BİSMİLLAHİRRAHMANİRRAHİM
Hamd Âlemlerin Rabbi, RAHMAN, Din gününün sahibi ALLAH(Celle Celaluhu)’ a mahsustur. Salat ve Selam kendisine itaat edilmediği sürece kurtuluşun asla mümkün olmadığı Hz. Muhammed (s.a.v)’e Ehli Beyti’ne, Sahabesine ve derdi yalnızca ALLAH(Celle Celaluhu)’ ın rızası olan müminlerin üzerine olsun
Yüce Allah’ın sıfatı olarak el-Hamid; zat, sıfat ve bütün fiilleriyle övgüye layık olan, başkası hamd etmese de hamd’e ve övgüye layık olan dolayısıyla ALLAH(Celle Celaluhu), kendi zatında Hamid’dir. Yani kulları veya başka varlıkların övmesiyle ALLAH(Celle Celaluhu) hamid olmaz zaten O Hamiddir.
El-Hamid; bütün kemal sıfatları ile nitelenmiş olup sevilmeye ve övülmeye yegane layık olan demektir. (Kemal: Bir şeyin eksiksiz, noksansız ve mükemmel olmasına denir. Aynı zamanda bütün güzel sıfatların onda cem olmasına işarettir.)
Hamd : “Bir ihsana karşı kalbin medih ve şükür duygularıyla dolması ve o ihsan sahibini tâzim etmesi”
Şu noktaya da dikkat edilmelidir: “Hamd Allah’adır” ve “Hamd yalnızca Allah içindir.” Bu ayrım çok önemlidir: Çünkü bu, O’nun yaratıklarından herhangi birine ibadet etme durumunu ortadan kaldırır. Yaratıklardan hiçbiri hamde lâyık olmadığı için, hiçbiri ibadete de lâyık değildir. Hiçbir insan, hiçbir melek, hiçbir peygamber, hiçbir ilâh, hiçbir yıldız, hiçbir put, kısacası O’nun yarattıklarından hiçbiri, bizatihi (kendi başına) iyi niteliklere sahip değildir. Eğer yaratıklardan biri iyi bir niteliğe sahipse, bu Allah tarafından verilmiştir. O halde bağlılık, ibadet ve şükür O’nun yaratıklarına değil, bu nitelikleri Yaratan’a lâyıktır.
*Bir Mümin şu kainata neye baksa hamd eder semayı direksiz durduran cansız elementlerden canlı hücreyi yaratan kuru ağaçlardan meyveler çıkaran ALLAH(Celle Celaluhu)sonsuz hamda layıktır. Bizleri yokluktan var eden sayısız nimetlerle donatan nice varlığı bizim hizmetimize sunan ALLAH(Celle Celaluhu) hamd ile övülmeye elbette layıktır.
*Hamd verilen nimetin ve lütfun kul tarafından bilinmesi ve mülkün sahibinin tanınması tasdik edilmesini gösterir.
*Hamd tevhidin gereğidir. Çünkü hiçbir mümin ALLAH(Celle Celaluhu)‘tan başkasına hamd etmez. Bilir ki kendisine gelen bir nimet yada genel olarak nimeti yaratanın alemlerin Rabbi olduğunu ilan eder.
ALLAH(Celle Celaluhu)‘a hamd eden kişi bununla Tevhid inancını da dile getirmiş olur. Çünkü Allah’a hamd eden kişi, bütün nimetlerin ALLAH(Celle Celaluhu)‘a ait olduğunu ve ALLAH(Celle Celaluhu)‘ın her şeyin sahibi ve hakimi olduğunu da kabul ediyor demektir. Nitekim hamd deki tevhid inancı, “âlemlerin Rabbi” ifadesiyle pekişmektedir. O halde hamd aynı zamanda tevhidin de bir ifadesidir
*Varlık âleminde bulunan her bir zerre, hamdın O’na mahsus olduğuna şahidlik etmektedir.
Bu mânada hamd yalnızca ALLAH(Celle Celaluhu)’a mahsustur. Çünkü başkalarına ait olan iyilik ve güzellikler, gerçek ve kâmil mânasıyla onların isteklerine bağlı değildir. İnsanların kendi isteklerine bağlı iyilik ve güzelliklerde ALLAH(Celle Celaluhu)’ın da iradesi vardır. Onların irade ve isteklerine bağlı olmayan iyilik, güzellik ve hizmetler ise doğrudan yaratıcının, fıtrat ve özellikleri takdir edip yaratarak insanlara bahşeden kudretin eseridir. Dolayısıyla bu mânada hamdin tamamı ALLAH(Celle Celaluhu)’a mahsustur, O’na aittir.
ALLAH(Celle Celaluhu)‘a hamd etmek, fazilet ve üstünlüğünden dolayı O’nu övmektir. Hamd, şükretmekten daha geneldir. Çünkü şükretmek, belli bir iyiliğe karşı takdir duygularını dile getirmektir. Allah’ın üzerimizdeki nimetleri öyle sürekli ve sınırsızdır ki bu, ancak hamd ile ifade edilir. Bizi yaratan ve yaşatan O’dur. Hatta başkaları vasıtasıyla bize ulaşan nimet ve iyiliklerin temelinde de O vardır. O dilemediği takdirde hiç kimse bize bir iyilikte bulunamaz. Öyleyse O’na hamdimiz de sürekli olmalıdır. Hamdimiz, bize verdiği nimetlere denk olmasa da, bu hamdimizden dolayı yüce Allah bize ayrı mükâfatlar vermektedir.
HERŞEY O’NU HAMD EDER
‘’Yedi gök, yer ve bunların içindekiler O’nu tesbih etmektedir; O’nu övgü ile tesbih etmeyen hiç bir şey yoktur.’’ İsra 44
Yani, “Bütün evren ve onun içinde bulunan her şey onları yaratan ve koruyan varlığın her tür eksiklik, hata ve zayıflıktan uzak olduğuna ve O’nun hiç bir ortağı ve eşi olmayacak kadar yüce olduğuna şahitlik eder.”
Her şey sadece yaratıcıyı hamd ile tesbih etmekle kalmaz, aynı zamanda O’nun her yönden eşsiz ve hamde layık tek varlık olduğuna da delil teşkil eder. Her şey yaratıcısının ve düzenleyicisinin her tür niteliği mükemmele ulaştığı bir tek varlık olduğunun bir delilidir. Bu nedenle sadece O hamde ve övgüye layıktır.
Hamd Rabbimizin emri ve hakkıdır.
1–”Sen Rabb’ini hamd ile tesbih et”, (Hıcr 15/98)
2–”Güneşin doğmasından ve batmasından önce Rabb’ini överek tesbih et”, (Tâha 20/130, Kaf 50/39)
3–”Akşam sabah Rabb’ini överek tesbih eyle”, (Mümin 40/55)
4–”Kalktığın zaman Rabb’ini övgü ile an”, (Tûr 52/48)
