bulundu\u011fu ortam ve \u015fartlar da dikkate el\u0131nmal\u0131d\u0131r. Bu davran\u0131\u015f bi\u00e7imi ku\u015fkusuz casusluktur ama bu su\u00e7u i\u015fleyen kimsenin \u0130sl\u00e2m’a ve M\u00fcsl\u00fcmanlara kar\u015f\u0131 tavr\u0131 nas\u0131ld\u0131r? Yani bu \u015fahsi Allah’a Peygambere ve M\u00fcsl\u00fcmanlara h\u0131yanet etmek i\u00e7in mi bu su\u00e7u i\u015flemi\u015ftir? Ya da iman\u0131 i\u00e7in, yurdunu, ailesini vs. her\u015feyini terkederek hicret eden, bunca fedakarl\u0131klar yapan bu \u015fahs\u0131n iman\u0131ndan, ihlas\u0131ndan \u015f\u00fcphe edebilir miyiz? (Ba\u015fka bir ifadeyle s\u00f6ylenecek olursa, Bedir Sava\u015f\u0131’nda, d\u00fc\u015fman\u0131n \u00fc\u00e7 kat fazla g\u00fcc\u00fc ve silah \u00fcst\u00fcnl\u00fc\u011f\u00fcn\u00fcn bulundu\u011fu nazik bir anda, sadece imanlar\u0131 u\u011fruna canlar\u0131n\u0131 ortaya koymu\u015f bulunan kimselerin samimiyetinden \u015f\u00fcphe etmek do\u011fru mudur?) Ayr\u0131ca onun kalbinde Mekke’deki m\u00fc\u015frik Kurey\u015flilere kar\u015f\u0131 bir sevgi ta\u015f\u0131y\u0131p ta\u015f\u0131mad\u0131\u011f\u0131 da d\u00fc\u015f\u00fcn\u00fclmelidir.
\nHz. Hatip ise savunmas\u0131 s\u0131ras\u0131nda, Mekke’deki ailesinin, di\u011fer Muhacirlerin aileleri gibi kabile korumas\u0131 alt\u0131nda olmad\u0131\u011f\u0131ndan, sava\u015fta Kurey\u015flilerin ailesine, \u00e7oluk-\u00e7ocu\u011funa eziyet edecekleri korkusuyla b\u00f6yle davrand\u0131\u011f\u0131n\u0131 a\u00e7\u0131k\u00e7a s\u00f6ylemi\u015f ve ger\u00e7ekten de onun bu a\u00e7\u0131klamas\u0131 teyid edilmi\u015ftir. Dolay\u0131s\u0131yla Hz. Hatib’in bu a\u00e7\u0131klamas\u0131n\u0131 kabul etmeyip, kendisini yalanc\u0131 addetmenin ve onun maksad\u0131n\u0131n asl\u0131nda hiyanet ve Kurey\u015fli kafirlere yard\u0131m etmek oldu\u011funa karar vermenin bir sebebi yoktur. Ger\u00e7i samimi bir M\u00fcsl\u00fcman\u0131n iyi niyetle dahi olsa, bu \u015fekilde davranmas\u0131, yani ki\u015fisel \u00e7\u0131karlar\u0131 i\u00e7in M\u00fcsl\u00fcmanlar\u0131n sava\u015f planlar\u0131n\u0131 d\u00fc\u015fmanlara bildirmesi caiz de\u011fildir. Ancak b\u00f6yle de olsa samimi bir M\u00fcsl\u00fcman\u0131n yapt\u0131\u011f\u0131 hata ile bir m\u00fcnaf\u0131\u011f\u0131n h\u0131yaneti aras\u0131nda b\u00fcy\u00fck fark vard\u0131r. Bu bak\u0131mdan her ne kadar su\u00e7un keyfiyeti ayn\u0131 ise de, cezalar\u0131 ayn\u0131 de\u011fildir. \u0130\u015fte mahkemede Hz. Peygamber de (s.a) bu \u015fekilde karar vermi\u015ftir. Allah Te\u00e2l\u00e2 da M\u00fcmtahine Suresi’ndeki bu ayetlerle, O’nun verdi\u011fi karar\u0131 teyid etmi\u015ftir. S\u00f6zkonusu \u00fc\u00e7 ayeti dikkatlice okudu\u011fumuzda, Hz. Hatip hakk\u0131nda vaki olan azar\u0131n, bir m\u00fcmini azarlamak \u015feklinde oldu\u011funu ve bir m\u00fcnaf\u0131\u011f\u0131n azarlanmas\u0131na hi\u00e7 benzemedi\u011fini gayet sarih bir \u015fekilde g\u00f6r\u00fcr\u00fcz. Ayr\u0131ca ona hi\u00e7bir mali ve bedeni bir ceza da verilmemi\u015f, sadece yap\u0131lan davran\u0131\u015f a\u00e7\u0131k\u00e7a k\u00f6t\u00fclenmi\u015ftir. Yani \u0130sl\u00e2m toplumunda bir m\u00fcminin hata yapmas\u0131, toplumun kendisine olan g\u00fcvenini sarsar ve ona bu ceza tek ba\u015f\u0131na yeterli olur.
\nd) Hz. Peygamber’in (s.a) Bedir ashab\u0131n\u0131n faziletleri hakk\u0131nda, “Allah’\u0131n Bedir Sava\u015f\u0131’na kat\u0131lanlara, o vaziyeti g\u00f6r\u00fcp, “Ben sizi affettim” demedi\u011fini kim biliyor?” \u015feklindeki s\u00f6z\u00fc “Bedir ashab\u0131 ne g\u00fcnah i\u015flerse i\u015flesin, onlar\u0131n aff\u0131 \u00f6nceden garanti edilmi\u015ftir” anlam\u0131nda de\u011fildir. Zaten bu s\u00f6z\u00fc Sahabe de b\u00f6yle anlamad\u0131\u011f\u0131 gibi, Bedir ashab\u0131 da bu s\u00f6zleri duyunca, kendilerini su\u00e7 i\u015flemekte serbest g\u00f6rm\u00fc\u015f de\u011fillerdir. Ayr\u0131ca \u0130sl\u00e2m hukukunda da, bu s\u00f6ze dayan\u0131larak Bedir ashab\u0131ndan biri su\u00e7 i\u015flerse, ona ceza verilemez gibi bir kaide vaz’ edilmemi\u015ftir. Asl\u0131nda Hz. Peygamber’in (s.a) bu mevki ve makam\u0131 vurgulamaktan kast\u0131n\u0131n ne oldu\u011funu, O’nun sarfetti\u011fi kelimelere dikkatlice bakt\u0131\u011f\u0131m\u0131zda anlayabiliriz. Yani Bedir ashab\u0131 Allah ve O’nun dini i\u00e7in samimiyetle \u00f6yle fedakarl\u0131klarda bulunmu\u015flard\u0131r ki, buna kar\u015f\u0131 Allah onlar\u0131n ge\u00e7mi\u015f gelecek t\u00fcm g\u00fcnahlar\u0131n\u0131 affetse bile, bu imkan harici olmaz. Dolay\u0131s\u0131yla Bedir ashab\u0131ndan olan bir kimsenin h\u0131yanetinden ve nifak\u0131ndan \u015f\u00fcphe edilemez. Yapt\u0131\u011f\u0131 hata ile ilgili s\u00f6ylediklerini do\u011fru kabul etmek gerekir.
\ne) Kur’an’\u0131n ve Hz. Peygamber’in (s.a.) a\u00e7\u0131klamalar\u0131ndan, kafirler lehinde casusluk yapmas\u0131n\u0131n bir M\u00fcsl\u00fcman\u0131n m\u00fcrted say\u0131lmas\u0131na veya iman dairesinden \u00e7\u0131kar\u0131lmas\u0131na ya da m\u00fcnaf\u0131k kabul edilmesine yeterli olamayaca\u011f\u0131 anla\u015f\u0131lmaktad\u0131r.
\nAncak ba\u015fka bir delil ya da \u015fahidin olmas\u0131 m\u00fcstesna. \u00c7\u00fcnk\u00fc bu davran\u0131\u015f, bir kimsenin kafir kabul edilmesine sebep te\u015fkil etmez.
\nf) Kur’an’\u0131n bu ayetlerinden, bir M\u00fcsl\u00fcman\u0131n kafirler lehine casusluk yapmas\u0131n\u0131n en yak\u0131n akrabalar\u0131n\u0131n mallar\u0131 ve canlar\u0131 tehlikede olsa bile, hi\u00e7bir zaman caiz olmad\u0131\u011f\u0131 a\u00e7\u0131k\u00e7a anla\u015f\u0131lmaktad\u0131r.
\ng) Hz. \u00d6mer, Hz. Hatib’i \u00f6ld\u00fcrmek i\u00e7in Hz. Peygamber’den (s.a.) izin istedi\u011finde Hz. Peygamber, (s.a) bu su\u00e7un cezas\u0131n\u0131n \u00f6l\u00fcm olmad\u0131\u011f\u0131n\u0131 s\u00f6ylememi\u015ftir. Ancak Hz. Hatib Bedir ashab\u0131ndan oldu\u011fu ve bunun da onun ihlas\u0131n\u0131n ispat\u0131na yetmesi dolay\u0131s\u0131yla, Hz. \u00d6mer’e izin verilmemi\u015ftir. \u00dcstelik onun, d\u00fc\u015fmanlara iyilik etmek i\u00e7in de\u011fil, kendi \u00e7oluk \u00e7ocu\u011funu korumak i\u00e7in b\u00f6yle davrand\u0131\u011f\u0131n\u0131 bildiren a\u00e7\u0131klamas\u0131 do\u011frudur. Bu bak\u0131mdan baz\u0131 \u0130sl\u00e2m hukuk\u00e7ular\u0131, bu vak’ay\u0131 delil g\u00f6stererek, \u0130sl\u00e2m’da casuslu\u011fun cezas\u0131n\u0131n \u00f6l\u00fcm oldu\u011fu ancak \u00e7ok \u00f6nemli bir hafifletici sebep bulunursa daha az bir ceza ya da tazir verilebilece\u011fi sonucuna varm\u0131\u015flard\u0131r. Fakat bu mesele hakk\u0131nda ihtilaf edilmi\u015ftir. \u0130mam \u015eafii’ye g\u00f6re, casusluk yapan bir M\u00fcsl\u00fcman\u0131n \u00f6ld\u00fcr\u00fclmesi caiz de\u011fildir, ancak tazir edilebilir. \u0130mam Ebu Hanife ve Evza\u00ee ise, casusluk yapan M\u00fcsl\u00fcmana dayak vurulmal\u0131 ve uzun s\u00fcreli hapis cezas\u0131 verilmelidir, g\u00f6r\u00fc\u015f\u00fcndedirler. \u0130mam Malik, “onu katletmelidir” diyorsa da, Malik\u00ee fakihlerinin g\u00f6r\u00fc\u015fleri farkl\u0131d\u0131r. E\u015fbah’a g\u00f6re bu konuda Devlet Ba\u015fkan\u0131n\u0131n (\u0130mam\u0131n) geni\u015f bir yetkisi vard\u0131r. O, su\u00e7lunun \u015fartlar\u0131n\u0131 g\u00f6z\u00f6n\u00fcne alarak gereken cezay\u0131 verir. Ayr\u0131ca bu g\u00f6r\u00fc\u015f, \u0130mam Malik ve \u0130bn Kas\u0131m’dan da nakledilir. \u0130bn el-Maci\u015fun ve Abdulmelik bin Hateb’e g\u00f6re, su\u00e7luda casusluk yapmak adet halini alm\u0131\u015fsa, onu katletmek gerekir. \u0130bn Vehhab ise, casuslu\u011fun cezas\u0131n\u0131n \u00f6l\u00fcm oldu\u011fu, ancak bu su\u00e7tan tevbe edenlerin ba\u011f\u0131\u015flanmalar\u0131 gerekti\u011fi g\u00f6r\u00fc\u015f\u00fcndedir. \u0130bn Kas\u0131m’dan nakledilen bir g\u00f6r\u00fc\u015f de bu \u015fekildedir. Esba\u011f’a g\u00f6re de, sava\u015f s\u0131ras\u0131nda casusluk yapman\u0131n cezas\u0131 \u00f6l\u00fcmd\u00fcr. Ama d\u00fc\u015fmana a\u00e7\u0131k\u00e7a yard\u0131mda bulunmalar\u0131 halinde. M\u00fcsl\u00fcman ve Z\u0131mm\u00ee casuslara \u00f6l\u00fcm yerine dayak cezas\u0131 verilmelidir. (Ahkam-ul Kur’an, \u0130bn’ul Arab\u00ee, Umdet-ul Kar\u00ee, Feth-ul Bar\u00ee)
\nh) Yukar\u0131da zikredilen hadisten, su\u00e7lunun aranmas\u0131nda gerekirse sadece erkeklerin de\u011fil, kad\u0131nlar\u0131n da elbiselerinin \u00e7\u0131kar\u0131lmas\u0131n\u0131n caiz oldu\u011fu sonucu \u00e7\u0131k\u0131yor. Ger\u00e7i Hz. Ali, Hz. Z\u00fcbeyr ve Hz. Mikdat o kad\u0131n\u0131 \u00e7\u0131r\u0131l\u00e7\u0131plak soymam\u0131\u015flard\u0131r ama onu “mektubu vermezsen seni \u00e7\u0131r\u0131l\u00e7\u0131plak soyarak arayaca\u011f\u0131z” diye tehdit etmi\u015flerdir. \u015eayet bu fiil caiz olmasayd\u0131, elbette \u00fc\u00e7 sahebe onu bu \u015fekilde tehdit etmezlerdi. Yine ak\u0131l y\u00fcr\u00fctecek olursak, onlar\u0131n gelip bu hadiseyi Hz. Peygamber’e (s.a) anlatm\u0131\u015f olacaklar\u0131 ve dolay\u0131s\u0131yla Hz. Peygamber de (s.a) bu davran\u0131\u015f\u0131 tasvip etmemi\u015f olsayd\u0131, bunun bize rivayet edilece\u011fi sonucuna var\u0131rd\u0131k. Bu bak\u0131mdan fakihler, bu davran\u0131\u015fla ilgili olarak “caizdir” diye fetva vermi\u015flerdir. (Umdet-ul Kar\u00ee)<\/p>\n","protected":false},"excerpt":{"rendered":"

B\u0130SM\u0130LLAH\u0130RRAHMAN\u0130RRAH\u0130M Hamd kendisinden ba\u015fka ilah olmayan, mutlak manada tek g\u00fc\u00e7 ve kudret sahibi olan Allah\u2019a mahsustur. Salat ve selam t\u00fcm peygamberlerin ve onlar\u0131 takip eden tabilerinin \u00fczerine olsun 3- Ne yak\u0131n akrabalar\u0131n\u0131z, ne \u00e7ocuklar\u0131n\u0131z k\u0131yamet g\u00fcn\u00fc size bir yarar sa\u011flayamaz.(3) (Allah) Sizin aran\u0131z\u0131 ay\u0131racakt\u0131r.(4) Allah, yapmakta olduklar\u0131n\u0131z\u0131 g\u00f6rendir.(5) A\u00c7IKLAMA 3. Burada anne, baba, karde\u015f ve […]<\/p>\n","protected":false},"author":13,"featured_media":27349,"comment_status":"open","ping_status":"open","sticky":false,"template":"","format":"standard","meta":{"footnotes":""},"categories":[1],"tags":[],"yoast_head":"\n