EBUBEKİR SIDDIK R.A – 4

Hamd onun azameti karşısında herşeyin zelil kaldığı kudretiyle herşeyi boyun eğdiren görüleni ve görülmeyeni mutlak manada bilen dirilten ve öldüren Alemlerin Rabbi olan Allah c.c.’a

Salat ve Selam Allah c.c.’ın bi-set sıfatının tecellisi olan müminler için çok şefkatli, kafirlere karşı şiddetli olup kendisine tabi olunmadıkça cennetin hayal dahi edilemeceği Hz. Muhammed s.a.v’e onun aline ve ashabının üzerine olsun.

O Ashabın içinde Peygamber s.a.v’e en güzel tabi olan Hz. Ebubekir r.a’ın hayatına kaldığı yerden devam ediyoruz.

Kureyş kabilesinin Müslümanlara yaptığı eziyetler her geçen gün biraz daha artıyordu. Baskılar artmaya başlayınca Müslümanlar dinlerini biraz daha rahat yaşayabilecekleri bir ortam arayışına girdiler. Bundan dolayı Müslümanlar Medineye hicret etmeden önce bir yada iki defa Habeşistan’a hicret ettiler.

Daha sonraları Müslümanların Medineye hicret etmelerine izin verilince Ebubekir r.a Resulullah s.a.v’den hicret etmek için izin istedi ancak Resulullah s.a.v’e kendisine şöyle söyledi.

‘’Acele etme! Allah c.c. sana bir yol arkadaşı tayin eder.’’ Dedi bunun ardından; Müşrikler Müslümanların hicret etmesinden de oldukça rahatsız oldular. Resulullah s.a.v’i kaçırmak istemiyorlardı. Derhal toplandılar. Resulullah s.a.v’ı vücudunu ortadan kaldırmaya kesin olarak karar verdiler.

Ancak Allah c.c. Resulullah s.a.v’e Cebrail a.s’in vasıtasıyla durumu bildirdi. Bu gece yatatğında yatmayıp hicret etmesini emretti. Yol arkadaşı olarak da Hz. Ebubekir r.a’i tayin buyurdu.

Peygamber s.a.v hemen Hz. Ebubekir r.a’ın evine gitti. O’nu s.a.v’i kapıda karşıladılar. Hz Ebubekir heyecanlıydı.

‘’Anam babam sana feda olsun. Ey Allah c.c.’ın Resulü birşeymi oldu? Diyince Resulullah s.a.v Allah c.c.’ın medineye hicret iznini verdiğini ve kendisininde yanında olacağını söyledi.

Ebubekir r.a bu şerefe nail olduğu için sevinç gözyaşları döktü.

Peygamber s.a.v o gece Hz Ali r.a kendi yatağında bırakıp Hz. Ebubekir r.a ile birlikte gizlice yola çıktı.

Sevr dağına doğru ilerlemeye başladılar. Hz Ebubekir r.a heyecanlıydı.

Peygamber s.a.v’e bir zarar gelmesin diye kendini bırakmış Peygamber s.a.v’ın bir önüne bir arkasına bir sağına birde soluna geçiyordu. Herhangi bir gelecek zarar karşı kendini siper ediyordu.

Gecenin geç saatinde Sevr dağındaki mağaraya ulaştılar. Mağaranın içine hiç insan girmemişti. Haşerat doluydu. Önce Hz. Ebubekir r.a mağaraya girdi. Etrafı kontrol etti ve elbisesinin parçalarıyla delikleri tıkadı. Kalan bir deliğede ayağı gelecek şekilde oturdu. Resulullah s.a.v’da onun yanına gelip oturdu. Biraz sonra Hz. Ebubekir r.a ayağında müthiş bir acı hissetti acısından bayağı canı yandı ama onun fedakarlığının ölçüsüne bakınki Resulullah’ı rahatsız etmemek için yerinden hiç kıpırdamadı.Resulullah s.a.v ondaki değişik hali fark edince.

‘Ne oldu Ebubekir? ‘dedi.

Ebubekir r.a ; Anam, babam sana feda olsun ya Resulullah ayağıma bir şey soktu dedi.

Maddi ve manevi dertlerin dermanı olan Peygamber s.a.v ona dua ederek tükürüğünü o yara olan yere sürdü ve Allah c.c. şifasını verdi ve ağrısı kesildi.

Bu durumdan duygulanan Resulullah s.a.v kendisi hakkında şöyle dua etti.

‘’Ey Allah’um c.c. Ebubekir’in derecesini kıyamet günü benimle beraber eyle’’

Böyle bir fedekarlık böyle bir dua; Bugün düşünecek olursak Allah c.c. kendisine öyle bir derece vermiştirki hepimizin dilinde ‘’SIDDIK’’ olarak geçmektedir.

Müşrikler Resulullah s.a.v’ıyerinde bulamayınca öfkeden ne yapacaklarını şaşırdılar. Resulullah s.a.v’ı bulup getirene büyük mükafat vaad ettiler.

Sabaha karşı iyi iz sürücüler, Peygamber s.a.v’ bulup getirmek için yola çıktılar. Nitekim izini bulmaktada gecikmediler. Hatta izleri takip edip mağaranın önüne kadar geldiler. Müşriklerin ayak seslerini duyan Hz. Ebubekir r.a heyecanlıydı. Bu durumu karşısında Hz. Muhammed s.a.v Ebubekir r.a’a;

‘’Üzülme Ebubekir! Allah c.c. bizimle beraberdir. İki kişinin üçüncüsü Allah c.c. olursa kimse bir şey yapamaz.’’

Bu söz üzerine Ebubekir r.a sakinleşti. Nitekim müşrikler aralarında konuşurken mağara kapısını gördüklerinde örümcek ağı ve güvercin yuvası nedeniyle mağaraya girmekten vazgeçtiler ve geri döndüler.

Kur’anı Kerim Tevbe suresinin 40. Ayetinde bu hadiseyi haber verirken; Hz. Ebubekir r.a’ın şanını da kıyamete kadar yüceltmiş oluyordu.

‘’Ey Müminler! Siz Allah c.c.’ın Resulüne yardım etmezsenizde Allah c.c. ona yardım etmiştir. Kafirler onu yurdundan çıkardıklarında mağaradaki iki kişiden biri oydu. Yanındaki dostuna ‘Üzülme’ diyoesu. Allah c.c. bizimle beraberdir. Allah c.c. böylece onun üzerine emniyet ve rahmetini indirdi. Sizin görmediğiniz ordularla ona takviye yaptı ve kafirlerin dvasını alçalttı. Yüce olan Allah c.c.’ın davasıdır. Allah c.c. kudreti herşeye galiptir. Onun her işi hikmetlidir. (Tevbe 40)

Resulullah s.a.v ve Ebubekir r.a mağarada üç gün kaldıktan sonra medineye yol aldılar Allah c.c’ın yardımı ile başlarına bir olay gelmeden Medineye vardılar. Böylece zorlukla başlayan yolculuk sona erdi. Resulullah s.a.v Medineye hicretiyle İslam devletinin temelleri atıldı.

İman, takva ve ihlas üzerine kurulan bu devletle İslam medeniyeti oluştu ve şekillendi. Kısa sürede gelişen İslam devleti o dönemin en güçlü devletleri olan Bizans ve İran imparatorlıklarına bile galip gelerek onlara üstünlük sağladı.

Gelişen bu süreçte Ebubekir r.a İslam davetine başladığı andan vefatına kadar Peygamber s.a.v’ın sağ kolu gibiydi. O İslamın hikmet, iman, azimet, takva ve ihlas kaynaklarından gayet iyi istifade etmişti.

Burdan almış olduğu enerjiyi hayatına ve anlayışına yansıtmış sergilediği tavırlarla bu ayrıcalığı ortaya koymuştur.

Ebubekir r.a hicret hadisesindeki tavrı bizler için çok önemli yere sahip olmalıdır.

O ve diğer sahabelerin r.a ecmain yapmış oldukları fedekarlık sebebince Allah c.c. mücadelelerinde muvaffak kılmıştı.

Bugün aynı başarıyı elde etmeye çalışan bizler nasıl bir tavır takınmamız gerektiğini anlamalıyız.

Dualarımızın sonu Allah c.c.’a hamdetmektir.