(Bakara Suresi 34. Ayet)<\/p>\n<\/div>\n<\/div>\n
G\u00dcN\u00dcN HAD\u0130S\u0130<\/strong><\/p>\n 101.-….Bize el-A’me\u015f, \u0130brahim’den; o da Alkame’den tahd\u00ees etti ki, Abdullah (R) \u015f\u00f6yle demi\u015ftir: “\u00eem\u00e2n edenler, bununla be\u00adraber \u00eem\u00e2nlar\u0131na zul\u00fcm kar\u0131\u015ft\u0131rmayanlar; i\u015fte onlar, (korkudan) em\u00een olmak hakk\u0131 kendilerinindir. Onlar do\u011fru yolu bulmu\u015f kimselerdir” (ei-En’\u00e2m: 82) \u00e2yeti indi\u011fi zaman bu, m\u00fcsl\u00fcm\u00e2nlara a\u011f\u0131r geldi de:<\/p>\n \u2014 Y\u00e2 Ras\u00fblallah, bizim hangimiz nefsine zulmetmez ki? dediler. Ras\u00fblullah (S):<\/p>\n \u2014 “Bu \u00e2yetteki zul\u00fcm, sizin anlad\u0131\u011f\u0131n\u0131z gibi de\u011fildir. O zul\u00fcm ancak \u015firktir. Lukm\u00e2n’\u0131n o\u011fluna \u00f6\u011f\u00fct verirken: O\u011fulcu\u011fum, Allah’a ortak ko\u015fma. \u00c7\u00fcnk\u00fc Allah ‘a ortak ko\u015fmak b\u00fcy\u00fck zul\u00fcmd\u00fcr dedi\u011fi\u00adni i\u015fitmediniz mi?” buyurdu [151]<\/a>.<\/p>\n 44- B\u00e2b:<\/p>\n “Onlara o \u015fehir sahihlerini mis\u00e2l getir. Hani oraya el\u00e7iler gelmi\u015fti. Biz o zaman kendilerine iki el\u00e7i g\u00f6ndermi\u015ftik de onlar\u0131 tekz\u00eeb etmi\u015flerdi. Biz de bir \u00fc\u00e7\u00fcnc\u00fc ile (bunlar\u0131) kuvvetlendirmi\u015ftik ve: ‘Biz size g\u00f6nderilmi\u015f el\u00e7ileriz9 demi\u015flerdi. Onlar: ‘Siz, bizim gibi insandan ba\u015fka kimseler de\u011filsiniz. Hem Rahman hi\u00e7bir\u015fey indirmemi\u015ftir. Siz yalan s\u00f6yler kimselerden ba\u015fkas\u0131 de\u011filsiniz’ dediler. El\u00e7iler \u015f\u00f6yle dediler: ‘Rabb Hmiz biliyor ki, biz hak\u00eekaten size g\u00f6nderilmi\u015f el\u00e7ileriz. Bizim \u00fczerimize (vazife) apa\u00e7\u0131k tebli\u011fden ba\u015fkas\u0131 de\u011fildir’. Onlar dediler: ‘Do\u011frusu biz sizin y\u00fcz\u00fcn\u00fczden u\u011fursuzland\u0131k. E\u011fer vazge\u00e7mezseniz\u00bb and olsun, sizi mutlak ta\u015flar\u0131z. Bizden size muhakkak ac\u0131kl\u0131 bir i\u015fkence de dokunur’. Onlar da: ‘Sizin u\u011fursuzlu\u011funuz kendi beraberinizdedir!<\/p>\n Size nasihat edilirse mi (bunu u\u011fursuzluk sayacaks\u0131n\u0131z)?<\/p>\n Hay\u0131r siz haddi a\u015f\u0131p ta\u015fanlar g\u00fcruhusunuz* dediler. O \u015fehrin en u\u00e7 kenar\u0131ndan ko\u015farak bir adam geldi: ‘Ey kavmim’ dedi, ‘Uyun o g\u00f6nderilmi\u015f olanlara. Uyun sizden hi\u00e7bir \u00fccret istemeyen o kimselere. Onlar hid\u00e2yete ermi\u015f z\u00e2tlard\u0131r. Ben beni yaratana neden kulluk etmeyecek misim? Sizler ancak O’na d\u00f6nd\u00fcr\u00fcleceksiniz. Ben O ‘ndan ba\u015fka tanr\u0131lar edinir miyim? E\u011fer o \u00e7ok merhamet edici Allah bana bir zarar yapmak isterse, onlar\u0131n (iddia etti\u011finiz) \u015fefaati bana hi\u00e7bir f\u00e2ide vermez. Onlar beni asta kurtaramazlar.<\/p>\n \u015e\u00fcbhesiz ben o takdirde de mutlak apa\u00e7\u0131k bir sap\u0131kl\u0131k i\u00e7indeyimdir. Ger\u00e7ek ben Rabb Hnize \u00eem\u00e2n ettim. \u0130\u015fte bunu benden duyun’. (Ona:) ‘Gir cennete’ denildi. (O da:) ‘Ne olurdu’ dedi, ‘Kavmim bilselerdi, Rabb ‘imin beni ma\u011ffiret etti\u011fini, beni ikram edilenlerden k\u0131ld\u0131\u011f\u0131n\u0131!’<\/p>\n Ondan sonra kavminin \u00fczerine g\u00f6kten hi\u00e7bir ordu indirmedik, indiriciler de de\u011fildik. (Onlar\u0131n ukubeti) bir tek sayhadan ba\u015fka de\u011fildi. Art\u0131k hemen s\u00f6n\u00fcverdiler” (Y\u00e2s\u00een: 13-29).<\/p>\n