KARANLIK GECELER GİBİ İÇİNDEN ÇIKILMAZ İŞLERLE KARŞILAŞTIĞINIZDA, KUR’AN’A SARILINIZ

BİSMİLLAHİRRAHMANİRRAHİM

Hamd Alemlerin Rabbi, Rahman, Rahim, Din Gününün Sahibi, Bizden Öncekilerin ve Sonrakilerin Yegane İlahı, Kulluk Yapılmaya Layık Olan Tek Mabud Allah Subhanehu ve Teala’ya Mahsustur. O’nun (Subhanehu ve Teala) Kendisini bize bildirdiği şekilde bilir, Öyle Tevhid Eder, Herhangi Bir Ortağının Olmadığını Bilip Öyle İman Ederiz. Kulluğu, İbadeti, Yardımı Yalnız O’na (Subhanehu ve Teala) Has Kılar, Nefislerimizin Şerrinden Amellerimizin Fenalığından O’na (Subhanehu ve Teala) Sığınırız.

Salat ve Selam Alemlere Rahmet, İnsanlığa Hidayet Olarak Gönderilen Vahiyin Elçisi, Nübüvvet Kandilinin Son Işığı, İslam Ümmetinin Lideri, Mücahidlerin Kumandanı, Başkomutan Rasullullah (sav)’e, Kıymetli Ev Halkına, Güzide Ashabına, Onları Takip Eden Tabiilerine, Ardından Geçmişte Yaşamış, Bugün Yaşayan Kıyamete Kadar Yaşayacak Olan Tüm Mü’Min ve Mü’minelerin üzerine olsun İnşaAllah.

Bizi yaratan, başıboş donanımsız bir vaziyette yeryüzüne salma­yan Rabbimiz hayatımızı idame etmek ve hakikati kavrayıp ona göre bir yaşam sürdürmek noktasında, bizleri çeşitli yeteneklerle do­natmıştır. İnsan olarak kendimiz, çevremizi izleyeceğimizi vahyin rehberliğinde öğretmeyi irade et­miştir. Kur’an biz insanlara yeryüzü yaşamımızda, her ko­nuda rehberlik etmesi için Yüce Rabbimiz tarafından indirilmiştir. Sorun “bu klavuzdan nasıl yararlanacağımız ve hayat ile ir­tibatını nasıl kuracağımız” noktasında ortaya çıkmaktadır. Tarihte yaşamış ve günümüzde yaşamış Müslümanlar Kur’an ile olan ilişkilerini tam teslimiyet temelinde kurarlarken, onlardan sonra gelen bizler ise Kur’an a başka niyetlerle yaklaşır olmuşuz. Kimi zaman hastalanan iyileşmek için, sıkıntıda olan başından sıkıntısının defi için, huzuru olmayan huzur için ve ilahir.. Birileri de tıpkı ilk nesil Müslümanları gibi Kur’anı hidayete ulaşmak, teslim olmak için yaklaşmamış. Halbuki Rasulullah(sav) şöyle buyurmaktadır ki:

“Ey İnsanlar!

“Karanlık geceler gibi içinden çıkılmaz işlerle karşılaştığınızda, Kur’an’a sarılınız… Çünkü Kur’an, şefaati kabul edilen bir şefaatçi, davası doğrulanan bir mücadelecidir. Onun peşinden gideni o cennete götürür. Onu arkasına atanı da ateşe sürükler. O, en hayırlı yolu gösteren bir kılavuz, hak ile batılı ayıran kuvvetli bir delildir. O ciddi bir kitaptır. O, Allah’ın güçlü ipidir. O, dosdoğru yoldur. O, gerçeğin ta kendisidir….

 Onu söyleyen doğru söylemiş, onunla amel eden sevap kazanmış, onunla hükmeden adalet yapmış, Onunla ibadet eden dosdoğru yola iletilmiştir.”

O halde her birimiz Kur’an-ı Kerim’e olan bakış açımızı değiştirmeliyiz. O kitab ki Alemlerin Rabbinin indirmesiyle insanların hayatlarına çeki düzen veren, emir ve yasakları açıklayan, hüküm kitabıdır.

Nisa 105: “(Ey Muhmmed!) insanlar arasında Allah’ın sasna gösterdiğine göre hükmedesin diye hakkı içeren kitabı sana indirdik.”

İlk peygamberden itibaren insanların bir bakıma Allah’ın hâkimiyetini kabul etmek üzere dâvet edildikleri, Kur’an’ın bize bildirdiği gerçeklerdendir. Ancak insanların zaman zaman birtakım tağutların cahili egemenlikleri altında yaşadıkları, onların hükümlerine isteyerek ya da istemeyerek itaat ettikleri de bir gerçektir. Aynı durum ile insanlık, günümüzde de karşı karşıya bulunmaktadır. Hâkimiyet Allah’ın olmayınca, hükümlerde adâlet ve değer yargılarında isâbet olmayacağı, yani “sırât-ı mustakîm” üzere gitmeye imkân bulunmayacağı gibi; insanlığın şeref ve haysiyetine yakışmayan, insanı alçaltan birçok durum da söz konusu olacaktır.

İslâm inancına göre Allah her şeyi yaratandır. O, her şeyi bilendir. İnsanı yaratan olduğu gibi, her asırda, nelere muhtaç olduğunu, dünya ve âhirette mutlu olmasının nelere bağlı olduğunu tam ve en kâmil anlamıyla O bilir. Dolayısıyla O’nun insanların dünya ve âhiret mutluluğunun elde edebilmeleri için teklif ettiği düzen olan İslâm’da, dünya ve âhirette her bakımdan huzurlu olabilmeleri için insanların gerek duyabilecekleri her şey vardır. Bugün için gerek duymadıkları fakat zamanla ihtiyaç hissedecekleri şeyler de, günümüz Müslümanları tarafından bilinse de bilinmese de, ellerinde bulunan Kur’an ve Sünnette yeteri kadarıyla mevcuttur. Kıyâmete kadar gelecek bütün insanların ihtiyaçları için de durum, aynen böyledir.

Hükmetmek hakkı da Yaratanındır. Her şeyin yaratıcısı olan Allah, aynı zamanda yarattığı her şeyin varlığını sürdürmesi için gerekli kanunları da koymuş bulunmaktadır. İnsanlar ve cinler gibi mükellef yaratıkların dışında kalan bütün varlıklar, Allah’ın kendileri için belirlemiş olduğu yasalara ister istemez uymakta, Allah’ın kendileri için belirlemiş olduğu bu değişmez kanunların (sünnetullahın) dışına hiçbir şekilde çıkmamaktadır. İnsan ise, zaman zaman Allah’ın kendisi için tayin ettiği ve irâdesini ona uymak doğrultusunda kullanmasını, tercih etmesini istediği şeriatinin dışına çıkmakta, şeriati hayatının her şeyini belirleyici ve yönlendiricisi bir düstur kılmayı kabul etmemektedir. Böylelikle insan, başka birtakım mercilerin yasalarını, teşrîlerini kabul etmektedir. Kur’an, hukuk belirleme konumunda başka birtakım varlıkların kabul edilmesini, o varlıkları Allah’a şirk koşmak olarak değerlendirmektedir.

Hamd, Alemlerin Rabbi olan Allah’a Mahsustur. Allah bize kâfidir ve O ne güzel vekildir!

VELHAMDULİLLAHİ RABBİL ALEMİN