KALBİN CİLASI “TEVBE”

BİSMİLLAHİRRAHMANİRRAHİM

Alemlerin Rabbi, Kendisinden başka İlah olmayan, Kendisini tanıyabilmemiz için bizlere akıl nimetini bahşeden ve hidayet yolunu bulabilmemiz için Peygamberler ve kitaplar gönderen, Tevbeleri kabul eden irşad eden hidayet veren Allah azze ve celle’ye layık olduğu şekilde hamd olsun.

Salat yaratılmışların en seçkini  ve en sevgilisi son elçi Hz. Muhammed (sav)’e, Selam tertemiz ehline sahabesine ve dünyayı satıp ahireti alan tüm Mü’minlerin üzerine olsun inşaAllah.

İslam fıtrat dinidir. Kulun fıtratı ise günah işlemeye müsaittir. İslam’da insanın günah işleyebileceği kabul edilmiş ve bundan korunma ve kurtulma yolları insana öğretilmiştir. İşte kötülükten, işlenen günahtan ve kabahatten kurtulmanın ve günahlar sebebiyle kalbi saran karanlıkların yerini aydınlığa bırakmasının yolu Tevbe’dir. Tevbe ile insan yapmış olduğu günha ve hatalardan kurtulur.

Tevbe; Allah’a dönüş ve yöneliştir. Allah Teala’nın isim ve sıfatlarından biri de et-Tevvab’dır. Bu ismin manası; yönelişlere karşılık veren, Tevbe edenlerin tevbelerini çokça kabul eden ve cezalandırmaktan vazgeçip affedendir.

“Şüphesiz O tevbeleri kabul edendir, esirgeyendir.” (Bakara 37)

Tevbe eden, bağışlanma dileyen yani kurtuluşu arzu den insan bu yönelişinin karşısında bağışlayıcı affeden ve merhametli olan Allah Teala’yı bulur. Çünkü Allah Gafur’ur- Rahim Tevvabu’r-Rahim ve Azizu’l-Gafur’dur. Gafur ve Tevvab ism, Kur’an-ı Kerim’de hep Rahim sıfatıyla birlikte kullanılmıştır. Zira Allah (c.c.) Rahim (Merhamet eden) olmasıyla Gafur (bağışlayan)’dır., Tevvab (Tevbeleri kabul eden)’dir.

Allah’a ve Ahiret gününe iman etmiş, tekrar dirilişin ve hesaba çekileceğinin şuurunda olan her Müslüman’ın hayatında Tevbe olmazsa olmazlardandır. Ayrıca Tevbe Allah Teala’nın Mü’minlere emiridir. Dolayısıyla bir Müslüman günahlarından kusurlarından ve gaflet içinde geçirdiği zamandan ötürü çokça Tevbe etmelidir. Bu aynı zamanda Mü’minlerin vasıflarındandır.

Bu hususlarda Allah (c.c.) şöyle buyurmaktadır;

“Ey İman edenler Rabbiniz sizin günahlarınızı örter ve sizi içlerinden ırmaklar akan cennetlere sokar.” (Tahrim 8)

“Ey Mü’minler hepiniz toptan Allah’a Tevbe ediniz ki felaha eresiniz.” (Nur 31)

“Onlar ki kötülük yaptıklarında veya nefislerine zulmettiklerinde hemen Allah’ı hatırlayıp günahlarından dolayı Tevbe ederler. Zaten günahları Allah’tan başka kim bağışlayabilir. Bir de onlar yaptıkları kötülüklerde bile bile ısrar etmezler.” (Al-i İmran 135)

Günahın insanı helak eden kalbi karartan ve imanı zedeleyen bir özelliğe sahip olduğunu bilinmesi insanı tevbeye yönlendirir. Günahı bir bir olarak düşündüğümüzde bir an önce o kirin yıkanması imanın bir gereğidir. Bu bir başka açıdan kendisinin zehirleyecek bir yiyeceğin mideden acilen çıkarılması gibidir.

Tevbeyi geciktiren şu iki tehlike ve riski üstlenmiş demektir. Birincisi günah kirinin kalpte birikmesi onu karatıp paslandırması, ikincisi ise ölümün insanın boğazına aniden sarılıvermesi ve dolayısıyla da tevbeye fırsat bulamaması.

İbni Abbas (R.A.) Rasulullah (sav)’in şöyle buyurduğunu rivayet etmiştir;

“Gelecekte yaparım diyenler helak olmuştur.” (Ebu Nuaym, Hilye)

Allah (c.c.) Tevbe etmeyenleri şöyle nitelemektedir;

“Kim Tevbe etmezse işte onlar zalim olanların ta kendileridir.” (Hucurat 11)

Bilinmektedir ki hastalık zıddıyla tedavi edilir. Kalpte günah sevbebiyle oluşan karanlık o günahın zıddı olan hayırlı iş vesilesiyle oluşan nur ile ancak silinir. Buradan da anlıyoruz ki gerçek bir Tevbe pişmanlık günah olan fiili terk etme tekrar işlememeye azmetme ve o günahın yerini alacak salih bir amel işlemeyle tamam olur. işte böylece Tevbe kandili yanan kalpte karanlıklar yok olup aydınlık gelecektir.

Tevbe ölümü görmeden ölümden önce olmalıdır. Allah Teala bu hususu Nisa Suresinin şu ayetinde bize haber vermektedir.

“Kötülükleri işleyip dururken ölüm kendisine geldiği zaman şimdi Tevbe ettim diyenler ile kafir olarak ölenlerin tevbesi makbul değildir. İşte onlara elem verici azap hazırlanmıştır.” (Nisa 18)

Bu ayetinde işaret ettiği gibi tevbeler ölüm anına kadar kabul edilmektedir. Yani can çekişen öleceği kesin olarak bilinen kimsenin tevbesi ve imanı kabul olmaz. Nitekim firavunda kızıldenizde boğulma noktasına geldiğinde iman ettim demişti fakat Allah Teala onun bu imanını kabul etmedi.

“Onlar bizim dayanılmaz azabımızı gördükleri zaman dediler ki; bir olan Allah’a iman ettik ve O’na şirk koşmakta olduğumuz şeyleri de inkar ettik.

Ama bizim dayanılmaz azabımızı gördükleri zaman imanları kendilerine hiçbir yarar sağlamadı.” (Mü’min 84-85)

Bu ve öncesinde zikrettiğimiz Nisa Suresi 18. Ayetinde Allah (c.c.) tevbelerini kabul etmeyeceği zümreden bahsetmektedir. Bunlar küfür üzere olan kafirler ve Allah’a şirk koşan müşrikler.

Şüphesiz Allah (c.c.) kulların küfrüne, dalalet üzere olmalarına asla razı değildir. İnsanların doğru yola girebilmeleri, kurtuluş bulmaları için Peygamberler ve kitap göndermiş, kainatı da gözlerinin önüne sermiştir. Dolayısıyla kurtuluşu isteyen her ferdin Tevhid ilmini ve imanı geçersiz kılan ve affı mümkün olmayan şirkin ne olduğunu öğrenmesi kaçınılmaz bir gerçekliliktir.

Tevbe ile alakalı ve insanların aldandığı bir başka husus ise tevbenin Allah’a (c.c.) yapılmasıdır. Her Müslüman mutlak anlamda Allah’tan başka günahları bağışlayan kimse olmadığına inanmalıdır. Tevbe Allah’a yapılır. TEvbeleri kabul edip bağışlayabilecek Allah’tır (c.c.). Bu husus Al-i İmran 135. Ayette; “Allah’tan ancak başak günahları bağışlayan kimdir.”  Şeklinde ifade edilmiştir. Ancak günümüzde Tevbe anlayışı bozulmuş Allah’tan başkalarına gidilerek Tevbe edilmeye başlanmıştır. Bu aynı zamanda Allah Teala’nın Et-Tevvab, Gafur gibi sıfatlarının yaratılmışlara verilmesidir ki bu da şirki meydana getirir.

Bu durum Tevbe olmak şeklinde varlığını sürdürmektedir. Halbuki tevbeleri alanda kabul edecek olan da yalnız Allah Teala’dır.

Tüm bunlardan sonra şunu söyleyebiliriz ki Mü’mine gereken Tevbe gafletle günaha düşmesinden, kusurlarından dolayıdır. Nifak ehli münafık için gerekli olan öncelikli Tevbe; kalbine İslam’ı yerleştirmek suretiyle imanın kalp ile tasdik rüknünü gerçekleştirmesi ve kafire veya müşriğe gereken öncelikli Tevbe ise evvela kalbinden şirki küfrü söküp atması Allah’ın tek İlah, Rab olduğu gerçeğini kabullenmesidir. Bu surette kalp gerçek manada aydınlığa ve huzura kavuşacaktır.

“Rabbinin makamından korkan ve nefsini kötü arzulardan uzaklaştıran için şüphesiz cennet yegane barınaktır.” (Naziat 40)

“İyi bilin ki Allah Tevbe edenleri sever, temizlenenleri de sever.” (Bakara 222)

“Muhakkak ki ben Tevbe eden iman eden ve salih amel işleyen sonrada dosdoğru yoldan giden kimseyi bağışlarım” (Taha 82)

“Ey Rabbimiz eğer unuttuk veya kasdımız olmadan yaptıysak bizi sorgulama. Ey Rabbimiz hem bize bizden öncekilere yüklediğin gibi ağır yük yükleme. Ey Rabbimiz hem de bize güç yetiremeyeceğimizi yükleme ve bizden günahlarımızı af buyur. Bizleri affet bizi bağışla Sen bizim Mevlamızsın. Kafirler topluluğuna karşı bize yardım et.” (Bakara 286)

Elhamdulillahi Rabbil Alemin