HZ. ÖMER (R.A) – İMANINI İZHAR ETMESİ

 Hamd Âlemleri ve içindekileri yokluktan varlığa çıkaran, onlara ihtiyacı olanı ihsan eden, gördüklerimizi ve göremediklerimizi her şeyi en ince ayrıntısıyla bilen, hepsini idare eden, rızıklandıran, terbiye eden rahman, rahim, din gününün sahibi olan ALLAH c.c. aittir.

Salat ve selam âlemlere rahmet olsun diye gönderilmiş, yaşayan kur-an, müminlerin örneği ve önderi, müminlere karşı pek şefkatli, kafirlere karşı çok şiddetli olan Hz. Muhammed (s.a.v)’e, onun pak ehline güzide ashabının üzerine olsun.

Ömer r.a İslam’a ihlaslı bir şekilde girdi ve İslam’ın güçlenmesi yolunda bütün kuvvetiyle çalıştı. Hz. Peygamber s.a.v.’ e şöyle demişti;

“ Ey Allah’ın resulü! Ölsek de hayatta kalsak da biz hak üzere değil miyiz? bunun üzerine :

“canımı elinde tutan Allah’a yemin olsun ki tabii ki ölseniz de kalsanız da hak üzeresiniz” karşılığını verince, Ömer r.a;

“o halde neden gizliyoruz?” dedi.

“Seni hak ile gönderen Allah’a yemin olsun ki ortaya çıkacaksın.”

Bu sözlerden sonra Rasulullah s.a.v. ortaya çıkma zamanının geldiğini kanaat getirmiş ve bu işi ilan etmenin vakti olduğuna karar kılmıştı. İslam daveti kendini savunacak güce erişmişti. O halde açıktan ilan edilmeliydi ve buna izinde verdi. Rasulullah s.a.v. iki saf halinde, bir tarafında Ömer r.a. diğerinde de Hz. Hamza ‘nın bulunduğu halde dışarı çıktı. Yürüyüşleri tozu dumana katar haldeydi. O vaziyette Kâbe’ye girdiler, Kureyş o esnada Ömer r.a ve Hamza (r.a)‘ ı görünce moralleri tamamen çöktü. İşte Rasulullah s.a.v. Ömer (r.a)’ı Faruk diye isimlendirdi.

Ömer (r.a)’ın Müslüman olmasıyla İslamiyet güç kazandı. Engellenmeye gelmez bir adamdı ve elinden geleni ardına koymazdı. Ömer r.a. Mekkeli müşriklere meydan okuyor, onlarla mücadele ediyor hatta Kâbe de namaz kılma cesaretini gösteriyordu. Daha da ileri gidip Müslümanlarla beraber toplu namaz kılıyorlardı. Dinini değiştirdiğini herkese duyurmak istiyordu.

Abdullah b. Ömer ‘den gelen rivayette şu bilgiye rastlamaktayız: Kureyş halkından kim daha hızlı haber ulaştırma özelliğine sahiptir ?” diye sorunca onun cemil b. Ma’mer el cüheni olduğunu söylediler. Ömer r.a çıkıp ona gitti. Bende kendisini takip ediyordum. Onun ne yapacağını görmek istiyordum. Cemil b. Ma’mer’i bulunca “ Ey cemil! Ben Müslüman oldum” dedi. Bunun üzerine cemil, hiçbir şey söylemeden Ömer r.a. ‘ın elbisesinden çekti. Onu Kâbe’nin kapısına götürüp olanca sesiyle, “ Ey Kureyş topluluğu! Duyun! Hattab’ın oğlu Ömer’in dinden çıktığını duyun! Diye bağırdı. Ömer r.a. da onun ardından “yalan söyledin! Ben Müslüman oldum. Allah’tan başka ilah olmadığına Muhammed’in onun kulu ve elçisi olduğuna şehadet ederim. Dedi. Orda bulunanlar kendisine saldırdılar. Ömer r.a da onlara saldırdı ve utbe b. Rebia’ nın üzerine atıldı. Onu zor elinden alıp uzaklaştılar.

Abdullah b. Mes’ud şunları anlatmıştır; Ömer r.a. iman etmesiyle kendimizi daha güçlü hissettik. Ömer iman etmeden önce Kâbe’de namaz kılma imkânımız yoktu. O iman edince tavaf edip namaz kılabildik. Onun iman edişi bir zaferdi.

Suheyb b. Sinan şunları anlatmıştır; Ömer Müslüman olunca İslamiyet kendini açıkça gösterdi ve alenen davet başladı. Kabe’nin etrafında halka halinde oturuyorduk. Kabe’yi tavaf eder, bize karışana karşılık verirdik.

İşte iman edişiyle davete, mücadeleye güç katan Ömer r.a. Kendisi fıtri olarak kendisinde var olanı iman ettikten sonra daha fazlasıyla ortaya koymuş ve İslam’a destek olmuştur. Bugünün Ömer’lerine nasıl olunması gerektiğini göstermiştir. Onu harekete sevk eden içinde yanan ateşin özü şu sözünde saklıdır. “Ey Allah’ın resulü ölsek te kalsak ta hak üzere değil miyiz?” bugünün Ömer’leri bu sorunun cevabı bellidir. Hak üzere olduğun halde seni geri tutan nedir?

Dualarımızın sonu âlemlerin rabbi olan ALLAH(CC)’a hamd etmektir.