EL MANİ OLAN RABBİMİZ

Hamd alemlerin Rabbi olan ALLAH(Celle Celauhu)’a mahsustur. Salat ve Selam alemlere rahmet olarak gönderilen Muhammed Mustafa (sav)’ya olsun.

Kelime olarak; vermemek, engel olmak, alıkoymak, mahrum etmek, önlemek, savmak ve korumak gibi manalara gelir.                                                                             

 Yüce Allah’ın sıfatı olarak el-Mani’; koruyan, kurtaran, yardım eden, himaye eden, mahrum eden, engel olan, önleyen ve alıkoyandır.

el-Hattâbî de der ki: “Allah, nimet verme ve vermemeye kadir olandır. O’nun vermemesi cimriliğinden değil, bir hikmetinin gereğidir. Vermesi ise merhametinin ve cömertliğinin gereğidir.”

Bazı âlimler Mâni’ isminin, koruyan, kuşatan ve yardım eden anla­mında olduğu söylenmişlerdir. Yani Mâni’ olan Allah, düşmanlarına karşı dostlarını koruyup himaye eden ve onlara yardım edendir.

Allah’ın el-Mani’ ism-i şerifinin aynı lafızla ifade olunduğu Kur’an-ı Kerim’de bir ayet-i kerime yoktur. Ancak aynı manayı içeren ayetler mevcuttur. Bunlardan bir tanesini okumakla iktifa edelim.

Allah sana bir zarar dokunduracak olsa, O’ndan başka bunu senden kaldıracak yoktur. Ve eğer sana bir hayır isterse, O’nun bol fazlını geri çevirecek de yoktur. Kullarından dilediğine bundan isabet ettirir. O, bağışlayandır, merhamet sahibidir.( Yunus Suresi 107)

 Bu ayette kula düşenin tevekkül olduğunu görüyoruz. Helal meşru olan her türlü sebepleri yerine getirdikten sonra sonucu Yüce Allah’ın iradesine bırakma inancı ve çıkan sonuca da her ne olursa olsun hamd etmek  , hayır bilmek. Bu insanı gereksiz üzüntüler, bunalımlar, ümitsizliklerden koruduğu gibi yine kibirden , kendini beğenmişlikten , bencilikten muhafaza eder.

*** Resullahın öğrettiği teslimiyet ve El mani olan Allah’a iman ***

Muğire b. Şu’be anlatıyor. Allah Resûlü her farz namazdan sonra şöyle söylerdi:

“Allah’tan başka ilâh yoktur. O, tektir. Hiçbir ortağı yoktur. Mülk ve hamd yalnız O’na aittir. O, her şeye kadirdir. Ey Allah’ım! Senin verdiklerine mani olacak, mani olduklarını da verecek kimse yoktur. Senin yardım ve ihsanın olmadıkça hiç kimsenin yardımı fayda etmez.”

Allah, gerçek anlamda Mani olan ve Muti’dir. (el-Halîmî der ki: “Mu’tî, kullarına nimet veren )

Mani olma ve verme keli­melerinin anlamı pek açıktır. Anlamlarını kısıtlayacak her hangi bir gerekçe yoktur. Men, vermenin zıddıdır. Hz. Peygamber’in, “Ey Allah’ım! Senin ver­diklerine mani olacak, mani olduklarını da verecek kimse yoktur” duasındaki maksadı budur.

Allah bu dünyada kimi, marifet ve ibadetinden men eder, zikrini onun temel azığı yapmazsa, bu kimse gerçek anlamıyla bütün hayırlardan mahrum edilmiş demektir. Dünyada bu hayırlardan mahrum olan, âhirette de hayır­lardan mahrum olur. En büyük musibet işte budur. Hem dünyada hem de âhirette ilâhî ihsanlardan men edilenler, hiçbir zaman mesut olamazlar. âhiretteki güzelliklerden mahrum olanlara, dünyada sahip oldukları mal ve mülkleri hiçbir yarar sağlamaz.

İnsanın istekleri ve ihtiyaç bildiği şeyler bitmez tükenmez. Bazen Rabbimizden şifa isteriz , bazen mal isteriz , çeşitli dertlerin, müsibetlerin son bulmasını isteriz , çocuğumuz olmaz çocuk isteriz , evlenmek isteriz . Bizler iman etmişiz ki Allah CC  Malikül mülktür ,hem Ganiydir ( zenginliği zatındandır ) hem Muğnidir ( zenginlik verendir ) hem Kerimdir ( nimeti ihsanı bol olandır.)

Peki o halde neden vermez ? bunu nasıl anlamalıyız?

Her işinde bir çok hikmetleri var­dır. Bu hikmetlerin bâzısı anlaşılsa bile, birçokları karşısında insan anlayışı acz ve hayret içindedir. Şu halde kulunun bâzı arzularını vermemesi acaba nedendir? Bundan haberi olmadığından mı? Hâşâ…

Kulunun istediği şeyi bulamadığından mı? Hâşâ…

Yetiştiremediğinden mi? Hâşâ…

Cimrilikten mi mi? Hâşâ…

Bunların hepsinden, O münezzeh ve müteâlîdir…

Hikmetinden mi? Evet Hikmetinden ötürü vermedi. Bi­zim salâhımızın, onun verilmemesinden olduğuna inanmalı­yız. Buna aklımız erse de, ermese de hakikat budur.

İnsanın en çok diğer verdiği üzerine düştüğü çocuklarıdır ve onların istekleri bitmez. Fakat biz her istediklerini vermeyiz. Üzerlerinde hep gözetleyici ve bir çok şeye mani oluruz. Birçok isteklerini de kabul etmeyiz reddederiz. Bunun  sebebi eğitimlerini ,sağlıklarını ,onların iyiliğini düşünmemiz ve istememizdendir..

Bu İsimleri Bilmenin Faydaları

Her müslüman, Allah’tan başka veren olmadığına inandığı gibi O’ndan başka men eden ve engelleyen olmadığına da inanmalıdır. Yüce Allah şöyle buyurmaktadır:

“Allah, insanlar için rahmetinden her neyi açacak olsa, artık onu kısıp-tutacak olan yoktur; her neyi de kısar-tutarsa, artık onu da ondan sonra salı­verecek olan yoktur.”

“Allah’tan başka tapmakta olduklarınız, eğer Allah bana bir zarar dileye­cek olsa, O’nun zararını onlar kaldırabilirler mi? Ya da bana bir rahmet ver­meyi istese, O’nun rahmetini onlar tutup-engelleyebilecekler mi” De ki: “Al­lah, bana yeter. Tevekkül edecek olanlar, O’na tevekkül etsinler.”

Gerçek veren ve mani olanın Allah olduğunu bilen kimsenin, kalbini in­sanlarla meşgul etmemesi, onlara güvenip dayanmaması, kanaatkar ve hoş­nut bir kalple Rabb’ine yönelmesi gerekir. Allah kendisine zenginlik verdi­ğinde, bu zenginliği O’nun yolunda harcaması; bir şey vermediğinde ise ha­line kanaat ederek sabretmesi ve bunun Allah’ın cimriliğinden veya yokluk­tan olmadığını bilmesi gerekir. Böyle davrandığı takdirde bu vermeyişin, kendisini dünyevî zenginlikten daha üstün, daha değerli ve onurlu bir ma­kama çıkaracağını bilmelidir. İnsanlar tarafından kendisine bir rızık geldiğinde bunun gerçekte Allah’tan geldiğine inanmalı, insanın sadece bir aracı oldu­ğunu görmelidir. Aynı şekilde insanlardan biri mani olduğunda, gerçek mani olanın Allah olduğuna inanmalı, aracıları bir kenara iterek onlarla meşgul olmamalıdır. Allah’ın bütün varlıklar üzerinde güç sahibi olduğunu, gölgenin gölgesi olduğu şey üzerinde bir etkisi olmadığı gibi insanların da gerçekte bir etkisi olmadığını bilmelidir. Bu yüzden gerçek fail olan Allah’ı düşünmeden mani olan insanları kötülememeli, verenleri de methedip övmemelidir. Allah, iyilik yapan ve vereni övdüğü için övmeli, hayra mani olanı kötülediği için kötülemelidir.