FATIMA BİNT EL-HATTAB (R.ANHA) 2

BİSMİLLAHİRRAHMANİRRAHİM

Hamd ezeli ve ebedi hayat sahibi olan, gizli aşikar herşeyi bilen, yer altında inleyen bir yılanın sesini, yaprakta kımıldayan bir bahar tırtılını, göklerdeki yıldızların, canlıların, cansızların sesini duyan Allah azze ve celle’ye mahsustur. Salat ve Selam bizleri hayat verecek şeylere çağıran, son rasul, son nebi Hz Muhammed(s.a.v)’e, sahabesine ve derdi yalnızca Allah’ın rızası olan bütün mümin kulların üzerine olsun inşAllah.

Bu ayki yazımızda Fatıma bint el Hattab’ın hayatından kesitler vermeye devam edeceğiz inşAllah.

Gözleri öfkeden kıpkırmızı kesilen Ömer ayağa kalkmıştı ve Rasulullah(s.a.v)’i öldürmek amacıyla yola koyulmuştu. Yolda iken kendi kız kardeşi ve eniştesinin Müslüman olduğunu, Rasulullah(s.a.v)’e tabi olduklarını öğrenince yönünü ilk önce kız kardeşinin evine çevirmişti. Çok öfkeliydi ve onları halletmek düşüncesiyle evlerine varmıştı. Bu sırada eniştesi ile kız kardeşi Habbab(r.anh)’dan yeni gelen ayetleri öğreniyorlardı. Dışarıdan Ömerin geldiğini görünce okumalarını kestiler. Habbab’ı ve okudukları ayetleri saklayarak evin kapısını açtılar.

Ömer bütün hiddetiyle içeri girdi. “işitmiş olduğum ses ne idi?” dedi ve öfke ile “ikinizin de Muhammed’in dinine girdiği bana haber verildi” diyerek eniştesinin

üzerine yürüdü. kız kardeşi araya girmeye çalıştı. Ömer ikisini de kan revan içinde yere serdi. Artık olan olmuştu. Gizledikleri imanı haykırma zamanı gelmişti.

Bir iman fedaisi olan Fatıma(r.anha) o güne kadar hiç cesaret edemediği bir davranış sergiledi. Karşısında herkesin titrediği korkusuz diye anılan Ömer’e şöyle seslendi:

” ÖMER …! ÖMER …! Sen kadın dövmekten utanmıyor musun? Evet biz artık müslüman olduk. Allah’a ve Rasulune iman ettik. Biz inanıyoruz ki Allah’tan başka ilah yoktur. Muhammed de Allah’ın Rasuludur. Artık ne istersen yap, dinimizden dönmeyiz” diyerek kardeşi Ömerin kendisine gelmesini sağladı.

Hz Fatıma’nın bu kararlılığı Ömer’i düşünmeye sevketti. Kız kardeşinin bu cesareti onun kalbini yumuşattı ve ” Az önce sizden işittiğim şeyi getirin. Nedir onlar? Bir de ben bakayım.” dedi. Hz Fatıma ” Senin ona birşey yapmandan korkarız” dedi. Ömer ” korkmayın” dedi ve okuyup geri vereceğine dair ilahlarına yemin etti. Bu durum Hz Fatıma’yı ümitlendirdi. Kardeşinin Müslüman olacağı ümidiyle derhal okudukları Kuran sahifelerini getirdi. Taha suresinin ilk ayetlerini okumaya başladı. Bu ilahi kelamın yüceliğine ve manasının derinliklerine daldı. Yüzünde hidayet nurları parlamaya başladı. ” Bu ne şerefli söz, ne yüce söz” dedi. Okuduğu ayetlerin meali şöyle idi:

” Rahman ve Rahim olan Allah’ın adıyla. Ta ha.. Biz Kuran’ı sana güçlük çekesin diye değil, ancak Allah’tan korkanlara bir öğüt olsun diye indirdik.

yeri ve yüce gökleri yaratan Allah tarafından peyderpey indirilmiştir. Rahman Arşa istiva etmiştir. Göklerde, yerde ve ikisi arasında bulunan şeyler ile toprağın

altında olanlar hep O’nundur. Eğer sen sözü açıktan söylersen bilesin ki O gizliyi de gizlinin gizlisini de bilir. Allah kendisinden başka ilah olmayandır. En güzel

isimler O’na mahsustur. …

Kıyamet günü mutlaka gelecektir. Herkes peşine koştuğu şeyin karşılığını bulsun diye onu gizliyorum. Ona inanmayan ve nefsinin arzularına uyan kimseler sakın seni ondan alıkoymasın. Yoksa sonra mahvolursun.” ( TAHA 1-16)

Ömerin yumuşadığını anlayan Habbab(r.anh) saklandığı yerden çıktı ve “Ya Ömer! Rasulullah(s.a.v)’ın yaptığı duadan Allah’ın seni tercih edeceğini umarım. Çünkü ben Rasulullah(s.a.v)’ın dün ” Allahım bu dini Ebul Hakem bin Hişam veya Ömer bin Hattab ile kuvvetlendir.” diye dua ettiğini duydum. Allahtan kork ya Ömer!” diye telkinde bulundu.

Ömerin içinde tufanlar kopuyordu. İman ışığı kalbine girmişti. Gönlü İslam nuruyla ışımıştı. “Muhammed nerededir” diye sordu. Erkam’ın evinde olduğunu öğrenince kalkıp oraya gitti. Kelime-i şehadet getirerek Müslüman oldu ve İslam ile şereflendi.

Fatıma binti Hattab(r.anha)’ın bu korkusuz davranışı iman kuvvetiyle sert ve sinirli Ömere meydan okuması ve imanındaki sabır ve sebatı tarihin kahramanlık sahifelerine geçmesine sebeb oldu.

Peki şimdi tam burada duralım bir düşünelim. Bizler bugün neye sebebiyet vermekteyiz? Bugün tavırlarımız, sözlerimiz, kararlarımız ile insanların İslama karşı yaklaşmalarına mı sebep oluyoruz yoksa uzaklaşmalarına mi?  Peki insanların İslamdan uzaklaşmalarına, soğumalarına sebebiyet veriyorsak Alemlerin Rabbine, bu dinin sahibine nasıl  hesap vereceğiz. İşte Fatıma binti Hattab bu tavrıyla Hz Ömerin hidayetine sebep oldu ve Rasulullahin(s.a.v) şu hadisinin hayat bulmuş hali oldu.

Allah’a yemin ederim ki senin sayende Allah’ın bir tek kişiye hidayet vermesi senin için kırmızı develerin olmasından daha hayırlıdır.( Buhari)

Hayırlı olan budur işte, çalışacak olanlar bunun için çalışsınlar, terleyecek olanlar bunun için terlesinler, ağlayacak olanlar bunun için ağlasınlar, kan dökecek olanlar bunun için kanlarını döksünler. Dünya ve ahirette ki en kârlı ticaret, en büyük kazanç yeryüzünün servetlerinden en değerli olan mevzu hidayete ulaşma ve insanların hidayete ulaşmalarında da sebep olabilmektir. Bu din yeryüzünde hâkim olacaktır, bu Allah’ın vaadidir. Allah azze ve celle bizleri de Fatıma binti Hattab gibi sebepler arasına katsın insAllah.

Kocası ile birlikte Medine’ye hicret eden Fatıma binti Hattab(r.anha) ömrünün sonuna kadar faziletli ve örnek davranışlar sergileyerek hayatını devam ettirdi. Kardeşi Ömer(R.Anh)’ın adaletle hüküm sürdüğü saadet devrini gördü. Onun halifeliği döneminde de ruhunu teslim etti.