GİZLİ ŞEHVET LİDERLİK SEVGİSİ

Hamd maddi manevi görüleni görülmeyeni emsalsiz misalsiz yoktan var eden Allah(C.C)’a mahsustur.

Salat ve Selam Son Resul örneğimiz, önderimiz Hz. Muhammed(sav)’e ailesine, ashabına ve bütün müminlerin üzerine olsun.

Kalbin ihlasını ve birliğini bozan, onun dünyaya olan meylini artıran, onu ahiretten yüz çeviren şeylerden biri de liderlik, öncülük tutkusu, sevgisi ve ilgisidir. Bu bir hastalık gibi de düşünülebilir. Onun için mal harcanır, kan dökülür, kardeşler baba oğul arasında düşmanlık oluşur, nefret oluşur. Bundan dolayı bu hastalığa gizli şehvet denilmiştir.

İlim ehlinden Ebu Davud “Gizli şehvet, liderlik sevgisidir” açıklamasına karşı gelen yoktur söylemi tespitin doğruluğundan dolayı İbn Teymiyye şöyle demiştir; “İnsanın fark edemediği gizli bir çok hali bulunmaktadır. Bir çok insanın içinde fark etmediği gizli bir liderlik sevgisi vardır. Bundan dolayı ona gizli şehvet denilmiştir.

Şu muhakkak ki insanları yönetme işi, dini liderlik büyük vazifelerdendir. Öyle ki liderlik olmadan ne dinde ne de dünya da düzen olur, bunu tescillendirip delillendirecek olursak;

Rasulullah(sav) şöyle buyurmuştur;

“Eğer üç kişi bir yolculuğa çıkarsanız, aranızdan birini emir(idareci) yapın.”(Ebu Davud Cihad 87)

O halde insanlar her halükarda işlerini yönetecek, işlerine liderlik edecek, sorumluluğu üstlenecek birine ihtiyaç vardır.

O zaman liderlik konusunda Müslümanın bakış açısı nasıl olmalıdır.

Abdurrahman B. Semure(r.a)’dan rivayet edildiğine göre Rasulullah(sav) şöyle buyurmuştur;

“Ey Abdurrahman kimseden yöneticilik görevi isteme zira bu görev sen istemeden verilirse, Allah yardımcın olur. Eğer istediğin zaman verilirse, Allah’tan yardım olamazsın.” (Buhari Ahkam 6)

Ebu Hureyre(ra)’den rivayet edildiğine göre Rasulullah(sav) şöyle buyurmuştur;

“Siz memuriyet olmak için pek istekli davranacaksınız fakat o yanıp tutuştuğunuz görev ahiret gününde size pişmanlık verecektir o süt verene ne mutlu, o sütten kesilene ne yazık” İbn Hacer şöyle demiştir bu hadis hakkında; “O süt verene ne mutlu ki, mal nüfus veya söz sahibi olduğunda değişme olmaz, o sütten kesilen ise ölen veya başka sebepten kötü sonuçlarla karşılaşandır.”

Burada süt veren makam sahibine benzetilmiştir. O makam sahibi o makamdan herhangi bir nedenden dolayı ayrıldığında ise durumu sütten kesilene benzetilmiştir.

Bu konuya Sadi(rh.a) şöyle açıklık getirmiştir;

Kişinin memurluk ve diğer yönetim görevlerini istememesi gerekir. Aksine Allah(C.C)’tan sıhhat, afiyet, selamet istemeli, çünkü yönetim onun için hayır mı, şer mi olduğunu bilemez, yine bu görevi hakkıyla yerine getirip getiremeyeceğini bilemez. Çünkü bu istekte iki sakınca vardır. Tehlike vardır.

Birincisi; Dünya ve liderlik isteği ile Allah(C.C)’ın malına kendini kaptırır. Allah(C.C)’a kullukta ve Allah(C.C)’ın kulları arasında yücelme hastalığı oluşur.

İkincisi; Kişinin kendisine güvenmesine ve Allah(C.C)’tan alacağı yardımın kesilmesine neden olur.

Kim onu istemeden ona bu görev verilirse kendisinin bu konu da gücü olmadığını görür. Kendi başına kalmaz. Rabbinden yardım diler. O’na sığınır. Tabi ki Allah(C.C) el açıp samimi olan herkesin yardımcısıdır. Kaldıramayacağı gücünün yetmeyeceği anda Allah(C.C) onu yardımıyla destekler. Bu sebeple o kişinin ve idaresi altındakilerin hem dünya hem din işleri düzelir.

İbn Kayyım(rh.a) şöyle demiştir; “Allah’a davet için memurluk görevine talip olmak ile liderlik sevgisi arasında fark şudur: Bir Allah’ın emrini yüceltmek ve onunla nasihat etmektir. Diğeri ise; nefsi yüceltmek ve onun lezzet elde etmesi için çabalamaktır.

Allah’ın dinin yücelten kişi, Rabbine itaat etmeyi sever. İsyanı kerih görür. Emir ve yasaklarına riayet eder. Dinin önderliğini sever. Allah(C.C)’tan o toplumun başına, Allah(C.C)’tan korkan bir liderin olması için dua eder çünkü onun amacı nefsini değil, Allah(C.C)’ın davasını yüceltmektir.

Rabbim bütün Müslümanları baş gözüyle değil, basiret gözüyle bakmayı her daim nasip eylesin. Amin.

ELHAMDULİLLAHİRABBİLALEMİN