İLİM REHBERDİR; HEDEFLERE ONUNLA VARILIR!

BİSMİLLAHİRRAHMANİRRAHİM

Hamd Alemlerin Rabbi, Rahman, Rahim, Din Gününün Sahibi, Bizden Öncekilerin ve Sonrakilerin Yegane İlahı, Kulluk Yapılmaya Layık Olan Tek Mabud Allah Subhanehu ve Teala’ya Mahsustur. O’nun (Subhanehu ve Teala) Kendisini bize bildirdiği şekilde bilir, Öyle Tevhid Eder, Herhangi Bir Ortağının Olmadığını Bilip Öyle İman Ederiz. Kulluğu, İbadeti, Yardımı Yalnız O’na (Subhanehu ve Teala) Has Kılar, Nefislerimizin Şerrinden Amellerimizin Fenalığından O’na (Subhanehu ve Teala) Sığınırız.

Salat ve Selam Alemlere Rahmet, İnsanlığa Hidayet Olarak Gönderilen Vahiyin Elçisi, Nübüvvet Kandilinin Son Işığı, İslam Ümmetinin Lideri, Mücahidlerin Kumandanı, Başkomutan Rasullullah (sav)’e, Kıymetli Ev Halkına, Güzide Ashabına, Onları Takip Eden Tabiilerine, Ardından Geçmişte Yaşamış, Bugün Yaşayan Kıyamete Kadar Yaşayacak Olan Tüm Mü’min ve Mü’minelerin üzerine olsun İnşaAllah.

Hiç şüphesiz ki ilim nurdur. İlimden mahrum kalan toplumlar ve fertler hayatlarının ışığını, aydınlığını kaybetmiştir. Hem de öyle kaybetmiştir ki kaybettikçe daha çok karanlığa mahkûm kalmışlardır. Tıpkı karanlıkta çıkıp avını bekleyip sinsice yaklaşıp ona zarar veren baykuş gibi nurunu kaybedip karanlıklarda kalan İslam Ümmetinin de üzerine baykuştan daha cani, ondan daha acımasız müstekbirler üşüştü. Yakıp yıkıp tarumar ettiler bütün dirlik, düzen, birliklerini.

Rasulullah (sav) buyurmaktadır: “Yiyicilerin sofraya üşüştükleri gibi sizin üzerinize üşüşmeleri yakındır.” Sahabe sordu: “Ey Peygamber! Ogün sayıca az mı olacağız?”

Rasulullah cevaben: “Bilakis sayıca fazla olacaksınız. Fakat siz selin götürdüğü çer çöp gibi olacaksınız.” (Sünen-i Ebu Davud 4/11)

Rasulullah doğru söyledi. Bugün yeryüzünün her yerinde sayısı iki milyonu geçen Müslümanların her biri ayrı biz köşede ızdırab çekiyorsa bunun sorumlusu yine bileriz. İslamı gerektiği gibi öğrenmememiz, bilmememizdir. Maalesef ki bunun en acı tarafı ise dönüp halimize bakıp eksikliği görememek ve suçu müstekbirlere atmaktır. Evet bu halimizin sebebi maalesef ki bizleriz çünkü onlar sadece yapması gerekeni yaptı uyanıp olup inandığımız dinin esaslarına, birbirimize, sımsıkı sarılıp düştüğümüz yerden kalmak için çabalamak yerine düştüğümüz yerden memnun kaldık. Ayağa kalkmak yerine bulunduğumuz hale rıza gösterdik. Avlandığı için baykuşa kızamayız değil mi çünkü o avcıdır, karnını doyurmak için avlanmalı. Av uyanık olacak ki avcıya yem olmasın. Müslüman uyanık olacak ki ‘Hizbuşşeytanın’ tuzaklarına düşmesin.

Peki nasıl?

İbni Teymiye’nin şu sözleri bugün cevap niteliğinde olacaktır inşaAllah: “Dinin ikamesi yol gösteren kitap ve destekçi kılıçladır.”

Cihad elbette olacak ancak ilimsiz cihad olmaz. Kılıç cihadı ilimi temellere dayanmaksızın yapılamayacaktır. Yapılsa dahi yeterli olmayacaktır. Müslümanların başının üzerindeki belalardan kurtulması ilimle, ilim üzere mümkün olacaktır. Bu noktada her fert sorumludur.

İlim rehberdir; hedeflere onunla varılır. İlim ışıktır; karanlıklar onunla aydınlanır. İlim şifadır; bütün hastalıklar onunla tedavi edilir. Yeterli ilimden yoksun olan inançlar, hurafelere boğulur. Sağlıklı ilimle beslenmeyen tutum ve tavırlar bir sarsıntıda yıkılıp giderler. İlmin, sıradan bir algılama olayı olarak kalmaması, kişiye mâl edilmesi, hazmedilip özümsenmesi gerekir. Aynen maddî gıdaların hazm edildiği gibi, zihni gıdaların da varsa posalarının atılması, fıtrata ve bünyeye uygun hale getirilmesi gerekmektedir. Hazmedilen bir tavuk eti, artık tavuk eti olmaktan çıkıp bünyeye yararlı hale gelmektedir. Arı, her çiçekten bal özü alır ama o hazmedilmiş, artık çiçek olmaktan çıkmış, kendine has bir bal olmuştur. Allah Subhanehu ve Teala’da  zihinde dondurulmuş ölü bilgiler istemiyor.

Hamd, Alemlerin Rabbi olan Allah’a Mahsustur. Allah bize kâfidir ve O ne güzel vekildir!

VELHAMDULİLLAHİ RABBİL ALEMİN