HAYAT VEREN ÇAĞRI (TEVHİD)

BİSMİLLAHİRRAHMANİRRAHİM

Alemlerin Rabbi, Rahman ve Rahim olan kendisinden başka İlah olmayan Allah Teala’ya hamd olsun. Salat ve Selam son Nebi Hz. Muhammed (sav)’e Ehli beytine, Ashabına ve tüm Mü’minlerin üzerin olsun inşaAllah.

“Allah sizi hiçbir şey bilmez halde analarınızın karınlarından çıkardı. Size kendisine şükredesiniz diye işitme duyusu gözler ve kalpler verdi.” (Nahl 78)

Allah Teala’ya kulluk için yaratılmış olan insan dünyaya cahil olarak gelmektedir. Fakat cehalet içinde kalmaması Rabbini bilip tanıması ve O’na (c.c.) karşı sorumluluklarını yerine getirebilmesi için gerekli olan donanıma sahiptir. İnsan bu vasıtaları kullanarak cahillikten kurtulması gerekir.

Cehalet ancak ilimle ortadan kalkar. Demek ki insanın kendisine verilen bu kulak göz ve aklı kullanarak ilim öğrenmesi kaçınılmaz bir gerçektir. Peki o zaman insanın hangi ilmi öğrenmesi ve bu ilim kaynağının ne olması gerekiyor?

Alimlerimiz “İlmin başı Marifetullah’tır” demişlerdir. Yani Allah azze ve celle’yi bilme, tanıma.

Biz buna Tevhid ilmide diyebiliriz.

Kelime-i Tevhid önde gelen en büyük ve ilk önce öğrenilmesi gereken ilimdir. İnsanlık alemi Tevhid’i anlayıp kabullendiği ölçüde kıyamet kazanır. Bu kelimeden uzaklaştıkça alçalır ve kötüleşir. İlmin kaynağı ise vahyidir.

“İşte böylece sona emrimizle Kur’an’ı vahyettik Sen (bundan önce) kitap nedir iman nedir bilmezdin. Fakat biz onu bir nur yatık” (Şura 52)

Peygamber (sav) dahi vahiy gelmeden önce kitaba dair bir bilgisi olmadığı ve imanın nasıl olması gerektiğini bilmediği ayette vurgulamaktadır. Evet Rasulullah (sav) o günkü müşriklerin şirkle karışmış inanç ve batıl amellerinden tümüyle uzaktı. Bundan duyduğu rahatsızlıktan dolayı hira mağarasına gider günlerce kalırdı. İşte orda gelen ilk vahiyde O’na (sav) ve tüm insanlara insanlığın gerçek Rabbinin kim olduğunu tanıtmaktaydı. Yani şöyle de diyebiliriz aslında ilmin kaynağı vahiydir, vahyin bize ilk öğreticisi ise hiç şüphesiz tevhiddir.

“Elif Lam Ra. Bu Kur’an her işi yerinde olan ve her şeyden haberdar olan Allah tarafından ayetleri sağlamlaştırılmış sonrada açıklanmış bir kitaptır. (İçeriğin özü şudur) Allah’tan başkasına kulluk etmeyiniz” (Hud 1-2)

Allah Teala tarafından indirilen bu Kur’an’ın özü insanlığa mesajı tek kelimeyle Tevhiddir.

İnsan mükellef olan ve yaptıklarının hesabını verecek olan bir varlıktır. İlk başta gelen vazifesi Allah azze ve celle’yi tanıması ve birlemesidir. Ebedi hayattaki mutluluğu yakalayabilmesi buna bağlıdır. O halde Tevhid nedir?

Tevhid: Allah Teala’yı zatında ve yaratmada tek kabul etmekle beraber isim ve sıfatlarında egemenlik ve hakimiyette de tek kabul etmektir.

Tevhid: bütün Peygamberlerin ortak çağrısıdır.

“Sana ve senden önce gönderdiğimiz her Peygambere ‘Benden başka İlah yoktur yalnız bana kulluk edin’ diye vahyettik.” (Enbiya 25)

Yüce Allah’ın (c.c.) Peygamber göndermeye başlamasından bu yana sisteminin temelini Tevhid oluşturmaktadır. Yani bütün Peygamberler insanları Allah’tan (c.c.) başka İlah tanımamaya ve ancak Allah’a (c.c.) kulluk yapmaya davet etmişlerdir.

“Nuh’u kavmine Peygamber olarak gönderdik. Onlara dedi ki; Ey kavmim Allah’a kulluk ediniz Sizin O’ndan bir İlahınız yoktur” (Hud 61)

Dikkat ederseniz Peygamberler Allah’tan başka Allah yoktur dememişler. “Allah’tan başka İlah yoktur” diyorlar. Zira karşılarındaki tolumlar Allah’ı bilmeyen inkar eden kimseler değil bilakis Allah’a inanan kimselerdi.

“Onlara de ki “Gökten ve yerden size rızık veren kimdir? Kulaklara gözlere işlerini görme yeteneğini veren kim? Ölüden diriyi, diriden ölüyü çıkaran kimdir ve işleri idare eden kim? Onlar Allah diyeceklerdir. O zaman onlara Allah’tan korkmuyor musunuz?” de.” (Yunus 31)

“Onlara kendilerini kimin yarattığını sorsan Allah derler.” (Zuhruf 87)

Allah’tan başka İlah yoktur inancına davet edilen bu insanlar Allah’ın sevgisini kazanmak yakın olmak isteye kimselerdir.

“Kendilerine bir takım dostlar edinenler: Onlara bizi Allah’a yaklaştırsınlar diye itaat ediyoruz derler.” (Zümer 3)

Kabe’yi tavaf edip hac ediyorlardı iyiliklerde bulunuyorlardı.

Peki Allah’a inanan yaratıcı ve rızık verici olarak kabul eden ve O’na yakın olmak isteyen bu insanlar Peygamberlerin Allah2a kulluk edin çağrısına neden karşı çıkıyorlardı?

İşte sorun burda! Mesele Allah’a kulluk etme değil, asıl mesele Yalnız Allah’a kulluk etme meselesi!

Peygamberlerin bu davetine karşı davrananların mantığı şu idi: Evet Allah’a da inanıyorum ama putlarımızdan vazgeçmeyiz. Allah’ı yaratıcı rızık verici olarak kabul ediyorum ama atalarımızın izinden ayrılmayız. Allah için namaz kılarım oruç tutarım ama hayatımı beşeri hükümlerle düzenlerim.

Allah (c.c.) insanı sadece ve sadece kendisine kulluk etsin diye yaratmıştır.

“Ben cinleri ve insanları ancak bana kulluk etsin diye yarattım” (Zariyat 56)

İnsan Allah (c.c.) dışında başkalarına da itaat etsin başkalarının hükümlerine de boyun eğsin diye yaratılmadı. İnsanın Allah (c.c.) ile birlikte başka varlıklara da itaat etmesinden onlarında rızasını gözetmesinden Allah(c.c.) asla razı değildir.

La İlahe İllallah diyen bir insanın Allah’tan başkasına itaat etmesi düşünülemez ve kabul edilemez.

Bir insan La İlahe diyerek hayatındaki tüm sahte ilahları tağutları (hüküm koyucuları, kendi ilkelerine çağıranları) reddedip çıkarmadıkça İlla Allah deyip bir tek Allah’a boyun eğmedikçe Allah’ı Tevhid etmiş olmaz.

Rasulullah (sav) kavmini La İlahe İllallah’a davet ettiğinde o müşrikler dediler ki “ilahları bir tek İlah mı yapıyor bu gerçekten şaşılacak bir şey” (Sad 5)

İşte Peygamber karşı çıkma sebepleri bu idi. Tek İlah olarak Allah’a (c.c.) inanmak istemiyorlardı sadece Allah2ın hükümleriyle yönetilmeye razı olmuyorlardı. Allah’ı (c.c.) sevelim ibadet edelim ama hakimiyette bizimde payımız olsun hatta hakimiyet kayıtsız şartsız bizim olsun bizim dünya düzenimize Allah (c.c.) karışmasın (haşa) diyorlardı. İlahları tek İlah mı yaptı bu şaşılacak bir şey diyerek bunu demiş oluyorlardı. Böyle bir şeyi kabul edemeyiz demek istiyorlardı.

Allah (c.c.) bu şekilde kendisine şirk koşulmasını asla affetmeyecektir. Allah Teala’nın razı olduğu inanç şudur: “Ancak san kulluk ederiz ve ancak senden yardım dileriz.”

“Allah şöyle dedi; “İki ilah edinmeyin O ancak tek İlahtır.”” (Nahl 51)

Rabbim (c.c.) bizlere hidayet ver, hidayetimiz arttır. Rızandan ayırma. (Amin)