GAFLETTEN UYAN

Alemlerin Rabbi, kendisinden başka ilah olmayan Rahman ve Rahim olan Allah c.c.’ya sonsuz hamd olsun.

Salat ve Selam kendisine iman ve itaat edilmedikçe kurtuluşun mümkün olmadığı, son Nebi Hz. Muhammed s.a.v’in üzerine ehi beytine, ashabına ve bütün müminlerin üzerine olsun.

‘’Hani Rabbin Ademoğullarının sırtlarından kendi nefislerini çıkarmış ve kendilerini nefislerine şahid tutarak ‘Ben sizin Rabbiniz değilmiyim?’ diye sormuştu. Onlarda ‘Evet sen bizim Rabbimizsin’ demişlerdi. Böyle yapmamızın sebebi kıyamet günü bizim bundan haberimiz yoktu biz bundan gafil idik dememeniz içindir. (Arap 172)

Bu ayeti kerime insanoğlunun Allah c.c. ile arasında geçen ahidleşmeyi haber veren ayettir. Buna göre insan Allah c.c.’ya bir söz vermiştir. Bu söz özetle kulun Allah’tan başka Rab ve İlah tanımayacağına ve yalnız O’na kulluk yapacağına dair ikrarıdır. Bu sebeple Allah c.c. bizleri yeryüzüne imtihan etmek için göndermiştir. Ve Rabbimizin belirlediği vakit gelince bundan hesaba çekileceğiz. Bakalım kimler ahdine sadık kalarak Allah’a iman edip yalnız O’na kulluk etti, kimler verdiği sözü unutarak dünyaya dalıp ahireti unuttu.

Kur’anı Kerim dünya hayatına dalıp kulluğu unutan, yaratılış gayesini yerine getiremeyen, şirk isyan ve günah içinde yüzen kimselere şu uyarıyı yapıyor.

‘’Kendi kendilerine hiç düşünmediler miki, Allah göklerde yerde ve bu ikisi arasında bulunan herşeyi ancak hak ile belirlemiş bir süre ile yaratmıştır. İnsanların çoğu Rablerine kavuşmayı inkar ederler.’’ (Rum 8)

Kainatta ne varsa hepsi hak üzere belirli bir gaye için yaratılmıştır. Düşünerek ibret nazarıyla bakıldığında bu hakikat göze çarpacaktır. Şimdi bu dünyayı böyle hikmet ve düzen içinde yaratan, hikmet sahibi Allah’ın insanı amaçsız ve gayesiz yaratmış olması mümkünmüdür?

Kainata iyi bir gözlem ile bakıldığında göze çarpan diğer bir hakikatte şudur ki hiçbir varlığın ölümsüz olmayışıdır. Herşeyin yaşam sürecini belirleyen bir eveli vardır. Dünyanın kendisi içinde aynı şey geçerlidir.

‘’Onlar bu dünyanın sadece dış yüzünü bilirler. Ahiretten ise gafildirler.’’ (Rum 7)

Hayatın yanlızca dünyada yaşanandan ibaret olduğunu sananlar aslında hayatın sadece dış yüzeyine bakan, Allah’ın yoktan var ettiği varlığın ve hayatın arka planında olan hikmeti görmeyen ve ahiret hayatından gafil olanlardır. Dünyada iken Allah’ın ayetlerinden ahirette olacaklardan gaflet içinde olanlar, öldükten sonra ahiret gerçeği ile yüzyüze gelince yaptıklarından veya dünyada gaflet içinde yaşadıklarından dolayı pişmanlık duyacaklardır.

Rabbimiz kendisine kulluk etmesi için yarattığı insanoğlunun kendisini bekleyen tehlikeden gafil oluşunu şu ayetiyle haber vermekte.

‘’İnsanların hesap verme vakti yaklaştı. Fakat onlar gaflet içindeler. Aldırmıyorlar. (Enbiya Suresi 1. Ayet)

Bu ayetin insanı kendine getirmesi gerekir çünkü durum oldukça ciddidir. Burada insanlar Rablerinin huzuruna çıkarılıp amellerinin hesabını verecekleri günün uzak olmadığını söyleyerek uyarılmaktadılar.

Rasulullah s.a.v’de iki parmağını bitiştirip aynı noktaya temas etmiştir. ‘’Ben bu iki parmağın birbirine bitişdirdiği gibi kıyamet gününe bitişik bir zamanda gönderildim.’’ (Buhari)

‘’Onlar hala gaflet içindedirler, aldırmıyorlar.’’ İnsanlar bu ayette gaflet ve aldırmama gibi iki sıfatla birden tavsif edilmişlerdir.

Gaflet birşeyi hatırlamama demektir. Buradaki manası ise ihmalkar davranarak yüz çevirerek terk etmektir. Aldırmama ise burada iman ederek hesaba hazırlanmaktan yüz çevirmektir.

İnsanlar maalesef kıyametin yaklaşmasına rağmen gaflet ve aldırmazlık içindedir. Bu açıdan gaflet hesaptan ve kesin meydana gelecek olan sonucu düşünmekten habersiz olmaktır. Aldırış etmemek ise Kur’andan çok uzaklaşmak Kur’an ayetlerini terk etmek, hakikati görmesine rağmen Allah’a iman etmemektir. Peki bu kadar ayet ve delile rağmen neden insan gafletten uyanamaz, Allah’a yönelemez, ahirete aldırış etmez?

Cevabı elbette insanı yaratan ve onu en iyi bilen Allah c.c. veriyor. ‘’Kendilerine Rablerinden gelen her yeni ihtarı mutlaka alaya alarak dinlerler. Onların kalpleri eğlencededir.’’ (Enbiya 2-3)

Allah c.c. bu gibi kimseleri kınıyor. Kınanma sebepleri de açıkça ortada. Bunlar tehlikenin farkında değiller. Kur’anı kalpleriyle düşünmeden ve manasını anlamaktan uzak olarak dinlerler. Kalpleri birgün son bulacak olan dünya ile meşgul olduğun Allah’ın hayat nizamı olarak gönderdiği kitabın ayetlerini umursamıyorlar.

Sahabenin ise Kur’an ayetleri karşısındaki tavırları hayret verici niteklikte.

Rivayet edildiğine göre Rasulullah s.a.v’in ashabından bir zat bir duvar inşa ediyordu. Başka biri bu surenin indiği gün o zata uğradı duvarı inşa eden yanına gelen arkadaşına: Bugün Kur’andan ne indi? Diye sordu.

Diğeri ‘’İnsanların hesap verme vakti yaklaştı, fakat onlar hala gaflet içerisinde aldırmıyorlar’’ ayeti indi diye cevap verdi. Duvarı yapan hemen ellerini silkelemeye başladı ve arkadaşına: Vallahi hesap yaklaştığına göre ebediyen inşaat yapmayacağım dedi.

İnşallah bu ayet bizleride gafletten uyandırıp ahireti hatırlayıp ona hazırlanmamıza sebep olur.

Rabbim ölmeden önce uyanmayı nasip etsin.

ElhamdulillahirrabbilAlemin.