KUR’AN’IN EHEMMİYETİ

BİSMİLLAHİRRAHMANİRRAHİM

Hamd; görülen ve görülmeyen alemi yoktan var eden aralarında bir nizam ve intizam belirleyen, mağlup edilemeyen Aziz, muhtaç olmayan Samed, kullarına doğru yolu bulabilmeleri için peygamberler gönderen ve kitaplar inzal eden Allah (cc)’a mahsustur.

Salat ve Selam, kendisine itaat ve ittiba edilmediği sürece Cennet’in hayal dahi edilemeyeceği, yaşayan Kur’an alemlere rahmet olarak gönderilen Allah Rasulu (sav)’in üzerine olsun. Ve yine selam tertemiz ehl-i beytine, sahabesine ve tüm müminlerin üzerine olsun.

Geçen yazımızda Rasulullah (sav)’in Kur’an’ın insana yönelik durumunu ifade eden bir hadisinden bahsetmiştik. Şimdi onu tekrar hatırlayarak izahlarımıza devam edelim inşaAllah.

“… Kur’an senin ya lehinde ya da aleyhinde bir delildir…”[1]

Bugün ne yazık ki müslüman olduğunu söyleyenler kitabım demiş oldukları Kur’an-ı Kerim’in kendileri için ne kadar büyük bir öneme sahip olduğunu bilmemektedirler. Eğer bunun önemini anlamış olsalardı sayıları 2 milyarı bulduğu söylenen bu kimselerin bir varlık ifade edememiş olmaları mümkün olmazdı. Evet bugün ne yazık ki durum böyledir. Müslümanların sayısının 2 milyar olduğu söyleniyor ama buna rağmen hiçbir ağırlıkları yok. Bunun sebebi Kur’an-ı Kerim’den uzaklaşmış olmalarıdır. Bu kitabın hükümlerine göre değil de beşerin heva ve hevesine göre idare ediliyor olmaları onların mahkumiyet ve zillet içerisine düşmelerine neden olmuştur.

Bunun böyle olacağı zaten Kur’an-ı Kerimde ve hadislerde açık bir şekilde bildirilmiştir. Bir de bunun yanında tarih de göstermiştir ki Kur’an’sız toplum, Kur’an’sız devlet, Kur’an’sız hayat daima tefrikaya, bozgunculuğa huzursuzluğa, anarşiye ve bunun yanında sayabileceğimiz birçok olumsuzluğa kapı açmıştır.

Kur’an’ın bizim lehimize olması ancak onu anlayıp onunla amel etmek yani onu hayat düsturu haline getirmek ile mümkündür. Aleyhimize olması bunun tam tersidir ve yukarıda bahsettiğim durumda bunun ta kendisidir. Eğer Kur’an’ı hayatımıza hakim kılar ve onunla amel edersek hem dünya hem ahiretimiz saadete erer ki bu bizim lehimizedir.

Fakat onu  sadece bir kitap olarak kabul edip; içindeki hükümlerden uzak hatta ters bir davranış ortaya koyarsak, sadece ölülerimize okuduğumuz ya da cemiyetlerde okunan bir kitap olarak kabul edersek, yüzünden okumayı öğrendiğimiz bir okuma kitabı gibi haşa değerlendirirsek Kur’an bizim aleyhimize bir delil olur.

“Peygamber, “Ey Rabbim! Kavmim şu Kur’an’ı terk edilmiş bir şey hâline getirdi” dedi.”(Furkan/30)

Kur’an-ı Kerim insanlara doğru yolu göstermek için ve onlara hayat programı ortaya koymak için indirilmiş bir kitaptır. Bize Rabbimizden ve Rabbimize karşı sorumluluklarımızdan haber veren, içinde bulunmuş olduğumuz aleme niçin geldiğimizi açıklayan ve bu alemde sorumluluklarımızı yerine getirmeye dair verdiğimiz sözü hatırlatan ve yüklenmiş olduğumuz emanetten bizi haberdar eden, bizden bahaneleri kaldıran, bize eminlik veren, sağlam adımlar atmamız için en mutedil yolu gösteren ve bizi kurtuluşa sevk eden bir kitaptır.

Kurtuluşa yönlendiren kitaptan uzaklaşmak sonuç olarak elbette karanlıklara düşmeye neden olacaktır. Hem dünya hem de ahiret adına bir pişmanlık sebebi olacaktır. Bugün dünyanın gelmiş olduğu durumun tek bir sebebi vardır ki o da kuşkusuz Kur’an’ın toplumlar üzerinde egemen olmamasıdır. Kur’an’a göre yaşamamanın ona sırt çevirmenin olumsuz sonucu sadece dünya ile sınırlı değildir. Ahiret için de bu durum geçerlidir.

Mahşer günü insanların çoğu pişmanlık içerisinde olacaktır. Bunun sebebi dünya hayatında yapmış oldukları büyük hataların hepsinin kendilerine gönderilmiş peygamberler ve kitaplar aracılığıyla tespit edilip buna karşı uyarıldıklarını ve bu durumdan kurtulmak için kendilerini yol gösterildiğini ve bu yola uymamak için öne sürülen bahanelerin tamamının bertaraf edildiğini görmelerindendir. Daha dünya hayatındayken bu bahanelerin kendilerini kurtarmayacağına dair apaçık delillerin ortaya konduğunu, bu hayatı devam ettirmenin tek suçlusunun kendileri olduğunu geri dönüşü olmayan büyük bir pişmanlık içerisinde fark etmişlerdir. Ellerindeki çok büyük bir fırsatı umursamazca teptiklerini daha dünya hayatındayken Kur’an-ı Kerim’in içlerinden bulunmuş olduğu durumu haber verip bunun ebedi alemde nasıl bir pişmanlığa sebep olacağını dahi o gün gelmeden önce haber verdiğini idrak ettiklerinde parmaklarını ısırıp kendilerini yiyip bitirerek “Bana yazıklar olsun” diyecekler.

“Rabbinin buyruğu ve saf saf dizilmiş olarak melekler geldiği ve o gün cehennem getirildiği zaman, işte o gün insan (yaptıklarını birer birer) hatırlar. Fakat bu hatırlamanın ona nasıl faydası olacak!? “Keşke bu hayatım için önceden bir şey yapsaydım” der.”(Fecr/22-24)

“O gün zalim kimse, (çaresizlik içinde) ellerini ısırıp şöyle diyecektir: “Ne olurdu ben de peygamberle beraber aynı yolu tutsaydım!” “Yazıklar olsun bana, keşke falanı dost edinmeseydim!”(Furkan/27-28)

O gün insanların pişmanlıklarıyla alakalı ayetler çoktur. Bu ayetlerde bu pişmanlığı dile getirecek olanlar bugün arz üzerinde dolaşıyor ve hayatlarını devam ettirmeye çalışıyorlar. Kur’an’dan yüz çevirmeye devam ediyorlar. Hiçbir bahaneleri yokken. Gerçekten içler acısı bir durum Rabbim muhafaza buyursun.

Yukarıda da ifade ettiğimiz üzere Kur’an-ı Kerim kimilerinin aleyhine bir delil olacaktır. Çünkü vaktiyle bu kitap uyarmış ve kendi yoluna davet etmişti. Artık söylenecek ve ileri sürülecek bir mazeret yok. Bugün insanların Kur’an-ı yaşamamak adına ileri sürdüğü bahaneler o gün insanların nefret edeceği şeyler olacak. Ne kadar tuhaf değil mi bugün insanlar sıkıya sıkıya bağlandıkları hatta uğrunda canını dahi feda edecekleri şeylere ahirette lanet okuyacak ve onlardan tiksinecek.

Kur’an lehine delil olanlar ise onun hükümlerine göre yaşadığı için başına gelecek tehlikelerden kendisini korumuş olmanın ve yapması gerekenleri ertelemeyip onlara ciddiyetle yaklaşmış olmasının neticesi olarak hem dünya hem ahiret mutluluğunu yaşayacaklardır. Bu mutluluğa bu saadete erişenlerden olduğuna dair Kur’an bir delil olacak ve onları kurtuluşa eriştirecektir.

Kur’an’a dönme vaktimiz geldi de geçiyor bile. Derhal onu öğrenebileceğimiz kaynağa, ortamlara başvurup aleyhimize olan durumları tespit edip hayatımızdan çıkarmalı ve lehimize olanları da tespit ederek hayatımıza eklemeliyiz. Bunu da bir kereliğine ya da bir süreliğine değil hayatımızın sonuna kadar devam ettirmeliyiz. Ve şunu sorarak yazımı noktalıyorum; Sahip olduğumuz inancımız, fiillerimiz, ölçülerimiz, gaye edindiklerimiz, sevdiğimiz ve sevmediğimiz şeyleri göz önünde bulundurduğumuzda Kur’an bizim lehimize bir delil mi yoksa aleyhimize bir delil mi olur?

“Ey kitap ehli! Artık size elçimiz (Muhammed) gelmiştir. O, kitabınızdan gizleyip durduğunuz gerçeklerden birçoğunu sizlere açıklıyor, birçoğunu da affediyor. İşte size Allah’tan bir nur ve apaçık bir kitap (Kur’an) gelmiştir.

Allah, onunla rızası peşinde olanları selâmet yollarına iletir ve onları izniyle, karanlıklardan aydınlığa çıkarıp kendilerini dosdoğru bir yola iletir.”(Maide/15-16)

“ Şüphesiz, bu Kur’an, en doğru yola iletir ve salih amellerde bulunan mü’minlere, onlar için gerçekten büyük bir ecir olduğunu müjde verir.”(İsra/9)

VELHAMDULİLLAHİRABBİLALEMİN

SELAM VE DUA İLE…

TEVFİK ALLAH (CC)’TANDIR…

[1] Müslim, Taharet 1; Tirmizi, Daavat 86