KUVVETLİ BAĞ

بِسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحٖيمِ

Hamd, Âlemlerin Rabbi Rahman, Rahim, Aziz, Cebbar, Mütekebbir bizlere Kur’an ve Sünnet vasıtası ile kurtuluşun yolunu gösteren Allah Azze ve Celle’ye mahsustur. Salât ve Selam sevgili peygamberimiz örneğimiz, önderimiz olan Peygamberlerin sonuncusu Hz. Muhammed (s.a.v) e âline, ashabına ve onlara tabi olanların üzerine olsun…

İnsan, zayıf, yetenek ve kabiliyetleri kısıtlı bir varlıktır. İman edenleri de dünyadaki geçmeleri muhtemel imtihanları da dikkate alırsak Ademoğlunun işinin zorluğu ortadadır. Peki, nasıl insan her türlü zorluk veya bolluk altındaki sımalardan başarıyla çıkacak. Bazen imkansızlık, bazen çaresizlik içinde kalacak bunlara nasıl sabredecek? Bütün zayıflığına rağmen, imtihanların çeşitliliğine rağmen, Allah(C.C)’a olan sıkı bağ zayıflığı kuvvete, imkansızlığı imkana, zorlukları kolaylığa döndürür.

Hazreti Muhammed Mekke’de peygamberliğinin sorumluluklarını yerine getirirken, müşrikler, Resulullah(sav)’a her türlü işkence, zorluk ve sıkıntıyı reva görüyorlardı. Bu sebeple artık Mekke İslam’ı tebliğ edilecek ortam olmaktan çıktı. Hazreti Muhammed dışarıda başka İslam’ı anlatacak yer ararken taife gitti. Taif halkı Hazreti Muhammed’i Mekkeliler karşıladığında farksız davrandı. Hatta taş yağmuruna tuttular. Hazreti Peygamber(sav), Utbe ve Şeybe kardeşlerin bahçesine sığınıyor. Orada Allah(C.C)’a dua ediyor.

Allah’ım beni kime havale ediyorsun, uzaklarda beni asık suratla karşılayanlara mı, yoksa durumumu kendisine havale ettiğin Düşmanıma mı? Eğer üzerinde senin kasabın yoksa umursamayacak değilim. Üzerime gazabını indirmeden ve şiddetli kızgınlığının benim üzerimde olmasından kendisiyle karanlıklara nur saçtığın dünya ve ahiret işlerini ıslah ettiğin vechinin nuruna sığınırım.”

Bu durum zorluk ve imkansızlıkların hat safada olduğu anda Resulullah(sav) söylüyor. Allah’a bağının ne kadar kuvvetli olduğunu gösterir. Aynı bağ kuvvetlendirirlerse fertler zayıflıkları, imtihanlarının zorluklarına rağmen Allah’a kulluklarından asla taviz vermezler.

“Onlar, kendilerine insanlar: “Size karşı insanlar topla(n)dılar, artık onlardan korkun” dedikleri halde imanları artanlar ve: “Allah bize yeter, O ne güzel vekildir” diyenlerdir.” (Ali-İmran 173)

ELHAMDULİLLAHİRABBİLALEMİN

TEVFİK ALLAH(C.C)’TANDIR.

SELAMUN ALEYKUM