DİNİ ALLAH(C.C)’A HAS KILANLAR

BİSMİLLAHİRRAHMANİRRAHİM

Hamd; Alemleri yoktan var eden,  Rahman ve Rahim, Din günün sahibi, kendisinden başka bir ilah bulunmayan, yarattıklarını rızıklandıran, yegâne Hakimiyetin sahibi olan Allah (C.C)’ya mahsustur. Salat ve Selam;  Alemlere rahmet olarak gönderilen, kendisine itaat edilmedikçe kurtuluşun asla mümkün olmayacağı, Allah (C.C)’ın dininden asla taviz vermeyen, , müminlere karşı şefkatli, kâfirlere karşı ise şiddetli olan Rasulullah(sav)’a, aline, ashabına ve onun izinden giden müminlerin üzerine olsun inşaAllah.
Allah(C.C)insanları ve cinleri ancak kendisine ibadet etsinler diye yaratmış, insanları yeryüzündeki halifeleri olarak seçmiştir. Dolayısıyla insan başıboş yaratılmamıştır. Onun yeryüzünde üstlendiği Rahman tarafından belirlenmiş büyük bir görevi, büyük bir davası vardır. Bu görevin gerekliliklerini Allah(C.C) yüce kitabında açıklamış, peygamberi vasıtasıyla insanlara ulaştırmıştır.

“Bu Kur’an tüm insanlara yönelik bir duyurudur. Onun aracılığı ile insanlar uyarılsın, herkes Allah’ın tek olduğunu öğrensin ve sağduyulu kimseler onun ibret derslerinden yararlansın diye inmiştir.” [İbrahim-52]

Bu dinde inancın kapsadığı alanı, Allah’tan başka ilah olmadığına ve Hz. Muhammed(S.A.V)’in Allah(C.C)’ın peygamberi olduğuna şahitlik etmenin anlamını, sadece Allah’a kulluk yapmanın, sadece O’na boyun eğmek anlamına geldiğini, bu durumun sırf namaz esnasında değil, hayatta karşılaşılan her mesele için geçerli olduğunu bilip kavramadığımız ürece, Kur’an’ın içerdiği mesajı kavrayamayız.

Seyyid Kutub(rh.a) bu ayetin tefsirinde şöyle bir açıklama yapmaktadır:
Hiç kuşkusuz “Allah’ın dini” yeryüzünün doğusunda ve batısında kendilerini “müslüman” zannedenlerin düşündüğü gibi ciddiyetten uzak komik bir şey değildir. Allah(C.C)’ın dini günlük hayatın her parçasını, tüm ayrıntılarını kuşatan bir hayat sistemidir. Temel ve bütünlük arzeden alanları bir yana, günlük hayatın her parçasında, tüm ayrıntılarında sadece Allah’a boyun eğmek, yalnızca O’na uymak, Allah’ın dinidir. Yüce Allah’ın hiç kimseden başka türlüsünü kabul etmediği İslâm dini işte budur. Bunun bilincinde olan her Müslüman Allah’a karşı görevini en iyi şekilde yerine getirmeyi çabaladığı gibi sorumluluğu altında bulunan herkesi de bu görevi üstlenmeye davet etmektedir.

“Tağut`a kulluk etmekten kaçınan ve Allah`a içten yönelenler ise; onlar için bir müjde vardır, öyleyse kullarıma müjde ver.” [Zümer-17]

Kur’an hem uyarmakta hem de bu ayette de görüldüğü üzere müjdelemektedir. Müjdelenenler ise tevhid dinine sadık kalan ve tağuta kulluk etmekten kaçınandır. Tağut ; gizli-açık şirkin her türlüsünü kapsamaktadır. Tağut, Allah(C.C)’tan uzaklaştıran, önceliği Allah(C.C) değil de Allah(C.C)’tan başka olan herkes ve her şeydir. Tağuta tapanlar yalancılar ve yalanlayanlardır. Allah-u Teâlâ bunlara itibar etmememizi ve onlara boyun eğmememiz gerektiğini emretmektedir. Şimdi kendi hayatlarımızı düşünelim biz hangi saftayız?

“Allah`a çağıran, salih amelde bulunan ve; “Gerçekten ben Müslümanlardanım” diyenden daha güzel sözlü kimdir?” [Fussilet-33]

Bu ayette üstlendiğimiz kutsal görevin genel bir özeti verilmektedir adeta. Allah(C.C)’a davet, salih amel ve topluluğun gerekliliği. Amaç Allah’a davet etmektir. Davet ederken bu davanın gerekliliklerini kendi davranışlarında hareketlerinde hayat tarzında uygulamaktır ve aynı davayı omuzlamış Müslümanlarla bir araya gelip tebliğ ve irşat faaliyetlerinde bulunmaktır.

“Ey iman edenler, eğer siz Allah’ın dinine yardım ederseniz, O da size yardım eder ve sizin ayaklarınızı sabit kılar.” [Muhammed-7]

Dolayısıyla bize düşen görevimize tam bir teslimiyetle sarılıp Allah’ın dinine yardım etmektir. Allah(C.C)’ın dinine nasıl yardım ederiz?
Allah(C.C)’ı birleyerek, O’na hiçbir şeyi ve hiç kimseyi ortak koşmayarak, hayatımızın her alanında sadece ve sadece O’nun hükmünü esas alarak, O’nun (CC) belirlediği helallere uyarak, haramlardan uzak durarak… Bu yolda hiçbir tavize mahal vermemekle, iman ile küfrü birbirine karıştırmamakla ve gevşememizi isteyenlere karşı dimdik durarak mücadele etmeliyiz.

“Ey inananlar! İnkârcılar istemese de, dini yalnız Allah’a has kılarak O’na yalvarın.” [Mu’min-14]

Bu uğurda başımıza gelebilecek her türlü eziyete Allah(C.C) için sabretmeli, davası uğruna türlü türlü işkencelere, hakaretlere, iftiralara, aşağılanmalara maruz kalan Efendimiz (SAV)’i ve sahabeleri hatırdan çıkarmamalıyız.
Rabbim bu davanın hakkını verenlerden olabilmeyi nasip etsin inşaAllah.

VELHAMDULİLLAHİRABBİLALEMİN