DİNİN HAKİKATİ, İBADETLERİN ÖZÜ VE RUHU OLAN İHLAS

Hamd Alemlerin Rabbi olan Allah Azze ve Celle’ye mahsustur. Salat ve Selam kendisine tabi olunmadığı sürece kurtuluşun mümkün olmadığı Hz. Muhammed (asv) Aline Ashabına ve tüm Müslümanların üzerine olsun inşaAllah. Rabbim bizleri de o Müslümanlardan kılsın.

İhlas amellerin kabul edilmesi veya reddedilmesi için bir temel teşkil etmektedir.Amellerin başarıya ulaşması veya hüsrana uğraması, cennete gitmek yada cehennemlik olmak ihlasa bağlıdır. İnsanın ihlas sahibi olmaması cehenneme, ihlas ise cennete götürür.

Peki dinin hakikati, ibadetlerin özü ve ruhu olan ihlasın manası nedir?

Halis oldu, halis olmak demektir. Saflığa, temizliğe, kir ve pisliklerden arınmış olmaya delalet etmektedir. Halis şey demek maddi ve manevi her türlü kirden arınmış ve saf olan şey demektir.

Şer’i manası ise;İbn kayyım (r.h) şöyle diyor:

”Kulluğu Allah Azze ve Celle’ye has kılmaktır. ”Yani O’na hiçbir şeyi ortak koşmadan yönelmektir.”

İhlaslı insan kalbini Allah azze ve Celle’ye karşı halis kılmak için diğer insanlar nezdindeki değerinin tamamen yok olmasına aldırış etmez. İnsanların onun veya kendisinin amelleriyle ilgili en ufak bir değerin bile farkında olmalarına razı olmaz. Onun tek derdi Allah(C.C)’ın rızasını kazanmaktır. Zaten ihlasın bir manası da her hareketinde Allah(C.C)’ın rızasını düşünmek değil miydi? Allah Azze ve Celle bu konuyla ilgili Kuran-ı Kerimde şöyle buyuruyor:

“Deki: Ben dinimde ancak ihlas ile Allah’a ibadet ederim.”(Zümer 14)

Yine başka bir ayet-i kerimede Allah azze ve celle şöyle buyurmaktadır;

”O hanginizin daha güzel amel işleyeceğini denemek için ölümü ve hayatı yarattı.”(Mülk 2)

Bu ayetin açıklamasıyla ilgili Fudayl b. Iyaz “daha güzel amel işlemek” ile ilgili şöyle diyor:

“Yani amelin en ihlaslı ve doğru olması demektir. Bunun üzerine “Peki amelin en ihlaslı ve doğru olması ne demektir? diye sorulduğunda;” Amel halis olur ancak doğru olmazsa kabul olmaz. Doğru olur ancak halis olmazsa yine kabul olmaz. Kısaca halis ve doğru olmadıkça ameller kabul olmaz. Bir amelin halis sayılması sadece Allah Teâla için yapılmış olmasına bağlıdır. Bir işin doğru olması ise sünnete uygun olmasıdır.” dedi

Bu açıklamaya binaen kendi hayatlarımızı sorgulamamız gerekmez mi? Allah Azze ve Celle Katında yaptıklarımızın bir kıymetinin olması için demek ki hem ihlaslı hem de Kuran ve sünnete uygun olması gerekiyormuş. Yoksa kendi kafamıza göre Allah Teâlâ’yı razı edemeyiz.

İhlas zahir ve batın amellerin eşit hale gelmesidir. Ve yine ihlas Allah ile kul arasında bir sırdır. Hiçbir melek bu sırrı bilmediği için de onu yazamaz. Hiçbir şeytanda onu ifsad edemez.

İhlas amelin için Allah’tan başka bir şahit istememendir. İnsan ihlaslı olmaya devam ederse Allah Teâlâ ona hikmeti öğretir.

Mü’minler bütün söz ve fiillerinde Allah Azze ve Celle’nin rızasını gözetmek zorundadırlar. Eğer insanların hoşlarına gitmek suretiyle amelde bulunurlarsa kendilerini helak ederler. Nitekim UHUD savaşında sırf hurmalıklarını korumak için savaşan Kuzman adındaki biri cehennemlik olmuştur.(İbn kesir, Tefsirul Kuranil azim)

İhlasın zıddı ise riya ve gösteriştir. Buda insanı şirke sürükler. Hz. Muhammed (asv) “Şüphesiz Allah cc kendisi ve rızası için olmayan bir amelden başkasını kabul etmez.” buyuruyor.

Rabbim sadece kendisinin rızası için yaşayan kullarından kılsın bizleri.(amin)

Başarı ancak Allah(Celle Celaluhu)tandır.