HİDAYET SEBEBİ

Hamd alemlerin rabbi olan Allah’a aittir. Salat ve selam alemlere rahmet olarak gönderilen Muhammed Mustafa (sav)’e olsun.

Bu yazımda kişiyi hidayete taşıyan sebeplerden bir tanesini ifade etmeye çalışacağım inşaAllah.

Allah (C.C) Kur’an’ın girişinde Bakara suresi 2. ayetinde.
” Bu kitap kendisinde hiçbir şüphe olmayan ve muttakiler için hidayettir.”

Allah (C.C) Kur’an’ın muttakiler için hidayettir diyor. Bize göre muttaki takva sahibi demektir. Takva sahibi normalde hidayeti bulmuş kişi değil midir? Çünkü bizdeki sıralamaya göre iman, İslam, takva diye sıralıyoruz. Yani takva sahibi insan iman ve İslam’da üst seviyeye ulaşmış kimsedir diyoruz. Ama Allah (C.C) bu ayette kitap muttakiler için hidayetin yolunu gösteren kitaptır diyor. Bunu nasıl anlayacağız?

Takva yalnızca hidayetten sonra devam eden süreç değil hidayetin öncesine uzanan bir süreçtir. Bu ayetle Kur’an hidayeti takvanın temeline değil takvayı hidayetin temeline yerleştirmiştir.

Soru: Hidayetin temelindeki takva nedir?

Cevap: Hidayetin temelindeki takva sorumluluk bilincidir, sorumluluk şudur, sorumluluk ahlakıdır. Sorumluluk şuuru, sorumlu davranmak aslında takvanın sebebidir. Kişi hayata karşı, varlığa karşı sorumlu davranmaya sorgulamaya gerçeğin arayışına yöneldiği zaman takva gündeme gelmeye başlıyor. Onun için sorumluluk bir şuur olduğunda takva bir davranış olduğunda salih amele dönüşüyor. Dolayısıyla insanı hidayetin kapısına getiren hidayetten önceki takvası yani sorumluluk ahlakı olmuş olur. Hiç kimse hidayetin kapısına şöyle serseri serseri dolaşayım diye yola çıktım da yolum buraya geldi diye gelmiyor. Hidayete ulaşan herkes mutlaka ve mutlaka bilinçli bir yürüyüşle geliyor.

Sa sa bin Naciye bu zat 360 tane öldürülmek üzere olan kız çocuğunu satın alıp öldürülmekten kurtaran bir zat. Gömülecekken diri diri, bu kız çocuklarını kimisini bir deve kimisinin iki deve kimine üç deve vererek bir servet harcıyor ve öldürülmekten (Allah’ın izniyle) kurtarıyor. Tabii ki bunları cahiliyye döneminde yapıyor. İslam olduktan sonra efendimize diyor ki; ya Rasulallah ben cahiliyyede böyle böyle yaptım. Ama o zaman tek olan Allah’a (C.C) iman etmemiş bir müşriktim. Bundan bana bir şey var mı?
Cevap; “sen ne sayesinde mümin olduğunu zannediyorsun.” Buna açık bir örnektir. Zannediyor muyuz, etrafımızdaki insanların hidayet bulması haşa tesadüf eseri olduğunu mu zannediyoruz? Kesinlikle kendi sorumlu davranışlarının karşılığı olarak Allah’ın onlara olan bir ödülüdür. Sorumluluk bilinci onlara sorumlu davranmaya, sorumlu davranmaktan onları hidayetin kapısına getirmiştir. Bu aynı zamanda tersten okursak, sorumsuz kimseler sorumsuz oldukları sürece hidayetin kapısına gelemezler demektir.

Mümin 28- ” Allah müsrif kimseye Hidayet etmez.” Hayatı sorumsuzca tüketen kimselere Allah hidayet etmez.
Selamunaleykum