B\u0130SM\u0130LLAH\u0130RRAHMAN\u0130RRAH\u0130M<\/strong><\/h3>\n

Hamd kendisinden ba\u015fka ilah olmayan, mutlak manada tek g\u00fc\u00e7 ve kudret sahibi olan Allah\u2019a mahsustur. Salat ve selam t\u00fcm peygamberlerin ve onlar\u0131 takip eden tabilerinin \u00fczerine olsun.<\/h4>\n

193- Onu Rulu’l-Emin(120) indirdi.<\/strong>
\n194- Uyar\u0131c\u0131-korkutuculardan olman i\u00e7in, senin kalbinin \u00fczerine (indirmi\u015ftir) .<\/strong>
\n195- Apa\u00e7\u0131k Arap\u00e7a bir dille.(121)<\/strong>
\n196- Ve hi\u00e7 \u015f\u00fcphesiz, o (Kur’an) , ge\u00e7mi\u015flerin kitaplar\u0131nda da vard\u0131r.(122)<\/strong>
\n197- \u0130srailo\u011fullar\u0131 bilginlerinin onu bilmesi onlar i\u00e7in ispatlay\u0131c\u0131 bir delil (ayet) de\u011fil mi?(123)<\/strong>
\n198- Onu Arap\u00e7a bilmeyen birine de indirmi\u015f olsayd\u0131k,<\/strong>
\n199- B\u00f6ylece onlara kar\u015f\u0131 onu okusayd\u0131, yine ona iman edecek de\u011fillerdi.(124)<\/strong>
\n200- Biz onu, su\u00e7lu-g\u00fcnahk\u00e2rlar\u0131n kalbine i\u015fte b\u00f6yle ge\u00e7irip-y\u00fcr\u00fctt\u00fck.(125)<\/strong><\/p>\n

A\u00c7IKLAMA<\/strong><\/p>\n

120. Yani, Bakara Suresi’nin 97. ayetinde an\u0131ld\u0131\u011f\u0131 \u00fczere Cebrail: “Deki: “Kim Cibril’e d\u00fc\u015fman olursa, ki o, kendinden \u00f6ncekini do\u011frulay\u0131c\u0131 ve m\u00fcminler i\u00e7in hidayet ve m\u00fcjde olarak onu senin kalbine tenzil etmi\u015ftir.” Burada Cebrail (a.s) i\u00e7in “Ruhu’l-Emin” \u00fcnvan\u0131n\u0131n kullan\u0131lmas\u0131, Kur’an’\u0131n Allah taraf\u0131ndan de\u011fi\u015fim ve sallant\u0131ya maruz maddi bir vas\u0131ta arac\u0131l\u0131\u011f\u0131 ile de\u011fil de, hi\u00e7 bir maddili\u011fi olmayan, b\u00fct\u00fcn\u00fcyle g\u00fcvenilir saf bir Ruh arac\u0131l\u0131\u011f\u0131 ile vahyedildi\u011fini ima etmek i\u00e7indir. Bu Ruh, Allah’\u0131n mesajlar\u0131n\u0131, kendisine emanet edilen \u015fekil ve muhteva i\u00e7inde aynen getirir; onun mesajlarla oynamas\u0131 veya onlara \u015fu veya bu \u015fekilde eklemelerde bulunmas\u0131 m\u00fcmk\u00fcn de\u011fildir.<\/p>\n

121. Bu c\u00fcmle, “Ruhu’l-Emin indi” ile ilgili olabilece\u011fi gibi, “uyar\u0131c\u0131-korkutucular”lar da ilgili olabilir. Birinci durumda anlam, “Emin Ruh, onu a\u00e7\u0131k Arap\u00e7a ile getirdi” \u015feklinde olurken, ikinci durumda, “Hz. Peygamber (s.a) Hud, Salih, \u0130smail ve \u015euayb (selam \u00fczerlerine olsun) gibi kavimlerini Arap\u00e7a’y\u0131 kullanarak korkutan peygamberlerdendir” \u015feklinde olur. Her iki durumda da ama\u00e7 ayn\u0131d\u0131r: \u0130l\u00e2h\u00ee mesaj \u00f6l\u00fc ve esrarengiz bir dille veya muamma ve bilmecelerle dolu bir dille de\u011fil, her Arap ve Arap\u00e7a’y\u0131 bilen her Arap olmayan\u0131n kolayca anlayabilece\u011fi apa\u00e7\u0131k bir Arap\u00e7a ile indirilmi\u015ftir. O halde, ondan y\u00fcz \u00e7evirenler, Kur’an’\u0131n mesaj\u0131n\u0131 anlayamad\u0131klar\u0131 \u00f6zr\u00fcn\u00fc ileri s\u00fcremezler. Onlar\u0131n k\u00fcf\u00fcr ve y\u00fcz \u00e7evirmelerinin tek nedeni, Firavun’un, Hz. \u0130brahim’in (a.s) kavminin, Hz. Nuh’un (a.s) ve Hz. Lut’un (a.s) kavminin, Ad, Semud ve Eykeliler’in tutuldu\u011fu ayn\u0131 hastal\u0131\u011fa tutulmu\u015f olmalar\u0131d\u0131r.<\/p>\n

122. Yani, bu uyar\u0131, ilahi mesaj ve \u00f6\u011fretiler \u00f6nceki kitaplarda da vard\u0131r. Bir Allah’a teslimiyet mesaj\u0131, ahirete inan\u00e7 ve peygamberleri izlemeye \u00e7a\u011fr\u0131, ayn\u0131yla t\u00fcm kitaplarda vard\u0131r. Allah’\u0131n indirdi\u011fi b\u00fct\u00fcn kitaplar \u015firki ve materyalist hayat anlay\u0131\u015f\u0131n\u0131 reddederek halk\u0131, insan\u0131n Allah \u00f6n\u00fcndeki sorumlulu\u011fu anlay\u0131\u015f\u0131na dayanan ve insandan ras\u00fbllerin getirip tebli\u011f etti\u011fi \u0130l\u00e2h\u00ee H\u00fck\u00fcmler kar\u015f\u0131s\u0131nda ba\u011f\u0131ms\u0131zl\u0131\u011f\u0131n\u0131 terketmesini isteyen, ger\u00e7ek ve sa\u011flam hayat felsefesine \u00e7a\u011f\u0131r\u0131r. Bunlar\u0131n hi\u00e7 biri, \u00f6nce Kur’an’\u0131n sundu\u011fu yeni ve bilinmez \u015feyler de\u011fildir ve kimse de Hz. Peygamber’i (s.a.) , daha \u00f6nce hi\u00e7 bir peygamberden duyulmam\u0131\u015f \u015feyler s\u00f6ylemekle su\u00e7layamaz.<\/p>\n

\u0130mam Ebu Hanife’nin, Kur’an’\u0131 Arap\u00e7a asl\u0131yla okuyabilsin veya okuyamas\u0131n, bir ki\u015fi namazda Kur’an’\u0131n terc\u00fcmesini okursa namaz\u0131 ge\u00e7erli olur \u015feklindeki ilk g\u00f6r\u00fc\u015f\u00fcn\u00fc destekleme konusunda \u00f6ne s\u00fcr\u00fclen delillerden biri de bu ayettir. Allame Ebu Bekir el-Cessas’a g\u00f6re, bu iddian\u0131n temeli \u015fudur: “Allah, Kur’an’\u0131n \u00f6nceki kitaplarda da oldu\u011funu s\u00f6yl\u00fcyor; \u00f6nceki kitaplar\u0131n hepsi Arap\u00e7a de\u011fildi. O halde, e\u011fer terc\u00fcme edilir ve ba\u015fka bir dille sunulursa, bu da yine Kur’an olacakt\u0131r.” (Ahkamu’l-Kur’an, 3\/429) .<\/p>\n

Fakat bu iddian\u0131n zay\u0131fl\u0131\u011f\u0131 ortadad\u0131r. Kur’an veya ba\u015fka bir il\u00e2h\u00ee kitap, Allah’\u0131n peygambere anlam\u0131yla ilham edip peygamberin onu halka kendi ifadesiyle sunmas\u0131 bi\u00e7iminde vahyedilmemi\u015ftir. Her kitap, hangi dilde olursa olsun, il\u00e2h\u00ee laf\u0131z ve anlam\u0131yla birlikte vahyolunmu\u015ftur. O halde, Kur’an’\u0131n \u00f6\u011fretileri, \u00f6nceki kitaplarda da be\u015fer\u00ee de\u011fil, il\u00e2h\u00ee laf\u0131zla vard\u0131r ve bunlar\u0131n terc\u00fcmelerinden hi\u00e7 biri il\u00e2h\u00ee kitap veya onun temcilcisi olarak kabul edilemez. Ayr\u0131ca, bizzat Kur’an’da, Kur’an’\u0131n Arap\u00e7a olarak vahyedildi\u011fi tekrar tekrar ifade edilmi\u015ftir: “Biz onu Arap\u00e7a bir Kur’an olarak indirdik” (Yusuf: 2) . “Ve i\u015fte b\u00f6yle, biz onu Arap\u00e7a bir h\u00fck\u00fcm olarak indirdik.” (Rad: 37) . “E\u011frisiz, p\u00fcr\u00fczs\u00fcz Arap\u00e7a bir Kur’an.” (Z\u00fcmer: 28) .<\/p>\n

Sonra, bu ayetten hemen \u00f6nceki ayette Ruhu’l-Emin’in onu Arap\u00e7a olarak getirdi\u011fi belirtilmektedir. Ger\u00e7ek bu iken, nas\u0131l olur da \u015fu veya bu dildeki Kur’an terc\u00fcmesinin de Kur’an olaca\u011f\u0131 ve s\u00f6zlerinin Allah’\u0131n s\u00f6zlerini temsil edebilece\u011fi s\u00f6ylenebilir? G\u00fcvenilir rivayetlere g\u00f6re, \u0130mam’\u0131n bizzat kendisi bu iddiadaki \u00e7\u00fcr\u00fckl\u00fc\u011f\u00fc hissetmi\u015f ve sonradan, Arap\u00e7a telaffuzda bulunamayan bir ki\u015finin, telaffuzda bulunabilece\u011fi zamana kadar namaz\u0131nda Kur’an’\u0131n terc\u00fcmesini okuyabilece\u011fi \u015feklindeki \u0130mam Ebu Yusuf ile \u0130mam Muhammed’in g\u00f6r\u00fc\u015f\u00fcn\u00fc benimsemi\u015ftir. Yine bu g\u00f6r\u00fc\u015fe g\u00f6re, Kur’an’\u0131 Arap\u00e7a asl\u0131yla okuyabilen bir ki\u015fi, e\u011fer terc\u00fcmesini okursa, namaz\u0131 ge\u00e7erli olmayacakt\u0131r. \u015eu kadar\u0131 var ki, bu iki imam, \u0130sl\u00e2m’a girer girmez namaz\u0131nda Arap\u00e7a okuyamayacak, Arap olmayan yeni m\u00fchtediler i\u00e7in b\u00f6yle bir feragatta bulunmu\u015flard\u0131r. Bunun temelinde yatan ise, Kur’an’\u0131n terc\u00fcmesinin bizzat Kur’an’\u0131n kendisi oldu\u011fu de\u011fil, r\u00fcku ve secdeye gidemeyen bir kimsenin i\u015faretle namaz\u0131n\u0131 k\u0131labilmesi \u00f6rne\u011fi, Arap\u00e7a telaffuzda bulunamayan bir ki\u015finin terc\u00fcmeyi okuyabilece\u011fi ruhsat\u0131d\u0131r. Sonra, namaz\u0131n\u0131 i\u015faretle k\u0131lan ki\u015finin namaz\u0131, buna neden olan etken ortadan kalkar kalkmaz nas\u0131l ge\u00e7ersiz olacaksa, ayn\u0131 \u015fekilde terc\u00fcme ile k\u0131l\u0131nan namaz da, Arap\u00e7a telaffuz \u00f6\u011frenilir \u00f6\u011frenilmez ge\u00e7ersiz olacakt\u0131r. (Ayr\u0131nt\u0131l\u0131 bir tart\u0131\u015fma i\u00e7in bkz. Serahsi, el-Mebsut, 1\/37; Fethu’l-Kadir ve \u015eerh-i \u0130naye al\u00e2’l-Hidaye, 1\/190-201.)<\/p>\n

123. Yani, “\u0130srailo\u011fullar\u0131’n\u0131n alimleri, Kur’an’\u0131n \u00f6\u011fretilerinin \u00f6nceki kitaplar\u0131nkiyle ayn\u0131 oldu\u011funu bilirler. Her ne kadar Mekkeliler, Kitab’\u0131n bilgisiyle tan\u0131\u015fmam\u0131\u015flarsa da, Kur’an’\u0131n Abdullah’\u0131n o\u011flu Muhammed (s.a) taraf\u0131ndan ilk kez sunulan yeni bir “mesaj” getirmedi\u011fini, tersine, onun getirdi\u011fi mesaj\u0131n, binlerce y\u0131ld\u0131r birbiri ard\u0131s\u0131ra Allah’\u0131n ras\u00fbllerinin getirip tebli\u011f etti\u011fi mesaj\u0131n ayn\u0131s\u0131 oldu\u011funu bilen \u00e7evre y\u00f6relerde yerle\u015fmi\u015f \u0130sm\u00e2il\u00eeler aras\u0131nda pek \u00e7ok alim vard\u0131r. Kur’an’\u0131n, \u00f6nceki kitaplar\u0131 indiren ayn\u0131 Alemlerin Rabbi taraf\u0131ndan indirildi\u011fine inand\u0131r\u0131c\u0131 bir delil de\u011fil midir bu?”<\/p>\n

Siyer-i \u0130bn-i Hi\u015fam’a g\u00f6re, bu ayetler inmeden az bir zaman \u00f6nce, Hz. Cafer’in (r.a) tebli\u011finden etkilenen 20 ki\u015filik bir heyet Habe\u015fistan’dan Mekke’ye gelir. Mescid\u00fc’l-Haram’da Hz. Peygamber (s.a) ile kar\u015f\u0131la\u015f\u0131rlar ve Kurey\u015f kafirlerinin huzurunda \u00f6\u011fretilerinin ne oldu\u011funu sorarlar. Hz. Peygamber (s.a) cevap olarak kendilerine Kur’an’dan birka\u00e7 ayet okur ve bunun \u00fczerine g\u00f6zlerinden ya\u015flar d\u00f6k\u00fclmeye ba\u015flayan heyet \u00fcyeleri Hz. Peygamber’in (s.a) Allah’\u0131n ger\u00e7ek bir ras\u00fbl\u00fc oldu\u011funa inan\u0131rlar. Sonra, Hz. Peygamber’den (s.a) ayr\u0131l\u0131p giderlerken Ebu Cehil birka\u00e7 Kurey\u015fli ile birlikte kar\u015f\u0131lar\u0131na \u00e7\u0131kar ve kendilerini azarlayarak, “\u015eimdiye kadar buraya hi\u00e7 b\u00f6ylesine aptal bir heyet gelmemi\u015fti.<\/p>\n

Ey budalalar; siz ise daha onunla kar\u015f\u0131la\u015f\u0131r kar\u015f\u0131la\u015fmaz, hemen inanc\u0131n\u0131zdan vazge\u00e7iverdiniz!” Bu kibar insanlar Ebu Cehil ile tart\u0131\u015fmak istemeyerek \u015f\u00f6yle deyip ayr\u0131ld\u0131lar: “Seninle tart\u0131\u015fmaya girmek gibi bir niyetimiz yok. Sen kendi inanc\u0131ndan sorumlusun, biz de kendi inanc\u0131m\u0131zdan sorumluyuz. Bizim i\u00e7in kabul\u00fcnde hay\u0131r g\u00f6rd\u00fc\u011f\u00fcm\u00fcz bir\u015feyi kabul ettik.” (3\/32) .
\nAyn\u0131 olay Kasas Suresi’nde de ge\u00e7mektedir: “Ondan \u00f6nce kendilerine Kitap verdiklerimiz ona inan\u0131rlar. Kendilerine okundu\u011fu zaman, “Ona inand\u0131k, \u015f\u00fcphesiz o Rabbimiz’den hakt\u0131r, biz ondan \u00f6nce de m\u00fcsl\u00fcmanlard\u0131k” derler. Onlar, kendilerine sabretmelerinden dolay\u0131 m\u00fckafatlar\u0131 iki defa verilir; k\u00f6t\u00fcl\u00fc\u011f\u00fc iyilikle savarlar ve kendilerini r\u0131z\u0131kland\u0131rd\u0131\u011f\u0131m\u0131zdan infak ederler. Bo\u015f s\u00f6z i\u015fittikleri zaman ondan y\u00fcz\u00e7evirirler ve “bizim amellerimiz bize, sizin amelleriniz size, size selam olsun, biz cahilleri istemeyiz” derler.” (ayet: 52-55) .<\/p>\n

124. Yani, “Kendi i\u00e7lerinden biri onlara bu \u0130l\u00e2h\u00ee Vahyi apa\u00e7\u0131k Arap\u00e7a ile okuyunca, “bunu o yazd\u0131 ve dolay\u0131s\u0131yle Allah’tan olamaz” derler. Fakat, ayn\u0131 vahiy Allah taraf\u0131ndan bir mucize olarak apa\u00e7\u0131k Arap\u00e7a ile Arap olmayan birisine indirilmi\u015f ve bu adam da \u00f6nlerinde onu m\u00fckemmel bir Arap aksan\u0131yla okumu\u015f olsayd\u0131, inanmamak i\u00e7in bu defa ba\u015fka bir bahane bulurlard\u0131. Bu ki\u015finin, Arap olmayan birisinin a\u011fz\u0131ndan Arap\u00e7a konu\u015fan bir cinin etkisinde oldu\u011funu s\u00f6ylerlerdi.”<\/p>\n

Ger\u00e7ekte, Hakk’\u0131n a\u015f\u0131\u011f\u0131 kendisine sunulan \u015feyi inceler ve yeterince d\u00fc\u015f\u00fcnd\u00fckten sonra onun hakk\u0131nda belli bir sonuca var\u0131r. Fakat inanmak istemiyen inat\u00e7\u0131 birisi, kendisine ne denirse densin dikkat etmez; kabul etmemek i\u00e7in bahane \u00fcst\u00fcne bahane arar, her hal\u00fc-k\u00e2rda bir mazeret uydurur. Kurey\u015f kafirlerinin de bu inad\u0131 Kur’an’da tekrar tekrar a\u00e7\u0131\u011fa vurulmu\u015f ve kendilerine, bir mucize g\u00f6rm\u00fc\u015f bile olsalar, inanmak niyetinde olmad\u0131klar\u0131ndan inkar i\u00e7in mutlaka bir mazeret bulacaklar\u0131 a\u00e7\u0131k\u00e7a s\u00f6ylenmi\u015ftir: “E\u011fer sana ka\u011f\u0131t \u00fczerinde yaz\u0131l\u0131 bir kitap indirmi\u015f olsayd\u0131k ve ona elleriyle dokunmu\u015f olsalard\u0131, \u015f\u00fcphesiz ki k\u00fcfredenler, “Bu ancak apa\u00e7\u0131k bir b\u00fcy\u00fcd\u00fcr” derlerdi.” (En’am: 7) , “E\u011fer \u00fczerlerine g\u00f6kten bir kap\u0131 a\u00e7sak da, oradan \u00e7\u0131kacak olsalard\u0131, mutlaka g\u00f6zlerimiz kama\u015ft\u0131r\u0131ld\u0131; hay\u0131r sihir yap\u0131lm\u0131\u015f bir toplulu\u011fuz biz” derlerdi.” (Hicr: 14-15) .<\/p>\n

125. Yani, kalb ve zihin huzuru kazand\u0131rd\u0131\u011f\u0131 hakikat a\u015f\u0131klar\u0131n\u0131n aksine, Kur’an, kafirlerin kalblerine k\u0131zg\u0131n bir demir \u00e7ubuk gibi girerek, onlar\u0131 huzursuz ve rahats\u0131z eder ve onun konular\u0131 \u00fczerinde d\u00fc\u015f\u00fcnmek yerine onu reddetmek i\u00e7in bahaneler ararlar.<\/p>\n","protected":false},"excerpt":{"rendered":"

B\u0130SM\u0130LLAH\u0130RRAHMAN\u0130RRAH\u0130M Hamd kendisinden ba\u015fka ilah olmayan, mutlak manada tek g\u00fc\u00e7 ve kudret sahibi olan Allah\u2019a mahsustur. Salat ve selam t\u00fcm peygamberlerin ve onlar\u0131 takip eden tabilerinin \u00fczerine olsun. 193- Onu Rulu’l-Emin(120) indirdi. 194- Uyar\u0131c\u0131-korkutuculardan olman i\u00e7in, senin kalbinin \u00fczerine (indirmi\u015ftir) . 195- Apa\u00e7\u0131k Arap\u00e7a bir dille.(121) 196- Ve hi\u00e7 \u015f\u00fcphesiz, o (Kur’an) , ge\u00e7mi\u015flerin kitaplar\u0131nda […]<\/p>\n","protected":false},"author":13,"featured_media":17653,"comment_status":"open","ping_status":"open","sticky":false,"template":"","format":"standard","meta":{"footnotes":""},"categories":[1],"tags":[],"yoast_head":"\n