GELİN KUR’ANLA İLİŞKİMİZİ DÜZENLEYELİM

Hamd Övgü ve övülme âlemlerin rabbi olan, din gününün tek sahibi olan Allah Celle celalühü’ye mahsustur. Salat ve selam İslam için en çok çalışan ve en çok yorulan müminlerin öneri olan Hz Muhammed Sallallahu aleyhi ve Sellem’e olsun İnşaAllah.

Kur’an-ı Kerim hiçbir değişiklik ve tahrife uğramadan aramızdadır. Çünkü Allah Celle celalühü onu koruyacağına dair söz vermiştir
“Kur’an-ı kesinlikle biz indirdik elbette onu yine biz koruyacağız. ( Hicr-9)

Kur’an-ı Kerim aramızdayken, hükümleri ilk günkü gibi cap canlı iken ve Rasulullah’ın hayatı, sünneti bize en büyük örnekken o zaman bizlerin kendisini değiştirip o örnek İslam toplumuna benzer bir toplum oluşturması gerekmez mi?

Eğer biz, İlk Müslümanların Allah’ın kitabına ve resulünün sünnetine karşı gösterdikleri tavrı sergileyebilirsek hiç şüphesiz ki biz de onlar gibi olabiliriz.
İlk Müslümanlar, Kur’an’ı işittiklerinde ya da okuduklarında Kur’an’a saygı gösteriyorlardı.

Çünkü o büyük ve her çeşit noksanlıktan münezzeh olan Allah’ın kelamı idi. Bunun yanında onlar Allah’ın kelamının manalarını beşeri vasıtalar olan harfler ve seslerle yarattıklarının anlayışlarına ulaştırarak onlara yaptığı iyiliği takdir ediyorlardı. Onlar Kur’an’ı uyanık kalplerle, tedebbürle, anlayarak, anlaşılmasını engelleyecek her türlü şeyden uzaklaşarak dinliyorlardı.
Bunlardan herhangi biri Allah(CC) nün emir ve yasaklarını dinlediklerinde, sanki Allah Celle celalühü sadece kendisine hitap ediyormuşçasına dikkat gösterirlerdi.

İçindeki Müjde uyarı, vaaz ve ibretlerden etkilenirlerdi. Onlar” EY İMAN EDENLER” çağrısını işittiklerinde pür dikkat ve büyük önemle bundan sonra gelecek yönetime emir ve yasakları dinleyip büyük dikkat, mutlak teslimiyet, Gönül rızası ile tereddüt ve gecikme olmaksızın pratiğe dökerlerdi.
Çünkü bu çağrı herhangi bir beşerin çağrısı değil, mülk ve kuvvet sahibi beşer yaratıcısı Allah’ın çağrısıdır. İşte Allah’ın kitabının ve resulünün onları davet ettiği onlara emrettiği onları sakındırdığı her şeye karşı tavırları buydu.

“Aralarında hüküm vermesi için Allah’a ve resulüne davet edildiklerinde, müminlerin sözü ancak işittik ve itaat ettik demeleridir. İşte asıl bunlar kurtuluşa erenlerdir.” (Nur 51)

“Peygamber size ne verdiyse onu alın, size ne yasakladıysa ondan da sakının. Allah’tan korkun. Çünkü Allah’ın azabı çetindir.” ( Haşr 7)

Onlar bu halleriyle yeryüzünde yürüyen Kur’an haline geldiler. Onlar Kur’an-ı Kerim’i pratikte uygulamak için ezberlemiyorlardı, onu pratikte uygulayarak hafızalarına yerleştiriyorlardı.
Günümüz Müslümanları ise çaba sarf etmeden zorluklara göğüs germeden İslam’a varis oldular. Fakat ona canlılığı ve özü gitmiş, hurafe ve bidatler karışmış olarak varis oldular.
Ona varis olduklarında, gevşeklik, zayıflık ve güçsüzlük içerisindeydiler. Bundan dolayı bu hak din sayesinde sahip oldukları konumu takdir edemediler. Yine aynı dertlerden dolayı Allah’ın kelamı olma hasebiyle Kur’an’ın değerini fark edemediler. Ona gereken saygıyı gösteremediler. Kuranı terk ettiler ondan yüz çevirdiler. Onu dinlediklerinde anlamını tefekkür edemediler. Ondan etkilenmediler. Onun emir ve yasakları üzerinde duramadılar. Gerçekten bugünün Müslümanlarının birçoğunu dünya hayatı oyalamış, gönüllerini ve akıllarını öyle bir kıskaca almış ki, Kur’an’ın kalplerini aydınlatması ve feyizlendirmesi mümkün olmuyor.

“Onlar Kur’an’ı düşünmüyorlar mı? Yoksa kalpleri kilitli mi?” (Muhammed 24)

Gelin bizler Kur’an ile ilişkimizi bir gözden geçirelim ve bakalım kalplerimiz ve hayatımız hangi ayetlerin muhatabı…

“Müminler ancak, Allah anıldığı zaman yürekleri titreyen, kendilerine Allah’ın ayetleri okunduğunda imanlarını arttıran ve yalnız rablerine dayanıp güvenen kimselerdir.” (Enfal 2)

“Allah sözün en güzelini, birbiriyle uyumlu ve bıkılmadan tekrar tekrar okunan bir kitap olarak indirdi. Rablerinden korkanların bu kitabın etkisinden tüyleri ürperir, derken hem bedenleri ve hem de gönülleri Allah’ın zikrine ısınıp yumuşar. İşte bu kitap, Allah’ın dilediğini kendisiyle doğru yola ilettiği hidayet rehberdir. Allah kimi de saptırırsa artık ona yol gösteren olmaz.”     ( Zümer 23)

Rabbim bizleri doğru yola ulaşanlardan ve sabit kalanlardan eylesin İnşaAllah