Ne kadar az şükrediyorsunuz

BİSMİLLAHİRRAHMANİRRAHİM

Hamd âlemlerin Rabbi, Maliki, ölümü ve hayatı biz kullarının hangisinin daha iyi amel işleyeceğini belirlemek için yaratan, yolundan gidildiği takdirde emniyetin elde edildiği Allah (c.c.)’a aittir.

Salat ve selam rehberimiz ve önderimiz, âlemlere rahmet olarak gönderilen Hz. Muhammed (sav)’e onun ehli beytine, dinin yaşanması konusunda bizlere örneklik teşkil eden Ashabına, bugüne kadar yaşamış ve yaşamakta olan tüm Müslümanların üzerine olsun

ALLAH (c.c.)  kainatta insanoğlunu  ahseni  takvim yani en şerefli, en üstün bir şekilde yarattığını bir çok ayette bizlere bildirmektedir.

Bu ayki yazımızda ALLAH’ın (c.c.)  vermiş olduğu nimetlere yüz çeviren,  onu üstün yaratmasına  rağmen yaratana isyan eden, onu esfeli safilin’e indiren sebepleri,  Araf suresi 179. ayeti Kerime’si eşliğinde izah etmeye çalışacaz inşallah.

Araf 179: – Andolsun ki, cinlerden ve insanlardan birçoğunu cehennem için yarattık. Onların kalbleri vardır, fakat onunla gerçeği anlamazlar. Gözleri vardır, fakat onlarla görmezler. Kulakları vardır, fakat onlarla işitmezler. İşte bunlar hayvanlar gibidirler. Hatta daha da aşağıdırlar. Bunlar da gafillerin ta kendileridir.

ALLAH(c.c.) ayete başlarken yemin ederek başlıyor “Andolsun” diyor. Olayın mahiyetine önemine büyüklüğüne dikkat çekiyor. Evet biz insanlardan ve cinlerden pek çoğunu cehennem için yarattım veya cehennem’lik ettik veya cehennem’lik kıldık diyor ALLAH(c.c.). Bu ifade, Rahman olan ALLAH(c.c.) insanların ve cinlerin çoğunu zorla cehennem’e sokacağı veya ALLA(c.c.) dilediği için onlar cehennem’e gireceği anlamına kesinlikle gelmez.

Fakat ayetin ifade ettiği anlam şudur: Biz insanları ve cinleri yarattık ve onlara kalp, akıl, göz ve kulaklar verdik, fakat bu cehenneme girecek olanlar bu verdiğim yetenekleri hakkı batıldan ayırmak için kullanmadılar, kendilerini yoktan var eden ALLAH(c.c.)’ın nimetlerini yok sayıp onlara kör ve sağır kesildiler. Oysaki ALLAH(c.c.), verdiği azalar yani bu nimetleri kendisini tanıyıp O’na iman edip, şükredip cennete girmesi için vermiştir.

Zaten Kur’anı kerime şöyle baktığımız da, Kur’an’ın ayetleri hep insanların cennete girmesi, cehenneme girmemesi ve orda yanmaması adına, insanlara tarihten yani geçmiş ümmetlerin ve  insanlar’ın durumundan bahseder ve onların içinde de cennetliklerin ve cehennemliklerin durumunu bahseder, hatta ALLAH(c.c.)  gelecekte olan cehennemliklerin çekeceği azabı, şeklini bahseder ki insanlar cehennemden uzak dursun, içinde güzelliklerin olduğu cennet için yarışsın koşsun ki o azaptan uzak dursun.

Yukarıda kullanılan üslup beşer dilinde şiddetli bir hasret ve üzüntüyü belirtir. Mesela, çocukları genç yaşta savaşta öldürülen bir ana, “Onları ben; bu mermilere yem olsun diye büyütmüşüm” dediğinde bu anne onların gerçekten bu gaye için büyütüldüğünü söylemek istememekte, bilâkis son derece büyük olan üzüntüsünü göstermek ve savaştan sorumlu olanları yermek istemektedir.

ALLAH(c.c.) cehennemlikleri yeriyor ben size akıl, kalp, göz, kulak niye verdim? sizin amacınız neydi siz ne yaptınız?

Şimdi okumayı bırakalım biraz düşünelim! ALLAH(c.c.) bunları neden verdi gerçekten ben bunları onun verdiği gaye uğruna kullanıyor muyum yoksa onların gayesini bilmiyor muyum? Şimdi okumaya devam edelim bu akıl, kalp, göz, kulakların gayesi ne?

Nahl 78: Allah sizi annelerinizin karnından çıkardığı zaman hiçbir şey bilmiyordunuz. Şükredesiniz diye size işitme (duygusu), gözler ve kalb(akıl) verdi

Bir baksanıza Allah sizi analarınızın karnından çıkardı. Siz hiçbir şey bilmiyordunuz. Bilgiden mahrum, ne kendinizi, ne babanızı annenizi, ne çevrenizi bilmez, tanımaz bir acizlik içinde Rabbiniz sizi analarınızın karnından çıkardı. Belki şükredersiniz diye, belki teşekkür edersiniz, belki Rabbinize kul olursunuz, belki verenin yolunda kullanırsınız diye Rabbiniz size gözler, kulaklar ve kalpler verdi. Sizi işiten, gören ve hisseden kıldı. Size anlayan gönüller verdi. Umulur ki akılarınızı başlarınıza alırsınız da sizi bunca nimetlerle donatan Rabbinize hamd edesiniz, kulluğa yönelesiniz diye. Analarınızın karnından sizi çıkarmasaydı, hiç yaratmasaydı sizi kim yaratabilirdi? Kim bizi dünyaya getirebilirdi? Rabbimiz bizi böyle insan olarak değil de taş olarak, bir hayvan olarak, bir bitki olarak yaratmış olsaydı ne yapabilecektik? Bizi kim insan edebilirdi? Rabbimiz bize göz, kulak ve kalp vermeseydi nereden bulabilirdik bunları? Kim işitir yapabilirdi bizi? Kim görür yapabilirdi? Kim anlar hale getirebilirdi?

Bir düşünelim Rabbimizin bizi duyan, işiten, gören ve hisseden bir insan yaptığını düşünelim. Sonra vahiyle, Risalet’le rahmetlendirildiğimiz’i düşünelim. Çevremizin gözlerimizle görebileceğimiz görsel âyetlerle donatıldığını, kulaklarımızın da şu elimizdeki işitsel âyetlerle karşı karşıya getirildiğini düşünelim. Bütün bunları yapmasaydı, yaratmasaydı Rabbimiz biz ne yapardık? Kim verebilirdi bunları bize? Kim yaratabilirdi bizi? Kim verebilirdi bize bu gözleri? Nereden alabilirdik şu kulakları? Kimden satın alabilirdik bu kalplerimizi? Hani şu anda bunlardan mahrum olanlar tüm dünyayı verseler elde edebiliyorlar mı? Göze, kulağa, kalbe bir bedel ödeyebilir miyiz? Allah’ın bize lütfettiği şu nîmetlere, şu vahiy nîmetine, şu kitap nîmetine, şu risâlet nîmetine bir bedel ödeyebilir miyiz? Bu nîmetlerle ölümsüz bir cennete gidişe bir bedel ödeyebilir miyiz? Karşılığını verebilir miyiz bunların? Kendi kendimize kendimizi var edebilir miyiz? Tüm bu nîmetlerin sahibi bizleriz diyebilir miyiz? Mümkün müdür bu? Diyemeyeceksek, o zaman gelin Allah aşkına akıllarımızı başlarımıza alalım da tüm bu nîmetlerin sahibine şükredelim. Tüm bu nîmetleri, sahibinin razı olacağı kullukta kullanalım.

Ama maalesef  bugün insanlar ALLAH(c.c.)  verdiği bu nimetlerle ALLAH’a (c.c.)  iman edip şükredip itaat edeceğine bunlarla  ALLAH(c.c.)  isyan ediyor.

Mülk 23: De ki: “Sizi yaratan, size kulaklar gözler ve gönüller veren O’dur. Ne kadar az şükrediyorsunuz!”

Allah, bizleri hayvan olarak değil, insan olarak yaratmıştır, dolayısıyla bizler yanlış yol doğru yol nedir, hiç düşünmeden her sapık yolu takip etmekle görevlendirilmedik.

Allah size duyma yeteneğini doğru yolu anlatan kimseleri duyabilmeniz ve doğru yolda yürümeye karar verebilmeniz için vermiştir. Yine size görme yeteneğini kainattaki, Allah’ın birliğine işaret eden her türlü tezahüratı görerek, ardında bir yaratıcının olduğunu anlayın diye vermiştir. Size anlama yeteneğini bu yeteneği kullanıp doğru ve yanlışı ayırabilesiniz diye ihsan etmiştir. Ancak, Allah sizlere bu ilim, akıl, görme, duyma nimetlerini Hakkı bilmeniz için lütfetmiş olmasına rağmen, sizler onları dünyalık her işte kullanıyorsunuz ama ALLAH(c.c.) tanımak ve hakkı öğrenmede kullanmayarak, ALLAH’a (c.c.) karşı isyan ve nankörlük yapıyorsunuz.

İnşallah devam edecez…