اَلَٓا اِنَّهُمْ هُمُ الْمُفْسِدُونَ وَلٰكِنْ لَا يَشْعُرُونَ

GÜNÜN HADİSİ

79.-……. Ben Abdullah ibn Mus’ûd(R)’dan işittim, şöyle dedi: Peygamber (S) bir ganimeti taksîm etmişti. Bir adam:

— Bu, Allah’ın rızâsı istenmeyerek yapılan bir taksîmdir, dedi. Ben Peygamber’e geldim ve bu sözü kendisine haber verdim. Bu

haksız sözü işitince Peygamber öfkelendi, hattâ ben yüzünde öfke izi­nin belirdiğini gördüm. Sonra Peygamber:

— “Allah Musa’ya rahmet etsin! Ona benim uğradığım şu eza­dan daha fazlasıyle ezâ edilmişti de o sabretmişti” buyurdu [120].

31- Bâb:

”İsrail oğullanfm denizden geçirdik. Şimdi putlarının önünde tapagelen bir kavme rastgeldiler:     Yâ Mûsâ, onların nasıl tanrıları varsa, sen de bize öyle bir tanrı yap, dediler. Mûsâ: Siz cidden ne cahillik eder bir kavimsiniz. Şübhe yok ki bunların içinde bulundukları dîn helake mahkûmdur. (İbâdet diye) yapmakta oldukları nesne de boşunadır’, dedi” (ei-Â’râf: 138-139).

‘Mutebberun”, “HusrârTdır.

“Biz Kitâb’da İsrâîl oğullarına şu haberi verdik: …

İyilik ederseniz o iyiliği kendinize etmiş olursunuz. Kötülük de ederseniz o kötülüğü yine kendinize etmiş olursunuz. Artık diğer va’de gelince, yüzlerinizi kötülesinler, mescide birinci defa girdikleri gibi girsinler, galebe ve isti’lâ ettiklerini mahvettikçe etsinler diye (başınıza yine düşmanlar musallat ettik)” (ei-îsrâ: 7). Veli-yutebbirû”, “Yudemmirû”; “Mâ alev”, “Mâ galebû” demektir

(KİTABU’L ENBİYA – BUHARİ – 79. HADİS)