VAHY’İN AYDINLIĞI

                       BİSMİLLAHİRRAHMANİRRAHİM

Göz için ışık ne ise akıl için Vahiy öyledir. Yani gözün karanlıklardan kurtulması ancak ışıkla mümkün olduğu gibi akıl sahibi insanların emniyete ,huzura ,güvene iki dünya saadetine kavuşmaları ancak aklını kullanıp vahyin aydınlığından yararlanması ile mümkündür.

Örneğin `,  Bir insan evine geldiğinde ya da karanlık bir yere girdiğinde eğer orada zaman geçirecekse ilk önce ışığın düğmesini bulmaya çalışır. Malum olduğu üzere insan karanlıkta kendini güvende hissetmez. Kendisinin tehlikelere karşı savunmasız olduğu ve bir o kadar da endişe dolu bir his kaplar. İçi ürperir. Ne zaman ışığı yakar ise işte o zaman içi ferahlar, bir anda güven ve emniyet duygusu kaplar kendini. Artık rahattır çünkü gizli bir hal kalmamıştır önünde. O kendinden ve uzuvlarını yanlış kullanma, isabetsiz ve faydasız gelişi güzel elini sağa sola atma, yanlış yere adım atıp zarar görme halinden kurtulmuştur. Rahattır artık.
Aslında insan saf ve temiz bir akılla düşündüğünde yaşadığı dünyanın öncesi de sonrası da karanlıktır. Hakkında hiçbir malumatı yoktur onun .Nereden geldiği nereye gideceği konusunda hiçbir fikri olmadığı gibi.
Tabi  ki bu bilinmezlikler cahiliye toplumunun fertleri için söz konusu karanlıklardır. Kişi nasıl ki gözlerinde görme bozukluğu olmadığı halde karanlık bir ortamda göremiyor ve ışığa ihtiyacı olduğunu kabul ediyor ise yabancısı olduğu ve aslında zifiri karanlık olan dünya hakkında da doğru bilgiyi elde etmek ve kendinden emin, güven ve huzur içerisinde yaşamak için Vahye ihtiyacı olduğunu anlamalıdır. Eğer bu zifiri karanlıktan sıyrılıp nura yani aydınlığa kavuşmak istiyor ise şüphe yok ki Vahye tabi olmalıdır.

Gene başka bir örnekte de `, Bir kimse sisli bir yolda veya yağışlı bir günde trafikte seyir halindeyken önünü rahat göremediğinde, aracı kullandığında esnada sürekli tedirgindir. Rahat edemez bir türlü. Çünkü çevresini rahat göremez ve tehlikelerle sürekli karşı karşıyadır. Ne zaman ki yağış kesilir veyahutta sis biterse içinde bir rahatlama oluşur. Kendisini daha güvende hissetmeye başlar.

İnsanoğlu yerüzündeki işlerini yerine getirebilmesi için yani rahat edebilmesi için nasıl belirli şeylere ihtiyaç duyuyorsa , hiçbir bilgisi olmayan ahiret yurdunda rahat edebilmesi için kesinlikle ona yol gösterici olması için birşeylere ihtiyacı vardır. Bu ihtiyaç ise kesinlikle ve kesinlikle  dünya ve ahiretin sahibi insanların nasıl rahat edip nasıl felah bulacağını en iyi bilen Allah “ın c.c göndermiş olduğu VAHİY”dir.

Vahyin kaynağı olan Kur’an’a baktığımızda  bunu birçok ayet-i kerimede görmekteyiz. Vahiy insanları uyarmak için Allah c.c tarafından gönderilmiştir. Bunu Kur’an’ın içindeki ŞURA SURESİ – 7 – AYET-İ KERİME de de görmekteyiz.

İşte Biz sana, böyle Arapça bir Kur’an vahyettik; şehirlerin anası (olan Mekke halkı)nı ve çevresinde olanları uyarman için ve kendisinde şüphe olmayan toplanma gününü (haber verip onları) uyarman için de. (O gün onların) Bir bölümü cennette, bir bölümü çılgınca yanan ateşin içerisindedirler.

VEHBE ZUHAYLİ RH.A [TEFSİRÜL MÜNİR] adlı tefsirinde konuyu çok güzel bir şekilde izah etmiştir `,

“Şehirlerin anası (olan Mekke’de) ve onun çevresinde bulunanları uyarman… için sana böyle Arapça bir Kur’an vahyettik.” Yani önceki pey­gamberlere kavimlerinin dilleriyle böyle vahyettiğimiz gibi sana da Mekke halkını, çevresindeki Arapları ve diğer insanları, Allah’ın azabından, dün­ya ve ahiret işlerinden korkutman için, Arapça bir Kur’an vahyettik. Çün­kü senin peygamberliğin tüm beşeriyeti kapsamaktadır. Nitekim Allah şöyle buyurmuştur: “Biz seni bütün insanlara ancak müjdeleyici ve uyarıcı olarak gönderdik.” (Sebe, 34/28). Burada özellikle Mekke halkı ve civarındakiler zikredilmiştir. Çünkü Peygamber’in (s.a.) risaletine ilk muhatap olanlar bunlar olup, bu risaleti tüm insanlara taşıyıp götürecek ilk nesil de onlardır. Kavimlerin ve ümmetlerin konuştukları dillere uygun olarak me­sajların çeşitli oluşlarında bu ayetin teyidine gelince o, Allah’ın şu sözüdür: “(Allah’ın emirlerini) onlara iyice açıklasın diye her peygamberi yalnız ken­di kavminin diliyle gönderdik.” (İbrahim, 14/4).

“…ve asla şüphe olmayan toplanma günüyle onları korkutman için. (İnsanların) bir bölümü cennette bir bölümü de cehennemdedir.” Yani in­sanların ve mahlûkatın toplanıp bir araya geleceği, ruhların cesetlerle bir­leşeceği, meydana geleceğinden asla şüphe olmayan kıyamet günü ile kor­kutman için sana Arapça bir Kur’an vahyettik. İnsanlar, bir araya toplanıp, hesaba çekildikten sonra iki gruba ayrılacaklar, Allah’a, peygamberine, ki­tabına inanıp dünyada düzgün işler yapan insanlar cennete girecek, Al­lah’ı, Peygamberini ve Kur’an’ı inkâr edenler ise çılgın alevli cehennem ateşinin içine sürükleneceklerdir.

Demek ki, alimin de izah ettiği gibi, vahiy anlaşılmazsa kişi düzgün işler yapamayacak ve Allah’ı c.c razı edemeyecek böylelikle ateş halkından olacaktır. Ama vahiy Allah’ın c.c muradı üzere anlaşılır ise kişi düzgün işler yapacak ve Allah’ı c.c razı edecek böylelikle de inşallah cennete gidecektir.  Akıllı kimse bu iki tercih arasında doğru tercihi yapan kimsedir. Vahye baktığımız takdirde  akıllı kimselerin kimler olduğu Allah Rasulü s.a.v’nden zaten  bizlere bildirmiştir.

İBNİ MACE – ZÜHD`, 4260) “-. Ebû Ya’lâ Şeddad bin Evs (Radıyallahu anh)den rivayet edil­diğine göre; Resûlullah (Sallallahü Aleyhi ve Sellem) şöyle buyurdu, demiştir:

Akıllı – şuurlu adam o kimsedir ki nefsini (Allah’a karşı) köleleştirir (veya hesaba çeker) ve ölümden sonraki (hayat) için (iyi) amel işler. (Nefsini yenmekten) Âciz adam da o kimsedir ki nefsini arzusu­na uydurur (yâni nefsini haramdan alıkoymaz). Sonra Allah’tan (mağfiret) temenni eder.”

ŞERHİ`,Ekyes: En akıllı, en şuurlu ve en ileri görüşlü demektir.

Âciz: Güçsüz demektir. Burada nefsini yenmekten âciz olup nef­sinin esiri durumunda olan kimse anlamında kullanılmıştır.

Bu hadîse göre akıllı, şuurlu ve ileri görüşlü adam o kimsedir ki, nefsini hesaba çeker, Allah’a karşı kulluk görevini yapar, ölümü sık sık hatırlar ve ölüm sonrası için gerekli hazırlığı yapar.

Âciz de o kimsedir ki nefsinin esiri olur, canı ne çekerse helâl haram demeden onu işler, Rabb’ine karşı kulluk görevini ihmal eder ve ölümden sonraki hayat için hiç bir hazırlıkta bulunmaz. Üstelik, Allah Gâfûr ve Rahîm’dir, keremi boldur. Bana ve benim amelime ihtiyacı yoktur, O, beni bağışlar gibi laflarla bir takım temennilerde bu­lunur.

HADİSTEN ÇIKAN HÜKÜMLER`,

En akıllı ve şuurlu mü’min, ölümü bol bol hatırlayıp ölüm son­rası için hazırlıklı olan kimsedir.

Allah’a karşı kulluk görevini ihmal edip nefsine mahkûm olan ve Allah beni affedecek diye temennide bulunan kimse, âciz ve şuursuz kişi sayılır.

Bu açıklamalardan da anlaşıldığı üzere akıllı adamlar aklını vahye tabi kılan kimselerdir. Böylelikle Allah’ın c.c vaadetmiş olduğu cennete kavuşurlar. Bunun dışındaki hiç kimse kendisinin akıllı olduğunu iddia etmesin çünkü eğer akıllı olsaydı cehennemin içinde yananlardan olmamak için çalışırdı.

ALLAH C.C  hepimize göndermiş olduğu vahyi anlayıp  gereğini yapabilmeyi, Müslüman olarak can verebilmeyi  nasip etsin inşallah.

ÇALIŞMA BİZDEN , TEVFİK ALLAH”TANDIR.        SELAMIN ALEYKUM.

CİHAD BÜYÜK