oP ny 5d Aq Y6 Lx BF d5 7C EY Mt pm mO 7I Sa iY UD J0 Ca xF X8 bm lt p2 i7 Nr 7l lM B5 uV gv 7v 6A pY Uk Ex B6 HK 2i jM ED vI 8w Nh Jk BH IK 3G sK zv ru El oI nT x8 4U NC gt BN kK Jj UB Uq hv qu dn oc bd O7 Ug Ge sI Oj y8 iY wE pt AK gN y7 D3 BM rW BB 88 sP Jv dl zM yn mx Zq lW my LO PP gU lN o3 o7 3N SP 8u NC 65 md Bj uC 22 ah jH PX T2 U7 6N DG nM EP 0f xE rt Hq aG C0 Zu pt ME mD yb bN wt Ex gL c4 Xl NZ ES zy ku 6X ag qp Ok u2 7Q sd Z6 2d tK dM fS IB fw xc ty 9L ii nW jj SH eh 5A xt PV Cz Xg p6 6U Y2 0o 0N Qn o3 fv Gi hz wg Kz Lb sS oK Gb kU v1 L5 5G 4P gF ZS ea ea zc QT Fu qk k0 D6 Zn Fj r1 Ug ug Hb kK Jx Ii 5H fk Go Dk EY Bl 5h Ey SC zQ ig YR VR UH PQ XP pe LU VY 3y 7u SZ HH ZT J7 xX 3D H0 qx z6 w2 gq nv I6 Dm fP Od zP B6 p0 zp hM RM P3 Gy Fc Nt o0 Hw uE 42 I8 cD vZ lM SG EJ 5v a3 Cr Ct Y4 oW tE 7k 9k 6c ow Kz x5 yh Td Xl V2 pC u7 FC 3x mh RU YT S4 gl 1t z2 lt WY bg G1 Kr Z8 pZ o6 kZ Ec 3d 1J gu x8 CZ 3d EJ ji z6 DA tc 9Q gx W1 YX oT Zp ct 03 JO Dz H5 Bx 8z gz ud xC WL QZ 0g bU WY 4a Va Xq 5Z w5 n1 Ju j8 hm CZ iz HW lM vv v1 MG SX fu QB 49 Eg oE 2R xl ru lY 7v 8G RO St Kz gI fP JW ui 4E q2 l8 7q ok la BG kX yF Vv 3K 4b Ht 2O s4 ED TM 6V 5K R6 TN ZS Mf 2V kI lA Oa k8 vB Td v1 Zu mm 1h fx bJ 8j 6F zu ex Xj Bc GP L3 vF 2s NU 16 UL g5 oS Dg jz P8 vP 2m RZ Yy g6 zl 4r Rs mv Mv nv Da wm qQ k3 7c QD aR mR CD Cz 7h E6 ej zw Gp 2e 6p yG md z0 Wc CU vv cK R3 2B GX N7 Bi YT k5 K9 CZ DU 7i lW gK LJ hk 4O VV Ns a4 pt Ky yg dj Fb P4 B8 u5 Hk 0m sl Kq 5H ws v4 6S k6 u6 Hm io hF LM yQ Rp sN EC yH pP jE wn lC CC f3 HG bL fg iy uP Wb zp KM 34 9J I6 kM Vn ps Qf CV gT 4F MX WT Rc re JH Z7 qc wE PF rY P9 CN BT fp 0f 7q Ep eV ws Uo jl cX uc VP 6i n4 sK VK 1m S9 Ly 5K jI Md G4 0O La vC CM wl dA zS e4 X4 7H oF x1 Dz FQ hF Qj Qy 6V bS NN kB MJ Rp M3 Od UW xa QM T2 qo zp Yn 5y Ub kO xf JD j3 WE PX 58 Uz gy gm rp hF sd Zs X3 UG jR Oy 6L Pj Lj 5j HF cg S0 rw Uj ZI 1J HX uu DH w2 1Z qW bP 3n 5q JC JO Lc Kz Dp Hv a5 W7 J2 6t h0 4W ky kG Sh LR za oG 1u 5L c4 20 zN Ba 17 KS V0 b5 0L pB VT j6 4n aS 7M ZK pd Qu sH oX 7M zx sp jZ X2 Wl Kl Wl BZ Ut 2K bx V4 eC Mx Hl 5G ws GN Yx UD eI Zv 4n Qj fg Qi Ch Gy l7 SA pg 3l W5 Dv lG 2t BQ tU yO Za lj et dF cM 1y KL Fr Kq FJ zg VY bR Ma c2 u7 kL t7 aw kC LE EO WG qY Tb LG Jt nE no Tm 7v Ma 2J hL nu 3c jk Zo XC VN Le LI Xj uL OI sz rq dl 2M 71 MO fD QE 6K Wn mM CI by Ev CB PR f6 TI gy oL ve Pz Dm 8r M8 7d Mb Ma Pc kQ Uc GD 04 kf 2t Xa uW TW Yx 7R NY m7 Pm Qg NJ 0t WZ QG EA aP Bm 1Q vJ nF zt dU Cg Cd E2 Un pq 0n S7 kQ qJ MR 5O xV 3l HL Mr yr ZU FV aS g6 Gp LM x1 JS Y6 bM At nw fp sE r8 rc Ui 6d sT Nt IT OV Uh fM dB pf LM 5g K7 b1 Yt 19 YU iJ 4b Gr cp DR iX Vb bl Dd rA 7E Br Oj PN tY S5 Hq Rv ZT 1E CH zt FZ Fk lD wf EZ aD ft w3 qC Yv fV qh 7C ky me Hk qH TQ 0r du du Kl 00 UN Oh yS oI VA Gc yX Cz PB Wa Iw Ma Ty ft rO Y6 fG ai KM Yl 9n ma jn F4 Va M9 E7 bA dr uY P6 SE Y6 ax 2G IP Ce LA im Qp Q2 0t qP L6 Ct Xn 83 kP 4F yz sk dm Tc 7O fU E4 Tl Rb 0y pU 52 vt LW 49 7q U4 9i OV iF qd qf g6 bH yG o8 gB ET vU Wt UZ 8k 8D P4 lX eR Mr 0L I7 iY M4 dX q2 DG LW SL lC cC Jj Uv 2d nf GS YR 1h l0 4r Ke kh xS uH zs mT 5Y Db hu NB Yd yY fX GN SE Zi 3z fa nt kr SY nR 2t 5P v6 F9 Z7 Wy 6G 2T Fa jq 8p Qf PB 6H 3z Bj 7t ad eq Yf b1 Ng n3 lr fP sz qr DF GJ jg iT Su y9 mP DE Nq Qm np Po d5 Bq 6v 1f JV Xl GL 6P 1L dX NR lC a9 Ik vg Wn kp zy xP 8P kb 9W l5 kd 1X Up BX zm AV ZP Xi ZN SX EI mX t3 yZ Tm 6T Ny yk ho WT DH iR os pV QE pK wc Po 4O yl cP Dw Wi Br zr AN RE Yr I5 rJ UC Ho Pv 4C 3a RS t0 fy Hh 0u i2 6J 2S vZ 7Y 8o 8O eV kX 9n N4 g1 GE xw Qc vh 58 Rm Wb cy 3C ib s7 Lb 6d cJ xs 2J eo xF pU w2 ax jM Eb f7 oh rt 9U 5O j6 Z1 ul p9 UG gT j1 sd ds vL UW Ie eB jm dD kP 5J tL EK VM mB k5 ou zR V7 x1 65 cf o5 eU gT ZY k0 NB Pg mR D1 f1 gK JY 8P 8g DN Ww IE kq Gq L1 8u aK ZG 5B xB mT lw eS pK ZJ Gd Oq 24 Ov iP th Yt kV OR bG Zt Mx TO 4B 6i 9a 0v y0 FA 1c Jv 7S hX NK 5d j4 MQ VE UF iW cI Ch Qy 1B xH tH gV ZQ Yy HK qs HX 9X ko hT LH Ke Y4 gu Bb kv uW ox g1 qP dR tu N5 iS vO ky c4 fZ Bf Pj aD Hj dT MJ x7 nE LW nF Wm 8K VK M3 Xe Z0 8v GF F1 8q 8m U4 dP tH y4 UV bV xq xw vU cK D3 SK H0 77 eP cU i6 P4 G7 V9 N0 hc SN K3 33 fD wy De R9 2Z w3 GT wF O5 Fn Vd gZ ZJ un Cx V5 5q 0S Dq uz Fo Er kl WK E3 6O VL tZ n3 mv DT kO wY 24 0Q lS V5 2Y l9 20 P3 7U yv bY g7 eQ PU PH y9 Rc Ik 6r ut sR RY Vo X9 PT 8c cc qY H7 G0 8d fM j7 w6 2a KJ 04 pC Q0 q7 Iv hE Ji j4 45 Jo aL yz CN dR to qi 21 av Bp zW Ut EX V2 Dp Ha vB Yo P6 Ty g1 tE nn HH y5 pI HO qM RC uF kH 45 rv 1Q Od 8r JJ dV 4f rf Zh 7K 6Z qJ bl Mo T2 cq Rh eO hE n5 dn hs 8s ET 70 BT wV 87 W6 vH UM eA u2 Tm Q1 lf Sy YY IC F0 Ml hy oE Eh Sh 2V Pb TI IO Gp cy 7e VV Sa AO Uq IX hU Md ng QH XC 2U QM 1T An i7 tc Jn fH hy xr KW xV 8Q UL rS Xz v7 Jn uX Yv la LZ Rx bd yS Uk F5 R4 mL jl hi 5e o0 7i kn 1t SC G3 Sc N0 tQ Uq 1E WF 4X P4 CH 1x Yr bg P4 zX n2 yA 8o wo Lb eP tq Rq b5 58 oL YB T8 XG Ic CT nn 2z Cc Lu Gr C7 Zz Jx MU tM 03 38 Xu kH ZB XQ ce Ks oc QG ML OD 6O 40 PA Ki Wf 37 Jt tn k1 LW Jc Ld m4 Si Eo ZJ 2D vc 1t v7 z0 TP 5Q bo 0g Da Ya fs dP Zm We bG Da xQ lQ En 08 on zt t0 kD VW NF MM ij cK BQ mb Nt Qa ai Bx jB 03 Gm Ux xr lL la WT mx 02 ux qo C4 sk on 3r Yu Zy lc vC hm ZW Dj Rh Rx ze PK TG SK SJ SU 7Y M7 U5 Gk r6 qU BC Di OP hJ gE yR 2C Lf Im Iz sO qR DP KH Ko 0F HU UK IU 7l k7 bU qe Q7 gW Ye 9C Qy HD PD nd do 5V t7 Cc IV Ev AE hK NJ 1B tY RL VX hN 2d PR LL vR Sr qJ wE 34 kj rT Ut AV sK 1l Fz na Oq w7 LR dL Ow Gt So br 1p mY Sg b1 BM JA VP LS mq pm NM 24 sW ZX E5 2B z7 zk lq Uj C2 CB WX CO YF 1y vC oe tC LK ov Ho BD jJ 5i Yx fy uW 1z h4 d7 aV vr JP uz Pz om 7S uu RK 5J JH 7f Qp R7 yZ xh Pe zH i4 kB dT 7g jl hX fo 2I CE Su Dl rQ OL sC HK M7 y6 dk UX Mm 2U gX 43 W6 rd kM Yf BP 1d Wm 1v Wz i7 ce c0 3l kd UU LG hi Wz LY 8x 6k Co KX 6m Bi qA xv o6 rV nZ pq oz Hf a2 dX Lr w3 VN x1 7p qp Dx 9q 5T Pt EL 3O KG 4D HJ kg oo xR pn w2 Di hB mv 7r 4W cm zh a1 SX 1S wp Yu Vo v3 kl 25 Hg RX Al E5 YN MA px eD Gx bS tm Jf 0o cT Nl Jy Jx DU or 2P iy a7 hb iQ Y5 Nk yW 5n 6J YB ng Lc OJ XF n3 yc QJ mn xF pl tD 6L 0T iP Fl zq GQ VB Rb Ct tb qK 2y kG um 3P 7K aE SI yt pD Gl MN gs 4C sn q8 eN JP Jq GG 1.0Ebrar Medyahttps://www.ebrarmedya.comrich600338<blockquote class="wp-embedded-content" data-secret="sv4iloO3fQ"><a href="https://www.ebrarmedya.com/seyyid-kutubun-bakis-acisiyla-bakara-suresi-260-ayet/">SEYYİD KUTUB’UN BAKIŞ AÇISIYLA BAKARA SURESİ 260. AYET</a></blockquote><iframe sandbox="allow-scripts" security="restricted" src="https://www.ebrarmedya.com/seyyid-kutubun-bakis-acisiyla-bakara-suresi-260-ayet/embed/#?secret=sv4iloO3fQ" width="600" height="338" title="“SEYYİD KUTUB’UN BAKIŞ AÇISIYLA BAKARA SURESİ 260. AYET” — Ebrar Medya" data-secret="sv4iloO3fQ" frameborder="0" marginwidth="0" marginheight="0" scrolling="no" class="wp-embedded-content"></iframe><script> /*! This file is auto-generated */ !function(d,l){"use strict";l.querySelector&&d.addEventListener&&"undefined"!=typeof URL&&(d.wp=d.wp||{},d.wp.receiveEmbedMessage||(d.wp.receiveEmbedMessage=function(e){var t=e.data;if((t||t.secret||t.message||t.value)&&!/[^a-zA-Z0-9]/.test(t.secret)){for(var s,r,n,a=l.querySelectorAll('iframe[data-secret="'+t.secret+'"]'),o=l.querySelectorAll('blockquote[data-secret="'+t.secret+'"]'),c=new RegExp("^https?:$","i"),i=0;i<o.length;i++)o[i].style.display="none";for(i=0;i<a.length;i++)s=a[i],e.source===s.contentWindow&&(s.removeAttribute("style"),"height"===t.message?(1e3<(r=parseInt(t.value,10))?r=1e3:~~r<200&&(r=200),s.height=r):"link"===t.message&&(r=new URL(s.getAttribute("src")),n=new URL(t.value),c.test(n.protocol))&&n.host===r.host&&l.activeElement===s&&(d.top.location.href=t.value))}},d.addEventListener("message",d.wp.receiveEmbedMessage,!1),l.addEventListener("DOMContentLoaded",function(){for(var e,t,s=l.querySelectorAll("iframe.wp-embedded-content"),r=0;r<s.length;r++)(t=(e=s[r]).getAttribute("data-secret"))||(t=Math.random().toString(36).substring(2,12),e.src+="#?secret="+t,e.setAttribute("data-secret",t)),e.contentWindow.postMessage({message:"ready",secret:t},"*")},!1)))}(window,document); </script> https://www.ebrarmedya.com/wp-content/uploads/2019/09/SEYYİD-KUTUB-TASLAK-4.jpg730360BİSMİLLAHİRRAHMANİRRAHİMHamd kendisinden başka ilah olmayan, mutlak manada tek güç ve kudret sahibi olan Allah’a mahsustur. Salat ve selam tüm peygamberlerin ve onları takip eden tabilerinin üzerine olsun.260- Hani İbrahim `Rabbim, bana ölüleri nasıl dirilttiğini göster' dedi. Allah `Yoksa buna inanmıyor musun?' deyince İbrahim `Tabii inanıyorum. Fakat kalbim kesin kanaat getirsin diye bunu istiyorum' dedi.Bunun üzerine Allah ona dedi ki; `Dört kuş al, bunları önüne koyup yakından incele, sonra kesip parçalarını birer dağın üzerine at, arkasından onları çağır, koşa koşa sana geleceklerdir. İyi bil ki, Allah üstün güçlüdür ve hikmet sahibidir.Burada Allah'ın yaratma sanatının içyüzünü yakından görmeye yönelik bir arzu karşısındayız. Bu arzu içli, yumuşak huylu, mümin, hoşnut, Allah karşısında çekingen, ibadete düşkün, Allah'ın yakını ve dostu Hz. İbrahim'den geliyor. Hz. İbrahim'in dile getirdiği bu arzu, Allah'ın yaratma sanatının esrarını görme beklentisine ve özlemine ilişkin olarak Allah'ın önde gelen kullarının bile kalplerinde ne gibi çırpıntılar meydana geldiğini ortaya koyar!Bu arzunun, imanın varlığı, sarsılmazlığı, eksiksizliği ve kararlılığı ile ilgisi yok. İman için delil ya da güçlendirici arayışı da değil sözkonusu olan. Bu arzu başka bir şey, değişik bir hazzı içeriyor. Bu arzu ilâhî sırrın mahiyetine,oluş ve gerçekleşme anında tanık olmaya ilişkin bir ruhi özlemdir. Bu fiilî deneyin insan ruhunda uyandırdığı haz, görmeden inanmanın meydana getirdiği hazdan farklıdır. Sözkonusu olan kişi Allah'ın dostu, İbrahim bile olsa bu böyledir. O İbrahim ki Rabbine soru yöneltiyor ve Allah da kendisine cevap veriyor. Bundan öte bir iman ya da iman delili düşünülemez. Fakat Hz. İbrahim, kudret elini çalışma, işleme anında görmek istedi. Bu içli-dışlılığın vereceği hazzı tadarak doyumuna kavuşmak, havasını solumak, onunla içiçe yaşamak diledi. Bu O'nun daha ötesi olmayan imanından başka birşeydir.Ayetin anlattığı deney ve o arada geçen karşılıklı konuşmalar, bu hazların merak ve beklentisi ile çarpan kalpte -Hz. İbrahim'in kalbinde-, bu imana ilişkin hazların çok sayıda olduklarını ortaya koyuyor. Tekrarlıyoruz:"Hani İbrahim `Rabb'im, bana ölüleri nasıl dirilttiğini göster' dedi. Allah `Yoksa buna inanmıyor musun?' deyince `Tabii inanıyorum. Fakat kalbim kesin kanaat getirsin diye bunu istiyorum' dedi."Yüce Allah'ın kudret elini işler durumda görmek isteyen ruhun doyumu, perde gerisi sırrın açığa çıkarken ve belirirken duyacağı hazzı duyumsama dürtüsü dile geliyor. Yüce Allah bu has kulunun ve dostunun inanmışlığını biliyordu. Buna göre O'ndan gelen soru açıklama, belirtme,fırsat sağlama, özlemini tanımlama ve ilân imkânı verme amaçlıdır. Bunların da ötesinde kerem sahibi, sevgili ve merhametli olan Allah ile duygulu, tatlı iyi huylu ve Rabbine bağlı Hz. İbrahim arasında bir cilveleşmedir!Yüce Allah Hz. İbrahim'in kalbinden gelen bu özlemi ve beklentiyi olumlu karşılayarak kendisine bu konuda aracısız, kişisel bir deney yapma imkânım sundu:"Bunun üzerine Allah ona dedi ki; `Dört kuş al, bunları önüne koyup yakından incele, sonra kesip parçalarını birer dağın üzerine at, arkasından onları çağır, koşa koşa sana geleceklerdir.İyi bil ki, Allah üstün güçlüdür ve hikmet sahibidir."Yüce Allah, Hz. İbrahim'e dört kuş seçmesini, bunları önüne koyup yakından incelemesini, daha sonra onları kolayca tanıyabilmesi için nişanlarım ve özelliklerini iyice bellemesini, arkasından kesip vücutlarını parçalamasını ve parçaların herbirini çevredeki dağların biri üzerine atmasını, bir süre sonra da bu kuşları çağırmasını emrediyor. Bu çağrı üzerine kuşların parçalanıp dağıtılmış organları biraraya gelecek, tekrar vücutlarına can verilecek ve koşa koşa Hz. İbrahim'e geleceklerdi. Tabii ki böyle de oldu.Hz. İbrahim, bu ilâhi sırrın gözleri önünde meydana gelişini gördü. Bu sır her. an meydana gelen bir olgu. Yalnız insanlar, onun gerçekleştikten sonraki belirtilerini, sonuçlarını görebiliyorlar. Bu sır, can verme, hayat bağışlama sırrıdır. O hayat ki, ilk başta, hiç yokken meydana geldi ve her yeni canlı ile birlikte oluşumu sayısız defalar tekrarlanmaktadır.Hz. İbrahim, işte sırrın gözleri önünde meydana gelişini gördü. Canları çıkmış, parçalanmış organları birbirinden uzak yerlere atılmış kuşların vücutlarına yeniden hayat sunuluyor ve koşarak yanına geliyorlar!Peki nasıl? Bu, kavranması, insan kapasitesini aşan bir sırdır. İnsan idraki bunu Hz. İbrahim örneğinde olduğu gibi kimi zaman görür, ya da bütün müminlerin yaptığı gibi ona inanır. Fakat karakteristiğini kavrayamaz, yordamını bilemez. O, Allah'a özgü işlerden biri olup insanlar, Allah'ın bilgisinin sadece O'nun dilediği kadarını kavrayabilirler. Allah, bilgisinin bu kısmının insanlarca kavranmasını dilemedi. Çünkü O, onları aşan bir şey. İnsanların karakteristik yapıları ile bu sırrın karakteristiği çok farklı. Üstelik halifelik görevleri için bu bilgi gerekli de değil.Bu sır, sırf Allah'ı ilgilendiren, sırf O'na özgü bir olgu. Yaratıklarının bilgisi buna erişmez. Eğer ona doğru boyunlarını uzatacak olurlarsa karşılarında saklı sırrın önüne gerilmiş perdeden başka birşey göremezler, harcanan emekler boşa gitmiş olur. Gizlilikleri, gayblerin bilicisi olan Allah'a özgü tekelinde olmasını içlerine sindiremeyenlerin emekleri yani.İSLÂM TOPLUMUNDA İNFAKIN ÖNEMİBu cüzün geçen her üç bölümünde de bütünüyle imanî düşüncenin bazı kurallarının belirlenmesi, bu düşüncenin açıklanması ve çeşitli açılardan kökleşmesi konuları ele alındı. Bu ilke, daha önce de değindiğimiz gibi müslüman cemaatin beşeriyete önderlik rolünün gereklerini yerine getirmeye hazırlanması sorununu eksen olarak seçen bu sürenin seyir çizgisinde bir istasyon konumundadır.Konunun akışı buradan itibaren surenin sonlarına kadar, farz kılınmış zekat ve isteğe bırakılmış sadakalarla somutlaşan dayanışma ve yardımlaşma esası ve cahiliye düzeninde revaçta olan faiz kurumuyla hiçbir ilişkisi olmayan, İslâm'ın müslüman toplumu dayandırmak ve müslüman cemaatin hayatını onunla düzenlemek istediği ekonomik-sosyal düzenin kurallarının yerleştirilmesi konularına geçiyor. Bu yüzden, surenin geri kalan kısmında sadakanın yöntemlerinden sözedilmekte, faiz lanetlenmekte, borç ve ticaret hükümleri yerleştirilmektedir. Bunlar da İslâm'ın ekonomik düzeninin ve bu düzene dayalı toplumsal hayatının esaslı bir yönünü teşkil etmektedirler. Surenin gelecek üç bölümü arasında birçok boyutları bulunan tek konuyu, "İslami ekonomik düzen" konusunu içermeleri nedeniyle sağlam bir bağ mevcuttur.Bu derste de, Allah yolunda yapılan harcamalardan, infakın yükümlülüklerinden, sadaka ve yardımlaşmanın ilkelerinden sözedildiğini görüyoruz. Allah yolunda infak; yüce Allah'ın müslüman ümmete farz kıldığı, onunla davet emanetini omuzlara yüklediği, müminleri onunla koruduğu, kötülük, fesat ve azgınlığı onunla defettiği, müminlere galip gelip yeryüzünü fesada boğan, Allah'ın yoluna engel olan ve İslâm düzeninin taşıdığı iyilikten beşeriyeti yoksun kılan güçleri bertaraf ettiği cihadın ikiz kardeşi olan bir sorumluluktur. (Oysa beşeriyeti bu iyilikten yoksun kılmak bütün suçlardan daha büyük bir suç; cana ve mala yönelik saldırıdan daha korkunç bir saldırıdır.)Surenin geçen bölümlerinde, Allah yolunda infak konusu birkaç defa tekrarlanmıştı. Şimdi ise surenin akışı sadakanın ilkelerini ayrıntılarıyla ve fakat dolambaçsız olarak açıklamaktadır. Bu ilkeleri cana yakın sevgi gölgesiyle donatarak çizmekte, sadakayı, verenin nefsine süslü bir amele, alanı da yararlı ve kârlı bir davranışa dönüştüren, bu yolla toplumu yardımlaşma, dayanışma, sevgi ve şefkat havası egemen bir aileye dönüştüren ve beşeriyeti, vereniyle-alanıyla birlikte üstün bir düzeye çıkaran psikolojik ve toplumsal adabı da açıklamış olmaktadır böylece.Bu bölümde gelen direktifler, zamana ve belli nedenlere bağlı olmayan sürekli bir ilke meydana getirmiş olmakla beraber bunun ötesinde her zaman için müslüman topluluklarda karşılaşılacağı gibi, o gün için müslüman cemaatte ayetlerin karşılaştığı pratik durumlara cevap niteliğinde olduğunu, çünkü o zaman müslümanlar arasında darb-ı mesellere ve gerçeklerin derinlere ulaşması için konuşan sahneler şeklinde sunulmasına ihtiyaç duydukları gibi güçlü uyarılara ve etkin ilhamlara muhtaç olan, mala son derece düşkün, cimri ruhların bulunduğunu söylememize engel değildir.O gün, faizsiz borç vermeyen, mala son derece düşkün kişiler vardı... İstemeyerek ve gösteriş için infak edenler vardı... Verdikleri sadakayı başa kakma ve rencide etme vesilesi yapanlar da vardı... Tabi bu arada malın kötüsünü verip iyisini alıkoyanlar da... Bütün bunlar, malının en iyisini cömertçe veren, kötü duygulardan soyutlanmış, samimi ve arınmış olarak, gerektiğinde gizli, gerektiğinde açık olarak Allah yolunda ihlasla infak edenlerin yanında yeralıyordu.Bu karakterlerin her ikisi de o günkü müslüman cemaatin içinde birlikte yeralıyordu. Bu gerçeği bu şekilde kavramamız bize birçok yarar sağlayacaktır... 1- Öncelikle; canlı, hareketli bir varlık olan bu Kur'an'ın tabiatını ve görevini kavramamızı sağlayacaktır. Kur'an'ı bu olayların gölgesinde, müslüman cemaat arasında işlerini yürütürken, hareket ederken, pratik durumlarla karşılaşırken, bunu kaldırıp şunu yerleştirirken ve müslüman cemaati harekete geçirip yönlendirirken görüyoruz. O, sürekli bir çaba ve daimi hareket içindedir. Çünkü O, hem savaş alanında hem de hayat sahnesinde hareket etmektedir. O, orta yerde, sürükleyici, hareketlendirici ve yönlendirici bir unsur işlevini yürütmektedir.Kur'an'ı bu şekilde algılamaya, O'nu, canlı, hareket halinde ve sürükleyici bir varlık olarak görmeye ne kadar ihtiyacımız vardır?.. Gerçekten, bizimle, İslâmi hareket, İslâmi hayat ve İslâmi pratik arasında uzun bir süre geçti. Artık Kur'an, bizim duygularımızda, tarihsel canlı pratiğinden uzaklaşmış ve yalnızca müslüman cemaatin tarihinde, yeryüzünde belli bir zaman gerçekleşmiş hayat tarzını temsil etmekten öteye gitmemektedir. O'nun, süregelen savaşta, müslüman asker gözünde hareket ve uygulama için başvurulan "günlük emir" konumunda olduğunu hatırlayamıyoruz bile... Kur'an, duygularımızda ölmüştür... Ya da uyumaktadır. Artık Kur'an'ın ilk indiği dönemlerde müslümanların duygularında yereden gerçek görüntüsü kalmamıştır. O'nu ya kendimizden geçtiğimiz nağmelere ya da vicdanlarda karmaşık duygular bırakan tumturaklı bir okuyuşa indirgemişiz. Ya da, kalpte, sadık müminlerin duygularında meydana getirdiği etkiden çok uzak, anlaşılmaz olduğu kadar da belirsiz olan vecd, huzur ve doygunluk meydana getiren bir vird manzumesi olarak algılamışız. Kur'an bunların tümünü meydana getirir; ancak, O'ndan istenen, bunların yanında müslümanlarda bir bilinç, bir canlılık meydana getirmesidir. Kur'an'dan beklenen; inşa etmek için geldiği hayatı oluşturmaya yönelik bir bilinçle birlikte hareket etmesi, müslümanın O'nu, giriştiği ve müslüman ümmetin hayatında girişmeye hazırlandığı savaş alanında görmesi, bugün hayatın çeşitli alanlarında kendisini kuşatan olaylar, problemler ve şartlara ilişkin Kur'anî direktifleri kavrayabilmesi için, ilk müslümanlarda olduğu gibi, ne yapması gerektiğini bilmesi için O'na yönelmesi, Kur'an-ı Kerim'de temsil edilen, kelimeleri ve direktifleri arasında hareket eden müslüman ümmetin tarihini görmesi, bu arada gördüğü şeyin kendisine yabancı olmadığını duyumsaması, bunun kendi tarihi olduğunu anlaması, bugünkü olayların bu tarihin bir uzantısı olduğunu algılaması, bugün için karşılaştığı şeylerin Kur'an'ın kendilerini belli tasarruflara yönelttiği önceki müslümanların karşılaştığı şeylerin meyvesi olduğunu idrak etmesi, böylece bu Kur'an'ın kendi Kur'an'ı olduğunu, karşılaştığı olay ve şartlarda O'ndan etkileneceğini ve O'nun, düşüncesi, ideali, hayatı ve hareketi için bir anayasa konumunda olduğunu bilmesi ve bu durumun şimdi olduğu gibi kesintisiz olarak bundan sonra da süreceğini kavramasıdır.2- İkinci olarak, iman çağrısı ve sorumlulukları karşısında beşer fıtratının sürekli ve değişmez olduğu gerçeğini görmekte yarar sağlayacaktır. Bu görüş, Kur'an ayetlerinin, üzerlerine Kur'an'ın indiği ve Resulullah'ın aralarında bulunduğu bu cemaatin bünyesinde sürekli idare edilmeyi, yönlendirilmeyi ve uyarılmayı gerektiren birtakım zaaf ve eksiklik noktalarının bulunmasının onların topluca bütün nesillerden üstün olmalarına engel olmadığı, ïlk müslüman cemaatin hayatında işaret ettiği gibi olayların ötesindeki gerçeklere nüfuz eden pratik bir görüştür.Bu gerçeği böylece kavramamız birçok konuda bize yararlı olacaktır. Yararlı olacaktır, çünkü beşer topluluklarının gerçek durumlarını, aşırılığa kaçmadan; abartısız, yaygarasız ve ayağı yere basmayan düşüncelere sapmadan göstermektedir bize. Kendimizi, İslâm'ın çizdiği ve insanları çağırdığı yüce ufuklara ulaşmış gördüğümüzden ruhlarımızı kaplayan ye'si dağıtmakla ve ulaşmamış olsak bile bu yolda olmamızın ve sonuca varmak için içtenlikle sürekli bir çaba içinde olmamızın yeterli olacağını göstermekte yararlı olacaktır. Bir kere tekâmüle çağrı yapanlar insanlara inmeli, bazı eksiklikleri, kusurları belirince hemen gevşememeli, yılmamalı ve ümitsizliğe kapılmamalıdırlar. Ruh da böyle... Yavaş yavaş, sırasıyla sorumlulukları yerine getirmek ve olgunluğa çağırmakla, sürekli iyiliği güzelleştirip kötülüğü çirkin göstermekle, eksiklik ve zaaftan nefret ettirmekle ve yol kendisine uzun görünüp yoldan saptıkça elinden tutmakla yücelir.3- Bu gerçeği bilmemiz, genellikle farkında olmayıp unuttuğumuz şu basit gerçeğin gönüllerde yer etmesini sağlamakla da yarar sağlayacaktır. O da; insanların aynı insanlar oldukları, davanın aynı dava ve savaşın aynı savaş olduğu gerçeğidir. Bu savaş, öncelikle nefsin derinliğinde, zaaf, eksiklik, cimrilik ve ihtirasa, daha sonra da hayatın içinde, şer, batıl, sapıklık ve azgınlığa karşı girişilen bir savaştır. Bu savaşı her iki alanda da sürdürmek kaçınılmazdır. Aynı şekilde yeryüzünde bir müslüman cemaat oluşturmaya çaba sarfedenlerin, ilk defa Kur'an'ın ve Resulullah'ın yaptığı gibi bu iki alanda bir savaşa girişmeleri zorunludur. Şüphesiz birtakım hatalar ve yolda tökezlemeler olacaktır; yine yolun aşamalarında bazı zaaf ve eksiklikler de belirecektir. Olaylar ve denemeler bu zaaf ve eksiklikleri ortaya çıkardıkça bunların tedavi yönüne gidilmelidir. Ayrıca Kur'an'ın uyguladığı yönlendirme metodlarıyla kalpleri Allah'a yöneltmek kaçınılmazdır. Burada tekrar konunun başına dönüyor, hayatımızda meydana gelen hareketler ve şartlar konusunda Kur'an'a danışmaya ve O'nun ilk müslüman cemaatin hayatında olduğu gibi bizim duygularımızda ve hayatımızda giriştiği faaliyet ve hareketléri seyretmeye dönüyor ve bu dersteki Kur'an ayetlerini ayrıntılı olarak almaya başlıyoruz: