HATIRLA! ÖLECEĞİNİ HATIRLA

BİSMİLLAHİRRAHMANİRRAHİM

Hamd âlemleri yoktan var eden, bizlere sayısız nimet veren, din gününün sahibi Allah Azze ve Celle’ ye mahsustur. Salat ve selam mü’minlerin önderi, sevgili peygamberimiz Hz Muhammed (sav.) e ehline, ashabına ve tüm mü’minlerin üzerine olsun.

“Her nefis ölümü tadacaktır” ( Ankebut 57)

“Her nefis ölümü tadacaktır” ( Ankebut 57)

“Her nefis ölümü tadacaktır” ( Ankebut 57)

Enes radıyallahu anhdan rivayet ile  Resulullah sallallahu aleyhi ve sellem şöyle buyurmuştur: ” Ölümü çok zikrediniz , çünkü o günahları izale eder ve dünyada kişiyi zahid eder.”

Yani ölümü hatırlamak dünyadan yüz çevirmeye insanı sevk eder. Çünkü ölümü hatırlamak dünyadan ayrılmaya dair bir uyarıdır. Dolayısıyla insan dünyadaki nimetlerin kendisine ait olmadığını bilakis bir emanetçi olduğunu,  dünya hayatının fani asıl olanın ebedi olan hayat olduğunu bilir ve günahlardan sakınıp Allah’a rücu ederek Yaşar bu da onu zahit olmaya ve takvaya götürür.

Ölümü hatırlamanın keyfiyeti şöyle anlatılmıştır: Kendisinden önce geçmiş emsal ve akranının zikrini çok yapması , onların ölümlerini ve onların toprağın altını vardıklarını hatırlar. Onların suretlerini, dünya daki makamlarını ve onların hallerini hatırlar , anar. Toprağım şimdi onların suretleri nasıl mahvettiğini , izlerinin nasıl çürüyüp yok olduğunu , emellerin nasıl yok olup gittiğini, kazançlarının ve toplamış oldukları malları nasıl başkalarına intikal ettiğini ve kabirlerinde parçalarının nasıl dağılıp birbirlerine ayrıldıklarını düşünür ve hatırlar. Ayrıca kadınlarının nasıl dul kaldığını , çocuklarının nasıl yetim bıraktıklarını ,mallarını zayi ettiklerini ve başkasının onların rızıklarını Taksim ettiğini düşünür. Kurtların onların dillerini  ve toprağın onların dişlerini nasıl yediklerini hatırlar ve düşünür. Sonra bakar ki kendisi onlar gibidir ve gafleti de onların gafleti gibidir. Yakında akıbeti onlar gibi olacaktır.

Resulullah sallallahu aleyhi ve sellem şöyle buyurmuştur:

“Bütün lezzetleri bıçak gibi kesen ölümü çokça hatırlayın!” (Tirmizî, Zühd, 4)

   Ölüm zikrildiği an ortamın nasıl buz kestigini , sessizleştiğini ve gözlerin yere çevrildiğini tecrübe etmişsinizdir.

 Ancak temiz akıl sahibleri dünya zevklerine ve lezzetlerine meyili kesilir ve Allah’a yönelir.

Ömer Bin Abdülaziz fakihleri toplar ve onlarla ölümü ve kıyameti birbirlerine hatırlatırlardı . Sonra sanki aralarındanbir cenaze varmış gibi ağlarlardı.

Ulemadan biri dedi ki;  Kim ölümü çok zikreder çok anarsa üç şey ile ikram olunur: Tevbenin acele edilmesi , kalbin kanaatı ve ibadetin süruru, sevinci. Kim de onu unutursa üç şey ile cezalandırılır:  Tevbeyi geciktirmesiyle,  kafi miktarda maişete rıza’yı terk etmekle ve ibadette tembellik yapmakla. O halde ey mağrur kişi ! Ölüm hakkında, onun sarhoşluğunda, onun şerbetini içmenin güçlüğünde ve onun acılığında tefekkür et , düşün….

  Abdullah bin Ömer şöyle anlatıyor: ” Resulullah sallallahu aleyhi ve sellem’e on kişinin onuncusu olarak geldim. Ensar’dan bir adam kalktı ve dedi ki : Ya Resulullah insanların en akıllısı zekisi kimdir. Buyurdu ki:

“Ölümü en çok hatırlayan, ölüme en çok hazırlanandır. İşte bu kimseler hem dünya, hem de ahiret şerefine nail olmuşlardır.” (Taberani

Çünkü ölümü hatırlayan onu zikreden müslümanlar, ölüm için hazırlık yaparlar ölümün bir son olmadığını farkında olup ahireti için çaba gösterirler. Bu da onları Cennet ulaştırır.

Resulullahın “Vaiz olarak ölüm yeter ” demesi üzerine ,Hz.Ömer bunu yüzüğüne yazdırmıştır .

Ölüm taatı emretmekle ve haramlardan da sakındırmakla bir vaizdir ve buna kafidir.

Dolayısıyla ölüm öğüt alan için,  bir uyarıcı olarak yeterlidir.

  Rabbim bizleri ölümü sıkça  anan ve onun için hazırlık yapan kullarından kılsın.

      Elhamdülillahirabbilalemin