RABBİM BENİ GERİ DÖNDÜR

BİSMİLLAHİRRAHMANİRRAHİM

Hamd Alemlerin Rabbi, Rahman, Rahim, Din gününün sahibi Allah’a mahsustur. Salat ve Selam örneğimiz, önderimiz, liderimiz Hz. Muhammed s.a.v’e onun ehli beytine ve sahabesine derdi yalnızca Allah’ın rızası olan bütün Müslümanların üzerine olsun.

Geçen ayki yazımızda kalbi uyandırmanın en etkili yollarından biri olan ölüm gerçeği üzerinde biraz tefekkür etmiştik. Bu yazımızda da buna devam edeceğiz. Allah izin verirse.

Ölüm… Kişiye geldi ve ruhu alındı. Gasilhaneye götürüldü ve sonra yıkanıp kefenlendi daha sonra akrabaları dostları onun namazının kılınması için mescide götürdüler. Namazı kılındı ve daracık çukurun içine kondu. Sonra da hergün kendisine, ben solucanların eviyim, ben yalnızlık eviyim, ben ıssız bir evim diye bağıran o çukurun üstüne toprakla kapatıp gittiler.

Bu senin için hazırladıklarım, sen benim için ne hazırladın dediğinde toprak, o kişide lisanı hal ile şöyle diyor olacaktır. Bu ıssız yer evim olacak, kıyamet kopana kadar burada kalacağım, bu süre boyunca burada nasıl yaşacağım, buna nasıl dayanacağım! O anda dünya da yaptıkları veya yapmadıkları aklına gelecektir. Önce namazlarını düşünür. Çok namaz kıldım ama neden etkisini göremiyorum? Sonra hatırlar son anlara bıraktığı namazlarını, hatta çoğu namazını insanların gürültüsü televizyon sesleri arasında, aklı farklı konularda meşgul iken kılmıştı. Birçok defa imamın namazı bitirme selamı ile uyanıyordu düşüncelerinden.

‘’Kişinin namazından ancak anlayarak kıldıkları vardır’’ (Ebu Davud)

Sonra oruçlarını düşünür. Namazın hali bu ise (Orucun hali nicedir!) Kendi kendine şöyle der; Benim gün boyunca tek yaptığım saatlerin geçmesini beklemekti. Yemek ve içmekten kesilmek benim için zor bir durumdu. Bunun için bütün gün yaptığım şey açlığımı unutmak için boş işlerle oyalanmaktı. Günün çoğunluğu uyuyarak geçirdim. Geri kalan zamanlarımıda televizyonda Allah’ı öfkelendirecek şeyleri izleyerek geçirdim.

‘Nice oruçlu vardırki tutmuş olduğu oruçtan kendisine kalan açlık ve susuzluktur.’

Namaz ve oruçtan fayda göremeyen kişi bu sefer dünya hayatında defalarca okuduğu hatim ettiği Kur’anı düşünür. Defalarca okumuştum yıllarca elimden düşürmedim, Ramazanlarda 2,3 mukabeleye gittim. Neden şimdi faydasını göremiyorum! Ve hatırlar okuyuşlarını. Ben onu okuyorum ama aklım başka şeylerle meşguldü. Manalarını düşünmüyorum. Hüküm yasakları hususunda durmuyorum. Rabbim mana ne diyor, ne emrediyor, benden ne istiyor hiç araştırmadım.

‘Bu sana indirdiğimiz mübarek bir kitaptırki, insanlar onun ayetlerini düşünsünler ve temiz açıl sahipleri ibret alsınlar.’ (Sad 29)

Ve kişi bunlar üzerinde düşünmeye, fayda görmemeye devam ederken aklına bir anda kabirde ilk sorulacak soru olan Rabbim kim sorusu gelir ve derki evet ibadetlerimden fayda göremedim ama ben Müslüman olduğumu iddia eden toplumda doğdum, büyüdüm kendimi bildim bileli Müslümanım yeri geldi kelime-i tevhidi defalarca dilim ile söyledim… Tam bunları düşünürken kelime-i tevhidin de kendisine fayda vermediğini görür neden Ama neden? Neden diliyle birçok kez söylediği şehadet iddiası o gün kabul edilmemiştiki? Neden dünya hayatında ezbere bildiği Rabbim Allah inancını o gün söylemiyordu?

Sahi ya şimdi bütün gerçekler açığa çıktı. Kişi itiraf edecek diyecekki insanların çoğu gibi bende vicdanımda Allah’ı Rab kabul ettim ama yaşantımda hükümlerine teslim olduğum Rab Allah değildi. Müslüman olduğumu iddia ettim ama Allah’ın emir ve yasaklarını kenara atıp çeşitli varlıkların emir ve yasalarına uydum. La’sı olmayan bir inancım vardı. Tepkisiz ama Müslüman, laik, demokrat Müslüman! Allah’a inanan ama tağutlara kul köle olan Müslüman! Şirkin bulaştığı iman!

‘İnsanların çoğu Allah’a şirk koşarak iman ederler’ (Yusuf 106)

Şirk imanı bozarken, ben hiç imanı bozan şeyleri araştırmadım, zannettimki iman ettiğini söyledikten sonra ne yaparsam yapayım bu iddiamı bozmaz, vay benim halime… Bugün bana kim fayda verebilir, bugün beni kim kurtarabilir! Herşeyim kayboldu, herkes beni bırakıp gitti.

Keşke dinimi dada dünyada yaşarken öğrenseydim. Keşke daha nefes alırken Allah’ın kitabını açıp okuyup araştırsaydım.. Keşke… Ama artık çok geç. Bu kişiye fırsat yeniden dönüş izni verilmeyecek. Bu kişiye verilmeyecek olan fırsat şuan bizim elimizde. Bu fırsatın kıymetini bilmek yada bilmemek. O gün yaptığımız işlerin toz zerreceğine çevrilmesini istemiyorsak bugün ilim öğrenmek zorundayız. Allah kimin amellerini kabul ediyor, kimin Müslümanlık iddiasını kabul ediyor Müslüman nasıl olunur, nasıl kalınır, nasıl ölünür…

Biz onlar her ne ki bir amel yaptılarsa (hepsinin) önüne geçtikte bunları saçılmış (hiçbir değeri olmayan) zerre yaptık. (Furkan 23)

• VelhamdulillahirabbilAlemin –