İMTİHAN VE ÖLÜM

BİSMİLLAHİRRAHMANİRRAHİM

Hamd Alemlerin Rabbi, Rahman, Rahim, Din Gününün Sahibi, Bizden Öncekilerin ve Sonrakilerin Yegane İlahı, Kulluk Yapılmaya Layık Olan Tek Mabud Allah Subhanehu ve Teala’ya Mahsustur. O’nun (Subhanehu ve Teala) Kendisini bize bildirdiği şekilde bilir, Öyle Tevhid Eder, Herhangi Bir Ortağının Olmadığını Bilip Öyle İman Ederiz. Kulluğu, İbadeti, Yardımı Yalnız O’na (Subhanehu ve Teala) Has Kılar, Nefislerimizin Şerrinden Amellerimizin Fenalığından O’na (Subhanehu ve Teala) Sığınırız.

Salat ve Selam Alemlere Rahmet, İnsanlığa Hidayet Olarak Gönderilen Vahiyin Elçisi, Nübüvvet Kandilinin Son Işığı, İslam Ümmetinin Lideri, Mücahidlerin Kumandanı, Başkomutan Rasullullah (sav)’e, Kıymetli Ev Halkına, Güzide Ashabına, Onları Takip Eden Tabiilerine, Ardından Geçmişte Yaşamış, Bugün Yaşayan Kıyamete Kadar Yaşayacak Olan Tüm Mü’Min ve Mü’minelerin üzerine olsun İnşaAllah.

Allah Subhanehu ve Teala’nın yeryüzüne göndermiş olduğu insanoğlu gönderildiği günden beridir imtihan edilmektedir. Bu imtihan kimi zaman nimetle kim zamansa külfetle olmuştur.

Enbiya 35: “Her nefis ölümü tadacaktır! Sizi bir imtihan(deneme) olarak hayır ve şerle sınıyoruz. Sonra bize döndürüleceksiniz.”

Bu sınama ayetinde Allah Subhanehu ve Teala’nın bildirdiği gibi ölüm onu bulana kadar devam edecektir. O ölüm onu bulduğunda ise sınandığı şeyler sebebiyle mükafat yada ceza görülecektir.

İnsan 1-4: “İnsanoğlu, var edilip bahse değer bir şey olana kadar, şüphesiz, uzun bir zaman geçmemiş midir? Biz insanı katışık bir nutfeden yaratmışızdır; onu deneriz; bu yüzden, onun işitmesini ve görmesini sağlamışızdır. Şüphesiz ona yol gösterdik; buna kimi şükreder, kimi de nankörlük. Doğrusu, inkarcılar için zincirler, demir halkalar ve çılgın alevli cehennem hazırladık.”

İşte bu ve benzeri ayetlerde dünya ve içerisinde bulunanlardan bize verilenlerin yada mahrum edildiklerimizin nihai hedefi karşımıza çıkmaktadır; verilen yada mahrum edilen herşey bizim için bir imtihandır. İmtihan birçok şekilde olabilir. Bir fert ya da topluluk bollukla, yoksullukla veya sıkıntıyla, belli bir varlıkla, nesneyle veya olayla, hayatın ve malın-mülkün kaybıyla, kıtlıkla ve açlıkla, hastalık ve yaralarla, hasımların aşağılamasıyla imtihan edilebilir. Fakat hepsinin Allah Subhanehu ve Teala’dan olduğunu, kendisi için neyin hayır olduğunu Rabbi Subhanehu ve Teala’nın sonsuz ilmiyle bilip onu irade ettiğinin farkında olan Mü’min hepsini sabır, sekinet ve metanetle karşılar. Mü’min, Allah Subhanehu ve Teala’ya olan yakini, itaati, ihlâsı ve kalbinde bulunan imanî gerçekler oranında üzerindeki yükü kaldırır. Mü’min ile müşrik arasındaki farkta burada gündeme gelir.  Rabbini tanımayan, yetkilerinde ona ortaklar koşan cahiliyye toplumunun fertleri başına gelene gücü yetip değiştiremediği için susar, geçmesini bekler, ne rızâ amacı ve ne de af ümidi vardır. Sabrederlerse ancak hayvanlar gibi sabrederler.

Allah’ın “iman ettim” diyeni, bu sözünde doğru mu yoksa yalan mı söylediğinin ortaya çıkması için imtihan etmesi ve belâlarla sınaması gerekir. Şayet yalancıysa, imtihandan kaçar ve topukları üstünde geri döner. Şayet doğruysa, sözünde durur. Zorluklarla imtihan edilmesi ve bolluklarla sınanması onun imanından başka bir şey artırmaz.

Dünyada imtihanlar çeşitlidir. Kimi servetinden imtihan oluyor, kimi servet düşmanlığından. Kimi sıhhatinden, kimi hastalığından, kimi borçlu kalmaktan, kimi alacaklı olmaktan… Gerçek manada, kimse rahat değil. Zira imtihanda rahat yoktur; çalışma ve gayret vardır, endişe ve ümit vardır, üzüntü ve sabır vardır. Sabra karşılık ise Cennet-i Ala’da mükafat vardır İnşaAllahu Rahman.

İnsanın sonsuz âhiret yurduna ulaşmak için denendiği yer “dünya hayatı”dır. İnsan, yeryüzünde bulunduğu sürece âhirete yönelik bir sınav yaşamakta ve bu konuda gösterdiği çabayla denenmektedir. Hayat, gerçekte Allah Subhanehu ve Teala’nın bizleri sınamak ve eğitmek için yarattığı geçici bir süredir. İnsan bu süre boyunca düşünmek, böylece Rabbini tanımak, O’nun hükümlerine uymak ve O’nun rızâsını aramakla sorumludur. Bunun yanında bu imtihan hayatı boyunca başına gelen herşeye en güzeliyle karşılık vermek, sabretmek ve güzel ahlâk göstermekle yükümlüdür. Başına gelen her şeyin, Rabbinden gelen bir deneme olduğunu bilmek, sabırla imtihanların mükafat sebebi olması için dua edilir.

Ölümle birlikte, imtihan sona erecek, hesap günü herkes kazandığının karşılığını alacak:

Kehf 49: “Artık amel kitabı ortaya konmuştur. Günahkârları onun içindeki (görüntülerden ve kayıt)lardan ötürü korkuya düşmüş görürsün. ‘Eyvah bize!’ derler. ‘Nedir bu kitaptaki (görüntüler ve tesbit)ler? Küçük büyük her bir ameli ayrıntılarıyla ortaya koymuş.’ Onlar bütün yaptıklarını amel kitapla-rında hazır bulmuşlardır. (Ey Peygamber!) Senin Rabbin hiçbir insana zulmetmez.”

Kulunu imtihan konusunda da Allah Subhanehu ve Teala tek olup, bu hususta da O’na kimse ortak olamadığı gibi, bu imtihanın yeri, zamanı, şekli, zorluğu ve çeşidini tâyin konusunda da O’nun ortağı yoktur. İmtihanın ve kulunu denediği sıkıntının çeşidini, yapısını, yerini ve süresini sadece O düzenler.

Hamd, Alemlerin Rabbi olan Allah’a Mahsustur. Allah bize kâfidir ve O ne güzel vekildir!

VELHAMDULİLLAHİ RABBİL ALEMİN