KUR’AN’IN KALBİNDEN ADAMLIK ÖRNEĞİ

BİSMİLLAHİRRAHMANİRRAHİM

Hamd övgü sena Alemlerin Rabbi Rahman, Rahim, Aziz, Cebbar ve Kahhar olan Allah’a (cc) mahsustur.

Salat son Nebi, Rasul, Hatem’ul Enbiya Hz. Muhammed (sav) Selam Ashabına ve bütün Müslümanların üzerine olsun inşaAllah…

Günümüzde Kur’an’ı okumak çok büyük rakamlar ifade etmese de yine de azımsanmayacak kadar fazladır. Hele bazı sureler meşhurdur. Bunlardan biri de Yasin Suresi’dir. Lakin çok okunur ancak hiç anlaşılmaz ne yazık ki inşaAllah bizler bu yanlılığı düzeltecek, hem çok okuyan hem de onu anlayanlardan olmak için mücadele edeceğiz. Yasin Suresi’nin ikinci sayfasında 13-30 ayetleri arasında Karye ashabı kıssas (Şehir Halkı) geçmektedir. Oradan hissemizi alırız inşaAllah…

“Sen onlara şehir halkını örnek ver, hani oraya Peygamberler gelmişti.”(Yasin 13)

“Onlara iki Peygamber gönderilmiştir ikisini yalanlamışlardı üçüncü ile destekledik.”(Yasin 14)

“Sizde bizim gibi insansınız Rahman olan Allah hiçbir şey göndermemiş siz yalan söylüyorsunuz.”(Yasin 15)

Bu kıssanın bu kısmı ve 20. Ayete kadar olan bölümde oraya gelen elçilere karşı çıkan insanlar Allah’ı (cc) tanıyan O’na Rahman ismiyle hitap eden, ancak O’nun elçilerini kabul etmeyen bir topluluk hatta onların gelişini uğursuzluk saydılar. Neden onların düzenlerine müdahale edildiği için ve arkadan gelen bir davetçi “Habbin Neccar” olduğu rivayet edilen ayette “Raculun” adam diye tarif ediliyor. Bakalım adamlık neymiş görelim;

“Şehrin ta ucundan bir adam koşarak geldi ey kavmim uyun elçilere” (Yasin 20)

“Sizden hiçbir ücret istemeyen o zatlara.” (Yasin 21)

Bu kişinin şehrin dışında oturduğu ve o şehir hakkında uzak bir dine (yaşantıya) sahip olduğu hanif din üzerine yaşadığı rivayet olunur. Elçileri duyar duymaz onlara tabi olup kulluğun gereği olan teslimiyeti gerçekleştirmekti. Tek amacı bu kişinin kavmi O’na karşı geldiğinde cevabı çok net;

“Bana ne oluyor ki beni yarattığı halde O’na kulluk etmeyecekmişim”(Yasin 22)

“Hiç ben ondan başkasını İlah edinir miyim? Eğer Allah bana bir zarar dileyecek olsa onların şefaati bana yara sağlamaz onlar beni kurtaramazlar.”(Yasin 23)

“Şüphesiz ki ben o zaman apaçık bir sapıklık içinde olurum.”(Yasin 24)

“Şüphesiz ki ben o Rabbime iman getirdim, gelin dinleyin beni”(Yasin 25)

Kavminin baskısına iğrenç tavırlarına karşı ben bu elçilere tabi olarak ancak Allah’ın indirdiğini hayatımda tatbik ederim o zaman tepeleri aşan kafir karakterli kavmi onların düzenlerini kuralarını red ettiği için onu aralarına aldılar. Karnına bastırdılar ve dübüründen bağırsakları çıktı zulme bak ve karşıdaki Adama bak Adam gibi Adam öldüğünde dahi kavmini düşünüyor iman olgunluğu tevazu yaptığını Allah için yapan her türlü latifeye sahip bir kişilik.

“Haydi gir cennete denildi. O’da ne olurdu kavmim bilseydi.” (Yasin 26)

“Rabbim’in beni bağışladığını bana ikram edilen kullarından kıldığını”(Yasin 27)

“Biz arkasında kavminin üzerine bir ordu indirmedik. Sadece bir gürültü oldu onlarda hemen sönüverdiler.”(Yasin 28-29)

Rabbim Allah demek bedel gerektirdiğini bu kıssadan çok iyi anlıyoruz ancak sebat edip sabit kalan iman erleri gir cennete denilecek cennetin tek sahibi Allah’tır (cc). Ve indirmiş olduğu Hakk kitaba ve Rasulune uymakla ancak sahip olunur bu makama.

İman etmiş davetçilerin görevi insanları zorla hidayet olmaları için ceben onları zorlamaz. Hakk olan sırat-ı müstakimden sapmayacak onları hikmet ve güzel öğütle davet ve en güzel mücadeleyle memur kılındığını unutmadan hayvanı tedavi eden veterinerin hayvanın canını yakmasıyla tedavi ederken ona zara verdiğinde tedavi eden doktor kızmaz neden o hayvan kendisine yapılan iyiliği anlamaz. Görevim der çeker.

Sen sende bu işle memursun, sen Hakk’ı anlatınca belki alay edici tavırlarla canını acıtacaklar bir veteriner kadar görevine sadık değilsen sabretme tahammül etme eğer cennetse, O’nun  sahibi şartını koşmuş can ve mal O’nun yolunda mücadele, gayret, çaba, azim, sebat ve itaat Rabbim bizleri de Adamlık sıfatını nasip etsin İNŞAALLAH.

Selam ve Dua ile