B\u0130SM\u0130LLAH\u0130RRAHMAN\u0130RRAH\u0130M<\/strong><\/p>\n

Hamd kendisinden ba\u015fka ilah olmayan, mutlak manada tek g\u00fc\u00e7 ve kudret sahibi olan Allah\u2019a mahsustur. Salat ve selam t\u00fcm peygamberlerin ve onlar\u0131 takip eden tabilerinin \u00fczerine olsun.<\/p>\n

37- Dedi ki: “Size r\u0131z\u0131klanaca\u011f\u0131n\u0131z bir yemek gelecek olsa, ben mutlaka size daha gelmeden \u00f6nce onun ne oldu\u011funu haber veririm. Bu, rabbimin bana \u00f6\u011frettiklerindendir. Do\u011frusu ben, Allah’a iman etmeyen, ahireti de tan\u0131mayanlar\u0131n ta kendileri olan bir toplulu\u011fun dinini terkettim.”<\/strong>
\n38- “Atalar\u0131m \u0130brahim’in, \u0130shak’\u0131n ve Yakub’un dinine uydum. Allah’a hi\u00e7 bir \u015feyle \u015firk ko\u015fmam\u0131z bizim i\u00e7in olacak \u015fey de\u011fil. Bu, bize ve insanlara Allah’\u0131n l\u00fctuf ve ihsan\u0131ndand\u0131r, ancak insanlardan \u00e7o\u011fu \u015f\u00fckretmezler.”<\/strong>
\n39- “Ey zindan arkada\u015flar\u0131m, birbirinden ayr\u0131 (bir s\u00fcr\u00fc) Rabler mi daha hay\u0131rl\u0131d\u0131r, yoksa kahhar (kahredici) olan bir tek Allah m\u0131?”<\/strong>
\n40- “Sizin Allah’tan ba\u015fka tapt\u0131klar\u0131n\u0131z, Allah’\u0131n kendileri hakk\u0131nda hi\u00e7 bir ispatlay\u0131c\u0131-delil indirmedi\u011fi, sizin ve atalar\u0131n\u0131z\u0131n ad olarak adland\u0131rd\u0131klar\u0131n\u0131zdan ba\u015fkas\u0131 de\u011fildir. H\u00fck\u00fcm, yaln\u0131zca Allah’\u0131nd\u0131r. O, kendisinden ba\u015fkas\u0131na kulluk etmemenizi emretmi\u015ftir. Dosdo\u011fru olan din i\u015fte budur, ancak insanlar\u0131n \u00e7o\u011fu bilmezler.”<\/strong>
\n41- “Ey zindan arkada\u015flar\u0131m, ikinizden biri efendisine \u015farap i\u00e7irecek, di\u011feri ise as\u0131lacak, ku\u015f onun ba\u015f\u0131ndan yiyecek. \u0130\u015fte hakk\u0131nda fetva istemekte oldu\u011funuz i\u015f (art\u0131k) olup bitmi\u015ftir.”(34)<\/strong><\/p>\n

A\u00c7IKLAMA<\/strong><\/p>\n

34. K\u0131ssan\u0131n ruhunu te\u015fkil eden ve bizzat Kur’an’da Tevhid’in en belirli bi\u00e7imde ifadesini buldu\u011fu bu konu\u015fma ne Kitab-\u0131 Mukaddes’te ne de Talmud’ta hi\u00e7bir \u015fekilde yer almaz. Bu kitaplara ba\u011fl\u0131 olanlar\u0131n Hz. Yusuf’a (a.s) bir peygamber olarak de\u011fil, yaln\u0131zca hakim ve muttaki bir ki\u015fi nazar\u0131yla bakmalar\u0131n\u0131n nedeni budur. \u0130\u015fte bu y\u00fczden, bu ayetlerle ilgili olarak, Papaz Rodwell, Hz. Muhammed’e (s.a) , kendi d\u00fc\u015f\u00fcnce ve kanaatlerini Hz. Yusuf’un (a.s) a\u011fz\u0131yla ifade etmek itham\u0131nda bulunur. Fakat, Kur’an Hz. Yusuf’un hayat\u0131n\u0131n bu iki y\u00f6n\u00fcn\u00fc a\u00e7\u0131k bir \u015fekilde g\u00f6zler \u00f6n\u00fcne sermekle kalmaz, ayr\u0131ca kendisini mesaj\u0131n\u0131 hapisteyken bile tebli\u011f eden bir Peygamber olarak bize tan\u0131t\u0131r.
\nBu konu\u015fman\u0131n telkin etti\u011fi birka\u00e7 \u00f6nemli hususu tek tek ele almak faydadan hali olmayacakt\u0131r.
\n1) Bu, Hz. Yusuf’u (a.s) hakk\u0131 tebli\u011fe ba\u015flam\u0131\u015f g\u00f6steren ilk vesiledir. Bundan \u00f6nce Kur’an, Peygamberi hayat\u0131n\u0131n \u00e7e\u015fitli d\u00f6nemlerinde anarken onu manevi derecesi y\u00fcksek biri olarak takdim etmi\u015f fakat mesaj\u0131 tebli\u011f etti\u011fini g\u00f6steren hi\u00e7bir imada bulunmam\u0131\u015ft\u0131. Bundan apa\u00e7\u0131k \u00e7\u0131kan sonuca g\u00f6re, bu d\u00f6nemler birer haz\u0131rlama d\u00f6nemiydi ve n\u00fcb\u00fcvvet kendisine zindanda verilmi\u015fti; dolay\u0131s\u0131yla s\u00f6zkonusu konu\u015fma bir peygamber s\u0131fat\u0131yla yapt\u0131\u011f\u0131 ilk konu\u015fmayd\u0131.
\n2) \u0130laveten bu konu\u015fma Hz. Yusuf’un (a.s) kimli\u011fini ba\u015fkalar\u0131na if\u015fa etti\u011fi ilk vesiledir. Bundan \u00f6nce kendisini ba\u015f\u0131na gelenlere sessizce sabredip Hz. \u0130brahim (a.s) ve di\u011fer peygamberlerle olan m\u00fcnasebetini if\u015fa etmeyen biri olarak g\u00f6rmekteyiz. Kervana k\u00f6le olarak kat\u0131l\u0131p M\u0131s\u0131r’a gitti\u011finde; el-Aziz’in kendisini sat\u0131n al\u0131p sonra zindana g\u00f6nderdi\u011finde hep sessiz kalm\u0131\u015ft\u0131r. Oysa Hz. \u0130brahim, Hz. \u0130shak ve Hz. Yakub’un (a.s) adlar\u0131 \u00e7ok me\u015fhurdu ve onlar\u0131 itibar kazanmak i\u00e7in kullanabilirdi.
\n\u0130smail\u00ee ve Medyenli olan kervanc\u0131lar, ailesine \u00e7ok yak\u0131n idiler. M\u0131s\u0131rl\u0131’lar i\u00e7inse “\u0130brahim” ad\u0131 olduk\u00e7a dani\u015f bir add\u0131. Hatta Hz. Yusuf’un (a.s) bu konu\u015fma i\u00e7inde adlar\u0131n\u0131 zikredi\u015f bi\u00e7imi g\u00f6steriyor ki, babas\u0131n\u0131n, b\u00fcy\u00fck babas\u0131n\u0131n ve sonraki atas\u0131n\u0131n \u015f\u00f6hreti M\u0131s\u0131r’a kadar ula\u015fm\u0131\u015ft\u0131. Fakat bu avantajlara ra\u011fmen Hz. Yusuf’un (a.s) , kendini i\u00e7inde bulundu\u011fu \u00e7\u0131kmazdan kurtaray\u0131m deyip de herhangi bir buhranl\u0131 anda onlar\u0131n adlar\u0131n\u0131 zikretmedi. \u015eu halde Hz. Yusuf (a.s) ba\u015f\u0131na bu gelenlerin ka\u00e7\u0131n\u0131lmaz oldu\u011funu ve Allah taraf\u0131ndan se\u00e7ilmi\u015f oldu\u011fu i\u00e7in g\u00f6rev \u00f6ncesi e\u011fitilmekte bulundu\u011funu muhtemelen biliyordu. \u015eimdi art\u0131k kendisi i\u00e7in zaruri olan \u015feyi yapmal\u0131, g\u00f6revi u\u011fruna bu ger\u00e7e\u011fi if\u015fa etmeli ve bunu da yeni bir din getirmedi\u011fini Hz. \u0130brahim, Hz. \u0130shak ve Hz. Yakub’un (a.s) talim etti\u011fi dini haber verdi\u011fini g\u00f6stermek i\u00e7in yapmal\u0131yd\u0131. B\u00f6yle yapmak zorundayd\u0131; \u00e7\u00fcnk\u00fc mesaj, yeni, sonradan zuhur etmi\u015f ve bid’atm\u0131\u015f (t\u00fcredi) gibi sunulamazd\u0131. Mesaj\u0131n \u00f6z\u00fc buna maniydi, \u00e7\u00fcnk\u00fc ayn\u0131 evrensel ve ebedi hakikat daha \u00f6ncekiler taraf\u0131ndan da daima ayn\u0131 \u015fekilde intikal ettirilmi\u015fti.
\n3) Bu konu\u015fma bize bir insan\u0131n, t\u0131pk\u0131 Yusuf peygamber gibi e\u011fer halis niyete ve gerekli bilgeli\u011fe sahipse mesaj\u0131 tebli\u011f etmek \u00fczere durumun gerektirdi\u011fi bir metodu izleyebilece\u011fini g\u00f6sterir. \u0130ki adam ona itimad ederek kendisinden r\u00fcyalar\u0131n\u0131 yorumlamalar\u0131n\u0131 isterler. Buna verdi\u011fi cevapta \u015f\u00f6yle der: “R\u00fcyalar\u0131n\u0131z\u0131 yorumlayaca\u011f\u0131m, fakat ilkin size, bana r\u00fcyalar\u0131n\u0131 yorumlama g\u00fcc\u00fc veren bilgimin kayna\u011f\u0131n\u0131 haber vereyim.” Bu suretle onlar\u0131n taleplerini avantaj olarak kullanarak kendi itikad\u0131n\u0131 onlara vazeder. Bundan \u00f6\u011frendi\u011fimiz \u015fudur: E\u011fer hakikata kalben ram olmu\u015f bir ki\u015fi, bu hakikat\u0131 tebli\u011f etmekte g\u00fc\u00e7l\u00fc bir istek duyuyorsa konu\u015fmas\u0131n\u0131n seyrini, nakletmek istedi\u011fi mesaj\u0131n y\u00f6n\u00fcne do\u011fru kolayl\u0131kla \u00e7ekebilir. Buna mukabil bir ki\u015fi e\u011fer mesaj\u0131n\u0131 nakletmek i\u00e7in g\u00fc\u00e7l\u00fc bir arzu duymuyorsa, amac\u0131na ula\u015fmas\u0131n\u0131 sa\u011flayacak y\u00fczlerce f\u0131rsatla bile kar\u015f\u0131la\u015fsa de\u011ferlendirecek tek bir f\u0131rsat bile “bulamaz”. Yaln\u0131z insan, mesaj\u0131 isteksiz muhatab\u0131n\u0131n kula\u011f\u0131n\u0131 zorla, t\u0131ka basa sokmaya \u00e7al\u0131\u015fan ve bu kaba sunu\u015f tarz\u0131ndan dolay\u0131 da sadece dinleyenin zihninde bir tiksinti ve nefret yaratan bilgisiz ve budalalar\u0131n acemice telkinlerinden, bu i\u015fi bir hikmetli ki\u015finin hakk\u0131yla ve edebine uygun bir \u015fekilde yerine getiri\u015fi aras\u0131ndaki fark\u0131 ay\u0131rabilmek dikkatinde olmas\u0131 gerekir.
\n4) Bu konu\u015fma bize mesaj\u0131 sunarken takip edilmesi gereken do\u011fru usul\u00fc de \u00f6\u011fretir. Hz. Yusuf (a.s) , hemen i\u015fin ba\u015f\u0131nda imana ili\u015fkin ayr\u0131nt\u0131lar\u0131 ve itikadi d\u00fczenlemeleri sunmam\u0131\u015f, iman edenle etmeyeni, yani Tevhid ile \u015eirk’i birbirinden ay\u0131ran en temel esas \u00fczerinde durmu\u015ftur. Daha sonra sa\u011fduyu sahibi bir ki\u015fiyi iknada ba\u015far\u0131s\u0131zl\u0131\u011fa u\u011framamak i\u00e7in de mesaj\u0131 gayet akli bir tarzda sunmu\u015f ve ortaya s\u00fcrd\u00fc\u011f\u00fc deliller bu iki k\u00f6lenin zihninde derin tesirler uyand\u0131rm\u0131\u015ft\u0131r. “Hangisi daha iyi. \u00c7e\u015fit \u00e7e\u015fit tanr\u0131lar m\u0131, yoksa bir tek Kadir-i Mutlak Allah m\u0131?” K\u00f6leler, kendi \u015fahsi tecr\u00fcbelerinden bir tek efendiye hizmet etmenin, bir \u00e7o\u011funa birden hizmet etmekten daha iyi oldu\u011funu bilmekteydi. Dolay\u0131s\u0131yla Alemlerin Rabb\u0131na hizmet etmek dururken O’nun kullar\u0131na hizmet daha iyi olamazd\u0131. Dahas\u0131 Hz. Yusuf (a.s) onlar\u0131 do\u011frudan iman\u0131 kabule ve itikadlar\u0131n\u0131 redde davet etmemi\u015f; olduk\u00e7a hikmetli bir yol tutarak \u00f6nce \u015funa dikkatlerini \u00e7ekmi\u015fti: “Bizi ve t\u00fcm insanl\u0131\u011f\u0131 kendisinden ba\u015fkas\u0131na k\u00f6le etmemesi Allah’\u0131n bir l\u00fctfudur. Ancak insanlar\u0131n \u00e7o\u011fu O’na \u015f\u00fckretmez. Yaln\u0131zca O’na kulluk etmek yerine kendilerine tanr\u0131lar icad ederek onlara taparlar.” Zikre \u015fayan bir\u015fey daha vard\u0131r ki, teklif etti\u011fi iman\u0131n mi’yar\u0131 hikmeti esas almaktad\u0131r, herhangi bir icbar s\u00f6zkonusu de\u011fildir. “Sizin servet tanr\u0131s\u0131, sa\u011fl\u0131k tanr\u0131s\u0131, bolluk tanr\u0131s\u0131, ya\u011fmur tanr\u0131s\u0131 vs. diye isimlendirdi\u011finiz tanr\u0131lar hi\u00e7bir ger\u00e7ekli\u011fe tekab\u00fcl etmeyen isimlerden ibarettir sadece. Her\u015feyin ger\u00e7ek sahibi, sizin t\u00fcm kainat\u0131n Rabbi ve yarat\u0131c\u0131s\u0131 olarak kabul etmeniz gereken Y\u00fcce Allah’t\u0131r. Allah hi\u00e7bir\u015feye, hi\u00e7 kimseye uluhiyet ad\u0131na ne bir yetki vermi\u015f ne de b\u00f6yle bir \u015feyi tasdik etmi\u015ftir. Aksine, t\u00fcm kudretleri, t\u00fcm hak ve yetkileri kendine hasretmi\u015f ve emretmi\u015ftir: “Yaln\u0131z bana kulluk ve itaat edin”.
\n5) Bu konu\u015fmadan \u00e7\u0131kar\u0131labilecek bir \u015fey daha var: Hz. Yusuf (a.s) mesaj\u0131 tebli\u011f i\u00e7in bu on y\u0131l “f\u0131rsat”\u0131n\u0131 \u00e7ok iyi de\u011ferlendirmi\u015f olmal\u0131d\u0131r. Baz\u0131lar\u0131 Hz. Yusuf’un (a.s) mesaja davet i\u00e7in de\u011ferlendirdi\u011fi zaman\u0131n yaln\u0131zca o d\u00f6nem oldu\u011funu d\u00fc\u015f\u00fcn\u00fcr: Oysa bu iki sebepten \u00f6t\u00fcr\u00fc yanl\u0131\u015ft\u0131r. Birincisi, bir peygamberin uzun bir s\u00fcre g\u00f6revini ihmal etmesi d\u00fc\u015f\u00fcn\u00fclemez. \u0130kincisi, iki ki\u015fi r\u00fcyalar\u0131n\u0131 yorumlatmak \u00fczere kendisine yakla\u015ft\u0131\u011f\u0131 zaman bu f\u0131rsat\u0131 de\u011ferlendirebilecek durumda olan bir peygamberin, Rabb\u0131 taraf\u0131ndan kendisine emanet edilmi\u015f olan mesajdan hi\u00e7 s\u00f6z etmeksizin zindanda bir on y\u0131l ge\u00e7irebilece\u011fi d\u00fc\u015f\u00fcn\u00fclemez.<\/p>\n","protected":false},"excerpt":{"rendered":"

B\u0130SM\u0130LLAH\u0130RRAHMAN\u0130RRAH\u0130M Hamd kendisinden ba\u015fka ilah olmayan, mutlak manada tek g\u00fc\u00e7 ve kudret sahibi olan Allah\u2019a mahsustur. Salat ve selam t\u00fcm peygamberlerin ve onlar\u0131 takip eden tabilerinin \u00fczerine olsun. 37- Dedi ki: “Size r\u0131z\u0131klanaca\u011f\u0131n\u0131z bir yemek gelecek olsa, ben mutlaka size daha gelmeden \u00f6nce onun ne oldu\u011funu haber veririm. Bu, rabbimin bana \u00f6\u011frettiklerindendir. Do\u011frusu ben, Allah’a […]<\/p>\n","protected":false},"author":13,"featured_media":10987,"comment_status":"open","ping_status":"open","sticky":false,"template":"","format":"standard","meta":{"footnotes":""},"categories":[1],"tags":[],"yoast_head":"\n