Sosyal Mesafe “300+9” Budur.

BİSMİLLAHİRRAHMANİRRAHİM 

Hamd Alemlerin Rabbi olan Allah’a mahsustur. Salat ve selam önderimiz ve örneğimiz Rasulullah (SAV)’e ailesine ve kıyamete kadar O’nun metodunu takip edip, izinden gidenlere olsun.

Mekke’de hemen hemen her evden ölsünler! Yok olsunlar! Kahrolsunlar! bedduaları yükseliyordu. Çok kötü şartlar altında bulunan bu garibanlara gizli gizli yiyecek, içecek ulaştırmaya çalışan, onlara destek olmaya çalışan Ebu Talib’in de vefatıyla müslümanlar tamamen desteksiz kalmışlardı.

İşte bu şartlar altında Allah’ın Resulünü ve onun davasına gönül vermiş bu bir avuç müslümanı teselli etmek üzere, onlara destek vermek ve onların düşmanlarına da tehdit oluşturmak üzere gelen bir sure. Allah davasına gönül vermiş, iman etmiş ve bu imanlarında sebat etmiş üç beş gariban müslümanı Allah’ın nasıl koruduğunu, onların düşmanlarını nasıl yok ettiğini anlatarak bir taraftan Allah dostlarına güç ve moral vermek, diğer taraftan da Allah düşmanlarını aynı akıbetle tehdit etmek üzere gelmiş bir sure. Surenin adı Kehf suresidir. Bu sure bize düşmanlarıyla mesafesini koruyan Allah adına Allah düşmanlarına karşı kıyam eden ve sonunda zafere ulaşan kahraman gençlerin kıssası, Ashab-ı Kehf, yani mağara ashabı diye de bilinen bir avuç yiğitlerin kıssası anlatılıyor.

Bu kıssa, mümin gönüllerdeki imanın gerçekliğine bir örnek olarak sunuluyor. Mümin gönüllerin nasıl imanla huzura kavuştukları, imanı ne şekilde dünyanın çekici güzelliklerine, göz alıcı nimetlerine tercih ettikleri, insanlar arasında bu imanın öngördüğü şekilde yaşamaları zorlaşınca, nasıl mağaraya sığındıkları, bunun yanında yüce Allah’ın bu mümin gönülleri nasıl gözettiği, onları baskı ve işkencelerden nasıl koruduğu, onları rahmetiyle nasıl kuşattığı bu hikayede somutlaştırılıyor.

9- Sen “Ashab-ı Kehf ” ve “Ashab-ı Rakım ” olayının, bizim şaşırtıcı mucizelerimizden biri olduğunu mu sanıyorsun?

10- Hani birkaç genç o mağaraya sığınmışlar ve “Ey Rabb’imiz, bize katından rahmet bağışla ve şu işimizde bize çıkış yolu göster” dediler.

11- Bunun üzerine onları mağarada yıllarca uykuya yatırdık.

12- Sonra iki gruptan hangisinin ne kadar uyuduklarını doğru olarak hesap edebileceğini belirlemek üzere onları uyandırdık.

13- Biz sana onların hikayelerini doğru olarak anlatıyoruz. Onlar Rabb’lerine inanmış, bir grup gençti; onların hidayet bilincini arttırmıştık.

14- Kalplerini pekiştirmiştik. Hani, kâfirlerin karşısına dikilip şöyle demişlerdi; “Bizim Rabb’imiz, göklerin ve yerin Rabb’idir; O’ndan başkasına yalvarmayız, yoksa saçmalamış oluruz. “Kehf suresi

Kendilerini ölümle tehdit eden sahte Rablerin tehditlerine ve toplumlarının baskılarına aldırış etmeden yalnız Allah’ı Rab bilen ve sadece onu İlah tanıyarak onun rızasına yönelen yiğitler. İşte imanları tehlikeye girdiği andan itibaren, tağutların fitneleriyle karşı karşıya kalıp ya öldürülmeleri ya da zorla işkenceyle dinlerinden döndürülmeleri tehlikesiyle burun buruna geldikleri bir anda sayılarının azlığına bakmadan, güçsüzlüklerini hesap etmeden Allah’a güvenerek şanlı bir kıyam da bulunmaları bu gençleri kıyamete kadar ölümsüzlüğe eriştirmiştir.

Bu gençler şimdiki gençlerin anladığı sosyal mesafe deyimini çok farklı yaşamışlar. Hayatlarına küfre karşı en büyük mesafeyi koyarak, tedbiri en sıkı şekilde alıp, tam izole bir hayatı tercih etmişlerdir- 300 yıl birde buna 9 yıl eklemişlerdir-. Oysa bizler bir hafta sonu evimizde kalamazken pek anlayamayız sanırım onları.

Eğer bu adsız-sansız gençler Allah adına böyle bir kıyamı gerçekleştirmeyip dönemlerinde aynı şehri, aynı mahalleyi, aynı hayatı paylaştıkları arkadaşları gibi, akranları gibi, babaları ve anaları gibi olsalardı, yani çağdaşları gibi içinde yaşadıkları toplumun şartlarını kabul edip tağutların arzularına boyun bükselerdi onlar da ötekiler gibi yok olup gideceklerdi. Unutulup gideceklerdi. Belki ötekiler gibi varlıklarından bile kimse haberdar olmayacaktı.

Evet gerek Ashab-ı Kehf ve gerekse Mekke müslümanlarının o günkü durumuna benzer durumlar her zaman olabilecektir. Rabbimizin hikmeti gereği inanmış kullarını eğitecek, olgunlaştıracak, yetiştirecek eziyetler, işkenceler, sürgünler her dönem olabilecektir. Bu bazen kafir, zalim bir devletin, bir iktidarın gölgesinde olabileceği gibi, bazen de adı müslüman olan, İslam’ın kimi emirlerini yerine getiren, mevlitler okutup mescitler inşa ettiren iktidarların gölgesinde olabilir. Çünkü adının ve halkının müslüman olmasının ötesinde bu iktidarlar İslam’ı, tevhidi dinsizlik akımlarından, putperestlikten ve cahiliyenin her çeşidinden çok daha zararlı ve tehlikeli görebilen iktidarlar olabilir. İşte böyle ortamlarda bilelim ki Ashabu’l Kehf kıssası yeniden gündeme gelir ve güçlü zalimlerle Allah desteğindeki azınlık garibanlar arasındaki savaş yeniden başlayıverir.

Onlar gençtiler, dinç ve dinamiktiler. İman ettiler de Allah da imanlarını artırıverdi. Yaşları genç değil, imanlarıyla genç ve dinçtiler. Rablerine iman ettiler, Allah’ı Rab ve İlah olarak kabul ettiler, bu kabulün, bu güvencesine evet dediler, Allah da bu kabullerinin gereği onlara hidayetini, yol gösterisi lütfediverdi. Allah onlara hidayet buyurdu ve hidayetlerini daha da artırıverdi. Buruc suresinde de aynı konu anlatılıyordu. Orada anlatılan, diri diri hendeklere gömülen müminlerin inanç modelleriyle buradaki gençlerinki aynıdır. Onlar Aziz olan, Hakim olan ve göklere ve yere egemen olan bir Allah’a inanmışlardı da kafirin gözünde suçlu görülmüş ve öldürülmüşlerdi. İşte bu gençler de onlar gibi inanmışlar ve suçlu görülmüşlerdir.

Yazıklar olsun bir böcek gibi yiyip, içip, yaşayıp, ölüp de unutulup gidenlere. Ne mutlu hayatlarını o hayatın vericisi uğrunda feda ederek, Allah adına bu tür kıyamları gerçekleştirerek, hayatlarını Allah’a satarak ebedi ölümsüzlüğü elde edenlere. Ne mutlu fani hayatı verip de bakiyi satın alanlara. Ne mutlu gençliği tohum gibi ekip de kıyamete kadar diri kalanlara…

Kıpırdama bizden, Tevfik Allah’tandır.

Velhamdulillahi Rabbil Alemin