B\u0130SM\u0130LLAH\u0130RRAHMAN\u0130RRAH\u0130M<\/strong><\/h3>\n

Hamd kendisinden ba\u015fka ilah olmayan, mutlak manada tek g\u00fc\u00e7 ve kudret sahibi olan Allah\u2019a mahsustur. Salat ve selam t\u00fcm peygamberlerin ve onlar\u0131 takip eden tabilerinin \u00fczerine olsun.<\/h4>\n

46- (Musa’ya) Seslendi\u011fimiz zaman da, sen Tur’un yan\u0131nda de\u011fildin. Ancak Rabbinden bir rahmet olmak \u00fczere senden \u00f6nce kendilerine bir uyar\u0131c\u0131-korkutucu gelmemi\u015f olan bir kavimi(64) uyar\u0131p korkutman i\u00e7in (g\u00f6nderildin) (65) Umulur ki, \u00f6\u011f\u00fct al\u0131p-d\u00fc\u015f\u00fcn\u00fcrler diye.<\/strong>
\n47- Kendi ellerinin \u00f6ne s\u00fcrd\u00fckleri dolay\u0131s\u0131yla, onlara bir musibet isabet etti\u011finde: “Rabbimiz, bize de bir peygamber g\u00f6nderseydin de b\u00f6ylece biz de senin ayetlerine uysayd\u0131k ve m\u00fc’minlerden olsayd\u0131k” diyecek olmasalard\u0131 (seni g\u00f6ndermezdik) .(66)<\/strong><\/p>\n

A\u00c7IKLAMA<\/strong><\/p>\n

64. Hz. \u0130smail ve Hz. \u015euayb’dan (a.s) sonraki ikibin y\u0131l i\u00e7inde Arabistan’da hi\u00e7bir peygamber \u00e7\u0131kmad\u0131. Fakat Hz. Musa, S\u00fcleyman ve Hz. \u0130sa (a.s) gibi peygamberlerin tebli\u011fi bu \u00fclke halk\u0131na ula\u015fm\u0131\u015ft\u0131.<\/p>\n

65. B\u00fct\u00fcn bunlar Hz. Peygamber’in (s.a) risaletinin bir delili olarak sunulmaktad\u0131r. Ayn\u0131 zamanda bu ayetler, Mekke ileri gelenleri ile genel m\u00fc\u015frik kitlesine okundu\u011funda, Ras\u00fbl\u00fbllah’\u0131n, h\u00e2\u015f\u00e2 “peygamberlik” iddias\u0131nda bulunan sahtek\u00e2r bir m\u00fcdde\u00ee oldu\u011fu yolundaki t\u00fcm tezleri ge\u00e7ersiz kalm\u0131\u015f olmaktayd\u0131. Bu kampanyalar aras\u0131nda Hicaz’da ya\u015famakta olan Yahudi alimleri ve H\u0131ristiyan rahipleri onlara yard\u0131m etmekteydi. Gelgelelim y\u00fcce Ras\u00fbl (s.a) herhangi bir yerden gelerek aniden zuhur edip de insanlara Kur’an’\u0131 tebli\u011f etmeye ba\u015flamam\u0131\u015ft\u0131, aksine o kendi ya\u015fad\u0131klar\u0131 \u015fehrin, Mekke’nin bir sakiniydi ve hayat\u0131n\u0131n hem\u015fehrilerinden, kabilesinden gizli kalm\u0131\u015f hi\u00e7bir yan\u0131 yoktu. Bu \u00fc\u00e7 \u015feyin onun risaletinin birer delili olarak apa\u00e7\u0131k bir meydan okuma \u015feklinde takdim edilmesinin nedeni buydu.<\/p>\n

Yani Mekke’den, Hicaz’dan ve hatta b\u00fct\u00fcn Arabistan \u00fclkesinden bir tek ki\u015fi \u00e7\u0131k\u0131p da modern m\u00fcste\u015friklerin s\u00f6yledi\u011fi t\u00fcrden sa\u00e7ma bir iddiay\u0131 ileri s\u00fcrmeye cesaret edemezdi. Kald\u0131 ki onlar\u0131n, b\u00e2t\u0131l s\u00f6zler \u00fcretmede bu alim denen tiplerden hi\u00e7 de a\u015fa\u011f\u0131 kal\u0131r yanlar\u0131 yoktu. Fakat nas\u0131l oldu da bu adamlar bir an i\u00e7in bile ya\u015famayacak olan b\u00f6yle faydas\u0131z bir yalan s\u00f6yleyebildiler? “Ey Muhammed sen bu bilgiyi filan Yahudi aliminden, falan H\u0131ristiyan rahibinden ald\u0131n.” (!) B\u00f6yle bir \u015feyi m\u00fc\u015frikler nas\u0131l ciddi ciddi ileri s\u00fcrebilirlerdi? Zira b\u00fct\u00fcn \u00fclke i\u00e7inde zikredebilecekleri tek bir isim bile yoktu. \u00c7\u00fcnk\u00fc hangi ismi zikretseler Ras\u00fblullah’\u0131n (s.a) ondan herhangi bir bilgi almad\u0131\u011f\u0131 hemen a\u00e7\u0131\u011fa \u00e7\u0131kacakt\u0131. “Ey Muhammed, senin kadim tarih, ilim ve edebiyatlar\u0131na dair her \u00e7e\u015fit kitab\u0131 ihtiva eden b\u00fcy\u00fck bir k\u00fct\u00fcphanen var. B\u00fct\u00fcn bu nutuklar\u0131n\u0131 haz\u0131rlamana bu kitablar yard\u0131mc\u0131 oluyor de\u011fil mi?” B\u00f6yle bir \u015feyi nas\u0131l s\u00f6yleyebildiler? De\u011fil bir k\u00fct\u00fcphaneden s\u00f6z etmek, hi\u00e7 kimse onun evinde bu t\u00fcr bilgileri ihtiva eden bir ka\u011f\u0131t par\u00e7as\u0131 bile bulamazd\u0131. Mekke’deki herkes bilirdi ki, Muhammed (a.s) bir \u00fcmm\u00eeydi, okuma yazma bilmiyordu ve hi\u00e7 kimse, onun bu tertibinde kendisine \u0130branice, S\u00fcryanice ve Yunanca kitaplardan terc\u00fcmeler tedarik eden birtak\u0131m m\u00fctercimlerle ili\u015fkide oldu\u011funu s\u00f6yleyemezdi. Dahas\u0131 hi\u00e7 kimse, onun bu bilgiyi Suriye’ye ve Filistin’e yapt\u0131\u011f\u0131 ticar\u00ee seyahatlar esnas\u0131nda elde etti\u011fini ileri s\u00fcrecek kadar utanmaz olamazd\u0131. Zira, o bu seyahetlar\u0131 yaln\u0131z ba\u015f\u0131na yapmad\u0131. Aksine Mekke ticaret kervanlar\u0131yla giden bir grupla birlikte yapt\u0131. E\u011fer bir kimse \u00e7\u0131k\u0131p da b\u00f6yle bir iddiada bulunsayd\u0131, ya\u015fayan y\u00fczlerce \u015fahit bunu reddedecek ve onun bu bilgiyi oradaki bir kimseden almad\u0131\u011f\u0131na \u015fahadet edecekti. Hem sonra Ras\u00fblullah’\u0131n (s.a.) irtihalinden sonra iki y\u0131l i\u00e7inde m\u00fcsl\u00fcmanlarla Bizansl\u0131lar aras\u0131nda sava\u015f ba\u015flam\u0131\u015ft\u0131. E\u011fer Ras\u00fbl hayattayken Suriye ya da Filistin’in her hangi bir yerinde, her hangi bir H\u0131ristiyan rahip yahut<\/p>\n

Yahudi haham\u0131 ile bu t\u00fcr bir konu\u015fmada bulunsayd\u0131 Bizans \u0130mparatoru, Hz. Muhammed’in -ha\u015fa- her\u015feyi onlardan \u00f6\u011frendikten sonra Mekke’ye d\u00f6n\u00fcp peygamberlik iddias\u0131nda bulundu\u011fu propagandas\u0131n\u0131 ba\u015flatmakta bir an bile teredd\u00fct etmezdi. K\u0131saca bu ayet, vahyedildi\u011fi zaman Kur’an’\u0131n meydan okuyu\u015fu m\u00fcnkir Kurey\u015f ve m\u00fc\u015frikler i\u00e7in matem \u00e7an\u0131 oldu. Bu demektir ki m\u00fc\u015friklerin bu delillere olan ihtiyac\u0131 modern m\u00fcste\u015friklerinkinden \u00e7ok daha fazlayd\u0131. \u0130\u00e7lerinden hi\u00e7biri Rasullullah (s.a) Muhammed’in bu bilgiyi elde etmek i\u00e7in vahiyden ba\u015fka vas\u0131talara sahip oldu\u011funu ispatlamaya yarayacak herhangi bir malzeme bulamazd\u0131. Ancak ki\u015fi, bu meydan okuman\u0131n yaln\u0131zca burada de\u011fil farkl\u0131 k\u0131staslarla ba\u011flant\u0131 i\u00e7inde ba\u015fka yerlerde de ge\u00e7ti\u011fini bilmelidir.<\/p>\n

Hz. Zekeriya (a.s) ve Hz. Meryem’in (a.s) k\u0131ssas\u0131ndan sonra \u015funlar vurgulan\u0131r: “Ey Muhammed, bu sana vahyetti\u011fimiz, gayb haberlerindendir. Meryem’e hangisi kefil olacak diye kalemlerini atarlarken, sen yanlar\u0131nda de\u011fildin, \u00e7eki\u015firlerken de orada bulunmad\u0131n. ” (Al-i \u0130mran:44) Hz. Yusuf’un (a.s) k\u0131ssas\u0131n\u0131n sonunda \u015f\u00f6yle denmektedir: ” Ey Muhammed, sana b\u00f6ylece vahyettiklerimiz, gayba ait haberlerdir. Onlar el birli\u011fi edip d\u00fczen kurduklar\u0131 zaman yanlar\u0131nda de\u011fildin, sen ne kadar y\u00fcrekten istersen iste, insanlar\u0131n \u00e7o\u011fu inanmazlar. ” (Yusuf: 102-103) Ayn\u0131 \u015fekilde Hz. Nuh’un (a.s) k\u0131ssas\u0131 tamamen anlat\u0131ld\u0131ktan sonra \u015funlar zikredilmi\u015ftir: “Ey Muhammed, bunlar sana vahyetti\u011fimiz bilinmeyen olaylard\u0131r. Sen de kavmin de daha \u00f6nce bunlar\u0131 bilmezdiniz.” (Hud:49) M\u00fcteaddid defalar tekrarlanan bu tez, Kur’an’\u0131n Allah kelam\u0131 oldu\u011funu ve Hz Muhammed’in (s.a) O’nun Ras\u00fbl\u00fc oldu\u011funu ispat etmek \u00fczere Kur’an’\u0131n ileri s\u00fcrd\u00fc\u011f\u00fc belli ba\u015fl\u0131 burhanlardan biridir. Zira bir \u00fcmm\u00ee olan Rasulullah i\u00e7in ge\u00e7mi\u015fin y\u00fczlerce, binlerce y\u0131l derinliklerinde vuku bulmu\u015f olaylar\u0131 anlatabilmesi i\u00e7in, vahiy d\u0131\u015f\u0131nda elde edebilece\u011fi herhangi bir makul bilgi vas\u0131tas\u0131 yoktu. \u0130\u015fte Rasulullah’\u0131n \u00e7a\u011fda\u015flar\u0131n\u0131n giderek say\u0131lar\u0131 artan \u015fekilde inanmaya ko\u015fmalar\u0131n\u0131n as\u0131l sebebi budur. O ger\u00e7ekten bir peygamberdi ve Allah’tan vahiy al\u0131yordu.<\/p>\n

G\u00fcn\u00fcm\u00fczde bir kimsenin b\u00f6yle bir meydan okuyu\u015fun, \u0130sl\u00e2m d\u00fc\u015fmanlar\u0131 a\u00e7\u0131s\u0131ndan ne derece \u00f6nem arzetti\u011fini tasavvur etmesi \u00e7ok kolayd\u0131r. \u00c7\u00fcnk\u00fc bu iddiay\u0131 \u00e7\u00fcr\u00fctebilmek i\u00e7in, onlar\u0131n ellerinden gelen \u00e7abay\u0131 sarfettiklerine \u015f\u00fcphe yoktur. Ayr\u0131ca Hz. Peygamber’in (s.a) s\u00f6zkonusu iddias\u0131nda -h\u00e2\u015f\u00e2- bir zaaf bulunmas\u0131 halinde \u0130slam d\u00fc\u015fmanlar\u0131n\u0131n bunu ispat edebilmek i\u00e7in delil bulmaktan aciz olmad\u0131klar\u0131 da a\u00e7\u0131k\u00e7a ortadad\u0131r.<\/p>\n

66. Bu tema, Ras\u00fbllerin g\u00f6nderilme hikmeti meyan\u0131nda Kur’an’\u0131n m\u00fcteaddid yerlerinde zikredilmi\u015ftir. Fakat bundan bir Peygamber’in her yerde ve her durumda bu ama\u00e7la g\u00f6nderildi\u011fi \u015feklinde bir sonuca varmak do\u011fru olmayacakt\u0131r. Peygamberlerin mesaj\u0131, bu d\u00fcnyada dejenere olmadan etkinli\u011fini s\u00fcrd\u00fcrd\u00fck\u00e7e, bu mesaj\u0131 iletebilme vas\u0131talar\u0131 bulunduk\u00e7a, yeni bir peygambere ihtiya\u00e7 yoktur. Yeter ki mesaja ilave yapma yahut yeni bir mesajla de\u011fi\u015ftirme ihtiyac\u0131 do\u011fmas\u0131n. Bununla birlikte peygamberlerin mesaj\u0131 unutuldu\u011fu yahut hatalarla kar\u0131\u015ft\u0131\u011f\u0131 veya sapmalara maruz kald\u0131\u011f\u0131 zaman art\u0131k onlara hidayet vas\u0131talar\u0131 olarak g\u00fcvenilemez. Bu durumda insanlar \u015f\u00f6yle bir mazerette bulunma \u015fans\u0131n\u0131 ele ge\u00e7irmi\u015f olurlar: Hakla b\u00e2t\u0131l\u0131 birbirinden ay\u0131rt etmelerine yarayacak, kendilerine do\u011fru yolu g\u00f6sterecek hi\u00e7 bir d\u00fczenlemeye sahip de\u011filler, \u015fu halde kendilerine do\u011fru d\u00fcr\u00fcst hidayet edilmi\u015f say\u0131lmaz. B\u00f6yle bir mazerete meydan vermemek i\u00e7in Allah bu t\u00fcr durumlarda peygamberler g\u00f6nderir. Ta ki yanl\u0131\u015f yoldakiler, art\u0131k bu sap\u0131kl\u0131klar\u0131ndan sorumlu tutulabilsinler.<\/p>\n","protected":false},"excerpt":{"rendered":"

B\u0130SM\u0130LLAH\u0130RRAHMAN\u0130RRAH\u0130M Hamd kendisinden ba\u015fka ilah olmayan, mutlak manada tek g\u00fc\u00e7 ve kudret sahibi olan Allah\u2019a mahsustur. Salat ve selam t\u00fcm peygamberlerin ve onlar\u0131 takip eden tabilerinin \u00fczerine olsun. 46- (Musa’ya) Seslendi\u011fimiz zaman da, sen Tur’un yan\u0131nda de\u011fildin. Ancak Rabbinden bir rahmet olmak \u00fczere senden \u00f6nce kendilerine bir uyar\u0131c\u0131-korkutucu gelmemi\u015f olan bir kavimi(64) uyar\u0131p korkutman i\u00e7in […]<\/p>\n","protected":false},"author":13,"featured_media":18650,"comment_status":"open","ping_status":"open","sticky":false,"template":"","format":"standard","meta":{"footnotes":""},"categories":[1],"tags":[],"yoast_head":"\n