بِسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحٖيم

Hamd Alemlerin Rabbi Allah azze ce celleye mahsustur. O’na Hamd eder, O’ndan yardım diler ve O’ndan bağışlanma dileriz. Nefislerimizin şerrinden amellerimizin kötülerinden Allah’a sığınırız. Allah kimi hidayete erdirirse onu saptıracak kimse yoktur, kimi de saptırırsa onu hidayete erdirecek kimse yoktur. Salat ve Selam  Hz. Muhammed (S.A.V) ‘e , tertemiz ehli beytine , mübarek sahabelerine ve Tevhidi kalbinde barındıran bütün Müslümanların üzerine olsun…

Sahabe Allah azze ve celleyi tanıma noktasında bizler çok güzel örnektir.Kuran ile beslenmiş , kuran ile yetişmiş sahabe topluluğunun yaşadığı olaylar ,ilişkiler üzerine ayetlerin nazil olması başta Allah azze ve cellenin tanınmasıyla birlikte Allah’ın (cc) kitabınında anlaşılması noktasında büyük bir nimettir.İnsanı helaka götüren 2 sebeb vardır. 1.cisi Gevşekliğe götüren aşırı ümit 2.cisi Karamsarlığa götüren Aşırı korku. İnsan oğlu bu iki meziyet konusunda aldanmış ifrat ve tefridi ayarlayamamıştır. Bu nedenlede Ne yaparsan yap, nasıl yaşarsan yaşa , yanıp yanıp çıkacaksın düşünceleriyle aşırı ümit var olup tevhid hakikatinden uzaklaşılmış yine , bir günah işlediğinde , hata yaptığında , Affetmeyen bir Allah’ (cc) inancıyla aşırı korkuya kapılmış ve karamsar olup Allah’ı (cc) inkara kadar gidip saptırılmıştır.

Peki Bizim Rabbimiz Nasıl bir Rab ? Kullarına karşı nasıl merhametli ona bakalım :

Yine onlar, çirkin bir iş yaptıkları, yahut nefislerine zulmettikleri zaman Allah’ı hatırlayıp hemen günahlarının bağışlanmasını isteyenler -ki Allah’tan başka günahları kim bağışlar- ve bile bile işledikleri (günah) üzerinde ısrar etmeyenlerdir.                       

 ( Al-i İmran 135 )

İşte onların mükâfatı Rab’leri tarafından bağışlanma ve içinden ırmaklar akan cennetlerdir ki orada ebedî kalacaklardır. Güzel iş yapanların mükâfatı ne güzeldir!                                                                                                                                                  ( Al-i İmran 136)

Rabbimiz (cc)  Günah işleyen , nefislerine zulmeden, çirkin işler yapabilecek kabiliyette olduğunu bildiyor insanoğlunun. Evet bu insanın fıtratında var. Herhan bu hataya , bu gaflete düşebilir ancak dikkat edilirse Allah (cc) 136.cı ayette işte onların mükafatı  Rablerinin onları bağışlaması ve ebedi kalacakları cennettir diyor. Ayetin sonundada güzel iş yapanların mükafatı ne kadarda güzeldir dedi Rabbimiz. Dikkat edilirse Allah azze ve celle ayette cihad edenlerin , namaz kılanların ,oruç tutunların diye zikretmedi. Günah işlediklerinde , Nefislerine zulmettiklerinde diye bildirdi ve peşinede onlara ben cennet vaat ediyorum neden ? çünkü onlar  bu duruma düştüklerinde hemen  Allahı anarlar ve bağışlanma dilerler. Ve onlar bile bile günahlarında ısrar etmezler dedi. İşte bizim Rabbimiz (cc) Bağışlayan , merhamet eden , Tevbeleri kabul eden bir Allah tır.

Sahabe üzerinden  bir örnekle meseleyi biraz daha kavramaya çalışalım.  Maiz Bin Malik (ra). Hani şu zina yapıpta recm cezasına çarptırılan sahabe. Bu olayı bize  Ebu Davud hadis kitabının 15.ci cildinin 112.ci sayfasında anlatmakta.

Maiz Bin Malik (ra) Yetim bir çocuk. Komşuları geçimini üstlenmiş. Aradan zaman geçmiş  Maiz büyümüş. Allah’ın Peygamberi medineye hicret edince hemen gitmiş iman etmiş ona. Maizi büyüten kişinin oğlu bize bir olay naklediyor onunla ilgili. Dİyorki Maiz birgün bir kadınla zina etti. Maiz yaptığı hatanın , yanlışın farkına varınca onu büyüten kişinin yanına gidip durumu anlatmış . Oda Maiz git Allah’ın Peygamberine durumu anlat olurda istiğfar eder senin için bir çıkış yolu gösterir sana demiş.

Maiz bin Malik (ra) Nebi (sav)min yanına gidip Ya Rasulallah Ben zina ettim bana Allah’ın (cc) kitabının hükmünü uygula dedi. Nebi (sav) ondan yüz çevirdi. Sanki duymamazlıktan geldi. Maiz gitti biraz zaman geçince yine geldi Ya Rasulallah Ben zina ettim bana Allah’ın (cc) kitabının hükmünü uygula Nebi (sav) ondan yine yüz çevirdi. 4.cü sefer Maiz (ra) gidip Ya rasullah ben sana zina ettim diyorum  Tevbe etmek istiyorum Allah beni affetsin istiyorum bana Allah’ın hükmünü uygula.

Görüldüğü gibi her ne olursa olsun , nasıl bir hatanın sahibi olunursa olunsun daima tevbe kapısının açık olduğunu bilen ve Allah’ın (cc) merhamet sahibi olduğuna yakinen iman eden bir sahabe topluluğu karşımızda. Onlarda hata yaptılar , günah işlediler ancak onlar bu günahları insanlar görmedi diye Alemlerin Rabb’inden de gizlemeye çalışmadılar. Sonunda Ölümde (RECM) olsa gidip günahlarını itiraf ettiler ve bu konuda Allah’ın (cc) hükmüne teslim oldular.

Maiz yaptığı suçu 4 kez söyleyince Nebi (sav) kiminle yaptığı , nasıl olduğuyla ilgili sorular sorup ağzından itiraf almış.  Bunun üzerine Peygamber (sav) Maizin recmedilmesini emretti. Maizi aldılar Harre denilen yere götürdüler. Ve Maiz (ra) şeriatın  emrettiği şekilde taşlanarak recmedildi. Zina yapan nefsine hakim olamayan bir adamın kıssasını anlatıyoruz .Peki sonra ne oldu ? Ebu Davud devam ediyor :

Bu olay sonrasında Rasulullah’ın (sav) ashabından iki kişi kendi aralarında konuşmaya başladılar Şu adamada bak Allah onu gizlemişken nefsi onu bırakmadıda köpek taşlanır gibi taşlandı dediklerini duydu Allah’ın peygamberi. Hiç sesini çıkarmadı.Bir müddet yürüdükten sonra ayağını dikmiş bir eşek leşine rastladı. Falan ve Falan nerdedir diyerek Maiz hakkında konuşan o iki kişiye seslendi.Burdayız Ya Rasullah dediler. İnin ve şu eşeği yiyin buyurdu Allahın Peygamberi. O iki adam bundan kim yiyebilirki Ey Allah’ın nebisi dediler. Nebi sav döndü ve dediki : Sizin az önce kardeşinizin ırzına sataşmanız , bunu yemekten daha şiddetlidir. Bana şahit olan Allah’a yemin ederimki o şimdi cennet nehirlerine dalmaktadı. Başka rivayette : Kardeşiniz Maiz için istiğfar edin , onun hakkında söylediklerinizden dolayı rabbinize tevbe ediniz . Maiz öyle bir tevbe ettiki onun tevbesini bütün ümmetime dağıtsanız hepsini içine alır dedi Nebi (sav).

Kıssamızdan muazzem dersler muazzam ibretler çıkmaktadır. Evveliyatında kişi insan olduğunu unutmamalı. Ve hiçbir zaman ben kesinlikle günah işlemem , ben kesinlikle hata yapmam artık dört dörtlük bir insan olacağım düşüncesine kendini kaptırmamalı. Evet Rabbani bir kul olabilirsin , faziletlere sahip bir mümin olabilirsin ama fıtratına yerleştirilen  benliğinden kaçamazsın.Onun için bu meziyetlere sahip olduğunu bilinde olarak hareket etmek gerekiyor. Ve nasıl bir günahın içerisinde olursan ol tıpkı Maiz gibi Allah’a (cc) itiraf et günahını. Şeriata teslim ol ki izzet ve şeref senin damarlarındaki kan gibi bütün yaşantında hakim olsun.

Edeceğimiz bir diğer nasihatta Kıssanın son kısmında Sahabeden bazılarının Maiz’in (ra) recm edilmesi sonrasında ona dillerini uzatması. Buda olabilir insan dava arkadaşlarının yaptığı bir hata , bir günah sonrasında gaflete düşerek , şeytanın adımlarını takip ederek o kişi hakkında işleri geri konuşabilir . Onun içinde bulunmuş olduğu durumu kınayabilir.Bu tabiî ki yanlış bir durumdur. İnsan kimi küçümsediyse , kimin yaptığı bir günah için hadi ama okadarda olmaz bu günahın  içerisine de düşülmez dediyse  aynısı başına gelmeden bu dünyadan göçmüyor. Şeytanın böyle bir durumda bizi yönlendirdiğini hissettiğimiz an hemen Peygamberimizin söylediği sözü hatırlayım : Sizin az önce kardeşinize sataşmanız bu leşi yemekten daha şiddetlidir. Belki de bizim onu kınadığımız esnada o öyle bir tevbe etmiştirki onun ettiği tevbe gibi bütün ümmet etse hepsi bağışlanırdı…

Rabbim kendisinden razı olsun. Ve bu ümmete, Şeriata onun gibi teslim olmayı , onun gibi tevbe etmeyi nasip etsin.

VELHAMDULİLLAHİRABBİLALEMİN