İLİMDE DEVAMLILIK

Hamd kainatı eşsiz bir şekilde yaratan ve ona muazzam bir düzen tayin eden , iman edenlere şerefli bir hayat bahşeden ,  tüm insanlığı doğru yola sevk etmek için elçiler kitaplar gönderen Allah ‘a Salat ve selam son nebi son peygamber ve Alemlere rahmet olarak gönderilen Hz Muhammed s.a.v ‘e  onun sünnetini olduğu gibi uygulayan sahabesine ve bugünde onları takip eden müslümanların üzerine olsun.

Allah c.c  Peygamber Efendimiz’e ilmin dışında herhangi bir şeyi kendisine artırması için dua etmesini  emretmemiştir. “De ki: Ey Rabbim! İlmimi artır.” (taha 114)

Çünkü ilim bitip tükenmeyen bir hazinedir. Sadece sahibine değil başka insanlara ve hatta bütün canlılara da fayda verir. Hak ile bâtılı ayırmanın en önemli vasıtası ilimdir. İlmin artması insana bir yük değil, tam aksine onu yücelten bir fazilettir. İnsanın ilmi ve bilgisi arttıkça tevâzuu da artar; kişi birtakım kuruntulardan kurtulur; gerçeği anlar ve iyi bir insan olmaya elinden geldiğince özen gösterir.İlim sadece Allah’ın öğrettikleridir. İnsan için değerli olan, boşa gitmeyen ve hüsranla sonuçlanmayan en kalıcı ilim Allah’ın bildirdikleridir.

insanlığın yaratılışından bugüne biz görüyoruz ki kimi insanlar Allah’ın ilmini öğrenip uygulamaya çalıştılar kimide Allah’ın ilmini bir kenara bırakıp boş ve geçici olanla meşkul olup ,  oyalanmaya  ve  yaratılış gayesi  unutulmaya başlandı.  Halbuki asıl çaba haktan  sapmamak ve hak üzere  devamlı olmaktır.

Denilmiştir ki ; çok olan nice hayalar ,nice acizlikler ve nice pişmanlıklar vardır ki insanın tembelliğinden ortaya çıkar.

Ebu Hanife talebesi Ebu Yusuf’a hitaben

“Sen ahmak idin derse devam etmen seni ahmaklıktan çıkarttı.Tembellikten sakın .Muhakkak ki o bereketsizlik ve büyük bir afettir.

İlimden yoksun olmak  o kimsenin kör ,sağır olmasıdırki Rabbinin yarattıklarını görmez ve buyruklarını işitemez ölünceye kadar boş bir gaye üzere yaşarda, artık farkında bile olmaz . Tembellik , rahatlık ve ciddiyetsizlik ilmi bitirir ne kendisine nede bir başkasına asla fayda veremez.çorak  bir toprak gibi olur  ,  ne kerse eksin hiç bir şekilde sağlam ve güzel bir verim elde edemez tam aksine topraktan çıkanlar çurumuş ve koküşmuş birşekilde çıkar bu hususta Allah Rasulünün şu hadisine rastlıyoruz.

Ebû Mûsâ el-Eş’arî radıyallahu anh’den rivayet edildiğine göre, Resûlullah s.a.v  şöyle buyurdu:

“Allah’ın benimle göndermiş olduğu hidâyet ve ilim, yeryüzüne yağan bol yağmura benzer. Yağmurun yağdığı yerin bir bölümü verimli bir topraktır: Yağmur suyunu emer, bol çayır ve ot bitirir. Bir kısmı da suyu emmeyip üstünde tutan çorak bir yerdir. Allah burada biriken sudan insanları faydalandırır. Hem kendileri içer, hem de hayvanlarını sular ve ziraatlarını o su sayesinde yaparlar. Yağmurun yağdığı bir yer daha vardır ki, düz ve hiçbir bitki bitmeyen kaypak ve kaygan arazidir. Ne su tutar, ne de ot bitirir. İşte bu, Allah’ın dininde anlayışlı olan ve Allah’ın benimle gönderdiği hidâyet ve ilim kendisine fayda veren, onu hem öğrenen hem öğreten kimse ile, buna başını kaldırıp kulak vermeyen, Allah’ın benimle gönderdiği hidâyeti kabul etmeyen kimsenin benzeridir.”

(Buhârî, İlim 20; Müslim, Fezâil 15)

Bulunduğumuz toplumların durumuna  bakalım her türlü ahlaksızlık , adaletsizlik ,her türlü çirkinlik yaşanmakta bunun sebebi toplumun okur yazar olmaması değil Allah ‘ın öğren dediği ilimin öğrenilmesinde tembellik göstermek . çünkü ilim hem kişiye hemde topluma faydalı olurken ilimsizlik , cahillik hem kişinin  kendisine hemde toplumun cahil olmasına sebep olur bu yuzden iman ettiğini söyleyen ve müslüman olduğunu  idda eden bir kimsenin ilim alması ve uygulaması farz olur.İlim için mücadele etmediği her vakit için hesaba çekilecektir çünkü daha ilk olarak  ruhlar aleminde bu sorumluluğu yüklendi. Bu yuzden ilimden daha kıymetli birşey yoktur.

Ebû Hüreyre radıyallahu anh’den rivayet edildiğine göre, Resûlullah s.a.v  şöyle buyurdu:

“Dünya ve onun içinde olan şeyler değersizdir. Sadece Allah’ı zikretmek ve O’na yaklaştıran şeylerle, ilim öğreten âlim ve öğrenmek isteyen öğrenci bundan müstesnadır.”

(Tirmizî, Zühd 14. Ayrıca bk. İbni Mâce)

Ne gariptir ki insanoğlu kendisini kurtuluşa,cennet gibi bir mükafata götüren ilimde tembellik gösterirken bahaneler sıralarken , kendisini  ne dünyada nede ahirette  paçasını dahi kurtaramayacak sahte ilim için gecesini gündüzünü her şeyini feda eder . Bütün bahaneleri bütün engelleri isteyerek kaldırır, boş ve gayesiz  bir hayat uğruna . Hak olan ilim insanı cennete götürür.

Ebû Hüreyre radıyallahu anh’den rivayet edildiğine göre, Resûlullah s.a.v şöyle buyurdu:

“Kim ilim tahsil etmek için bir yola girerse, Allah o kişiye cennetin yolunu kolaylaştırır.”

Muaz bin Cebel anlatıyor; İlim öğreniniz , ilim öğrenmek iyilik, onu aramak ibadet, müzakere etmek tesbih, bilmeyene öğretmek sadaka ve layık olana öğretmek ise Allah’a yakınlıktır.

Biz tüm bunlardan anlıyoruz ki ilim cennet ehlinin yoludur.o ıssız yerlerde yoldaş , gurbette arkadaş, yalnızlıkta sohbet arkadaşı, gizlilikte rehber, darlıkta yardımcı, dostların yanında süs ve düşmanlara karşı silahtır. Allah ilim ile toplumları yüceltir.ve onları iyilik yapmada öncü kılar.insanlık onları örnek alıp geride bıraktıklarından istifade ederler.

Melekler ilim sahiplerinin dostluğuna önem verirler ve onlara kanatları ile dokunurlar.Denizdeki balıklar, havadaki kuşlar kara ve denizdeki evcil ve vahşi hayvanlar kısaca dünyadaki herşey ilim ehline rahmet okur.

Ebu Derda r.a şöyle diyor, İlim öğrenen ve öğreten aynı sevabı alır.Zaten insanlar iki kısımdır öğrenenler ve öğretenler . Bunların dışında kalanlarda hayır yoktur.

Allah c.c   samimi bir şekilde ilim alıp ilim ehlinden olabilmeyi  nasip etsin inşeAllah

VELHAMDULİLLAHİRABBİLALEMİN