TEVEKKÜL

BİSMİLLAHİRRAHMANİRRAHİM

Hamd Allah’a (c.c.), Salat ve Selam alemlere Rahmet olarak gönderdiği elçisine olsun.

“İşte Rabbiniz olan Allah budur. Ondan başka İlah yoktur. O her şeyin yaratıcısıdır. O halde O’na kulluk edin çünkü O’dur her şeyi koruyup gözeten” (En’am 102)

Bu ayet o kadar güzel bir ayet ki Allah (c.c.) tanımak adına O’nu bize Rab olarak bütün her şeyimizi karşılayan, Kendisinden başka hiçbir İlah’ın olmadığı kainatın idaresini elinde bulunduran ve her şeyin yaratıcısının aslında her şeye hakim olan ve güvenip dayanılacak her şeyin başlangıç ve sonucundan haberdar olan Allah (c.c.). böyle bir Allah’a kulluk edin. Çünkü kulluğu hak eden böyle bir Allah’tır. Çünkü O (c.c.) her şeye vekildir.

Bu ayet bize artık yaşadığımız bu hayatta hiçbir şeyin sürpriz olmadığını öğretir. Ve hiçbir anlamda risk yoktur. Madem Allah her şeye vekildir. O zaman yaşamda bizi bekleyen hiçbir risk yok demektir. Yani o zaman hiçbir taşın arkasından bir düşman kuvvet çıkmayacak demektir. Bize lehte yahut aleyhte karşımıza çıkan her şey Rabbimizin bilgisi ve izninin bir sonucudur. Bu bir düşman olsa bile veyahut bir felaket olsa bile Allah’ın (c.c.) izinli olarak karşımıza çıkardığı içinde bulunduğumuz sınavın bir evresi demektir. O her şeye vekil ise selde O’nun bilgisi dışında olmaz, yağmurda olmaz, depremde olmaz, herhangi bir şey bunların hepsi ayarında ve dozunda geliyor demektir. Çünkü Allah (c.c.) her şeye vekildir. O zaman O’na tevekkül edilir. Ve üzerine düşen sorumluluklar yapılır. Bu durumda ne yapmalıyım. Şunları yapmam gerekir. Ve böylece bu bilinçli bir ortam oluşturulmuştur. Ve bunun tamamıyla sınava dönük olduğu bilinciyle çünkü Allah (c.c.) her şeye vekil yani her türlü gelişmenin arkasında O güç demektir. Hastalıkta olsa sağlıkta olsa o zaman Mü’minler Allah’a (c.c.) tevekkül eder. Çünkü O’nun her şeye vekil olduğunu biliyorlar.

Artık ayağına taş değse bunun ilişkisini çözebilir. Ayağıma taş değdi canımı yaktı. Bu eğer Allah (c.c.) her şeye vekilse bu sürede vekil demektir. Bu sürecin oluşumunda birebir yetki ve bilgi sahibi demektir. O zaman bu acıyı bana niye yaşattı o zaman O’na sorarsın O niye yaşatıyormuş acıları.

1. “sizin başınıza gelen herhangi bir musibet kendi ellerinizle kazandıklarınızdan dolayıdır. Bununla beraber Allah yine de çoğunu affeder.” (Şura 30)

O zaman geriye dönüp onu bulabilirsin. Tam tespit edemesen de çoksa hangisi acaba! Çoğu zaman o durumda kalıyoruz.

Suç o kadar fazla ki bu hangisi için yani Allah (c.c.) dan Ya Rabbi bunu hangisi için gönderdin. Muhtemelen en yakın zamanda olan ve ya Allah o esnada kişiye bunu bak falan suçun için bunu yaptım. Madem sen araştırıyorsun bir daha aynı taşa ayağın değmesin Allah (c.c.) ile kul arasında bir ilişki oluşturur ki hayatı böyle yaşamaya başlar.

2. Sabır ile sevaba veya yüksek derecelere ulaştırmak gibi diğer bir takım sebeplerle günahkar olmayanların başlarına da musibetlerde yok değildir.

“Andolsun biraz korku, biraz açlık, birazda mallardan canlardan ve mahsullerden yana eksiltmekle imtihan edeceğiz. Sabredenleri müjdele” (Bakara 155) Ayetinde olduğu gibi Peygamberlerin günahları  olmamasına rağmen yeryüzünde en çok bela ve musibetlerle fitnelere tabi olmuşlardır. Ve gelen her fitneden Allah’ın haberdar olduğunu bilir.

Bununla beraber iyilikte de gelen her iyiliği de Allah’ın lütfu ihsanı sayar kimseden bilmez. Böyle olunca da endişesi panik bir durumu yoktur. Ya şunu ele geçirmezsek kaçırırsak böyle paniklerde değildir. Bilir ki Allah her şeye vekildir ona nasip ettiği bir şey ise zaten onun eline geçmeyecektir.

Hz. Peygamber Muaz (R.A.) olan tavsiyesinde;

“Bil ki ey Muaz sana gelip isabet eden (yani eline geçen) zaten seni şaşacak değildi” eline geçti ama kıl payı geçti. Ama şöyle olmasaydı geçemezdi. O oraya haber vermeseydi olmazdı geri dönüp yorum yapıyoruz ya hep olaylara bağlıyoruz. Bak o onu görmeseydi bize gelmezdi. O gelmeseydi şu ticaret işimiz olmazdı. Böyle ilintilerle bağlı gibi gözüken dolayısıyla birilerinin rol aldığı veya tesadüfler gibi gözüken olaylarda biz şeytanın Allah (c.c.) her şeye vekil değil propagandasına mazhar oluyoruz. Biz yolu tersine yürümeli şeytana defol oradan demeli Allah (c.c.) karşılaştırdı ve ben onunla bir ticaret ilişkisine girdim bunları kazandım veya kaybettim.

Fark etmez nasıl bir ilişki kurulmuş ise bu ilinti dediğimiz düzeydeki süreci Allah (c.c.) her şeye vekildir diyenler. Bunların her bir dişlisini Allah’ın sağladığı her bir ilintisinin özenle kurgulandığını görürken diğerleri has bel kader, son anda, tesadüfen, şans eseri diyerek sonrada dönüp son halkaya kulluk etmeye başlar. İyi ki ya sen geldin sen olmasaydın olmayacaktı. İşte Allah’ı (c.c.) denklemin dışına çıkarınca başkalarını olayın faili olarak görmeye başlamak başkalarına kulluğu getiriyor. Ama Mü’min öyle değildir. Gelişen olaylar karşısında heyecan ve panik yapmaz. Allah’ın her şeye vekil olduğunu bilir eğer O (c.c.) nasip ederse O’nun önüne hiçbir şeyin geçemeyeceğini bilir. Etmeyecekse; “Ey Muaz senin eline geçen seni şaşacak değildi. Seni teğet geçen o zaten sana gelmeyecekti.” Allah (c.c.) eyvah biz bunu Ahmed’e gönderiyorduk eline geçmedi öteki kaptı. Böyle bir şeye Allah düşmez. O senin en yakınına kadar gelip sonrada  giden Allah (c.c.) her şeye vekil midir? Değil midir? Noktasında bir sınav aracıdır. Şeytanda o esnada rol alıyor. Allah(c.c.) her şeye vekil değil bak diye propaganda yapıyor. Allah her şeye vekildir.

“Gerçek şu ki iman edenler ve Rablerine tevekkül edenler üzerinde onun (şeytanın) hiçbir zorlayıcı gücü yoktur.” (Nahl 99)

O (c.c.) bizim Mevlamızdır. Ve Mü’minler yalnızca Allah’a (c.c.) tevekkül etmelidirler.

Allah’ın Rahmeti hidayet üzere olanlara olsun inşaAllah.