NE FITRAT ÜZERE OLDUĞUNU HATIRLA

BİSMİLLAHİRRAHMANİRRAHİM

Hamd alemlerin Rabbi Allah’a (c.c.) mahsustur. Salat ve Selam Peygamberimiz Hz. Muhammed’e (sav) Ailesine ve Ashabının tamamının ve bugün onları takip edenlerin üzerine olsun inşaAllah.

Ebu Hureyre (r.a.)’dan rivayet edildiğine göre Allah Rasulu (sav) şöyle buyurmuştur;

“Her doğan çocuk İslam fıtratı üzere doğar sonra anne, babası onu yahdi, Hristiyan veya Mecusi yapar.” (Buhari)

İnsanoğlunun ilk yaşam serüveni Allah (c.c.) yeryüzünde bir halife yaratacağı sözüyle başlamıştır. Akabinde Allah azze ve celle insanı en güzel biçimde yaratmış ve her şeyden üstüne tutmuştur.

“Biz insanı gerçekten en güzel biçimde yarattık” (Tin 4)

Böylesine mükemmel yaratılan insanoğlunun bir amacı ve gayesi olmayacak mı?

Her doğan İslam’ın temiz pak güzelliğiyle doğar. Yaşantısı sebebiyle yakın uzak çevresiyle alakalı olarakta inanç düşünce fikir ayrılığı sebebiyle de bu insan ya Mü’min olur Allah’ın razı olduğu şekilde yaşar ya da heva ve hevesine uyar müşrik olur.

Fıtrat bozulmamış saf ve temiz yaratılış yaratıcısına nasıl yöneliyor. Yüce Allah (c.c.) insanı yarattığı zaman onlara kendisini tanıttığını onlara yaratıcının kendisi olduğunu ve insanın tek amacının kulluk etmesi gerektiğini de haber vermekte.

“Hani Rabbin ezelde Ademoğullarının sulplerinden zürriyetlerini almış onları kendilerine karşı şahit tutarak ‘Ben sizin Rabbiniz değil miyim?’ demişti. Onlar da evet şahit olduk ki Rabbimizsin demişlerdi. Bu da kıyamet günü biz bundan muhakkak ki gafillerdik demeyesiniz içindir.” (Araf 172)

Ve akabinde yeryüzündeki gayesini de haber verir.

“Ben cinleri ve insanları ancak bana kulluk etsinler diye yarattım.” (Zariyat 56)

Seyyid Kutub bu ayetin Tefsirinde Şöyle der;

“Allah’ın taktirine rıza göstermek hep birer ibadettir. Hepsiyle de Allah’ın (c.c.) cinleri ve insanları yaratmış olduğu ona vazife tahakkuk eder. Her şey kanunlarına bağlanır. İnsanoğlu yeryüzünde yaşarken bilir ki kendisi Allah (c.c.) tarafından verilen görevi yerine getirmektedir.

Ve işte o zaman kişi gerçek manada Allah’a (c.c.) koşmuş olur. yeryüzünün baskılarından aldatıcı duygularından engelleyici cazibelerinden kurtulur. Bu kaçışla birlikte gerçek manada hürriyetine de ulaşmış olur. yüklerin ve ağırlıkların altından kurtulur. Kendisini Allah’a adar ve kainat içerisinde Allah’a (c.c.) kul olarak yerini alır. Allah (c.c.) onu kendisine ibadet etmesi için yaratmıştır. O ise yaratıldığı vazifeyi yerine getirmiş ve varlığının gayesini tahakkuk ettirmiştir.”

Allah Rasulu (sav) şöyle buyurur;

“Bu Allah’ın insanları üzerinde yarattığı dindir. Bu yaratılışı değiştirmeye kimsenin gücü yetmez. İşte dosdoğru din budur.” (Buhari – Müslim)

İnsan fıtratı Allah’ın (c.c.) Allah’ın varlığını bizim zannettiğimizden daha erken yaşlarda idrak eder. Bir çocuğun hayatına dikkat ettiğimiz zaman belli bir yaştan sonra arkası kesilmeyen sorularla karşılaşırız.

Gökleri kim yarattı? Gök neden mavidir? Gece ve gündüzün değişimi nasıl oluyor? Yağmur nasıl yağdırılıyor? Ben nereden geldim? Buna benzer kainattan bir çok sorularla karşılaşırız.

Bu anlamlı soruların işaret ettiği şey şüphesiz ki çocuktaki fıtratın uyanışı tanımaya yavaş yavaş Allah’ın ilk yaratılışında onu tanık tuttuğuna bir delildir.

Böyle fıtrat uyanan evlatlarımıza nasıl cevaplar vermekteyiz.

Çocuk evde anne babasına Allah (c.c.) için namaz kılmayı sorar. Anne babasının tepkisi veya vereceği cevap genelde şöyle olur.

Oğlum veya kızım bak hemen camide hoca var git oraya oradakiler sana öğretir. Cevap genelde bu şekilde olur. Çünkü bizler İslam’ı sadece hacıya hocaya atfettik. Sanki din bir tek onlara aitmiş gibi. Oysa ki fertleri İslam üzere yetiştire bilmek için ilk önce anne ve babanın fıtratını bir harekete geçirmesi gerekmez mi? ki Allah (c.c.) ilim öğrenmek her kadın ve erkeğe farzdır demiştir.

Allah azze ve celle insanı en güzel biçimde yarattı. Ve ona kulluk yapabilmesi için bütün sebepleri de onda yarattı. Peki bu kadar aşağılık duruma düşer. Allah’ın evrenin ve insan hayatındaki mucizelerini unutur. Rızkını göndereni üstün kudretini geniş ilmi ile bütün kainatı evrenin gücünü bilmezlikten gelir.

Genellikle insan bir manzarayı ilk gördüğünde ilk defa bir yere gittiğinde her şey dikkatini çeker. Ama zaman geçtikçe göz alıştıkça artık dikkatini çekmekten çıkar. Ona artık sıradanlaşır.

İşte Rabbini tanımayan kimselerde onun rızkını verdiğini öldüren, dirilten olduğunu kainatın bu muazzam değişimini mevsimlerin ölüp tekrar canlanmasını onun gücünü kudretini kendi üzerindeki hakimiyeti sadece kulluk yapılmaya laik olduğunu ahireti ve oradaki hesabı unutur

“Göklerde ve yerde nice deliller vardır ki insanlar onun üzerinden basar geçerler”(Yusuf 105)

Kişinin Rabbine kulluk yapabilmesi için hayat mucizelerle doludur. Yalnız dikkatli bakabilmeli.

Rabbim inşaAllah fıtratı uyanan ve hakkıyla kulluk edebilenlerden eylesin

Selam ve Dua ile