ASHAB’A(R.A) BAKIŞ AÇIMIZ-2

بِسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحٖيمِ

Hamd âlemlerin Rabbi Rahman ve Rahim, ölüden diriyi, diriden ölüyü çıkartan, geleceğinde hiç şüphe bulunmayan günün sahibi, mümin kullarına merhametli, inkârcılara şiddetli, indirmiş olduğu Kur’an ile bizlere izzet bahşeden ALLAH(C.C)’A aittir

Salât ve selam âlemlere rahmet olarak gönderilen kendi döneminde ve kendisinden sonra var kılınan mükelleflerin O’na(saV) itaatten başka kurtuluşunun mümkün olmadığı önderimiz komutanımız Hz. Muhammed sas’e âline ashabına, bugünden önce yaşamış bugün yaşamakta olan ve kıyamete kadar yaşayacak, hakkın gönüllerini aydınlattığı mücahid müminlere selam olsun

Sahabe-i kiramın peygamberi takip etme ve peygambere vahiy edilen dini yaşama konusunda örnek şahsiyetler olduğundan bahsetmiştik. Geçen yazımızda da belirttiğimiz gibi Allah Azze ve Celle Tevbe suresi 100. Ayette mealen “Allah ensardan muhacirden ve onlara güzellikle tabi olanlardan razı oldu” buyurmuştur. Tabi ki onların bu hitaba mazhar olmalarının sebebi yaşadıkları coğrafya değildir. Bilakis akide ve Kuran’ın gösterdiği hedeflere olan bağlılıklarıydı.

Ashabım, gökteki yıldızlar konumundadır. Hangisine tutunursanız, doğru yolu bulursunuz.[1] Bu itibarla birkaç olay naklederek meseleyi izaha gayret edelim.

Bedir Savaşı başlamadan önce, Peygamberimiz Mekkeli müşriklerin bir ordu hazırlayıp, Medîne’ye doğru harekete geçtiklerini haber alınca, bir danışma meclisi kurup, Ashâb-ı kirâm ile istişâre yaptı. Onlara, fikirlerini sordular. Bazıları dediler ki: – Biz kervan için yola çıkmıştık. Onların kâr etmesine, mâni olmamız elzemdi. Çünkü kazanacakları parayla, bize karşı ordu hazırlayacak idiler!. Eğer savaştan önceden haberimiz olsaydı; daha hazırlıklı hareket ederdik. Resûl-i Ekrem efendimiz de buyurdu ki: – Kervân, sahil yolundan savuşup gitmiştir. Şu Ebû Cehil ordusu ise bize doğru gelmektedir. Bunun üzerine Evs kabîlesi reisi, Sa’d bin Mu’âz ayağa kalkarak şunları söyledi: – Yâ Resûlallah! Bizler, Allaha ve son Peygamberi olan Sana, îmân ettik. Allah tarafından sana tebliğ edilen İslâmın, hak dîn olduğuna kalbden inandık, doğruladık. Senin emirlerini dinlemek ve itâat etmek üzere, söz verdik. Temînat verdik. Seni hak Peygamber olarak gönderen Yüce Allaha yemîn ederim ki, bize şu denizi gösterip içine dalsan; Seninle birlikte denize dalarız. Hiç birimiz, geri kalmayız. İslâm düşmanlarıyla çarpışmayı da, seve seve kabûl ederiz. Savaştan, geri dönmeyiz. Düşman karşısında sabır ve sebâtla savaşırız. İşte, cenâb-ı Hakka yalvarıyorum: Ey Yüce Allahım! Bize öyle hizmetler nasîb eyle ki; gayretlerimizi görünce, Resûlünün göz bebekleri dahî gülsün! Yâ Resûlallah! Artık bizleri, cenâb-ı Hakkın lütfû ile, istediğin yere götür. Sa’d bin Mu’âz’ın bu sözleri üzerine Peygamber efendimiz şöyle buyurdu: – Öyle ise, Allahın lütûf ve bereketine doğru yürüyünüz! Cenâb-ı Hak kat’î olarak, ya kervanı, ya Kureyş ordusunu va’ad buyurmuştu. Vallahi ben, Kureyşlilerin ölüp düşecekleri yerleri şimdiden görüyorum.

Bu ve benzerleri gibi samimiyet ve fedakarlık olmadan başarılamayacak bir çok işte kendilerini ispatlamışlardı. Zaten şartların ağırlaştığı durumlarda kişilerin içindeki gizli haller mutlaka ortaya çıkar. Sahabe’nin hepsi âlim değildi. İçlerinde ilmi az olan kişilerde elbette ki vardı. Ancak genel olarak dikkate alındığında Allah Azze ve Celle’nin razı olduğu topluluğun sıfatlarını taşıyorlardı.

Talha bin Ubeydullah Bedir’den sonraki birçok savaşa katılmıştır. Uhud günü Peygamber (s.a.v.)’i kahramanca müdafaa etmiş, O’na bir şey olmasın diye atılan oklara, indirilen kılıç darbelerine karşı vücudunu siper etmiştir. Sonuçta birçok kılıç ve ok yarası almış, aldığı yara neticesi bir kolu çolak kalmış, yine Resulullah(sav)’ı müdafaadan geri durmamıştır.

Allah azze ve Celle Sahabeyi dine göstermiş olduğu hassasiyetten dolayı övmüştür. İnanç, amel ve ahlak bütünlüğünü sağlayabilmişlerdi. Zaten Kuran’ın bize öğrettiği de bundan başka bir şey değildir.

“Böylece peygamberlerin haberlerinden, senin kalbini sağlamlaştıracak her şeyi sana anlatıyoruz ki, sana gerçekler ulaşmış olsun, mü’minlere de böylece bir öğüt ve hatırlatma gelmiştir.”(Hud 120)

Kıssalar Allah(C.C)’ın yeryüzündeki askerleridir. Allah(C.C) Kullarından dilediği kimselerin kalbini onunla sağlamlaştırır. Peygamberlerin kıssalarının maksadının ne olduğunu Allah bildirmiştir. Rabbim istifade edebilmeyi nasip etsin.

Selam ve dua ile

اَلْحَمْدُ لِلّٰهِ رَبِّ الْعَالَمٖينَ

[1] Beyhaki, El-medhal Sh:162