İTAAT, İTAAT, İTAAT – İTAATSİZ İSRAİLOĞULARI

Hamd Olsun Alemlerin Rabbi olan Allah(Celle Celaluhu)’a, Rahman ve Rahim olana, Kendisinden başka ilah olmayana, Hakimiyette ortağı bulunmayana, Acizlikten dolayı bir dosta veya çocuğa ihtiyacı olmayana, kendisinin ayetlerini okumak, kitap ve hikmeti öğretmek, karanlıklardan nura çıkarmak için Resuller gönderene Hamd Olsun. Salat ve selam Resullerin ve Nebilerin sonuncusu olan Hz. Muhammed(s.a.v.), kıymetli ev halkına, güzide ashabına ve müminlerin üzerine olsun inşaRahman.

İsrailoğullarının Hz. Musa Aleyhisselam’a olan itaatiyle, sahabeyi kiramın Hz. Muhammed Aleyhisselam’a olan itaati birbirleriyle kıyaslandığında ortaya çok büyük farklılıklar çıkar. İsrailoğulları Hz. Musa a.s. iman ettikten sonra dahi ona sayısız itaatsizliklerde bulunmuş ve hayatları boyunca üzüntülere sokmuşlardır.

İman edip teslim olduklarını söyledikleri halde ilk başta firavuna karşı ciddi bir tavır almakta gecikmiş olan israiloğulları bu hususta Musa Aleyhisselam’ı epeyce güç duruma düşürmüştür. Firavunun zulmünden kurtuldukları zaman iman ettiklerini söyleyen bir kimseye, asla yakışmayacak bir zaaf sergilemişledir. Rastladıkları bir putperest kavme imrenip, Musa Aleyhisselam’ın kendileri içinde bir takım putlar yapmasını istemişler, hatta içlerine işlemiş olan bu arzuyu sonunda gerçekleştirmişler. Musa Aleyhisselam Tur’a çıktığı bir sırada yaptıkları altından buzağıya tapınmışlar, hatta içlerinde Allah(Celle Celaluhu)’ın bir başka peygamberi Harun Aleyhisselam bulunduğu bir halde bunu gerçekleştirmişlerdir. Bununla da kalmayıp, Musa Aleyhisselam’a Allah Teala’yı kendilerine açıktan göstermesini istemişlerdir. Cumartesi yasağını ihlal edip, o gün çalışmaları ve avlanmaları yasak olduğu halde hile karlık yaparak balıkların doluşacağı havuzlar yapıp gelen balıkları hapsedip ertesi günde avlanıp güya cumartesi günü yasağını bozmadıklarını söylemişler ama nihayetinde Allah Teala’nın gazabına uğramışlardır. Musa Aleyhisselam’a haddinden fazla soru sorarak ona eza ve cefa vermişlerdir. Allah Teala’nın kendilerine lütfetmiş olduğu kudret helvasını ve bıldırcın etini beğenmeyerek onun yerine daha değersiz şeyler istemişlerdir. Allah Teala’nın kendilerine yazıp emrettiği mukaddes beldeye girmeyip, orada kafirlerle savaşmayı reddetmekle de kalmayıp, “Ey Musa, o azgın toplum orada bulunduğu müddetçe biz ebediyen oraya girmeyeceğiz, sen ve Rabbin gidin onlarla savaşınız, biz burada oturacağız” demişlerdir. Bu ve buna benzer daha nice bahanelerle itaatsizlik etmişlerdir. Hele Musa Aleyhisselam’dan sonra İsrailoğulları tamamen şirazeden çıktılar ve kendi peygamberlerini öldürmek başta olmak üzere tarihte hiçbir toplumun işlemediği suçları işlemişlerdir.

Zaten bu haliyle yalama yapmış bir toplum durumuna düştükleri için, artık böyle bir toplumdan yeni ve ciddi bir ümmet çıkma durumu kalmayınca, Allah Teâlâ’da nihayetinde risaleti bu toplumdan, bu toplumun soyundan almış ve amcaoğulları olan İsmail Aleyhisselam’ın soyuna lütfetmiştir. Çünkü onlar imanda itaatin en baş şart olduğunu atlamış ve sürekli bahaneler sunmuşlardır. Oysa Rasule isyan eden Allah(Celle Celaluhu)’a isyan eder.

Son peygamber Hz. Muhammed s.a.v. ile gönderilecek olan din, kıyamete kadar süreceği için, gelecek insanlara canlı bir örnek olması gereken yeni bir toplum gerekmekteydi. Allah Teala da söz konusu toplum ve ümmet olarak Rasulullah’ın s.a.v. ashabını seçmiştir. Bir sonraki yazımızda inşAllah Ashabı Kiramın nasıl bir itaate sahip olduklarına değinmeye gayret edeceğiz. . .

. . . VELHAMDÜLİLLAHİRABBİLALEMİN . . .