EBUBEKİR R.A. – (2. BÖLÜM)

Hamd kendisine hiçbirşeyin gizli kalmadığı, herşeyi mutlak manada bilen, gören, bütün mahlukatı yaratılışını veren ve O’na doğru yolunu gösteren Allah c.c.’a.

Salat ve Selam bu kutlu yolun öncüsü müminlere karşı çok şefkatli, kafirlere karşı çok şiddetli olan kendisine tabi olunmadıkça cennetin hayal dahi edilemeyeceği Hz. Muhammed s.a.v’a onun aile halkına, ashabına Allah c.c.’a vermiş olduğu söz gereğince O’nun c.c.’ dini uğrunda canlarını ve mallarını satan tüm müminlere olsun.

EbuBekir r.a. hayatından kaldığımız yerden devam ediyoruz.

Her insan ve toplumun sıkıntılarla karşılaşma ihtimali vardır ve bu ilahi sünnet kıyamet gününe kadar devam edecektir. Davet yoluna çıkan her insanın bu bağlamda sıkıntı ve problemlerle karşılaşması gayet doğaldır.

Rasulullah s.a.v’in sahabesi davet yolunda birçok sıkıntıyla karşılaştı. Ancak onlar herşeye rağmen sabrettiler, direndiler mallarıyla ve canlarıyla kendilerini feda etmekten geri kalmadılar.

Ebubekir r.a.’da bu sıkıntı işkence ve eziyetlere maruz kalan sahabelerden biriydi.

Bir seferinde Hz. Ebubekir r.a müşrikler tarafından o kadar dövülmüştüki yüzü tanınmaz hale gelmişti. Evine geldiğinde ölüm kalım mücadelesi veriyordu.

Aişe R.anha bu olayı şöyle anlatmaktadır; ‘Nebi s.a.v’in sahabesinin sayısı 38’e ulaştığında Ebubekir r.a davetin ilan edilmesi fikrini öne sürdü. Ancak Resulullah s.a.v.’in ‘Ey Ebubekir! Bizim sayımız az’ buyurarak bu teklifini reddetti. Buna rağmen Rasulullah s.a.v’in davetini ilan edeceğini söyleyene kadar Ebubekir r.a. görüşünü öne sürmeye devam etti.

Müslümanlar, Mekkenin etrafına dağıldılar, herkes kendi kabilesinin yanına gitti. Ebubekir r.a ayağı kalkıp konuşmaya başladı. Rasulullah s.a.v ise oturuyordu. Ebubekir r.a Allah c.c.’a Peygamberine imana çağıran ilk hatip olmuştu. Müşrikler Ebubekir r.a’ın ve Müslümanların üzerine yürümeye başladılar. Ebubekir r.a’ı Kabenin yakınlarında çok kötü bir şekilde dövdüler.

Fasık Utbe b. Rabia ona yaklaştı ve ayakkabılarıyla yüzü dahil heryerine vurmaya başladı. Daha sonra karnının üzerine çıkarak işkenceye devam etti.

Artık Ebubekir r.a yüzü tanınmaz hale gelmişti. Daha sonra Teymoğullarının kabilesi gelip Ebubekir r.a’ı vuranları tehdit edince onu bıraktılar.

Teymoğulları onu bir elbisenin içine koyarak alıp evine götürdüler. Ebubekir r.a’ın öleceğine kesin gözüyle bakıyorlardı. Daha sonra Teymoğulları kabilesi kabeye geri dönerek şöyle dediler;

Vallahi Ebubekir ölmesi durumunda Utbe b. Rabia’ya savaş açarız. Daha sonra geri döndüler.

Ebu Kuhafe ve Teymoğulları, Ebubekir r.a. konuşmak için uzun vakit uğraştılar ve onun konuştuğunu görene kadar bu uğraşları devam etti. Ebubekir r.a akşama dpğru anca konuşabilmişti.

Kendisine gelir gelmez ilk sözü şu olmuştu; ‘Resulullah s.a.v ne oldu?’ Etrafındakiler bu sözü duyunca onu eleştirerek bırakıp dışarı çıktılar. Çıkarken annesi Ummu Hayr’a kendisine yemek yada su vermesi tavsiyesinde bulundular. Onlar çıkınca Annesi yanına gelip birşeyler yiyip içmesi tavsiyesinde bulunsada. Ebubekir r.a yine ‘Resulullah s.a.v nerede? O’nun durumu nasıl? Annesi bir şey bilmediğini söyleyince ‘’Anneciğim Hattabın kızı Ümmü Cemileye git Rasulullah’ın ne halde olduğunu sor’’ dedi.

Annesi Ümmü Cemileye gitti. Ebubekir r.a senden Muhammed b. Abdullah’ın durumunu sormamı istedi. Ümmü cemil; Ben Ebubekir r.a ve Muhammed b. Abdullah’ı tanımıyorum. Eğer istersen seninle oğlunun yanına gelebilirim dedi. Ümmü cemil onunla eve gitti ve Ebubekir r.a’ı öyle görünce çok üzüldü ve şunları söyledi. Umarım Allah c.c. senin intikamını onlardan alır.

Ebubekir r.a ise Resulullah’a ne oldu?

Ümmü Cemil; Annen konuştuklarımızı duyuyor deyince.

Ebubekir r.a; ‘ondan zarar gelmez, güvenilirdir dedi.

Ümmü cemil r.anha; Peygamber s.a.v’ın durumu iyidir dedi.

Ebubekir r.a. ; O nerede diye sordu.

Ümmü cemil; Daru’l Erkamda dedi.

Ebubekir r.a Andolsunki onu görmeden ne yemek yerim nede su içerim dedi.

Ortalık sakinleşinceye kadar beklediler. Sonra Ebubekir r.a’i aralarına alarak Peygamber s.a.v’in yanına götürdüler.

Peygamber s.a.v onu görünce hemen boynuna sarıldı ve öpmeye başladı. Oradaki Müslümanlarda Ebubekir r.a’a sarılıp öpmeye başladılar. Resulullah s.a.v  onun için çok üzülmüştü.

Ebubekir r.a; Annem, babam sana feda olsun ya Rasulullah! O fasığın yüzüme vurması hariç birşeyim yoktur dedi.

Bu hanım çocuklarına karşı çok şefkatli olan annemdir. Sen ise mübareksin. Onun için Allah c.c.’a dua et belkide senin vasıtanla Allah c.c. onu ateşten kurtarır. Rasulullah s.a.v Annesine dua etti, sonra davet etti. Daveti kabul edip Müslüman oldu.

Ebubekir r.a’ın başından geçen bu olay gerçekten çok önemlidir.

Sahabeyi kendisine rehber edinmek isteyen bir Müslüman içinde birçok ders ve ibret barındırmaktadır.

Şimdi bu olaylardan alınacak derslerden bazılarına değinmeye çalışalım.

1-) Ebubekir r.a kafirlerin düşmanlığına rağmen İslam’ı ilan etmeye çalışması onun güçlü imanına ve cesaretine delalet etmektedir. Ebubekir r.a bundan dolayı o kadar çok dövüldüki kavmi yaşamından ümidi kesmişlerdi. O Rasulullah s.a.v’e kendisinden daha çok değer veriyordu. Müslüman olduktan sonra İslam davası en yüce olsun diye en ön saflarda her zaman yerini korumaktaydı.

2-) Mekkeli müşriklerin azgınlığına rağmen islama girdiindeki kalbi mutluluğu herkese yaymak istiyordu.

3-) Allah c.c. ve Resulünün sevgisi kendisini o kadar çok sarmıştıki, gözünü kırpmadan kendini onlar için feda etmeye hazırdı. Bundan dolayı o haldeyken bile ilk aklına gelen bu davanın önderiydi.

Her Müslüman Allah c.c. ve Resulü s.a.v’in bu şekilde sevmelidir. Bu sevgi Müslümanın malına ve canına mal olsa bile Allah c.c. ve Resulünü kendi nefsine tercih etmeli ve uğurda üzerine düşeni yapmalıdır.

4-) Ümmü Cemil Binti Hattab’ın güzel bir tavır sergilediğini görmekteyiz. Bu tavır onun İslam davasına verdiği önemi ve bu davayı korumak için aldığı güzel terbiyeyi ortaya koymaktadır.

Daha o zaman iman etmemiş olan Ebubekir r.a annesine karşılık ben Ebubekir ve Muhammed b. Abdullah’ı tanımam demesi bu sakınmak acısından gayet güzel bir yöntemdir.

5-) Ebubekir r.a yine o haldeyken Annesinin hidayeti için Peygamber s.a.v’den dua istiyor. Onu böyle olmaya iten asıl etken Allah c.c.’ın azabından korkması ve Onun c.c.’ın rızasını elde etmeye çalışmasıydı.

6-) Hz. Ebubekir r.a sahabe arasında en çok eziyetlere katlananlardan biriydi O tüm sıkıntılarında Resulullah s.a.v’in yanında durdu. Bu uğurda hiç düşünmeden malıyla canıyla kendisini tehlikeye attı. Ebubekir r.a hem konumu itibariyle hemde güzel yönleriyle Kureyş’in muteber kişiliklerinden olmasına rağmen kavminden gelen eziyetlere maruz kaldı.

O her anını her intihanını Allah c.c.’ın rızasını gözettiği için Allah c.c. kendisine zorluktan sonra kolaylık nasip etmiştir.

Allah c.c. gerekli dersleri almayı hepimize nasip etsin.

Dualarımızın sonu Allah c.c.’a hamd etmektir.