NEFSİN GÜNLERİ SAYILIDIR

Hamd Âlemlerin Rabbi, Rahman, Rahim, Din Gününün Sahibi, Bizden Öncekilerin ve Sonrakilerin Yegâne İlahı, Kulluk Yapılmaya Layık Olan Tek Mabud Allah Subhanehu ve Teâlâ ‘ya mahsustur. O’nun (Subhanehu ve Teâlâ) Kendisini bize bildirdiği şekilde bilir, Öyle Tevhid Eder, Herhangi Bir Ortağının Olmadığını Bilip Öyle İman Ederiz. Kulluğu, İbadeti, Yardımı Yalnız O’na (Subhanehu ve Teâlâ) Has Kılar, Nefislerimizin Şerrinden Amellerimizin Fenalığından O’na (Subhanehu ve Teâlâ) Sığınırız.

Salat ve Selam Âlemlere Rahmet, İnsanlığa Hidayet Olarak Gönderilen Vahyin Elçisi, Nübüvvet Kandilinin Son Işığı, İslam Ümmetinin Lideri, Mücahidlerin Kumandanı, Başkomutan Rasullullah (sav)’e, Kıymetli Ev Halkına, Güzide Ashabına, Onları Takip Eden Tabiilerine, Ardından Geçmişte Yaşamış, Bugün Yaşayan Kıyamete Kadar Yaşayacak Olan Tüm Mü’min ve Mü’mine’lerin üzerine olsun İnşaAllah.

İnsanın bir şeylere iştah duyması doğuştan gelen bir olaydır. Örneğin yemek yeme arzusu(iştahı) olmasa yiyemez, içecek içme arzusu olmasa içemez, evlenme arzusu olmasa evlenemez diğer iştah duyduğu şeylerde böyledir. Heva aslı itibariyle kendisine faydalı olan şeyleri elde etmek ister. Mesela öfkede hevanın bir çeşididir ve insanı kendisine eziyet verecek durumlardan korur. O halde tamamıyla hevanın kınanması doğru olmaz. Burada aşırıya giden arzular kınanmıştır. Ancak bizler çoğunlukla kendimize faydalı olan amellerle yetinmeyip hevanın aşırı isteklerine uyduğumuzdan dolayı büyük zararlar ortaya çıkmaktadır. Allah Subhanehu ve Teala’da insanı yarattığı ve onu en iyi bildiği için hevayı zikrettiği her yerde ardından onu kınamıştır.

Nisa 135: “Hevana uyma yoksa o seni Allah yolundan saptırır.”

Rasulullah’da (asv) hevanın İslam’a tabi kılınarak kontrol edilmesini emrederek:

“Siz hevanızı benim getirdiğime tabi etmedikçe iman etmiş olmazsınız.” (Beyhaki458)

Görüldüğü gibi heva, insanın işin sonunda ne olacağını düşünmesini engelleyerek onu geçişi lezzetlere çağırır, şehvet duyduğu şeyleri çabucak elde etmeye sevk eder. Ancak bunlar kişinin acı çekmesine eziyetlere maruz kalmasına ve ileride ki nimetlerden mahrum kalmasına sebep olur.

Akıllı kimse ise ardından kendisine zarar geleceği, pişmanlık duyacağı işlerden uzak durur.  Nefsini İslam’ın emir ve yasaklarıyla ıslah eder. Bu zordur elbette ancak bunu başaran kişi dünyaya ve ahirette selamettedir İnşallah-u Rahman.

Davud (as)’ın Oğlu Süleyman (as) şöylemiştir: Hevasını yenen kişi, bir şehri tek başına fetheden kişiden daha güçlüdür.

Bu yapmamış hevasının esri olmuş bir kişi bu dertten nasıl kurtulacaktır?

İnsanın hevasının esiri olmak için yaratılmadığını anlayacak. Yaptıklarının nasıl sonuçlar doğuracağını düşünmelidir. Hevasına tabi olmanın neticesinde başına neler geleceğini düşünmelidir. Böyle bir kimse nice faziletlerden mahrum kalacak, nice rezil durumlara düşecektir. Böyle bir kimse batakhanedeki gibidir başını dışarıya çıkarıp nerede olduğunun farkına varmadıkça pisliğin kokusunu alamaz.

Aslı isle akıllı insan hevasından alacağı tadın anlık olduğunu ve aldığı lezzetin akabinde pişmanlık duyacağını düşünür ve bundan vazgeçer. Hepimiz biliriz günahı işledikten sonra kalpte o kalbi kaplayan bir acı oluşur ardından pişmanlık ardından yaptığı şeyin zararları ile baş başa kalır. İşte bahsettiğimiz akıllı kimse bir şeyi yapmadan evvel sonucunu düşünür ve zarar göreceği o şeyden vazgeçer. Nice cehennem ehli azabı gördükten sonra pişman olmuş ancak o pişmanlığı ona fayda sağlamamıştır. Cehennem ehli şehvetlerine yenik düştüler ve helak oldular. O halde o heva bizi Allah muhafaza cehenneme sevk etmeden onu İslam’a tabi kılmalıyız.

Hasan-ı Basri (Rahimehullah) : “Kalplerinizle çokça konuşun çünkü kalp çabuk unutur. Nefislerinize sert davranın çünkü nefis her şeyi yapmak ister, amacı şerre ulaşmaktır. Şayet siz nefislerinize yakınlık gösterirseniz amellerinizin tümünü yok eder. Sabır gösterin metanetli olun, nefsin günleri sayılıdır. Sizler sadece haber gelmesini bekleyen yolcularsınız. Gün gelirde çağırılırsınız ve gidersiniz bir daha da geri dönemezsiniz.”

İnsan 10-22:  “Çünkü biz, asık suratlı, zorlu bir gün nedeniyle Rabbimizden korkuyoruz. Artık Allah, onları böyle bir günün şerrinden korumuş ve onlara parıltılı bir aydınlık ve bir sevinç vermiştir. Ve sabretmeleri dolayısıyla cennetle ve ipekle ödüllendirmiştir. Orada tahtlar üzerinde yaslanıp-dayanmışlardır. Orada ne (yakıcı) bir güneş ve ne de dondurucu bir soğuk görürler. (Meyvelerin) Gölgeleri onlara pek yakın ve devşirilmeleri kolaylaştırıldıkça kolaylaştırılmış. Çevrelerinde gümüşten billur kablar, kupalar dolaştırılır. Gümüşten billur kaplar ki, onları belli bir ölçüyle tesbit etmişlerdir. Orada onlara bir kadeh içirilir ki, karışımı zencefildir. Bir pınar ki orada “selsebil” olarak adlandırılır. Her nereye baksan, bir nimet ve büyük bir mülk görürsün. Onların üzerinde hafif ipek ve ağır işlenmiş atlastan yeşil elbiseler vardır. Gümüşten bileziklerle bezenmişlerdir. Rableri onlara tertemiz bir şarab içirmiştir. Şüphesiz, bu, sizin için bir mükafaattır. Sizin çaba-harcamanız şükre değer görülmüştür.”

Hamd, Alemlerin Rabbi olan Allah(C.C)’a Mahsustur. Allah(C.C) bize kâfidir ve O ne güzel vekildir!

VELHAMDULİLLAHİ RABBİL ALEMİN