AMANSIZ BİR DERT

BİSMİLLAHİRRAHMANİRRAHİM

Hamd  Alemlerin Rabbi Rahman Rahim din gününün sahibi Allah cc’ya mahsustur. Salat ve selam alemlere rahmet olarak gönderilen örneğimiz önderimiz Hz.Muhammed (SAV)’e ehli beytine ashabına ve tüm müminlerin üzerine olsun.

Bu dert bir ümmete bulaşır ve kötüleşirse, o milletin sağlamlığı, azmi gider. Geleceğe gevşeklik, yavaşlık aktarır, dünya hayatıyla insanın aklını meşgul eder ve zayıflatıp güçsüzleştirene kadar onun peşini bırakmaz. Bu amansız dert, yok edici hastalık bollukla şımarmaktır. Bollukla şımarmak kişinin bitkin olduğunun ilanı, güçsüzlüğünün delili, içindeki kontrolsüzlüğünün ve dünya hayatının lezzetlerine çok fazla meyilli olduğunun alametidir.

Esasen bolluk nimetlerin çoğalmasıdır. Fakat buradaki şımarmakla kastedilen, lezzet ve lüks düşkünü olup, yeme, içme, ev, binek, gibi çeşitli maddi şeylerini çoğaltmaktan başka derdi olmayanların halidir.

“Zulmedenler ise kendilerine verilen refahın peşine düştüler ve günahkar oldular.” (Hud suresi/116)

Yüce Allah, her milletten nefislerine zulmedenlerin geçip gittiğini, kendisine küfrederek, dünya lezzetlerinin peşine düşen, Allah’ın emirlerine büyüklenen ve böbürlenerek yoldan çıkan kimselerin var olduğunu bildirmiştir. Ve o kimselerin yaptıklarının cezasını şöyle anlatmaktadır;

“Onlardan sonra namazı zayi eden, şehvet ve dünyevi tutkuların peşine düşen bir nesil geldi. Onlar bu tutumlarından ötürü büyük bir azaba çarptırılacaklar.” (Meryem suresi/59)

Ve bu düşkünlük sadece kendilerini etkilemez, onların savurganlıkları diğerlerine de geçer, kavimlerini müsrifliklerinden dolayı helak ederler.

“Biz bir milleti helak etmek istediğimizde, onun refah içinde yaşayan şımarık elebaşlarına emrederiz de onlar kötülük işlerler. Böylece o memleket hakkındaki hükmümüz gerçekleşir de oranın altını üstüne getiririz.” (     İsra suresi/16)

İnsanların hayatına baktığımızda bolluk içinde yaşayanların israflarının sadece kendileriyle sınırlı olmadığını, her daim başkalarına da sirayet ettiğini görürüz. İnsanlar onların sahip olduklarına bakıp onlar gibi olmaya çabalamaya, onları taklit etmeye başlarlar. Ve salih amellerden uzaklaşırlar. Belki de en büyük kötülüğü Allah’ın takdirine karşı gelmeye sebeb olmasıdır;

“İnsan var ya, Rabbi kendisini imtihan edip de ikramda bulunduğunda ve bol nimet verdiğinde ‘Rabbim bana ikram etti’ der. Onu imtihan edip rızkını daralttığında ise ‘ Rabbim beni önemsemedi’ der.”(Fecr suresi/15-16)

Bütün bunları bolluk içinde yaşayanların durumudur. Yüce Allah nimet ve rızık verdiğinde “Rabbim bana ikramda bulunuyor çünkü beni seviyor” der. Ancak aynı Rabbi, verdiklerini biraz azaltırsa insan itiraz ve isyan eder, başına gelene sabretmez. Bütün bunların sebebi bolluktur. Eğer insan basit bir zahit gibi yaşasaydı başına gelenlere razı olur, Allah’a verdiklerinden dolayı hamd ederdi. Eğer biraz düşünürsek fakirin sabrının, zenginin sabrından daha kolay olduğunu görürüz.

Bu konuda Rasulullah(sav)de bolluğun kötülüğünden, kalbin ona bağlanmaması, geçici lezzetlerle şımarmaması için uyarılarda bulunmuştur. Bir gün minbere oturdu ve çevresindekilere şöyle buyurdu;

“Benden sonra size dünya nimetlerinin ve ziynetlerinin açılmasından ve onlara gönlünüzü kaptırmanızdan korkuyorum.” Buhari

Bolluk çoğu zaman zenginlerde bulunan bir durumdur. Fakat bolluk ve zenginlik aynı şey değildir. Nice zenginler vardır ki, cimriliğinden sefalet ve yoksulluk içinde gibi yaşamıştır. Nice fakir vardır ki, bolluğa ermek için hırslanmıştır, dünyevi lezzetlere ve arzulara ulaşmak için her yolu denemiştir. Hatta bunun için büyük borçların altına girmiştir.

Ayrıca zühdlük fakirlik değildir. Nice zengin vardır ki, Allah onlara birçok mal ve nimet ihsan etmesine karşın zahid hayatı yaşamışlardır. Yani burada kastedilen malını, mülkünü, ticaretini terk edip bunlardan uzaklaşması değil, aksine bunları koruyarak müsriflik yapmaması, lüks düşkünü olmamasıdır. Ticaret yapmalı, kendisi ve ailesi uğrunda ve iyilik yapmak için parasını harcamalıdır. Fakirlere, muhtaçlara yardım etmeli, hayatı ve ticareti için malını değerlendirmelidir.

“Kimin niyeti ahiret olursa Allah onun işini derleyip toplar, kalbine kanaat verir. Dünya onun ardından kerhen de olsa gelir. Kimin niyeti sadece dünya olursa Allah onun işini bozup alnına fakirlik damgası vurur. Dünyadan da Allah’ın takdir ve taksiminden başka bir şey elde edemez.” İbn Mace

Kıpırdama bizden Tevfik Allah(cc)’dandır.

Velhamdulillahi Rabbil Alemin.